Huawei Ascend P7

 

Huawei Ascend P7

در اواسط بهار سال 2014 میلادی بود که شرکت هواوی از پرچم‌دار جدید، شیک و خوش‌رنگ و لعاب خود به نام Ascend P7 طی مراسمی در پاریس رونمایی به عمل آورد. این گوشی دنباله‌ای برای پرچم‌دار سال گذشته هواوی یعنی Ascend P6 به حساب می‌آید که توانست عنوان باریک‌ترین اسمارت فون دنیا را به نام خود ثبت نماید. هر چند به مدل جدید چنین عنوانی اطلاق نمی‌شود، اما شرکت هواوی در این محصول تعداد بسیار زیادی ویژگی‌ و قابلیت‌های قابل توجه را در ضخامتی 6.5 میلی‌متر اینچی کنار هم گرد آورده است. درست مانند P6، مدل P7 نیز با مواد درجه یک و اعلا ساخته شده است. P7 یک صفحه نمایش پنج اینچی از نوع IPS به خود می‌بیند که دارای رزولوشنی 1920 در 1080 پیکسل و با تراکم پیکسل بالای 441ppi می‌باشد. اندروید نصب شده بر روی این اسمارت فون نسخه‌ی 4.4.2 KitKat است؛ اما نکته بارز این سیستم عامل، رابط کاربری اختصاصی هواوی یعنی Emotion UI 2.3 است که بر روی آن قرار دارد. این اینترفیس ویژگی‌های زیاد و خوبی را به این نسخه از اندروید اضافه کرده است. مغز متفکر P7 را چیپ ست Kirin 910T با معماری ARM تشکیل می‌دهد. بر روی این چیپ یک پردازنده‌ی 4 هسته‌ای Cortex A9 دیده می‌شود که می‌تواند تا 1.8 گیگاهرتز فعالیت داشته باشد. در تست‌های انجام شده، این CPU عملکرد قابل قبولی داشت اما در حقیقت نمی‌تواند به پای پردازنده های قدرتمندی چون Krait 400 برسد. میزان رم پرچم‌دار امسال شرکت هواوی نسبت به پرچم‌دار سال گذشته‌ی خود تغییری نکرده و همان 2 گیگابایت حفظ شده است که به خوبی از عهده برنامه‌های نصب‌شده برخواهد آمد و نگرانی جدی از این بابت وجود ندارد. حافظه داخلی 16 گیگابایتی P7 نیز تقریبا کفاف نیاز اکثر کاربران خود را می‌دهد، با این‌ حال یک درگاه کارت MicroSD نیز برای افزودن حافظه بیشتر در آن تعبیه شده است. اما در پشت P7 یک دوربین 13 مگاپیکسلی با LED فلاش جا خوش کرده که سنسور نسل چهارم سونی را حمل می‌کند. اما نکته مثبت این گوشی در بحث دوربین، 8 مگاپیکسل بودن دوربین جلوی آن است. با چنین دوربینی و قابلیت Panorama Selfie آن، چه عکس‌های زیبایی که نمی‌توان با P7 تهیه کرد! در نهایت یک باتری لیتیوم یونی با ظرفیت 2500 میلی‌آمپر ساعت برای این پرچم‌دار در نظر گرفته شده که به گفته شرکت هواوی می‌توانید تا 15 ساعت در حالت 3G با آن صحبت کنید. حالت استندبای آن اما به رقم 400 ساعت خواهد رسید. این تمام ویژگی‌های مهم Ascend P7، پرچم‌دار سال 2014 هواوی است. در نهایت باید یک نکته را یادآور شد که این Ascend P6 بود که سبب شد تا نام و برند شرکت هواوی در اذهان عمومی دنیا نقش ببندد. حال شرکت هواوی با تولید Ascend P7 قصد دارد تا نام این کمپانی را در صنعت تلفن همراه تثبیت کند. خواننده‌ی نقد و بررسی Huawei Ascend P7 در دیجی کالا می‌باشید.
 

طراحی و ساخت

به علت طراحی بسیار نزدیک و شبیه به هم Ascend P7 و P6، تشخیص آن‌ها از یکدیگر کمی برای کاربران دشوار خواهد بود. در نگاه اول ممکن است کاربران گمان کنند که P7 از فلز برس خورده تشکیل شده است؛ اما باید گفت که این قاب به ظاهر فلزی، از شیشه ساخته شده که جنس بسیار مرغوبی را دارد. به واقع جنس بدنه‌ی گوشی به گونه ای است که به فلز بسیار شبیه است.
همان طور که می‌دانید پرچم‌دار قبلی شرکت هواوی یعنی Ascend P6 توانسته بود با ضخامت 6.2 میلی متر لقب باریک‌ترین اسمارت فون دنیا لقب بگیرد. اما اکنون با افزایش ضخامت 0.3 میلی متری P7 نسبت به P6، این لقب از این گوشی هوشمند سلب شده است. با همه‌ی این اوصاف، باز هم می‌توان پرچم‌دار سال 2014 شرکت هواوی را با 6.5 میلی متر ضخامت جزو باریک‌ترین اسمارت های دنیا به حساب آورد. همچنین P6 ابعادی به طول 139.8 و عرض 68.8 میلی متر دارد. با توجه به رشد 0.3 اینچی صفحه نمایش و کلا ابعاد این گوشی نسبت به نسل قبل، وزن آن هم 4 گرم سنگین‌تر شده است تا این گوشی 124 گرم سنگینی داشته باشد. در واقع این مقدار وزن، برای اسمارت فونی با این اندازه بسیار خوب می‌باشد. درست مانند P6 مدل P7 نیز با مواد درجه یک و اعلا ساخته شده است؛ یک حاشیه فلزی دور گوشی را پوشانده و جلو و پشت گوشی نیز با سپرهای قدرتمند گوریلا گلس 3 محافظت می‌شود.
 

بالای صفحه نمایش این گوشی، یک دوربین دوم باکیفیت 8 مگاپیکسلی حضور دارد که رزولوشن بسیار بالایی را به همراه دارد. در کنار آن سنسور مجاورت و خروجی صدای مکالمه جا خوش کرده‌اند. با توجه به قرارگیری دکمه های Back، Home و Menu بر روی صفحه نمایش، کلیدهای لمسی خازنی در پایین صفحه نمایش حذف گردیده و تنها نام Huawei در حاشیه‌ی پایین این نمایشگر دیده می‌شود.

 

لبه‌ی سمت راست این پرچم‌دار، تجمع اصلی دکمه های آن می‌باشد. در بالای این لبه کلید کنترل صدا قرار دارد. کمی پایین‌تر، دکمه‌ی گرد پاور/قفل صفحه نمایش به چشم می‌خورد که در مکان بسیار مناسبی طراحی شده است. در نهایت به ترتیب دو درگاه microSD و miniSIM در پایین دکمه‌ی پاور وجود دارند که به وسیله‌ی کاور پوشیده شده است. لبه‌ی سمت چپ عاری از هر شکاف یا کلیدیست.

 

لبه‌ی بالایی این گوشی نیز میزبان جک 3.5 میلی متری صدا است. همچنین یک میکروفون ثانویه جهت حذف سر و صدای اضافی و ضبط ویدئویی استریو، در سمت راست این جک حضور دارند.

 

میکروفون اصلی و پورت microUSB هم در لبه‌ی پایینی این دستگاه حضور دارند. گفتنی است که این لبه همچنان به حالت گرد می‌باشد و خبری از لبه های تیز و زاویه دار نیست.

 

در گوشه‌ی سمت چپ قاب پشتی، لنز دوربین 13 مگاپیکسلی و در کنار آن فلاش LED وجود دارند. در پایین پنل پشتی این گوشی، اسپیکر آلومینیومی آن قرار دارد.

 

در مجموع به علت استفاده‌ی شیشه در قاب جلو و قاب پشت این پرچم‌دار، همچنین پوشیده شدن آن توسط نواری فلزی، خود به خود و به طور ناخودآگاه ذهن کاربران را یاد تلفن‌های شرکت اپل می‌اندازد؛ ولی به هیچ عنوان نمی‌توان منکر جنس بدنه‌ی بی نظیر P7 شد.

 

صفحه نمایش

صفحه نمایش P7 نسبت به P6 پیشرفتی قابل توجه و چشمگیر داشته است. شرکت هواوی نمایشگر پرچم‌دار امسال خود را به 5 اینچ رسانده تا نسبت به نسل قبل خود رشد 0.3 اینچی داشته باشد. اما این شرکت چینی تنها به افزایش اندازه‌ی صفحه نمایش P7 بسنده ننموده و کیفیت آن را هم نسبت به P6 بهبود بخشیده است. نمایشگر IPS این گوشی، رزولوشن 1080 در 1920 پیکسل معادل با کیفیت Full HD را ارائه می‌دهد. تراکم پیکسلی آن نیز رقم بالا و خیر کننده‌ی 441ppi را بیان می‌کند که این میزان در میان صفحه نمایش‌های Full HD کم نظیر است. رنگ‌های به نمایش درآمده در این صفحه، عالی بوده و رنگ سیاه در آن از تاریکی خوبی برخوردار است. کنتراست رنگ‌ها قابل قبول بوده و هیچ اعوجاجی در تصاویر دیده نشد. زوایای دید در این گوشی بسیار عالی بودند به طوری که ما را مجذوب خود نمود. انعکاس نور این نمایشگر، به دلیل روشنایی بالا و قابل قبول آن، حتی در زیر نور مستقیم آفتاب هم رضایت بخش بود و نوشته ها خوانا بودند. اما صفحه نمایش P7 یک قابلیت ویژه دارد که به کاربران اجازه می‌دهد تا با دستکش به کار با این گوشی بپردازند. البته برای استفاده از این قابلیت P7 باید آن را از منوی تنظیمات فعال نمایید. گفتنی است که حالت Gloves Mode در این دستگاه، مصرف باتری را به طور چشمگیری بالا می‌برد؛ از این رو برای کاهش مصرف باتری مجبور خواهید بود تا در مواقعی که به این قابلیت احتیاجی ندارید، آن را غیر فعال نمایید. در مجموع نمایشگر P7 کیفیت بی نظیری داشت تا چشمان هر کاربری را به خود خیره نماید.
 

دوربین

در پشت P7 یک دوربین با کیفیت 13 مگاپیکسلی جا خوش کرده است که سنسور نسل چهارم سونی را حمل می‌کند و می‌تواند عکس هایی با حداکثر وضوح تصویر 4160 در 3120 پیکسل ثبت نماید. همچنین می‌توانید با دوربین این گوشی با کیفیت Full HD و با سرعت 30 فریم بر ثانیه فیلم برداری نمایید. در کنار این دوربین یک فلاش LED قرار دارد تا در محیط‌های کم نور، عکس‌های با کیفیتی ثبت نماید. با استفاده‌ی تنها یک فلاش LED در P7 مشخص می‌شود که هواوی تمرکز ویژه ای بر روی عکاسی در شب این گوشی نداشته و مانند بسیار گوشی‌های دیگر به یک فلاش بسنده نموده است. اما نکته مثبت این گوشی در بحث دوربین، 8 مگاپیکسلی بودن دوربین جلوی آن است. با چنین کیفیت دوربینی، مطمئنا P7 نظر تمام کسانی که عاشق گرفتن عکس‌های Selfie هستند را به خود جلب می‌نماید. علاوه بر این، دوربین دوم این پرچم‌دار مانند دوربین پشت، قابلیت عکاسی به صورت پانوراما و Beauty Shot را داراست.
 

 

رابط کاربری دوربین این گوشی از سادگی و زیبایی خوبی برخوردار است و همه چیز در آن طبق استاندارد می‌باشد. در سمت راست، گزینه‌ی تغییر وضعیت بین عکاسی و فیلم‌برداری، کلید مجازی شاتر و میانبر به گالری دیده می‌شود. در طرف مقابل و در بالای آن، گزینه‌ی تنظیمات پیشرفته وجود دارد که در آن می‌توانید به تنظیمات عکاسی، فیلم‌برداری و موارد دیگر دسترسی داشته باشید.
 

 

در قسمت تنظیمات عکاسی می‌توان به مواردی نظیر تشخیص لبخند (Capture Smile)، گرفتن عکس با لمس (Touch to Capture) و عکاسی پیاپی (Touch & Hold Burst Shoot) اشاره نمود. همچنین می‌توانید از همین منو، اندازه‌ی عکس‌ها را تغییر داد تا حجم عکس‌ها به طور قابل توجهی کاهش یابد. در پایین آیکون تنظیمات، تغییر وضعیت دوربین (جلو یا عقب)، حالت فلاش و حالت عکاسی دیده می‌شود. مدهای (Mode) در نظر گرفته شده در این گوشی شامل Smart، Beauty، HDR، Panoram، Filter و Best Photo می‌باشند.
از نظر کیفیت عکس‌ها می‌توان گفت که P7 تصاویر را باکیفیت و جزئیات خوبی ثبت می‌کند و رنگ‌ها نیز به صورت خیلی طبیعی و نزدیک به واقعیت شکل می‌گیرند. اما در طرف مقابل دوربین این گوشی در مقایسه با دوربین‌های دیگر با لنز 13 مگاپیکسلی نظیر گلکسی S4، کمی دارای نویز بود. بدون هیچ شکی می‌توان گفت که دوربین P7 نسبت به P6 پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته است؛ اما در مقایسه با سایر 13 مگاپیکسلی های بازار، کمی کیفیت پایین‌تری دارد. در مجموع ما این قول را به شما می‌دهیم که دوربین این گوشی به خصوص دوربین جلوی آن به خوبی هر چه تمام‌تر، نیاز کاربران را برطرف می‌نماید.
 

سخت افزار

در زیر روکش پشتی P7، چیپ ست Kirin 910 با معماری ARM دیده می‌شود. بر روی این چیپ، یک پردازنده‌ی 4 هسته‌ای Cortex A9 قرار دارد که می‌تواند تا 1.8 گیگاهرتز به پردازش دستورات در این گوشی بپردازد. در تست‌هایی که انجام شده، این CPU به شکل خوبی از عهده کارها بر آمده اما اگر صادق و رو راست باشیم، نمی‌تواند خود را به پای پردازنده ای چون Krait 400 برساند. در کنار این پردازنده، چیپ گرافیکی Mali-450MP4 بر روی چیپ اصلی این گوشی قرار دارد تا وظایف گرافیکی در این گوشی را به نحو احسن انجام دهد. بر روی کاغذ، هواوی اسند P7 از قدرت چشمگیری برخوردار نیست و شاید نتوان پردازنده‌ی این گوشی را در حد یک پرچم‌دار دانست؛ در عمل نیز، نتیجه به همین صورت بود. حرکت بین منوها اندکی با کندی روبرو بود و برنامه های گوناگون نظیر دوربین کمی با تاخیر باز می‌شدند. به هر حال این مکث‌های گاه و بی گاه در این پرچم‌دار، قابل چشم پوشی نیست چرا که کاربران از گوشی‌ای که نام پرچم‌دار را با خود یدک می‌کشد، انتظار بیشتر از این دارند. اما بازی هایی نظیر Asphalt 8 به راحتی و نرمی در P7 اجرا شدند که نشان از عملکرد خوب این پرچم‌دار در بازی‌های سنگین دارد. به نظر می‌رسد که این مکث‌های اندک، به خاطر رابط کاربری مخصوص شرکت هواوی است که آن را سنگین نموده. در بحث رم نیز این پرچم‌دار، با رمی 2 گیگابایتی به خوبی از عهده برنامه‌های نصب‌شده برخواهد آمد و نگرانی جدی از این بابت نخواهید داشت. حافظه داخلی 16 گیگابایتی P7 نیز تقریبا کفاف نیاز اکثر کاربران خود را می‌دهد، با این‌ حال یک درگاه کارت MicroSD نیز برای افزودن حافظه بیشتر در آن تعبیه شده که می‌تواند تا 64 گیگابایت از این کارت حافظه جانبی پشتیبانی نماید.  
 

نرم افزار

شرکت هواوی، بالاترین ورژن سیستم عامل اندروید یعنی نسخه‌ی KitKat را به طور پیش فرض برای پرچم‌دار جدید خود به کار برده است. اما با توجه به ارائه و انتشار نسخه‌ی جدید سیستم عامل اندروید در ماه های بعد، انتظار می‌رود تا نسخه‌ی به روز آن برای این پرچم‌دار برسد. اما نکته بارز این محصول، رابط کاربری اختصاصی هواوی یعنی Emotion UI 2.3 است که ویژگی‌های بسیار زیادی را به این نسخه از اندروید اضافه کرده است. ویژگی‌هایی چون تغییر دلخواه تم، میانبرهای لاک اسکرین، تعداد زیادی ویجت و ...
از برنامه ها و ویژگی‌های اصلی این گوشی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود. Harassment Filter برنامه ای شبیه به ابزار بلاک مزاحم تلفنی، حالتی به نام Do Not Disturb، آنتی ویروس آماده به خدمت، مد Power Saving و یک مدیریت هشدارها. همچنین هواوی یک برنامه ضد تبلیغاتی یا Ad Blocker نیز به UI خود اضافه نموده که مطمئنا باب میل جناب گوگل تبلیغات‌چی نخواهد بود!

 

 

باتریAscend P7 یک مدل باتری لیتیوم یونی با ظرفیت 2500 میلی‌آمپر ساعت به خدمت دارد که به گفته هواوی می‌توانید تا 15 ساعت در حالت 3G با آن صحبت کنید. حالت استندبای آن اما به رقم 400 ساعت خواهد رسید و در مجموع 3.5 ساعت برای شارژ کامل آن زمان نیاز است. به طور کلی با استفاده‌ی معمول از گوشی، باتری این دستگاه می‌تواند تا بیش از یک روز دوام آورد. اما در استفاده های بیش از این می‌بایست این گوشی را حداقل یک بار در روز و یا بیشتر شارژ نمایید.

 

جمع بندی

پیش از این، شرکت هواوی در P6، توانایی خود را در خلق اثر هنری و زیبا به همگان ثابت نموده بود. امسال هم برای این که این شرکت اثبات نماید که این سبک طراحی را در دستور سیاست ساخت تمام پرچم‌داران خود قرار داده است، Ascend P7 را در نهایت زیبایی خلق نموده که باید این شرکت را از این بابت و با تمام وجود ستود. به هر حال شرکت صاحب نام هواوی گوشی Ascend P7 را به عنوان پرچم‌دار جدید خود در سال 2014 معرفی کرد تا این گوشی بتواند از نام، آبرو و اعتبار این کمپانی چینی به نحوی شایسته دفاع نماید و البته بتواند به جنگ با رقبای سرسختی نظیر Samsung Galaxy S5، hTC M8، Sony Xperia Z2 و LG G3 برود. هواوی با علم بر این موضوع، پرچم‌دار جدید خود را به خوبی تجهیز کرده تا در این رقابت نفس گیر، بازنده میدان لقب نگیرد. بارزترین ویژگی P7 طراحی آن می‌باشد که به خوبی توانسته راه نسل قبلی خود را ادامه دهد. صفحه نمایش این گوشی، هم در اندازه و هم در کیفیت رشد چشم گیری داشته است. هواوی، صفحه نمایش P7 را به 5 اینچ و به کیفیت Full HD رسانده تا در این زمینه همپای سایر شرکت‌ها پیش رود. دوربین عقب و به خصوص دوربین جلو، نیز با کیفیت مثال زدنی در این گوشی آورده شده تا نیاز کاربرانی که به عکاسی Selfie علاقه‌ی وافری دارند، به طور کامل برطرف کرده باشد. سیستم عامل این پرچم‌دار هم در زمان ارائه کاملا به روز بوده و امید می‌رود که برخلاف نسل قبلی خود، آپدیت های سیستم عاملی و نرم افزاری را دریافت نماید. تا به این جای کار Ascend P7 اصلی‌ترین ویژگی‌های یک پرچم‌دار را دارا بوده اما فاکتوری که ممکن است کمی این پرچم‌دار را نسبت به سایر رقبا عقب بیندازد، پردازنده‌ی آن می‌باشد. پردازنده‌ی Cortex A9 این گوشی نسبت به سایر پرچم‌داران سال 2014 که عموما از Krait 400 بهره می‌برند، ضعیف‌تر می‌باشد. در آخر P7 از مشخصه محبوبی برخوردار است که شرکت‌های رقیب نظیر سامسونگ، سونی و اچ تی سی از آن بی بهره‌اند. P7 دقیقا مشابه P6 قیمتی بسیار مناسب و مقرون به صرفه دارد که سبب می‌شود تا کاربران در خرید این پرچم‌دار بیشتر وسوسه شوند. البته مقایسه‌ی این گوشی با پرچم‌داران سال گذشته‌ی کمپانی‌های مختلف، به هیچ عنوان قیاس اشتباهی تلقی نمی‌شود؛ چرا که چه از لحاظ امکانات و چه از لحاظ قیمتی تقریبا برابر می‌باشند و تنها تمایز آن‌ها، تفاوت در سال ساختشان می‌باشد.
 

مزایا:

قطر و وزن بسیار کم
طراحی و کیفیت ساخت چشم نواز
صفحه نمایش 5 اینچی از نوع IPS با کیفیت Full HD
رابط کاربری اختصاصی هواوی (Emotion UI 2.3)
دو گیگابایت حافظه‌ی رم
برخورداری از آخرین نسخه‌ی اندروید (KitKat) در زمان ارائه
دوربین اصلی با کیفیت 13 مگاپیکسل
دوربین دوم با کیفیت 8 مگاپیکسل
پشتیبانی از کارت حافظه جانبی microSD تا 64 گیگابایت
قیمت مناسب و مقرون به صرفه

 

معایب:

پردازنده‌ی نسبتا ضعیف نسبت به رقبا

 

 

برترین تبلت‌های اندرویدی معرفی شده در سال 2014

پس از سال 2010 که اپل از اولین تبلت خود یعنی آیپد رونمایی کرد، موجی از تبلت‌های قد و نیم قد اندرویدی به بازار راه پیدا کردند. در طول 4 سال، این تبلت‌ها، هم از لحاظ سیستم‌عامل و هم از بعد طراحی، مسیر تکاملی خود را طی نمودند تا این که به وضعیت حاضر رسیدند. در سال 2014 تبلت‌های اندرویدی زیادی روانه بازار شدند. بسیاری از این تبلت‌ها با قیمت‌هایی پایین، میانه بازار را هدف قرار دادند. از جمله این تبلت‌های خوش‌ساخت و خوش‌قیمت می‌توانیم به سری فونپدهای جدید ایسوس، تبلت‌های متنوع لنوو و همچنین تبلت‌های 7 اینچی هوآوی و آلکاتل اشاره کنیم. اما در کنار این محصولات مقرون‌به‌صرفه، برخی از این تبلت‌ها هم اصطلاحا رده‌بالا بودند و برای رقابت با آیپدهای اپل قدم در میدان رقابت گذاشتند. در این مطلب با فاکتور گرفتن از میان‌رده‌های بازار، قصد داریم 5 مورد از برترین تبلت‌های اندرویدی معرفی شده در سال 2014 را به ترتیب زمان معرفی، با هم مرور کنیم.

 

 

 

 

1. سامسونگ گلکسی نوت 12.2

سامسونگ در نمایشگاه CES در دی ماه 93 (ژانویه 2014) مجموعه‌ای از بهترین تبلت‌های خود را معرفی نمود. در آن میان، گلکسی نوت پرو با نمایشگر 12.2 اینچی‌اش بیش از سایرین توجه صاحب‌نظران را به خود جلب کرد. این تبلت اندرویدی 12.2 اینچی، به مانند سایر اعضای خانواده نوت‌ها، از قلم پیشرفته S Pen بهره می‌برد. سامسونگ ادعا کرده که این تبلت به لطف قابلیت چند پنجره‌ای و مالتی‌تسکینگ می‌تواند نقش یک PC را نیز برای کاربر بازی کند. نوت پرو نسخه 12.2 اینچی، تمام ویژگی‌های یک تبلت رده‌بالا و خوش‌ساخت را داراست و برای افرادی که به صفحه‌نمایش‌های بزرگ علاقه‌مندند یک تبلت ایده‌آل به نظر می‌رسد.


 

 

 

2. سونی اکسپریا Z2

باریک‌ترین، سبک‌ترین و بالاترین مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار؛ این‌ها صفاتی عالی هستند که سونی در چند سال اخیر برای رسیدن به آن‌ها کمر همت بسته است. این شرکت ژاپنی در اسفند 92 (فوریه 2014) از یک تبلت 10 اینچی ظریف و زیبا رونمایی کرد. ضخامت این تبلت 6.4 میلیمتر و وزن آن 426 گرم است. در زمان معرفی، این تبلت لقب باریک‌ترین و سبک‌ترین تبلت دنیا را یدک می‌کشید. البته شرکت اپل در مهرماه 93  توانست با آیپد ایر 2 رکورد سونی را بشکند و باریکی تبلت خود را به 6.1 میلیمتر برساند. با این حال، تبلت اکسپریا Z2 هنوز هم یکی ظریف‌ترین تبلت‌های بازار است.


 

 

 

3. سامسونگ گلکسی تب S

سامسونگ در جدیدترین تلاش خود برای تصاحب بازار تبلت‌ها در اواخر خرداد 93 (ژوئن 2014) دو محصول جدید را معرفی کرد. دو تبلت گلکسی تب S 8.4 و  و گلکسی تب S 10.5 آمدند تا رقبایی جدی برای آیپد مینی و آیپد ایر شرکت اپل باشند. سامسونگ در تبلیغات خود در مورد این تبلت‌ها بر روی دو ویژگی اصلی مانور زیادی داده است: نمایشگر Super AMOLED با رزولوشن 1600 × 2560 و ظرافت محصول. البته همه چیز به همین دو مورد خلاصه نشده است. سامسونگ امکان پاسخگویی به تماس‌های گوشی گلکسی S5 از طریق تبلت و همچنین امکان مدیریت و دسترسی به دسکتاپ ویندوزی را در این دو تبلت فراهم آورده و از سوی دیگر گلکسی تب S را به سنسور اثر انگشت مجهز کرده است.


 

 

4. سونی اکسپریا Z3 کامپکت

همان‌طور که اشاره شد، ژاپنی‌ها ابتدای سال 2014 از تبلت 10 اینچی اکسپریا Z2 پرده برداشتند. اما داستان سال 2014 به همین جا ختم نشد. سونی 6 ماه بعد، یعنی در شهریور 93 (سپتامبر 2014)، دستگاه‌های مختلفی را با نام اکسپریا Z3 روانه بازار کرد. از تلفن هوشمند 5.2 اینچی "اکسپریا Z3" و همچنین تلفن هوشمند 4.6 اینچی "اکسپریا Z3 کامپکت" که بگذریم، می‌رسیم به جدیدترین تبلت این شرکت، یعنی "اکسپریا Z3 تبلت کامپکت". سونی این تبلت را به عنوان سبک‌ترین و باریک‌ترین تبلت ضدآب 8 اینچی دنیا معرفی کرد. این تبلت را می‌توان رقیبی جدی برای آیپد مینی 3 اپل و گلکسی تب S مدل 8.4 اینچی سامسونگ دانست.


 

 

 

5. گوگل نکسوس 9

گوگل در مهرماه 93 (اکتبر 2014) از تبلت نکسوس 9 خود رونمایی کرد؛ محصولی که حاصل فکر مهندسی طراحان مشهور اچ‌تی‌سی است و بازگشتی برای حضور دوباره این شرکت تایوانی به دنیای تبلت. این محصول، نمایشگری 8.9 اینچی با نسبت تصویر 4:3 دارد. نکسوس 9 به همراه فبلت نکسوس 6، اولین محصولاتی بودند که با اندروید 5.0 معرفی شدند. کیفیت ساخت بسیار خوب، قدرت سخت‌افزاری بالا و دریافت سریع بروز‌رسانی‌های نرم‌افزاری، این محصول را به یکی از خواستنی‌ترین تبلت‌های سال 2014 و به طور حتم سال 2015، تبدیل کرده است.
 

HTC Desire Eye

تکامل ناتمام

رونمایی از گوشی Desire Eye در ادامه رفتار جسته گریخته HTC صورت گرفت. این شرکت که در سالیان اخیر با چندین مرتبه تغییر مدیریت روبرو بوده مسلما با تغییر اهداف پیاپی نیز مواجه شده است. ابتدا One M8 را معرفی شد، بعد نسخه پلاستیکی آن یا همان E8 و بعد از آن‌هم مدل نسبتا میان رده Desire 816؛ که بعدا با دو نسخه تکمیلی Desire 820 و Desire 816G که اولی نسخه ارتقا یافته و دومی نسخه تنزل یافته 816 Desire  اصلی بودند. هنوز جوهر برچسب‌های بسته‌بندی Desire 820 خشک نشده، این شرکت Desire 826 را نیز معرفی کرده است. شاید کاربران به این سبک از تولید در محصولات شرکت‌هایی نظیر سامسونگ و سونی عادت داشته باشند ولی این شلوغی و بی‌سامانی در دامنه تولیدات HTC بی‌سابقه است؛ آن‌هم بدون تولید گوشی پرچم‌دار جدید! چندین گوشی نسبتا بالا رده از سوی این شرکت ساخته و روانه بازار شده‌اند که به نظر می‌آید به‌طور مصنوعی از سوی HTC سعی شده تا آن‌ها را کمتر ازآنچه توانش را دارند نمایش دهند تا مبادا مدل پرچم‌دار One M8 جذابیت خود را برای خریداران از دست دهد. عنصر جادویی که HTC از دستور پخت تمام این گوشی‌ها حذف کرده، همان بدنه تمام فلزی است که نشان پرچم‌داران این تولیدکننده است.

 

 

 

 

بدنهDesire Eye نیز از این قاعده مستثنا نبوده و دارای بدنه‌ی پلاستیکی بوده، اما از نوع مرغوب آن. چیزی که با دیدن Desire Eye از دیدنش متعجب شدیم درواقع وجود کلید سخت‌افزاری شاتر دوربین بر روی بدنه این گوشی بود و شاید وجود طرح‌های نوار دار که در Desire 820 هم از HTC دیده بودیم دیگر چندان عجیب نبود. البته دکمه در نظر گرفته‌شده برای دوربین این گوشی بدون نقص نیست و به اعتقاد بسیاری از افراد کمی سفت است، این سفتی بیش‌ازحد، باعث تکان خوردن دست کاربر در هنگام ثبت عکس شده، که نتیجه‌ای جز ثبت عکس‌های بلوری برای کاربر در پی ندارد. البته از طرف دیگر هم اگر این دکمه نرم‌تر از این بود احتمالا عده‌ی دیگری فشردن اتفاقی این دکمه در جیب را مطرح می‌کردند. البته ویژگی اصلی گوشی‌هایی که از کلید سخت‌افزاری دوربین بهره می‌برند را شاید بتوان اجرای اپلیکیشن دوربین این گوشی‌ها بدون نگاه کردن و آزاد نمودن قفل امنیتی گوشی دانست. با استفاده از این دکمه، (درست مانند سایر گوشی‌هایی که از وجود این دکمه بهره می‌برند) حتی زمانی که گوشی در جیب شماست قادرید بدون جلب توجه، دوربین گوشی را فعال سازید. در کل طراحی بدنه این گوشی از نقاط قوت آن به حساب می‌آید و استفاده از زوایای خمیده در گوشه‌ها و لبه‌های آن کاملا ملموس است. Desire Eye با داشتن ابعاد 151.7x73.8x8.5 میلی‌متر و وزن 154 گرم احساس بسیار خوبی را نیز در هنگام نگه داشتن در دست به شما منتقل می‌کند.

 

 وجود دهانه لنز بزرگ به همراه دو فلاش LED و دو حفره جهت تعبیه سنسورهای مجاورت و تشخیص میزان نور محیط و همچنین حفره دیگری برای میکروفون نویز گیر ظاهر نسبتا غیرمتعارفی برای نمای جلوی این گوشی به همراه آورده‌اند. البته یک میکروفون نویز گیر دیگر هم در پشت بدنه این گوشی جاسازی شده است تا از شنیدن صدای طرف مقابل در بهترین حالت ممکن اطمینان به عمل آید. درسمت چپ بدنه این گوشی نیز می‌توانید شیار کارت حافظه و سیم‌کارت نانو را پیدا کنید؛ که هر دو در کلاف‌هایی به رنگ نوار دور بدنه این گوشی محصورشده و با استفاده از درزگیرهای طراحی‌شده برای آن به‌آسانی اجازه ورود آب و گردوغبار را به داخل Desire Eye نمی‌دهند.
 

 

این گوشی در 2 رنگ سفید با نوار قرمزرنگ به دور بدنه و سرمه‌ای با  نوار آبی روشن و قسمت‌های سفیدرنگ در فاصله صفحه‌نمایش تا بالا و پایین گوشی به بازار عرضه ‌شده است.
 

 

سخت‌افزار

Desire Eye با بهره‌گیری از آخرین نسل پردازنده‌های 64 بیتی ساخت کوال کام موسوم به اسنپدراگون 801  از نوع 4 هسته‌ای با سرعت 2.3 گیگاهرتز در کنار پردازنده گرافیکی Adreno 330 و 2 گیگابایت حافظه، مجموعه بسیار جذابی را گرد هم آورده است. وجود 16 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی داخلی به همراه بهره‌گیری از درگاه کارت حافظه microSD نیز نظر مساعد کاربرانی که حجم اطلاعات بالایی را ذخیره می‌کنند، برای این گوشی به همراه داشته است. در جدول زیر می‌توانید قدرت پردازش Desire EYE را با برخی گوشی‌های امروزی مقایسه کنید:
 

صفحه‌نمایش مورد استفاده در این گوشی از سوی HTC از نوع LCD لمسی خازنی با لایه محافظتی گوریلا گلس 3 بوده که در حدود 66 درصد مساحت سطح جلوی این گوشی را تشکیل داده است. این صفحه که دارای دقت 1920x1080 بوده با توجه به اندازه 5.2 اینچی خود دارای چگالی پیکسلی 424ppi نیز هست که عدد بالایی محسوب می‌شود. صفحه‌نمایش به کار گرفته‌شده در Desire Eye نیز مانند بسیاری از صفحات نمایش به کار گرفته‌شده در بسیاری از مدل‌های دیگر HTC از کیفیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. توانایی نسبتا خوب نمایش رنگ سیاه و خوانایی  فوق العاده در زیر نور آفتاب نیز از دیگر نقاط قوت آن به شمار می آید. همچنین شما قادر خواهید بود به سادگی تنها با ضربه زدن بر روی صفحه نمایش، مانند بسیاری از گوشی های امروزی کار کلید پاور را انجام دهید.
 

 

جهت مقایسه صفحه‌نمایش این گوشی با سایر رقبا توجه شما را به جدول زیر جلب می‌کنیم:
 

 

 

 

 

نرم‌افزاراین گوشی که از سیستم‌عامل اندروید 4.4.4 کیت کت استفاده می‌کند قابلیت ارتقا به اندروید 5 لالی پاپ را دارد. رابط کاری بری سبک و دوست داشتنی  HTC Senes 6.0 هم برای این گوشی در نظر گرفته شده است. نرم افزار محبوب Zoe هم نسبت به نسخه‌های قبلی خود ارتقا پیدا کرده و حالا شما می‌توانید تجربیات خود را با سایرین به اشتراک بگذارید. شرکت HTC اپلیکیشن BlinkFeed را که برای دریافت خبر جزو بهترین‌هاست نیز در این گوشی فراموش نکرده؛ شما با استفاده از BlinkFeed می‌توانید زمینه‌های موردعلاقه خود را انتخاب نمایید تا اخبار مرتبط با آن را دریافت کنید.


 

ارتباطی

Desire Eye که از سیم کارت سایز نانو استفاده می‌کند از شبکه 3G و LTE 4G پشتیبانی می‌کند. همچنین استفاده ازشبکه Wi-Fi dual-band با پشتیبانی از گونه‌های a/b/g/n و قابلیت‌هایی دیگر نظیر DLNA و Wi-Fi Direct در این زمینه جایی برای گله باقی نمی‌گذارد. بلوتوث 4 با پشتیبانی از aptX در کنار NFC و رادیو FM با پشتیبانی RDS نیز  در این گوشی حتی کاربران سخت‌گیر را نیز راضی می‌کند.

البته عدم وجود دیود مادون‌قرمز در اکثر گوشی‌های HTC نیز عده‌ای از طرفداران را به سمت گوشی‌های LG و سامسونگ  سوق می‌دهد. جالب اینجاست که درعین‌حالی که قرار دادن این دیود بر روی این گوشی‌ها کار بسیار کم‌هزینه و ساده ایست بسیاری از شرکت‌ها از قرار دادن این ویژگی بر روی محصولات خود طفره می‌روند. شاید به همان دلیل که ترجیح می‌دهند شما اطلاعات خود را بر روی حافظه Cloud ذخیره کنید تا کارت حافظه...!
 

پیشتاز انقلاب سلفی

 HTC که اولین بار دوربین UltraPixel را بر روی مدل One M7 خود در فوریه 2013 معرفی کرد، درواقع با ساخت Desire Eye و One M8 Eye به تصمیم اشتباه خود اقرار کرده است. تصمیمی که در نگاه اول از دید بسیاری از کارشناسان فنی دوربین دیجیتال عاقلانه به نظر می‌آمد. وجود پیکسل‌های بزرگ‌تر در سنسور دوربین، که در نتیجه آن هر پیکسل میزان نور بیشتری دریافت می‌کند و درنتیجه تصویر نهایی تولید شده می‌بایست دارای نویز کمتری باشد؛ که البته این مورد تا حدی هم درباره گوشی‌های HTC که از فناوری UltraPixel استفاده می‌کنند صحت داشت؛ اما مسئله این بود که رقبا با داشتن اندازه سنسور برابر  یا بزرگ‌تر و همچنین رزولوشن  بالاتر به همراه الگوریتم‌های پیجیده پردازش تصویر توانستند بر فناوری UltraPixel چیره شوند. البته موارد استثنا هم وجود داشت، نظیر شرایط نوری بسیار ضعیف که HTC به لطف استفاده از پیکسل‌های بزرگ‌تر می‌توانست تصاویر بهتری تولید نماید.
 

گوشی HTC Dsire Eye با داشتن یک دوربین 13 مگاپیکسلی و دو فلاش LED در جلو توانست لقب مناسب‌ترین گوشی دنیا را برای ثبت عکس‌های سلفی را به خود اختصاص داد. شاید HTC با این کار بیشتر قصد جلب توجه و به راه انداختن هیاهو را داشته تا این که واقعا بهترین گوشی را برای ثبت عکس‌های سلفی بسازد. به‌هرحال تا این لحظه دوربین 13 مگاپیکسلی این گوشی با کیفیت‌ترین عکس‌های سلفی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. انجام این عمل نیز برای HTC به سادگی کپی کردن دوربین پشتی این دوربین با همان امکانات در جلوی آن بود.
 

 

شاید شنیدن اسم این گوشی خودبه‌خود این فکر را در ذهن شما تداعی کند که HTC حتما به خاطر وجود دوربین‌های بسیار باکیفیت این دوربین این نام را برای آن در نظر گرفته است و قطعا می‌بایست توانایی‌های دوربین این گوشی در حد بزرگانی نظیر Lumia 1520، آیفون 6 و گلکسی S5 باشد. البته مسلما HTC سعی داشته تا چنین کاری را انجام دهد و ظاهرا بر روی کاغذ توانسته است. اما وقتی پای عمل به میان می‌آید چه دوربین اصلی چه دوربین جلویی این گوشی ستاره میدان نخواهند بود. دوربین‌های رزولوشن بالای استفاده شده در Desire Eye به آسانی با مواجهه با شرایط نوری نامناسب نقطه ضعف‌های خود را نشان می‌دهند. استفاده از دو فلاش برای دوربین‌های این گوشی شاید در نگاه اول بسیار جذاب باشد؛ اما در شرایط نوری ضعیف حتا از دست این دو فلاش LED نیز کاری بر‌نمی‌آید. هرچند در روشنی روز و شرایط نوری مناسب دوربین‌های این گوشی چیزی از بزرگان این میدان کم ندارند و قادرند پا به پای ایشان در این مصاف بتازند. لازم به ذکر است که دوربین جلویی Desire Eye با استفاده از یک سنسور BSI سیزده مگاپیکسلی و لنز 22 میلیمتری با نسبت کانونی f/2.2، در مقایسه با دوربین اصلی که از سنسوری بسیار شبیه به دوربین جلویی و لنز 28  میلی‌متری با نسبت کانونی f/2.0 استفاده می‌کند، تصاویر واید تری را ثبت می‌کند.
 

حداکثر رزولوشن فیلم‌برداری در این دوربین همان 1080p با سرعت 30 فریم بر ثانیه همیشگی است و شاید HTC مدت‌زمان بیشتری نیاز دارد تا استاندارد 4K را برای گوشی‌های موبایل قبول کند. دوربین این گوشی از قابلیت‌هایی نظیر پانوراما، تشخیص چهره، HDR، فوکوس لمسی و ژئوتگینگ  پشتیبانی می‌کند.  ویژگی دوست‌داشتنی دیگر که در Desire Eye از آن استفاده شده Spilit Capture نام دارد؛ این قابلیت که هم در حالت عکاسی و هم در حالت فیلم‌برداری قابل استفاده است، با تقسیم صفحه به دو قسمت مساوی، دوربین اصلی و جلویی این گوشی را به‌صورت همزمان فعال ساخته و کاربر قادر است به عکاسی یا فیلم‌برداری اقدام کند؛ به طوری که تصویر هر دو دوربین در کنار هم به صورت یکپارچه ذخیره می‌شود.
 

شناگر جدید HTC

شاید سایه خبر دوربین جلوی این گوشی آن‌قدر سنگین بوده که این ویژگی مهم را که Desire Eye درواقع از اولین گوشی‌های ضد آب  HTC هست را نیز تحت شعاع قرار داده است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، Desire Eye درواقع پس از Butterfly 2 تجربه دوم HTC در ساخت گوشی‌های ضد آب به شمار می‌رود. دومین گوشی HTC نیز، دارای گواهینامه IPX7 بوده و توانایی مقاومت در برابر گردوغبار و نفوذ آب را تا عمق یک متری تا 30 دقیقه دارد.
 

شاید بردن گوشی موبایل به قعر آب‌های آزاد کمی غیرمنطقی به نظر بیاید، اما قطعا شما تا به حال با مشکل تماس‌های از دست رفته مهم خود در هنگام حمام یا نگرانی استفاده از گوشی خود در هوای بارانی برخورد کرده‌اید. واقعا وقت آن رسیده که کلیه سازندگان، حداقل گوشی‌های بالارده خود را با چنین استانداردهایی روانه بازار کنند. کاری که به جرات می‌تواند سونی را پایه گذار آن نامید و البته سامسونگ نیز اخیرا به او ملحق شده است. همچنین موتورولا هم که از مدت‌ها پیش با ساخت گوشی‌های ضد آب خود نظیر Defy پا به این عرصه نهاده است (شاید حتی قبل از سونی) اما سونی این ویژگی را درمحصولات بالارده خود به صورت یک استاندارد در آورده است. ساخت گوشی Nexus 6 را از سوی موتورولا را می‌تواند رویکردی جدید از این شرکت برآورد کرد.
 

 

صدا

فعالیت‌های بسیار HTC از دیرباز برای بهتر نمودن تجربه هرچه بهتر گوش دادن به آهنگ و صدای محصولاتش باعث شده تا امروز نام این شرکت در کنار شرکت اپل به عنوان تولید کننده بهترین خروجی‌های صوتی برای گوشی‌های موبایل قرار بگیرد. Desire Eye نیز از این قاعده مبرا نبوده و تجربه دلنشینی را برای شما چه  از طریق خروجی هدفون وچه از طریق اسپیکرهایش برای شما رقم میزند.

شراکت HTC با Beats گوشه دیگری از تلاش‌های این شرکت برای بهبود کیفیت صدای محصولاتش بود. ولی پس از از دست رفتن اعتبار برند Beats و کیفیت نه چندان بالای بسیاری از محصولات این شرکت و همچنین غیر قابل تمدید بودن مدت قرارداد همکاری صورت گرفته، HTC تصمیم گرفت به این شراکت جنجالی پایان دهد. شرکت Monster Cable شریک تجاری اصلی Beats نیز به همین خاطر اخیرا از این شرکت شکایت کرده است. اگرچه، چندی بعد، در ماه می 2014، اپل اقدام به خرید Beats کرد؛ اما HTC نیز پا پس نگذاشت و همکاری خود را با غول عرصه تجهیزات صوتی جهان یعنی Harman آغاز نمود. کمپانی معظم Harman صاحب برندها تجاری معتبری نظیر Harman Kardon، Becker، JBL، AKG، Acoustics، Infinity، Lexicon و Mark Levinson است.

اسپیکرهای استریو روبه جلو  موسوم به BoomSound که مدت‌هاست امضای طراحی HTC بوده‌اند در نگاه اول ممکن است از دید شما پنهان بمانند؛ یکی از نگرانی‌های ما هم در هنگام انتشار عکس‌های  اولیه Desire Eye نیز این بود که مبادا HTC یکی از بهترین ویژگی گوشی‌های بالارده خود را در این مدل حذف کرده باشد؛ خوشبختانه باید بدانید که این اسپیکرها درست در همان جایی که انتظار می‌رفت به کار گذاشته‌شده‌اند و تنها با کمی دقت قابل مشاهده هستند؛ این اسپیکرها درست در شیارهایی که بین صفحه نمایشگر و تکه‌های بالایی و پایینی بدنه وجود دارند، به طرز استادانه‌ای جایگذاری شده‌اند. اسپیکرهای BoomSound از دوست داشتنی ترین ویژگی‌های این گوشی هستند؛ لذت بازی کردن و تماشای ویدیو با اسپیکرهای استریو رو به جلو به قدریست که به محض اینکه از این لذت بهره مند شوید دیگر قادر به رها کردن آن و استفاده از اسپیکرهای پشت گوشی آن هم به صورت مونو نخواهید بود؛ دلیل تشکیل صفوف به هم فشرده سازندگانی نظیر سونی با سری Z  خود موتورولا در Nexus 6 به دنبال HTC نیز همین موضوع است. ویژگی که بسیاری از بزرگان مانند آیفون 6، گلکسی S5، LG G3 و نوت 4 از آن بی‌بهره‌اند. در جدول زیر هم مقایسه خروجی هدفون Desire Eye را با چند گوشی دیگر مشاهده می‌کنید:
 

پیشرفت‌های HTC در زمینه صدا امروزه به جایی رسیده که وقتی این شرکت یک گوشی بالارده جدید معرفی می‌کند، انتظار همه از آن، داشتن اسپیکر و خروجی صدای بدون نقص است. اجازه بدهید دراین‌باره به نقل قول از چند وب سایت معتبر درباره کیفیت صدای این گوشی بسنده کنیم:

 

 

 

The audio-reproducing capabilities of the HTC Desire EYE are top-notch – the BoomSound speakers at the front produce pretty deep and loud sounds, with no perceptible audio distortion even at maximum volume.

توانایی‌های پخش صوتی HTC Desire EYE بی‌نظیر هستند. اسپیکرهای BoomSound نیز در جلو، صدایی بلند وعمیق ایجاد می‌کنند که حتا در بلندترین حالت صدا بدون اعوجاج هستند.


 

 

HTC made the perfect audio output a trademark for its smartphones. Today, we don't even consider it surprising when one of their smartphones posts chart-topping scores. The Desire Eye is yet another phone in a line of top-notch audio performers that can easily outclass any of their competitors.

HTC کیفیت صدای ایده آل را به امضای گوشی‌های هوشمند خود بدل ساخته است. امروزه وقتی گوشی‌های این  شرکت در بالای جدول قرار می‌گیرند اصلا برای ما تعجب آور نیست. Desire EYE هم یکی دیگر از محصولات این شرکت با صدای بی نظیر است که به آسانی بر هر یک از رقبا چیره می‌شود.

 

 

باتری

یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های گوشی‌های هوشمند با توجه به میزان مصرف بالای باتری آن‌ها، طول عمر باتری است. گوشی Desire Eye با داشتن یک باتری 2400  میلی‌آمپر ساعتی و صفحه‌نمایش Full HD با اندازه 5.2 اینچ در کنار پردازنده اسنپدراگون 801 ساخت کوالکام  توانسته با بجا گذاشتن طول عمر باتری  ترکیبی 70 ساعت امتیاز خوبی را برای خود ثبت کند. این 70 ساعت شامل 19 ساعت مکالمه، 10 ساعت مرور صفحات وب، 10 ساعت و سی دقیقه نمایش ویدیو و باقی‌مانده این زمان به‌صورت استند بای بوده است. البته باتری این گوشی قادر است تا امکان 20 ساعت مکالمه در شبکه 3G را نیز فراهم آورد و به طور کلی عملکرد باتری Desire Eye را می‌توان خوب ارزیابی کرد.
از دیگر ویژگی‌های جذابی که HTC در این گوشی در نظر گرفته می‌توان به وجود ویژگی Quick Charge 2.0 اشاره کرد. قابلیتی که به کاربر امکان شارژ سریع 60 درصد باتری را ظرف مدت نیم ساعت می‌دهد.

در جدول زیر طول عمر باتری Desire EYE با بعضی از گوشی‌های امروزی مقایسه شده است:
 

 

نتیجه‌گیری

به‌هرحال این گوشی بالارده باشد یا نه، بدنه‌اش فلزی باشد یا پلاستیکی، بهایی که شما باید برای خرید آن می پردازید معادل بسیاری از گوشی‌های بالا رده است. LG G3، Galaxy S5، ONE M8 و Xperia Z3 همه گوشی‌هایی هستند که در رنج قیمتی کم و بیش مشابه با این گوشی قرار دارند. که در این میان Z3 و S5 هم مانند Desire EYE ضد آب هستند. البته Z3 و ONE M8 هم دارای اسپیکر استریو هستند، اما اسپیکرهای Z3 ضعیف‌تر از انواع HTC است. دوربین اصلی Desire EYE هم حرف چندانی برای گفتن در مقابل رقبا ندارد مگر اینکه بحث دوربین دوم پیش آید که در این حالت مسلما با نتیجه دیگری روبرو خواهیم بود. طول عمر باتری این گوشی هم در مقایسه با سایر رقبا جایی بین خوب و قابل قبول قرار دارد. طراحی و کیفیت بدنه علی رغم عدم استفاده از فلز بسیار خوب می‌باشد. توان پردازشی و گرافیکی هم با وجود آخرین نسل از پردازنده‌های دوست داشتنی کوالکام نیازی به تعریف ندارد. ظرافت ساخت HTC در سخت افزار و بدنه این گوشی هم همواره چشمان شما نوازش خواهند کرد. عملکرد روان و بدون نقص نرم افزاری هم مکمل آن خواهند بود تا تجربه‌ای لذت بخش، در استفاده از یک گوشی هوشمند برایتان رقم بخورد.




 

مزایا:

دوربین جلویی فوق العاده قوی
مقاوم بودن در برابر آب و گرد و غبار
وجود اسپیکرهای BoomSound
بدنه خوش‌ساخت با ابعادی مناسب

 

معایب:

کیفیت دوربین اصلی خیره کننده نیست
عدم وجود دیود مادون قرمز

 

GALAXY Note 4

 

 

جسارت شرکت سامسونگ در تولید گوشی‌های با ابعاد بزرگ (فبلت) در نزد کاربران جهان به هیچ عنوان فراموش نمی‌شود. شرکتی که برای نخستین بار و در سال 2011 میلادی از نخستین فبلت خود و جهان به نام گلکسی نوت N7000 پرده برداشت. شاید تا قبل از رونمایی این محصول، کاربران با واژه فبلت آشنا نبودند و این شرکت کره‌ای سامسونگ بود که مردم را با دسته‌ی جدید «فبلت‌ها» آشنا نمود. بنابراین بدون هیچ شک و شبهه‌ای باید سامسونگ را آغازگر و صد البته پیشرو در زمینه‌ی فبلت‌ها دانست.
به واقع تولید گوشی 5.3 اینچی (و بزرگ‌تر از آن) در سال 2011 میلادی امری عجیب و غریب و مضحکه آمیز برای کاربران به حساب می‌آمد که سامسونگ جسور دست به تولید آن زد که با انتقادات و تمسخرهای فراوانی از سوی شرکت‌های مختلف روبرو شد. اما اکنون یعنی در سال 2014 میلادی، نه تنها تولید چنین گوشی‌های بزرگی مسخره آمیز نیست، بلکه کاربران از این قضیه کاملا استقبال می‌کنند.
مطمئنا شما هم در طول چند سال اخیر، از استقبال خوب و فروش فوق‌العاده‌ی گوشی‌های نوت سامسونگ باخبر شده‌اید. به واقع این دلایل، به تنهایی سبب شدند تا شرکت سامسونگ به این راه درست ادامه دهد و خط تولید گوشی‌های نوت خود را به ایستگاه چهارم برساند. ایستگاهی که قرار است این شرکت به مدت یک سال در آن توقف نماید و فروش خوبی را از آن بدست آورد. سامسونگ گلکسی نوت 4، در دوازدهمین روز از آخرین ماه فصل تابستان سال 93 خورشیدی در شهر برلین و در طی مراسم جهانی IFA معرفی گردید. مراسمی که سامسونگ علاوه بر نوت 4، از گوشی پر سر و صدای دیگری به نام گلکسی نوت اج (Galaxy Note Edge) رونمایی به عمل آورد. حال این فرصت نصیب ما شد تا نقدی کامل در مورد برترین فبلت همراه با قلم دنیا در سال 2014 یعنی سامسونگ گلکسی نوت 4 بنویسیم. پس با دیجی کالا همراه باشید.

 

 

طراحی و ساختطراحی سامسونگ گلکسی نوت 4 کاملا از نوت 3 الهام گرفته شده، به طوری که می‌توان این فبلت را نسل تکامل یافته‌ی نوت 3 دانست. برترین فبلت سال 2014 سامسونگ، 176 گرم وزن دارد و نسبت به نسل پیشین خود 8 گرم سنگین‌تر شده. بدین ترتیب سبک‌ترین گوشی خانواده‌ی نوت سامسونگ تاکنون را باید نوت 3 دانست که 168 گرم وزن دارد.
با وجود آن که اندازه‌ی نمایشگر نوت 4 نسبت به نوت 3 تغییری پیدا نکرده و در همان 5.7 درجا زده است، اما سامسونگ، از عرض کمتر و طول بیشتری برای نوت 4 استفاده نموده تا کمک شایانی در خوش دست بودن آن کرده باشد. نوت 4 دارای 153.5 میلی‌متر طول و 78.8 میلی‌متر عرض می‌باشد. ابعادی که سبب شدند تا ما این گوشی را باریک‌ترین و طویل‌ترین فبلت سامسونگ تا به حال بدانیم. اما سامسونگ اندکی ضخامت این فبلت خود را نسبت به نسل قبلش بیشتر کرده و به 8.5 میلی‌متر رسانده تا جا برای کاهش ضخامت برای مدل‌های بعدی سری نوت وجود داشته باشد!

 

 

جنس قاب پشتی سامسونگ گلکسی نوت 4 دقیقا مشابه نوت 3، از نوع پلاستیک طرح چرم بوده. این نوع قاب تاثیر بسزایی در وزن کم این محصول داشته است. اما قاب پشتی نوت 3 با نوت 4 کمی در ظاهر با هم تفاوت دارند. آن دوخت نه چندان جالبی که پیش از این بر روی قاب پشتی نوت 3 وجود داشت، دیگر در نوت 4 دیده نمی‌شود که این امر بر زیبایی برترین فبلت سال 2014 سامسونگ تاثیر گذاشته است.


 

 

با وجود آن که استفاده‌ی قاب پلاستیکی در نوت 4 مزیت‌هایی برای آن در پی داشته، اما با این حال استفاده از قاب فلزی در این گوشی می‌توانست مزیت‌های دیگری برای آن به همراه داشته باشد. برفرض مثال استفاده از قاب فلزی در نوت 4، طراحی این فبلت را یکدست‌تر و یکپارچه‌تر می‌کرد. بدون شک، یکی از انتخاب‌های اصلی افرادی که به دنبال فبلتی با جنس بدنه‌ی مرغوب و فلزی می‌گردند، آیفون 6 پلاس است و از این رو خود به خود نام فبلت نوت 4 سامسونگ از گردونه‌ی انتخاب‌های این افراد خارج می‌شود.
 

در بالای نمایشگر این گوشی سنسورهای مجاورت و نور و خروجی صدای مکالمه دیده می‌شود و در گوشه‌ی سمت راست، دوربین دوم باکیفیت 3.7 مگاپیکسل به چشم می‌خورد.

 

مانند اکثر پرچم‌داران سامسونگ،‌ پایین صفحه نمایش نوت 4، ‌محل قرارگیری دو کلید لمسی خازنی بک و لیست برنامه‌های در حال اجرا می‌باشد و بین این دو کلید،‌ دکمه‌ی فیزیکی هوم قرار گرفته که با لایه آلومینیومی مزین گشته است. همچنین همانند گلکسی S5، حسگر اثر انگشت این گوشی با دکمه‌ی هوم ادغام شده.

 

اما اوج هنر سامسونگ در طراحی و جنس بدنه نوت 4 را باید در لبه‌های آن دانست. جایی که شرکت کره‌ای سامسونگ برای اولین بار در گوشی‌های سری نوت خود از لبه‌های تماما فلزی (آلومینیومی) استفاده نموده تا ظاهری لوکس و بی‌نظیر به آن داده باشد، درست مانند آن چه در گلکسی آلفا شاهد بودیم. اما انحنای لبه‌های نوت 4 برخلاف بسیاری از گوشی‌های دور فلزی دیگر بوده و دارای مقداری برجستگی است. شاید سامسونگ با این کار خواسته طراحی این گوشی را از حالت یکنواخت بیرون آورده و جلوه ای متفاوت به آن بدهد.
اما با وجود تغییر جنس لبه‌های این فبلت، محل قرارگیری و دکمه‌های فیزیکی روی لبه‌ها هیچ تغییری نکرده‌اند. دکمه‌ی پاور یا قفل صفحه نمایش در لبه‌ی سمت راست این گوشی نشسته که به راحتی و با انگشت شست می‌توان به آن دسترسی داشت. در طرف مقابل نیز کلید به هم چسبیده تغییر صدا وجود دارد که به نظر می‌رسد اگر اندکی پایین‌تر قرار داشت،‌ برای کاربران بهتر بود. جالب است بدانید که سامسونگ کلیدهای ذکر شده را از جنس آلومینیوم ساخته.
 

در لبه‌ی بالایی این محصول جک استاندارد 3.5 میلی‌متری، میکروفون و فرستنده مادون قرمز قرار گرفته.

 

در لبه‌ی پایینی نیز پورت microUSB 2.0 و چند سوراخ میکروفون در اطراف آن دیده می‌شود و در گوشه‌ی سمت راست نیز قلم S Pen وجود دارد. به واقع استفاده از درگاه microUSB 2.0 برای نوت 4، ‌کاملا یک عقب‌گرد به حساب می‌آید؛ چرا که سامسونگ پیش از این در نوت 3 از درگاه سریع‌تر microUSB 3.0 استفاده کرده بود.

 

اگر به یاد داشته باشید؛ گلکسی S5 در چهار رنگ سفید، مشکی، آبی و بژ در زمان ارائه معرفی گردید. این رنگ‌بندی در نوت 4 کمی دست‌خوش تغییر شده است. سامسونگ رنگ آبی را برای برترین فبلت خود در سال 2014 به کار نبرد و به جای آن، از رنگ صورتی استفاده نمود. بدین ترتیب سامسونگ گلکسی نوت 4 در چهار رنگ سفید، مشکی، بژ و صورتی در بازار جهانی به فروش می‌رسد. گفتنی است که سامسونگ این رنگ‌ها را نیز مانند گذشته انحصاری کرده و معتقد است رنگ صورتی این گوشی عادی نبوده و شبیه شکوفه‌های گیلاس است، یا رنگ سیاه آن ذغالی بوده و طلایی به کار رفته در بدنه این گوشی به رنگ برنز نزدیک می‌باشد.

 

 

صفحه نمایشبسیاری از کاربران تلفن‌های هوشمند بر این باورند که اندازه‌ی فبلت‌ها به قدری بزرگ شده‌ که استفاده از آن‌ها با یک دست تقریبا به یک کار بسیار سخت و شاید غیر ممکن تبدیل گردیده. از این رو سامسونگ با توجه به نیاز و راحتی کاربران، سایز صفحه نمایش این محصول را نسبت به نوت 3 تغییری نداده و همان 5.7 اینچ را برای صفحه نمایش نوت 4 برگزیده. همچنین این نمایشگر از رزولوشن خیره‌کننده Quad HD بهره می‌برد. در حقیقت این برای اولین باری نیست که ما رزولوشن Quad HD را در بین پرچم‌داران مختلف می‌بینیم. پیش از این شرکت رقیب یعنی ال‌جی از این میزان وضوح تصویر در نمایشگر پرچم‌دار 2014 خود یعنی G3 استفاده کرده بود. همچنین پنل Super AMOLED استفاده شده در نوت 4، بیست درصد رنگ‌های بیشتری را نشان می‌دهد.

 

دوربین

دوربین این گوشی مجهز به یک سنسور 16 مگاپیکسلی است که نسبت به مدل گذشته، تا 60 درصد نور بیشتری را دریافت می‌کند. همچنین این دوربین مجهز به لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS) است. دوربین دوم آن هم به 3.7 مگاپیکسل رسیده که کیفیت بسیار خوبی را به همراه دارد. به نظر می‌رسد این روزها همه سلفی‌ها را جدی‌تر می‌گیرند و دلیل این ادعا می‌تواند قابلیت‌های ویژه‌ای باشد که شرکت‌های مختلف برای دوربین جلو تعبیه می‌کنند. سامسونگ نیز برای دوربین جلوی این فبلت کم نگذاشته. کاربران قادر خواهند بود تا عکس‌هایی 120 درجه‌ای با دوربین این گوشی بیندازند. اما اهمیت دوربین در این موارد خلاصه نمی‌شود. همین‌قدر بدانید که سامسونگ این بار در کنار استفاده از دوربینی قدرتمندتر، آینده‌نگر بوده و با توجه بیشتر به ضبط صدا، با استفاده از سه میکروفون که قادرند در 8 جهت مختلف به ضبط صدا بپردازند، نوید صدایی بهتر را دارد.
 

سخت‌افزار

همانند سایر پرچم‌داران کمپانی سامسونگ، نوت 4 هم در دو مدل با چیپست Exynos ساخت خود کمپانی سامسونگ و چیپست Snapdragon ساخت کمپانی Qualcomm معرفی و وارد بازار شده است. طبق روال، مدل مجهز به چیپست Exynos وارد بازار ایران شده. این مدل از چیپست Exynos 5433 استفاده می‌کند. این چیپست دو پردازنده‌ی چهار هسته‌ای را کنترل می‌کند که یکی برای محاسبات سنگین و دیگری برای محاسبات سبک طراحی شده است. پردازنده‌ی نخست Cortex-A57 است که قادر خواهد بود با حداکثر سرعت 1.9 گیگاهرتز دستورات این گوشی را مورد پردازش قرار دهد. اما پردازنده‌ی دوم یعنی Cortex-A53 است که می‌تواند با بیشینه سرعت 1.3 گیگاهرتز به پردازش دستورات گوشی بپردازد. همچنین وظیفه‌ی پردازش کارهای گرافیکی نسخه‌ی با چیپ Exynos نوت 4 نیز بر عهده‌ی Mali-T760 است که از عملکرد قابل قبولی برخوردار است.
اما سامسونگ هیچ ارتقایی در حجم حافظه‌ی RAM پرچم‌دار امسال فبلت های خود نسبت به سال گذشته نداده است و از همان 3 گیگابایت استفاده کرده است که از این بابت می‌توان نوت 4 را هم پای رقیبانی چون سونی اکسپریا Z3 و ال‌جی G3 دانست.
برخلاف نوت 3 که در سه حافظه‌ی داخلی 16، 32 و 64 ارائه و معرفی شده بود، نوت 4 در یک مدل آن هم با حافظه‌ی داخلی 32 گیگابایت عرضه گشته که بخشی از این حافظه توسط برنامه‌های از پیش نصب شده‌ی سامسونگ اشغال شده است؛ لذا سامسونگ برای بیشتر کردن حافظه‌ی این پرچم‌دار، یک درگاه microSD در نظر گرفته تا به وسیله‌ی آن بتوانید تا 128 گیگابایت دیگر، حافظه‌ی آن را افزایش دهید. در نهایت بایست قابلیت‌هایی چون سنسور مادون قرمز، بلوتوث نسخه‌ی ۴.۱، وای-فای دو بانده، شبکه‌ی پرسرعتLTE  و فناوری NFC را به نوت 4 اضافه نمود.

 

 

باتریهمان‌طور که می‌دانید این روزها تولیدکنندگان تلفن‌های همراه تلاش زیادی می‌کنند تا شارژدهی گوشی‌های خود را بهینه کنند. حتی کمپانی‌هایی که سالی یک گوشی تولید می‌کنند نیز به این امر باور دارند. محصول پیشرفته سامسونگ، خود دلیل این ادعا است؛ باتری نوت 4 قابلیت شارژ شدن سریع را دارد و می‌تواند تنها در مدت زمان 30 دقیقه، 50 درصد شارژ شود. همچنین حالت Ultra Power Saving Mode که پیش از این در S5 حضور داشت، در نوت 4 هم آورده شده. نوت 4 مجهز به یک باتری 3220 میلی آمپر ساعتی از نوع لیتیوم یونی است که توسط کاربر قابل تعویض می‌باشد.


 

سیستم‌عامل و نرم‌افزار

باز هم اندروید. سامسونگ این بار هم حاضر نشد تا در برترین فبلت سال 2014 خود از سیستم‌عامل تایزن استفاده کند. این بدان معناست که کاربران برای تماشای نسخه‌ی موبایلی تایزن، کماکان باید منتظر بماند. به هر حال نسخه‌ی 4.4.4 از سیستم‌عامل اندروید بر روی گلکسی نوت 4 به اجرا درمی‌آید. همچنین جدیدترین رابط کاربری سامسونگ یعنی تاچ ویز (TouchWiz) به عنوان پوسته‌ای برای این سیستم‌عامل طراحی شده که ظاهر این گوشی را بسیار شبیه به گلکسی S5 کرده است. در کل سامسونگ همانند S5، امکانات زیادی برای نوت 4 در نظر گرفته تا کاربران از کار با این گوشی نهایت لذت را ببرند.
 

حال نوبت به قلم S Pen می‌رسد. این قلم حس نوشتن بیشتری را نسبت به قلم نوت 3 به کاربر القا می‌کند و کاملا دگرگون شده است. همچنین سامسونگ قابلیت‌های این قلم را در نوت 4 بیشتر کرده تا کارایی بهتری را برای کاربران داشته باشد. سامسونگ قلم نوت 4 را در یک کلام ساده و نوآورانه دانسته. همچنین قابلیت انتخاب هوشمند (Smart Select) در این مدل گوشی‌ نوت به شکل بهینه‌تری آورده شده است.
حسگر ضربان قلب نیز همانند گلکسی S5 در این گوشی گنجانده شده که از دقت بیشتری نسبت به S5 برخوردار است. حسگر اثر انگشت در گلکسی نوت 4 با کلید فیزیکی Home ادغام شده‌؛ درست همانند کاری که در پنجمین پرچم‌دار سری S این شرکت دیده بودیم. در ابتدا لازم می‌دانیم طریقه‌ی کار با این حسگر را برایتان توضیح بدهیم. برخلاف عملکرد حسگر موجود در آیفون 5S، 6 و 6 پلاس که تنها می‌بایست یکی از انگشتان خود را بر روی آن نگه‌دارید تا قفل صفحه نمایش برایتان باز شود، در گلکسی نوت 4 می‌بایست این سنسور را سوایپ کنید به طوری که انگشتتان را از بالا به پایین بر روی این سنسور بکشید. بسیار واضح است که عمل نگه داشتن انگشت بر روی سنسور برای آنلاک کردن قفل صفحه نمایش کاری به مراتب آسان‌تر و راحت‌تر از سوایپ کردن خواهد بود.
در تست گرفته شده از حسگر اثر انگشت این گوشی، 10 بار به طور پی در پی صفحه‌ی نمایش را قفل کردیم و به وسیله‌ی این سنسور، قفل صفحه را آنلاک کردیم. در هر 10 مرتبه، گوشی به راحتی و با سرعت مناسب قفل صفحه را برایمان باز کرد و به هیچ خطایی مبنی بر عدم شناسایی اثر انگشت در طول این 10 مرتبه برنخوردیم.
همچنین می‌توانید حداکثر تا 3 اثر انگشت برای این سنسور تعریف کنید و برای خرید PayPal از طریق این سنسور اقدام نمایید. برای انجام خرید از طریق این حسگر تنها می‌توانید از 26 بازار مختلف در کشورهایی نظیر انگلستان، آمریکا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و اسپانیا و ... استفاده نمایید که نامی از ایران در این لیست دیده نمی‌شود.
یکی دیگر از ویژگی‌های جالب سنسور اثر انگشت این گوشی، حالت Private Mode است. در این حالت می‌توانید تمام محتوای گوشی خود را شخصی‌سازی نمایید و به وسیله‌ی حسگر اثر انگشت و حالت‌های مختلف نظیر Pattern به این موارد دسترسی پیدا کنید. این بدین معناست که به راحتی می‌توانید گوشی گلکسی نوت 4 خود را با دوستان، آشنایان و یا حتی کودکان، بدون ذره‌ای نگرانی به اشتراک بگذارید. در نهایت باید بگوییم که در چند دفعه‌ای که ما با این سنسور کارکردیم و آن را آزمودیم، به مشکل خاصی با آن برنخوردیم.

 

یکی دیگر از سنسورهای قابل توجه در گلکسی نوت 4، سنسور ضربان قلب است که آن را از بسیاری فبلت های موجود در بازار متمایز کرده. اما سوال اصلی اینجاست که چقدر این وجه تمایز در این فبلت، برای کاربران مفید و کاربردی خواهد بود؟
این سنسور درست در قاب پشتی گوشی و در سمت راست فلاش دوربین واقع شده است. برای کار با این سنسور باید در ابتدا به برنامه‌ی S Health بروید و مشخصات فیزیکی خود را اعم از نام، جنسیت، تاریخ تولد، قد، وزن و میزان فعالیت خود را در طول هفته مشخص نمایید. بعد از این می‌توانید از برنامه‌ی S Health و سنسور ضربان قلب آن استفاده کنید. حال همه چیز برای استفاده از این سنسور آماده است و تنها باید گزینه‌ی Heart Rate را بزنید و سر انگشت خود را بر روی این سنسور (در قاب پشتی) به مدت چند ثانیه نگه دارید و سنسور به طور خودکار شروع به کار می‌کند. طبق دستور گوشی در طول این تست باید آرام بوده و با کسی مشغول به صحبت نباشید. باید گفت که عملکرد حسگر ضربان قلب موجود در این گوشی خوب و کاملا جواب گو می‌باشد و در طول کار با آن به مشکلی برنخوردیم. در واقع سنسور ضربان قلب موجود در گلکسی نوت 4 در مورد تمرینات بدنی و وضعیت فیزیکی کمک شایانی به شما خواهد نمود. اما ممکن است شما هم به این موضوع فکر کرده باشید که چقدر وجود این سنسور برای یک کاربر لازم و ضروری می‌باشد یا اینکه در طول یک هفته و یا یک ماه چند مرتبه به این سنسور احتیاج پیدا خواهید کرد و یا دانستن ضربان قلب برای یک کاربر عادی چه اهمیتی دارد. همه‌ی این سوالات نهایتا به این نتیجه منتج می‌شود که در عین کارکرد خوب و روان این سنسور، باید آن را وسیله ای برای جلب نظر و نگاه مشتری دانست و نباید آن را ابزاری کاربردی و لازم در اسمارت فون ها قلمداد کرد.


 

سخن آخر

همچنان به نظر می‌رسد که سری گلکسی نوت سامسونگ برترین گوشی هوشمند دارای قلم در جهان می‌باشد. همچنین بدون هیچ شک و شبهه‌ای می‌توان گفت که گلکسی نوت 4 سامسونگ برترین فبلت این شرکت تا به حال بوده. بنابراین می‌توان این گونه نتیجه‌گیری کرد که گلکسی نوت 4 سامسونگ برترین فبلت همراه با قلم دنیا در سال 2014 است و این قضیه آن را به انتخاب اول کاربران در این بخش تبدیل می‌کند. اگر هم بگوییم که سامسونگ گلکسی نوت 4 برترین فبلت اندرویدی تا به حال بوده، چندان ادعای بی‌جا و بی‌اساسی نکرده ایم. اما به هیچ عنوان نمی‌توان با همان اطمینانی که جملات بالا را در مورد برتری نوت 4 در بین فبلت‌های اندرویدی ذکر کردیم، در مورد برتری این فبلت در بین تمام فبلت‌های حال حاضر بازار بیان کرد. چرا که با پیوستن شرکت اپل به جمع سازندگان فبلت، دیگر به راحتی نمی‌توان، عنوان برترین فبلت دنیا را به سامسونگ گلکسی نوت 4 اختصاص داد.

 

در جدول زیر سعی نمودیم به شما در انتخاب گوشی مورد نظرتان کمک نماییم. پس با مطالعه این جدول، با رقبای اصلی در این سطح آشنا شوید.

با کلیک بر روی تصویر زیر می‌توانید به بررسی دقیق‌تر محصولات بپردازید.

 

مزایا:

صفحه نمایش QHD باکیفیت فوق‌العاده
پردازنده‌ی 8 هسته‌ای قدرتمند
باتری با عملکرد مناسب
قلم S Pen فوق‌العاده و بی‌نظیر
حسگر ضربان قلب
حسگر اثر انگشت
پشتیبانی از کارت حافظه‌ی جانبی microSD تا 128 گیگابایت

 

معایب:

نبود کلید شاتر برای دوربین
لنز دوربین برجسته با امکان جذب خط و خش
پورت microUSB 2.0 (در مقایسه با پورت microUSB 3.0 نوت 3)
عدم مقاومت در برابر آب و گرد و غبار

 

سرفیس پرو 3؛ تبلتی که قرار است جانشین لپتاپ ها شود

 

 

 

 

 

                  سرفیس پرو 3؛ تبلتی که قرار است جانشین لپتاپ ها شود

 

تبلت ها به دنیای دستگاه های همراه نظیر تلفن‌های هوشمند متعلقند. اما لپ تاپ‌ها از دنیای دیگری آمده‌اند و وارث بی چون و چرای پی سی‌ها هستند. حال تصور کنید که یک شرکت قدر دنیای تکنولوژی بخواهد این دو پدیده را با هم آشتی دهد. در مورد مایکروسافت و محصول جنجالی‌اش یعنی سرفیس صحبت می‌کنیم. این غول فعال در عرصه تکنولوژی چند سالی است که تلاش می‌کند که سرفیس را به عنوان فصل مشترک دو دنیای تبلت ها و لپتاپ ها معرفی کند. آیا در تحقق این امر موفق خواهد شد؟ در ادامه سعی می‌کنیم به این سوال پاسخ دهیم.
مایکروسافت طی مراسمی در شهر نیویورک، از سرفیس پرو 3 رونمایی کرد. این تبلت حقیقتا تنه به تنه لپتاپ های امروزی می‌زند. سرفیس پرو 3 از نمایشگری 12 اینچی با رزولوشن  2160 در 1440 بهره می‌برد. این محصول بی نظیر با ضخامتی معادل 9.1 میلی متر، باریک‌ترین محصول دنیا با پردازشگر Core اینتل لقب گرفته است. سرفیس پرو 3 در واقع نسل سوم و به نوعی پرچمدار سرفیس های مایکروسافت به حساب می‌آید. این تبلت نسبت به نسل دوم سرفیس پرو از طراحی منطقی‌تر، نمایشگر بزرگ‌تر، قدرت پردازشی بالاتر و شارژدهی بهتری برخوردار است.
پیش از این، مدیران مایکروسافت سرفیس پرو را به عنوان محصولی معرفی می‌کردند که می‌تواند همه تبلت های رده بالا و گران قیمت بازار نظیر آیپد را پشت سر بگذارد. اما این بار آن‌ها دست از سر تبلت ها برداشته و مستقیم سلاح خود را به سمت بازار لپتاپ ها و به خصوص مک بوک ایر نشانه رفته‌اند. با نقد و بررسی آخرین جنگجوی مایکروسافت همراه باشید تا در کنار هم به برخی از سوالات کلیدی در مورد این محصول منحصر به فرد پاسخ دهیم.

 

طراحی و ساخت

پیش از همه به سراغ طراحی و مشخصات ظاهری سرفیس پرو 3 می‌رویم. این محصول بدون شک باریک‌ترین دستگاهی است که از پردازشگرهای سری Core i استفاده می‌کند. هم سرفیس پرو و هم سرفیس پرو 2 ضخامتی برابر با 13 میلیمتر داشتند. اما مهندسان مایکروسافت توانسته‌اند ضخامت جدیدترین نسل از این محصولات را به 9.1 میلیمتر برسانند. اما همه چیز به باریکی سرفیس پرو 3 محدود نیست. این تبلت به مراتب سبک‌تر از دو نسل قبلی‌اش است. پرو 3 حدود 790 گرم وزن دارد. این رقم برای پرو و پرو 2 بیش از 900 گرم بود. این قضیه وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانید پرو 3 نمایشگری 12 اینچی دارد، یعنی 1.4 اینچ بزرگ‌تر از دو تبلت قبلی. حال بیایید وزن سرفیس پرو 3 را با مک بوک ایر شرکت اپل مقایسه کنیم. شما چه فکر می‌کنید؟ محصول مایکروسافت 800 گرم و مک بوک ایر 1350 گرم. اما باید منصف بود سرفیس پرو 3 یک تبلت تکامل یافته است و مک بوک ایر یک لپتاپ فوق مدرن!
 

گویا فن و صدای چرخش آن، جزوی جدایی ناپذیر از سرفیس های مایکروسافت است. این شرکت ادعا کرده که زین پس کاربران با صدای چرخش فن و وزش باد حاصل از خروج حرارت از آن مواجه نخواهند شد. ادعای مایکروسافت تا حد زیادی درست است اما این موضوع به معنای حذف کامل صدای فن نیست. 
 

یکی دیگر از پیشرفت‌های نسل جدید این تبلت مربوط به پایه نگهدارنده پشت آن است. در بررسی سرفیس پرو 2 اشاره کرده بودیم که پایه نگهدارنده این تبلت در دو زاویه مختلف قابل تنظیم است. اما باید بدانید که پایه نگهدارنده نسل سوم سرفیس پرو تکامل پیدا کرده و می‌توان آن را در حالات مختلف بین زاویه 22 درجه تا 150 درجه تنظیم کرد. این قضیه به بهتر دیده شدن نمایشگر کمک زیادی می‌کند.
 

با نگاهی به نمای روبرویی این محصول یک تغییر بنیادین دیگر هم مشاهده خواهید کرد: جای لوگوی ویندوز عوض شده است. همان‌طور که می‌دانید این لوگو در قالب یک دکمه خازنی عمل کرده و کاربر را به رابط کاربری موسوم به مترو (صفحه ای با موزائیک‌های رنگی) هدایت می‌کند. این دکمه که تا پیش از این بر روی طول تبلت بود، حال به عرض تبلت منتقل شده. اما دلیل این انتخاب مایکروسافت چیست؟ شاید می‌خواسته کاربران را متقاعد کند که می‌توانند از تبلت در حالت عمودی هم استفاده کنند.
 

شاید هم این مسئله با طراحی کاورهای جدید سرفیس پرو 3 مرتبط باشد. گویا کاورهای جدید مایکروسافت بخشی از حاشیه دور نمایشگر را می‌پوشانند. بنابراین منطق حکم می‌کرد که جای بهتری برای لوگوی ویندوز انتخاب شود. 
مایکروسافت در این محصول رنگ دودی را کنار گذاشته و به سراغ رنگ نقره ای رفته. بدنه تبلت هم همچنان خوش ساخت و زیباست و در آن از آلیاژ منیزیوم استفاده شده. با نگاهی به کناره های دستگاه درگاه Full USB 3.0، شیار microSD، درگاه موسوم به Mini DisplayPort و جک 3.5 میلیمتری هدفون را خواهیم دید.
 

قلم و کیبورد

قلم سرفیس پرو 3 فلزی بوده و از بلوتوث و باتری بهره می‌برد. اما خوب است بدانید که بر روی بدنه تبلت برای نگاهداشت قلم فضایی در نظر گرفته نشده. بنابراین شاید لازم باشد آن را در جیب یا کیف خود قرار دهید یا اینکه از جایگاه تعبیه شده بر روی کاور استفاده کنید. این قلم قابلیت‌های متعددی دارد. یکی از جالب‌ترین آن‌ها این است که می‌توانید تنها با فشار دکمه بالای قلم، تبلت را از حالت اسلیپ (Sleep) خارج کنید.
 

 

 

یکی از شکایات عمده خریداران سرفیس این است که چرا کیبورد مخصوص این محصول در پکیج اصلی دستگاه گنجانده نمی‌شود و چرا کاربران باید آن را به عنوان یک وسیله جانبی به صورت جداگانه خریداری کنند. در اکثر بازارها سرفیس پرو 3 در 2 نسخه با کیبورد و بدون کیبورد با قیمت‌های متفاوت به فروش می‌رسد. این مسئله نشان دهنده این است که مایکروسافت همچنان تصمیم ندارد سیاست خود را در این زمینه تغییر دهد.
کیبورد اختصاصی سرفیس موسوم به کاور (Cover)، هم یک کیبورد کامل است و هم از نمایشگر محافظت می‌کند. کیبورد (تایپ کاور) جدید مایکروسافت از نسخه های قبلی‌اش بزرگ‌تر است. این کاور از یک لولای اضافه بهره می‌برد که باعث تا شدن لبه بالایی کاور و اتصال آن به بدنه تبلت می‌شود. این طراحی با وجود ساده بودن، از لحاظ ارگونومیک پیشرفت چشمگیری محسوب می‌گردد؛ زیرا برای تایپ کردن زاویه بسیار مناسب‌تری را به کاربر می‌دهد. البته خیالتان راحت باشد؛ در سرفیس پرو 3 همچنان می‌توان از نسخه های قبلی تایپ کاور استفاده کرد.  
 

نمایشگر

ما همیشه نمایشگرهای سرفیس ها را تحسین کرده‌ایم. صفحه نمایش سرفیس پرو 3 هم از این قاعده مستثنی نیست. اول از همه باید تکرار کنیم که این تبلت نمایشگری 12 اینچی دارد. یعنی مایکروسافت بالاخره تصمیم گرفته کمی از استانداردهای رایج تبلت ها فاصله بگیرد و به طور جدی محصول خود را به عنوان جایگزین لپتاپ ها مطرح کند. لازم به ذکر است که پرو و پرو 2 نمایشگرهایی 10.6 اینچی داشتند.
 

تبلت مایکروسافت سرفیس پرو 3 در کنار مک بوک شرکت اپل

سرفیس پرو 3 به نمایشگری با رزولوشن 1440 × 2160 مجهز شده است. این صفحه نمایش از نوع ClearType Full HD بوده و با همراهی پنل IPS، زاویه دید خوبی به کاربر می‌دهد. انتخاب نسبت تصویر 3:2 هم به نوبه خود جالب توجه است. با وجود کوچک‌تر بودن این نمایشگر نسبت به نمایشگر مک بوک ایر، محصول مایکروسافت به خاطر رزولوشن بالاترش، ۶ درصد محتوای بیشتری را نسبت به نمایشگر ۱۳.۳ اینچی مکبوک ایر پیش روی کاربران قرار می‌دهد. 
 

سخت افزار و نرم افزار

سرفیس پرو 3 در کانفیگ های مختلفی روانه بازار شده و قیمت‌های متنوعی دارد. مایکروسافت، سرفیس پرو 3 را با 5 انتخاب اصلی عرضه می‌کند.
 

در نظر داشته باشید که اگر مدل‌هایی با فضای ذخیره سازی 64 یا 128 گیگابایت را خریداری کنید، تبلت شما 4 گیگابایت رم را در خود خواهد دید. حال اگر به سراغ مدل‌های 256 یا 512 گیگابایتی بروید، 8 گیگابایت رم خواهید داشت. با توجه به آپشنال بودن کیبورد، در مجموع 10 انتخاب پیش روی خریداران خواهد بود که همین مسئله، بازه قیمتی بسیار زیادی را برای سرفیس پرو 3 ایجاد خواهد کرد.
حال بیایید یک گانفیک متوسط از سرفیس پرو 3 را در نظر بگیریم. تصور کنید محصول مورد نظر ما نسل چهارم پردازشگر Core i5 موسوم به هزوِل (Haswell) و 8 گیگابایت رم را در خود دارد. با کمی اغماض می‌توان گفت که محصولی با این مشخصات با بسیاری از لپتاپ های خوب با رده کاربری عمومی، قابل رقابت است. در مجموع سرفیس پرو 3 از قدرت پردازشی بالایی برخوردار است و از این لحاظ یک سر و گردن بالاتر از سایر تبلت های ویندوزی بازار ایستاده. لازم به ذکر است که همچون دو نسل قبلی، در سرفیس پرو 3 هم از درگاه HDMI و GPS خبری نیست.
همان‌طور که تاکنون متوجه شده‌اید، سرفیس پرو 3 با سیستم عامل ویندوز 8.1 پرو همراه شده است. قابلیت‌ها و جذابیت‌های این سیستم عامل بر کسی پوشیده نیست. در بررسی تبلت های ویندوزی میان رده معمولا به این نکته اشاره می‌کنیم که نباید زیاد بر روی قدرت پردازشی این تبلت ها حساب باز کنید. اما در مورد محصولات سرفیس پرو و به خصوص سرفیس پرو 3 کمی داستان متفاوت است. سرفیس پرو 3 کاملا می‌توانند شانه به شانه لپتاپ های امروزی حرکت کند. بنابراین می‌توانید با خیال راحت، اجرای روان نرم افزارهای کاربردیتان را بر دوش این دستگاه بگذارید. با توجه به سخت افزار موجود در این مدل‌ها باید بگوییم کاربری روان و به دور از دردسری در انتظار کاربران است.
 

باتری و دوربین

به گفته مایکروسافت، سرفیس پرو 3 می‌تواند در حالت وای-فای تنها با یک بار شارژ کامل، تا 9 ساعت سر پا بایستد. همچنین در زمان رونمایی این محصول اشاره شد که این تبلت 15 تا 20 درصد شارژدهی بهتری نسبت به باتری نسل قبلی دارد. ادعاهای مایکروسافت را می‌توان تا حد زیادی تائید کرد. یک چیز حتمی است: شارژدهی باتری سرفیس پرو 3 بهتر شده. تست‌های مختلف نشان داده‌اند که باتری این تبلت در حالت وای-فای روشن و با روشنایی خودکار غیر فعال شده، قادر است چیزی حدود 7 ساعت و نیم ویدیو را بدون وقفه پخش کند. این رقم در شرایط مساوی، برای سرفیس پرو 2 کمی بیشتر از 6 ساعت و نیم بود. نسل اول سرفیس پرو هم در همین شرایط تنها 4 ساعت و نیم شارژدهی داشت.

در تمام تبلیغات صورت گرفته توسط مایکروسافت تلاش شده که این محصول به عنوان جایگزینی برای لپتاپ ها معرفی شود. تا این جا گفتیم که پرو 3 از برخی جهات حتی از مک بوک ایر اپل هم سَر تر است. اما از لحاظ شارژدهی باتری چطور؟ به طور حتم هنوز سرفیس پرو 3 چند قدم عقب‌تر ایستاده.
باتری محصول مایکروسافت نسل به نسل بهبود یافته و خود را به مرز شارژدهی آلترابوک های مدرن رسانده. لازم به ذکر است که باتری سرفیس پرو 3، از سرعت شارژ بسیار بالایی برخوردار است. به طوری که شما تنها در عرض 90 دقیقه می‌توانید بیش از 70 درصد باتری را شارژ کنید.

مایکروسافت این بار برای دوربین‌های محصول خود سنگ تمام گذاشته. این شرکت یک جفت دوربین 5 مگاپیکسلی را برای سرفیس پرو 3 در نظر گرفته است. هر دو دوربین قادرند با کیفیت 1080p فیلم‌برداری کنند. کیفیت عکس‌های گرفته شده توسط این دو دوربین هم رضایت بخش است، اما خُب، هنوز با ایده آل فاصله دارند. دوربین جلویی هم در مواقع نیاز در قالب وبکم عمل کرده و به بهترین شکل ممکن شما را در مکالمات ویدیویی با اسکایپ یا هر پیام رسان دیگری یاری می‌دهد.
 

جمع بندی

مایکروسافت، این غول دنیای تکنولوژی، در هنگام رونمایی از سرفیس پرو 3 محصول جدیدش را این گونه معرفی کرد: "تبلتی که می‌تواند جایگزین لپتاپ شما بشود". گویا سرفیس پرو 3 دیگر تنها قاتل آیپد نیست، بلکه آمده تا رقیب سرسختی برای رده بالاهای دنیای لپتاپ ها باشد. اگر تا دیروز همه آن را با آیپد ایر مقایسه می‌کردند، حال کار به جایی رسیده که آن را رقیبی برای مک بوک ایر اپل می‌دانند. سرفیس پرو 3 امسال با نمایشگری 12 اینچی، قلم و پایه نگه دارنده تکامل یافته، باتری بهتر و مجموعه ای از بهترین‌های سخت افزاری و نرم افزاری رونمایی شد. این روزها تبلت های ویندوزی متنوعی وارد بازار شده‌اند. اما این تنها سرفیس است که هم در بخش سخت افزار و هم در بخش نرم افزار زیر نظر یک شرکت واحد و با کیفیتی مثال زدنی تولید می‌شود.
 

از خوبی‌های این محصول زیاد گفتیم، اما نباید قیمت بسیار بالای این محصول، نبود GPS و فقدان درگاه HDMI را از یاد ببریم. در این که سرفیس پرو 3 ایده آل ترین تبلت برای عاشقان ویندوز است هیچ شکی وجود ندارد. اما آیا نیازهای آن‌ها با محصولی ارزان‌تر برآورده نمی‌شود. اینجاست که باید گفت همه چیز نهایتا به نیازهای مصرف کننده و بودجه‌اش برمی گردد. 



 

مزایا:

صفحه نمایش 12 اینچی و با کیفیت
پردازشگر قدرتمند
هشت گیگابایت رم
حافظه داخلی زیاد
طراحی ساده و مدرن
بهره مندی از درگاه Full USB بر روی بدنه تبلت
کیفیت بالای ساخت
ویندوز 8.1
پشتیبانی از قلم اکتیو
شارژدهی خوب باتری
همراهی کیبورد اختصاصی (Cover)

 

معایب:

قیمت بالا
نبود GPS

 

ASUS Fonepad 8 FE380CG Dual SIM

 

 

 

 

 

 

 

 

ASUS Fonepad 8 FE380CG Dual SIM

شرکت تایوانی ایسوس عاشق ماجراجویی است. این شرکت فعال در حوزه تجهیزات الکترونیکی، هیچ ترسی از به خطر افتادن محبوبیت روز افزون خود ندارد. ایسوس یک روز به سراغ فونپد می‌رود، یک روز پدفون را رو می‌کند، یک روز هم تلفن، تبلت و لپتاپ را در هم می‌آمیزد و محصولی عجیب و غریب خلق می‌کند. قصد نداریم خلاقیت‌های این غول تایوانی را مرور کنیم، در عوض می‌خواهیم به یکی از آخرین تلاش‌های این شرکت در عرصه تبلت‌ها نگاهی بیاندازیم.
ایسوس در یکی دو سال اخیر بر روی دو سری از تبلت‌های میان‌رده تمرکز داشته است: یکی فونپد و دیگری ممو پد. هر دوی این تبلت‌ها بسیار موفق عمل کردند و با قیمت‌های مناسبی که داشتند نظر عموم کاربران را به خود جلب نمودند. این شرکت، سال 2014 نیز با مجموعه‌ای رنگارنگ از فونپدها و مموپدهای خود با قدرت تمام وارد بازار شد. امسال ایسوس، دو فونپد 7 را از آستین خود بیرون آورده است. مدل ارزان‌تر با نام کامل Fonepad 7 FE170CG شناخته می‌شود و مدل گران‌تر Fonepad FE375CG نام دارد. حال شاهد عرضه یک تبلت فونپد 8 اینچی از سوی این شرکت هستیم. این تبلت Fonepad 8 FE380CG نام دارد و با کمی اغماض، اندازه بزرگ‌تر مدل FE375CG محسوب می‌شود.
این تبلت به نمایشگری با رزولوشن 800 × 1280 پیکسل مجهز شده. این بدان معناست که تراکم پیکسلی نمایشگر تبلت مورد نظر ما حدود 189ppi است. پردازشگر 4 هسته ایIntel Atom Z3530 با فرکانس کاری 1.33 گیگاهرتز به عنوان مغز متفکر این تبلت عمل می‌کند. از دیگر مشخصه‌های سخت‌افزاری این محصول می‌توان به 2 گیگابایت رم، 16 گیگابایت حافظه داخلی و باتری لیتیوم پلیمری با ظرفیت 15.2 وات-ساعت اشاره کرد. ایسوس یک دوربین 5 مگاپیکسلی در پشت دستگاه و یک دوربین 2 مگاپیکسلی در جلوی دستگاه تعبیه کرده است. در ادامه با جزئیات بیشتری به این تبلت 8 اینچی ایسوس خواهیم پرداخت.


 

طراحی و ساخت

ایسوس از معدود کمپانی‌هایی است که حتی در ارزان‌ترین محصولاتش یک سری استانداردهای اولیه را رعایت می‌کند. این مسئله در مورد اکثریت تبلت‌های سال 2014 این شرکت صدق می‌کند. فونپد 8 مدل FE380CG یکی از همین تبلت‌هاست. این تبلت از لحاظ کیفیت ساخت و طراحی ظاهری، در مقایسه با هم قیمت‌هایش، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
بخش پشتی تبلت بافتی پلاستیکی و سخت دارد. این تبلت وزنی برابر با 310 گرم و ضخامتی معادل 8.9 میلیمتر دارد. در مجموع می‌توان گفت که با در دست گرفتن این دستگاه به هیچ عنوان حس داشتن یک تبلت رده‌پایین به شما دست نخواهد داد.
 

این مدل از نظر ظاهری تفاوت‌های ناچیزی با مدل 7 اینچی FE375CG دارد. این تفاوت‌ها به خصوص در نمای پشتی تبلت و در محل قرارگیری دوربین اصلی مشخص می‌شود. در مدل FE380CG دوربین تبلت به گوشه سمت چپ بخش پشتی منتقل شده است. با نگاهی به نمای روبرویی ، 2 اسپیکر تبلت را در بالا و پایین صفحه نمایش خواهید دید. دوربین جلویی را در سمت راست اسپیکر بالایی و سنسورهای دستگاه را در کنار دوربین می‌بینید. لوگوی ایسوس را در پایین نمایشگر خواهید یافت.
 

بر روی لبه سمت چپ، شیارهای مربوط به سیمکارت‌ها و همچنین شیار microSD زیر درپوشی پلاستیکی دیده می‌شوند. لبه سمت راست هم جایگاه کلید کنترل صدا و کلید پاور است. لبه بالایی برای درگاه Micro USB و جک 3.5 میلیمتری هدفون در نظر گرفته شده. لبه پایینی هم میزبان میکروفون تبلت است.
 

 

نمایشگر

ما تا قبل از این محصول، سری فونپد ایسوس را با نمایشگرهای 7 اینچی دیده بودیم. ظاهرا این شرکت استانداردهای خود را تغییر داده و این بار به سراغ صفحه نمایشی 8 اینچی برای فونپد رفته. این تبلت به نمایشگری IPS با رزولوشن 800 × 1280 پیکسل مجهز شده. این بدان معناست که تراکم پیکسلی نمایشگر تبلت مورد نظر ما حدود 189ppi است. لازم به ذکر است که تبلت لنوو A5500 نیز دقیقا همین اندازه نمایشگر و همین تراکم پیکسلی را دارد.

امسال شرکت ایسوس سیاست‌های عجیب و غریبی در قبال مدل‌های 2014 تبلت های خود به خرج داده است. این شرکت 2 تبلت فونپد 7 (FE170CG) و مموپد 7 (ME170C) خود را به نمایشگری با رزولوشن نسبتا پایین مجهز کرده و آن‌ها را با قیمت‌هایی بسیار رقابتی روانه بازار کرده. اما در قبال 4 تبلت دیگر یعنی مموپد 8 (ME181C)، مدل دوم مموپد 7 (ME176C) و مدل فونپد 7 (FE375CG) و فونپد 8 (FE380CG) رویکرد متفاوتی داشته. این 4 مدل نمایشگرهای بهتری دارند.

همان‌طور که متوجه شده‌اید در FE380CG از نمایشگر Full HD خبری نیست. از سوی دیگر در این بازه قیمتی نباید انتظار رزولوشن‌های بسیار بالا را داشت. با این حال نمایشگر WXGA کیفیت تصویر بسیار مناسبی را در اختیار شما قرار می‌دهد. حداکثر روشنایی صفحه نمایش این تبلت نسبتا خوب است و در محیط‌های بیرونی به کمک شما می‌آید. این تبلت به سنسور سنجش نور محیط مجهز شده، بنابراین در محیط‌های بیرونی و در زیر نور خورشید، روشنایی نمایشگر به صورت خودکار تنظیم می‌شود. از دید ما کیفیت نمایشگر  FE380CG رضایت‌بخش است و شما در کار با آن به مشکل خاصی برخورد نخواهید کرد. در ضمن قابلیت لمسی نمایشگر نیز به بهترین شکل ممکن عمل می‌کند و شما را به دردسر نمی‌اندازد.
 

سخت‌افزار

ایسوس، فونپد 8 مدل FE380CG را به پردازشگری 4 هسته‌ای بر روی چیپ‌ست Z3530 اینتل اتم مجهز کرده است. این پردازشگر با فرکانس کاری 1.33 گیگاهرتز در کنار دو گیگابایت رم، وظیفه میزبانی از سیستم‌عامل اندروید و اپلیکیشن‌های مختلف را بر عهده دارد. این مشخصات سخت‌افزاری برای محصولی در این بازه قیمتی بسیار مناسب است. این تبلت اکثریت اپلیکیشن‌ها و بازی‌های اندرویدی را بدون مشکل خاصی اجرا می‌کند.


 

این عضو از خانواده فونپدها، 8 یا 16 گیگابایت حافظه داخلی دارد. کاربران می‌توانند از طریق شیار microSD  نسبت به افزایش حافظه دستگاه خود (تا 64 گیگابایت) اقدام کنند. همان‌طور که در ابتدا گفتیم، این تبلت به دو شیار سیمکارت مجهز است و امکان استفاده سیمکارت‌های نسل دوم و سوم در آن‌ها وجود دارد. قابلیت برقراری تماس تلفنی هم بخشی جدانشدنی از این تبلت است. وجود GPS و پشتیبانی از USB OTG  از دیگر قابلیت‌های مهم این تبلت خوش‌ساخت هستند.




 

نرم‌افزار

اما می‌رسیم به قدرت نرم‌افزاری این تبلت 8 اینچی. فونپد 8 مدل FE380CG همچون نسل‌های قبلی‌اش، از سیستم‌عامل اندروید بهره می‌برد، اما این بار نسخه 4.4.2 این سیستم‌عامل مهمان

فونپد شده است. مهم‌تر از این قضیه، بحث رابط کاربری این دستگاه است. شرکت ایسوس با معرفی سری محصولات جدیدش در سال 2014، پای رابط کاربری اختصاصی خود یعنی Zen UI را به تبلت‌هایش باز کرده. این بدان معناست که تبلت‌های سال 2014 ایسوس، از جمله همین تبلت، از اولین محصولات خارج از خانواده ZenFone هستند که رابط کاربری Zen UI را در خود می‌بینند.
رابط کاربری پر رنگ و لعاب Zen UI درست مانند یک لانچر زنده برایتان عمل خواهد کرد. این رابط گرافیکی شما را از سادگی اندروید خالص دور نمی‌کند و در عین حال یک سری قابلیت‌های جالب را در اختیار شما قرار می‌دهد. ایسوس در طراحی رابط کاربری این تبلت، عالی عمل کرده است. آیکون‌های مسطح و شسته و رفته این رابط کاربری بسیار چشم‌نوازند و در همان ابتدا شما را شیفته خود می‌کنند. از لحاظ عملکرد Zen UI در فونپد 8 جدید باید بگوییم که از لَگ‌های اعصاب خرد کن خبری نیست. با این حال و با در نظر گرفتن مشخصات سخت‌افزاری و قیمت این دستگاه، می‌بایست انتظارات خود را از این محصول تعدیل کنیم.
 

دوربین

فونپد 8 مدل FE380CG از یک سنسور 5 مگاپیکسلی در پشت دستگاه و یک سنسور 2 مگاپیکسلی در جلو بهره می‌برد. دوربین اصلی این تبلت به فوکوس خودکار مجهز است و در شرایط نوری مساعد تصاویر خوبی را برای شما می‌گیرد. این دوربین در نسبت تصویر 4:3 تصاویر 5 مگاپیکسلی و در نسبت تصویر 16:9 تصاویری 4 مگاپیکسلی ثبت می‌کند. در ضمن توسط این دوربین شما می‌توانید با کیفیت HD فیلم‌برداری کنید. دوربین جلویی (وبکم) این تبلت فیلم‌برداری با کیفیت HD را پشتیبانی می‌کند. این دوربین کلیه نیازهای شما در مکالمات ویدیویی را برآورده خواهد کرد و شما برای گرفتن عکس‌های سلفی می‌توانید حساب ویژه ای بر روی آن باز کنید.
 

باتری

در این تبلت یک باتری لیتیوم پلیمری با ظرفیت 15.2 وات-ساعت تعبیه شده است. نتایج حاصله از تست این باتری بسیار امیدوار کننده است. باتری فونپد 8 مدل FE380CG در کاربری مداوم و ترکیبی حدود 10 ساعت شارژدهی می‌کند.
 

این میزان شارژدهی، با خاموش کردن یک سری امکانات و با کم کردن روشنایی تصویر از این هم بیشتر خواهد شد. شرکت ایسوس همچنین ادعا کرده که این تبلت می‌تواند در حالت پخش مداوم ویدیوهای HD تا 12 ساعت و در حالت مکالمه در شبکه 3G تا 21 ساعت شارژدهی کند. با در نظر گرفتن رده قیمتی، عملکرد باتری این تبلت کاملا رضایت‌بخش است.
 

 

جمع‌بندی

ایسوس در این محصول تمام تلاش خود را به کار گرفته تا همه چیز را در حالت بهینه حفظ کند. با محصولی روبرو هستیم که هم خوش‌ساخت است و هم قیمت خوبی دارد، هم تبلت است و هم خون تلفن‌های هوشمند در رگ‌هایش در جریان است. این تبلت به 2 شیار سیمکارت مجهز است و همان‌طور که از نامش بر می‌آید قابلیت مکالمه تلفنی دارد. رابط کاربری Zen UI هم که جای خود را دارد.

مدل FE380CG در واقع اولین تبلت 8 اینچی سری فونپد ایسوس است. این تبلت در اکثریت مشخصات با مدل 7 اینچی FE375CG شباهت دارد. با این حال یک سری تفاوت‌های بسیار جزئی بین این دو دیده می‌شود. فونپد 8 یکی از مقرون‌ به صرفه‌ترین تبلت‌های 8 اینچی پیش روی شماست.

با این حال اگر به دنبال برندی به غیر از ایسوس هستید، شاید لنوو A5500 و سامسونگ گلکسی تب 4 مدل 8 اینچی گزینه های خوبی برای شما باشند. هر دو تبلت نامبرده تک‌سیمکارته هستند و از قابلیت مکالمه تلفنی بهره می‌برند. دو تبلت ایسوس مموپد 8 مدل ME181C و ال‌جی جی‌پد 8.3 از دیگر انتخاب‌های پیش روی شما هستند که متاسفانه سیمکارت‌خور نیستند. با در نظر گرفتن همه این موارد، ما هنوز هم اعتقاد داریم فونپد 8 یکی از بهترین 8 اینچی‌های میان‌رده بازار است.
 

مزایا:

کیفیت ساخت خوب
وزن کم
وجود 2 شیار سیمکارت
امکان برقراری تماس تلفنی
شارژدهی خوب باتری
پشتیبانی از قابلیت USB OTG
وجود شیار microSD برای افزایش حافظه
وجود GPS
رابط کاربری ZenUI

 

Lenovo TAB S8

 

 

 

 

Lenovo TAB S8

لنوو در مراسم IFA 2014 از یک تبلت 8 اینچی بسیار زیبا رونمایی کرد. این محصول از لحاظ طراحی با تبلت‌های قبلی لنوو فرق دارد و از لحاظ تنوع رنگ بدنه، یادآور محصولات سری لومیای نوکیا است. این تبلت به نمایشگری 8 اینچی با رزولوشن 1200 × 1920 پیکسل مجهز شده است. این یعنی تراکم پیکسلی صفحه‌نمایش S8 چیزی حدود 283ppi است که عدد خوبی به نظر می‌رسد. از دیگر مشخصات این تبلت می‌توان به پردازشگری چهار هسته‌ای با فرکانس کاری 1.86 گیگاهرتز، 2 گیگابایت رم، دوربین اصلی 8 مگاپیکسلی با فلش LED و وبکم 1.6 مگاپیکسلی اشاره کرد. حافظه داخلی این تبلت 16 گیگابایت است که البته با استفاده از کارت‌های microSD شما می‌توانید تا 64 گیگابایت دیگر به حافظه دستگاه خود اضافه کنید. این تبلت به شیار سیم‌کارت مجهز است و امکان استفاده از سیم‌کارت‌های 3G و 4G در آن وجود دارد. در ضمن برقراری تماس تلفنی توسط این تبلت امکان‌پذیر است. در ادامه با جزئیات بیشتری به این 8 اینچی لنوو خواهیم پرداخت.



 

طراحی و ساخت

لنوو تب S8، از لحاظ طراحی با تبلت‌های قبلی لنوو تفاوت زیادی دارد. این تبلت، به خصوص در مدل‌های رنگی، یادآور تلفن‌های هوشمند لومیا است. حتی شباهت‌هایی بین این تبلت و گوشی وان‌پلاس وان وجود دارد. در نمای روبرویی، بلندگوهای تبلت را در بالا و پایین نمایشگر می‌بینیم. لوگوی لنوو دقیقا در زیر بلندگوی بالایی نقش بسته است. دوربین جلویی (وبکم) و حسگرهای تبلت هم در سمت راست لوگو دیده می‌شوند. بخش پشتی و کناره‌های دستگاه بسیار شیک و یکپارچه طراحی شده‌اند. با نگاهی به بخش پشتی، دوربین اصلی تبلت را به همراه فلش LED در گوشه سمت چپ و بالای تبلت می‌بینید.
 

این تبلت، ابعادی معادل 7.8 × 123 × 209 میلی‌متر دارد که در مقایسه با تبلت لنوو A5500 بسیار ظریف به نظر می‌رسد. لازم به ذکر است که لنوو A5500  ابعادی برابر با 8.9 × 136 × 217 میلی‌متر داشت. وزن مدل S8 هم کاملا رضایت‌بخش است. تنها لازم است وزن 299 گرمی مدل S8 را با وزن 360 گرمی A5500 مقایسه کنید. 
 

 

حال بیایید نگاهی به کناره‌های تبلت بیاندازیم. کلیدهای روشن/خاموش کردن دستگاه (پاور) و تنظیم صدا بر روی لبه راست تبلت تعبیه شده‌اند. شیارهای سیمکارت و microSD هم زیر درپوشی پلاستیکی بر روی لبه سمت چپ، جا خوش کرده‌اند.

لبه پایینی هم به عنوان جایگاه درگاه micro-USB و میکروفون در نظر گرفته شده. درگاه 3.5 میلی‌متری هدفون هم بر روی لبه بالایی قرار داده شده است.


 

نمایشگر

در بخش صفحه‌نمایش، شرکت لنوو کار بزرگی انجام داده. این تبلت به نمایشگری با کیفیت Full HD مجهز شده است. رزولوشن 1200 × 1920 پیکسل برای صفحه‌نمایش 8 اینچی این تبلت، تراکم پیکسلی 283ppi را به همراه داشته است. در این محدوده قیمتی، این رقم بسیار امیدوار‌کننده است. این تراکم پیکسلی را تنها در محصولات رده بالای بازار می‌توان یافت. البته از لحاظ روشنایی هنوز فاصله‌ای بین این تبلت و تبلت‌های سامسونگ و اپل وجود دارد که به خاطر قیمت مناسب S8 می‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. در ضمن، پنل IPS به کار رفته در این تبلت، زاویه دید خوبی به نمایشگر آن داده است.
 

سخت‌افزار و نرم‌افزار

لنوو تب S8 به پردازشگری چهار هسته‌ای بر روی چیپ‌ست اینتل اتم Z3745 مجهز شده است. این پردازشگر بسته به شرایط، فرکانس کاری‌ای بین 1.33 تا 1.86 گیگاهرتز دارد. این سخت‌افزار را 2 گیگابایت رم همراهی می‌کند. حافظه داخلی تبلت هم 16 گیگابایت است که به لطف پشتیبانی از کارت‌های حافظه microSD می‌توان به میزان 64 گیگابایت دیگر به آن اضافه کرد. عملکرد دستگاه بسیار خوب به نظر می‌رسد و اجرای روان برنامه‌ها و بازی‌های مختلف تا حدودی یادآور تبلت تحسین‌شده نکسوس 7 (2013) است.
 

لنوو این تبلت را با سیستم عامل اندروید نسخه 4.4.2 همراه کرده است. البته رابط کاربری اختصاصی لنوو به شدت در این تبلت به چشم می‌آید. به طور مثال در این تبلت هم از لیست برنامه‌ها به سبک و سیاق اندروید خالص گوگل خبری نیست و چیزی به نام App Drawer در نرم‌افزار دستگاه وجود ندارد.
 

به علاوه، تاثیر شدید طراحی سیستم عامل iOS شرکت اپل در این رابط کاربری دیده می‌شود. در مجموع، ظاهر رابط کاربری این تبلت، زیبا و دوست‌داشتنی است و از لحاظ عملکرد، به غیر مواردی خاص و نادر، به طور روان و بدون لگ کار می‌کند.
در این تبلت، یک باتری لیتیوم پلیمری با ظرفیت 4290 میلی آمپر-ساعت تعبیه شده است. به ادعای شرکت لنوو، این باتری می‌تواند تا 7 ساعت در کاربری ترکیبی و پیاپی و تا بیش از 16 روز در حالت استندبای، تبلت را سرپا نگاه دارد. این رقم‌ها تا حد زیادی به واقعیت نزدیک هستند. البته باید در نظر داشت که شارژدهی باتری دستگاه با روشن نگه داشتن شبکه 4G کاهش پیدا می‌کند و از ارقام اعلام‌شده کمتر می‌شود.  
 

دوربین

این تبلت از یک سنسور دوربین 8 مگاپیکسلی در پشت دستگاه و یک سنسور دوربین 1.6 مگاپیکسلی در جلوی دستگاه بهره می‌برد. شاید به‌کارگیری دوربین 8 مگاپیکسلی برای S8 برای عده‌ای جالب و هیجان‌انگیز به نظر برسد. این رقم در دنیای تبلت‌ها هنوز همه‌گیر نشده است.

دوربین اصلی تبلت به فوکوس خودکار مجهز شده است. همچنین یک فلش LED آن را همراهی می‌کند. این دوربین در شرایط نوری مناسب، تصاویر خوبی را ثبت می‌کند؛ اما در شرایط نوری ضعیف، به رغم بهره‌مندی از فلش LED، نباید انتظار زیادی داشت. با این حال، وجود فلش در کنار دوربین، غنیمتی است که به ندرت در تبلت‌های بازار دیده می‌شود. دوربین جلویی هم برای مکالمات ویدیویی به کارتان می‌آید و نیاز شما را به بهترین شکل برطرف خواهد کرد.


 

جمع‌بندی

لنوو برای افزایش سهم خود از بازار تبلت‌ها عزم خود را جزم کرده است. این شرکت با سری تبلت‌های Yoga ،Miix و Thinkpad و همچنین سری A سعی دارد در تمام بازه‌های قیمتی و برای سلیقه‌های گوناگون نماینده‌ای داشته باشد. حالا این شرکت تبلت S8 را رو کرده. تبلتی که از لحاظ فنی، مشخصات در خور توجهی دارد و به نوعی می‌تواند تهدیدی برای تبلت‌های رده بالای بازار باشد. در میان 8 اینچی‌ها شاید بتوان به سامسونگ گلکسی تب 4 مدل 8 اینچی اشاره کرد. البته محصول لنوو از مشخصات فنی بهتری نسبت به رقیب سامسونگی‌اش برخوردار است. تبلت 8.4 اینچی سامسونگ گلکسی تب S هم می‌تواند یک رقیب قدر برای S8 باشد. اما قیمت بالاتر این محصول سامسونگ، ممکن است آن را لیست انتخاب‌های شما خارج کند. تبلت مموپد 8 مدل ME581CL یکی از جدیدترین محصولات ایسوس است که رقیب سرسختی برای S8 به حساب می‌آید. در مجموع، از دید ما، لنوو تب S8 را می‌توان با قاطعیت در لیست بهترین تبلت‌های 8 اینچی بازار قرار داد.

 

مزایا:

رزولوشن بالای صفحه‌نمایش
وجود شیار سیمکارت و امکان استفاده از شبکه‌های 3G و 4G
امکان برقراری تماس تلفنی
طراحی زیبا و ظریف بدنه
پشتیبانی از قابلیت USB OTG
وجود شیار microSD و امکان افزایش حافظه
وجود فلش در کنار دوربین اصلی

 

معایب:

نبود حسگر سنجش نور محیط