hTC One دنیای تفاوت‌ها

 hTC Oneبرگ برنده جدید این برند تایوانی برای بازگشت به میان برترین تولید‌کنندگان دنیای اسمارت‌فون‌هاست که با طراحی فوق‌العاده، امکانات مطلوب پردازشی و بخصوص دوربین متفاوت حود نگاه‌های بسیاری را به خود جلب کرده است. در مقاله پیش رو نگاهی کاملی داریم به مشخصات و قابلیت‌های این اسمارت‌فون. با ما همراه شوید.

مدل و نام	hTC One
ابعاد	9.3×68.2×137.4 میلی متر
وزن	143 گرم
صفحه نمایش	4.7 اینچ
	1920×1080 پیکسل از نوع  TFT Super LCD3
	قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ
دفترچه تلفن	نامحدود بسته به حافظه داخلی
حافظه RAM+حافظه داخلی	2GB RAM+32/64GB
ارتباطات	GSM چهار بانده+GPS+Wi-Fi+3G+Bluetooth
سیستم عامل	Android 4.1.2 Upgardable to 4.2.2
پردازنده	Qualcomm APQ8064T چهار هسته‌ای هسته‌ای 1.7 گیگاهرتز
وضوح دوربین	4.0 مگاپیکسل با قابلیت اتوفوکوس
حداکثر وضوح فیلمبرداری	1080p با 30 فریم در ثانیه
ظرفیت باتری	2300mAh

شرکت اچ‌تی‌سی نیز پس از حضور تقریبا تمامی برندهای کوچک و بزرگ در بازار جدید اسمارت‌فون‌های پیشرفته مجهز به صفحه‌نمایش‌های Full HD بالاخره با یک محصول متفاوت به این مارکت پیوست؛‌ ارائه hTC One با اینکه نسبتا دیر صورت پذیرفت اما مشخصات متفاوت و قابلیت‌های پیشرفته آن تمامی High-endهای این رده را بطور کامل به رقابت فراخوانده است. دو ویژگی مهم در One این اسمارت‌فون را نه‌تنها نسبت به دیگر اندرویدفون‌های شرکت hTC بلکه نسبت به تمامی دیگر گوشی‌های پیشرفته سال 2013 متمایز می‌نماید این دو نکته مهم به ابعاد صفحه‌نمایش دستگاه (با بیشترین تراکم فعلی در میان رقبا) و رزولوشن دوربین گوشی مرتبط است که مخصوصا این آخری سوال‌‌ها و ابهامات متعددی را در ذهن کاربران ایجاد نموده و رقابت پوشالی افزایش رزولوشن دوربین برای جذب خریداران بیشتر را با چالشی جدی روبرو می‌نماید. hTC One همچنین از لحاظ کیفیت ساخت و جنس بدنه دستگاه نیز در کلاس بالایی به سر می‌برد و مقایسه آن با دیگر مدل‌های معدود این رده امتیاز مناسبی را نصیب این مدل می سازد. از نگاهی دیگر شرکت hTC در سال گذشته با محصولاتی نچندان انقلابی شرایط آرامی را پشت سر گذاشته و عملا از موفقیت فوق‌العاده خود در سال 2011 فاصله مشخصی گرفت این شرایط در اوج‌گیری همیشگی سامسونگ و ال‌جی و حضور رقبای تازه‌ای مانند Huawei زنگ خطر بلندی را برای hTC‌ به صدا درآورد که به ظاهر تنها راه خروج از این بحران ارائه محصولاتی مدرن با رویکردی متفاوت از گذشته خواهد بود که One همانند نام خود نخستین محصول از طیف جدید تولیدات انقلابی این شرکت تایوانی به حساب می‌آید.

جعبه محتویات

در جعبه hTC One هیچ نکته خاص و سورپرایز بزرگی دیده نمی‌شود در اینجا بجز خود گوشی تنها گزینه‌های حاضر به شارژر، کابل USB و هدست سیمی تعلق دارد و یک ابزار کوچک مزین به نام hTC برای خارج کردن سیم‌کارت نیز لیست محتویات ساده این قسمت را تکمیل می‌کند.

طراحی ظاهری

شکل ظاهری One تفاوت‌های مشخصی با طراحی کلاسیک همیشگی hTC دارد جایی‌که قوس چهارگوشه دستگاه در این مدل به حداقل کاهش یافته و ساختار جدید کلیدهای زیر صفحه‌نمایش و حضور دو اسپیکر اصلی دستگاه در بالا و پائین پنل جلوه ویژه‌ای به آن بخشیده است. از جمله المان‌های همچنان حفظ شده در طراحی این مدل باید به قوس بخش پشتی اشاره کرد که در هنگام گذاشتن گوشی به پشت روی سطوح صاف مانع از  قرارگیری معمول آن بطور کامل می‌شود. اما جذاب‌ترین نکته در مورد طراحی One، جنس بدنه یک‌پارچه Uni-body آن است که ترکیب آلومینیومی برتری فوق‌العاده‌ای در اختیار این مدل نسبت به رقبای عمدتا پلاستیکی مثل Galaxy S IV، Optimus G Pro یا حتی XPERIA Z قرار می‌دهد. در یک نگاه، بدنه One با حضور بخش‌های فلزی و ساختار یک‌پارچه Uni-body از استحکام بسیار بالایی برخوردار است و با اینکه طراحی آن تا حدودی ساده به نظر می‌رسد اما همین نکته ظاهری حرفه‌ای و مدرن به آن بخشیده است.

ابعاد و وزن

ابعاد One برابر 9.3×68.2×137.4 میلیمتر است که مقایسه آن با یک محصول با سایز صفحه‌نمایش مشابه مثل One X تغییراتی نظیر 3 میلیمتر افزایش ارتفاع و 0.4 میلیمتر افزایش قطر را نشان می‌دهد البته عرض گوشی 1.7‌ میلیمتر کاهش یافته که این با توجه به افزایش چشمگیر ارتفاع، کاملا معمولی ارزیابی می‌شود. وزن 143 گرمی One نزدیک به 8 ‌گرم سنگین‌‌تر از One X+ است و مقایسه آن با S IV با 0.3‌ اینچ پنل بزرگ‌تر نیز در حدود 13 گرم وزن بیشتری را نشان می‌دهد این افزایش وزن البته بیش از هرچیز به بدن ه یک‌دست آلومینیومی دستگاه مربوط است. 

صفحه‌نمایش

همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد صفحه‌نمایش، یکی از نکات جذاب مهم در ارتباط با One به حساب می‌آید. ابعاد 4.7 اینچی این صفحه‌نمایش کوچک‌ترین نمونه در میان تمامی تولیدات High-end سال 2013 است که این با توجه به وضوح 1920×1080 پیکسلی منجر به ایجاد فشردگی فوق‌العاده 469ppi می‌شود که این رقم بالاترین میزان فشردگی فعلی در صفحه‌نمایش تمامی گوشی‌های موبایل در کلاس‌های مختلف به شمار می‌رود. البته ذکر این نکته نیز ضروری ست که فشردگی‌های بالاتر از 400ppi عملا با چشم غیر مسلح تفاوت چندانی با یکدیگر نداشته و از این لحاظ برتری One بر رقبای 5 اینچی دارای فشردگی 441ppi تنها روی کاغذ خواهد بود. فناوری ساخت این پنل که از سوی hTC با عنوان Super LCD3 شناخته می‌شود از نوع TFT بسیار با کیفیت بوده و المان‌های سنجش کیفیت آن نظیر روشنایی، سطح کنتراست و زوایای دید در سطح بسیار مناسبی قرار دارد. عملکرد این پنل در نور مستقیم خورشید نیز تا حدود زیادی رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود. از دیگر نکات بسیار مثبت این صفحه‌نمایش نزدیکی بسیار زیاد پنل به شیشه بخش رویی است که تصویر را بسیار شفاف جلوه می‌دهد. شیشه محافظ استفاده شده در این بخش از نوع مقاوم Gorilla Glass 2 است که نسبت به نسل اول از قطر کمتر و مقاومت بیشتری برخوردار است.

بالا و پائین صفحه‌نمایش 

یکی از تغییرات مشهود در طراحی One در بخش زیرین صفحه‌نمایش رخ داده است این قسمت به دو بخش مشخص فلزی و شیشه‌ای تقسیم شده که در بخش تیره شیشه‌ای کلیدهای کنترلی اندرویدی به چشم می‌خورد. تعداد کلیدهای این قسمت برای اولین بار تنها دو عدد در نظر گرفته شده که شامل back و Home در دو سوی نشان hTC است کلید حذف شده App Switcher از مجموعه کلیدهای این قسمت که مدت‌هاست در تمامی مدل‌های hTC حضور دارد بصورت نرم‌افزاری به درون ساختار منویی دستگاه منتقل شده است. 

در زیر این بخش و در قسمت فلزی پائین دستگاه یکی از اسپیکرهای اصلی گوشی قرار دارد.

بالای گوشی نکته خاصی را در بر ندارد و دوربین 2 مگاپیکسلی 1080p همراه با دو سنسور تنظیم نور و Proximity و اسپیکر تماس در آن دیده می‌شود. اسپیکر بزرگ حاضر در این قسمت در حقیقت مشابه اسپیکر پائین دستگاه است که در حین پخش موسیقی ترکیبی استریو را تشکیل می‌دهند اما در هنگام برقراری تماس بصورت معمول همچون یک اسپیکر تماس عمل می‌‌کند.

المان‌های جانبی

سمت چپ گوشی تنها به محل جای‌گذاری سیم‌کارت در بخش بالایی تعلق دارد که برای دسترسی به آن علاوه بر SIM eject حاضر در جعبه محتویات دستگاه می‌توان از هر وسیله نوک تیز دیگری نیز سود جست. سیم‌کارت مورد استفاده در hTC One از نوع Micro SIM در نظر گرفته شده است.

در سمت راست One نیز چیزی بجز Rocker‌ بزرگ و کشیده تغییر صدا به چشم نمی‌خورد. نکته منفی اصلی در مورد این کلید ارتفاع اندک آن است که استفاده و تشخیص این کلید را با یک دست در حین تماس تا حدودی مشکل می‌کند.

پائین دستگاه تنها به پورت Micro USB‌ و میکروفون تماس تعلق دارد که هر دو به سمت راست متمایل شده‌اند. پورت USB این قسمت طبق معمول از هر دو قابلیت MHL در انتقال تصویر با کیفیت به نمایشگر و OTG در اتصال حافظه‌های خارجی پشتیبانی می‌کند که در هر دو مورد نیاز به تهیه کابل تطبیق‌دهنده جداگانه خواهد بود.

بخش بالایی این مدل در نگاه اول تنها به کلید Power‌ و جک اتصال هدست تعلق دارد و نکته دیگری در آن دیده نمی‌شود اما بررسی دقیق‌تر نکته دیگری را نیز در آن آشکار می‌سازد؛ کلید Power این قسمت علاوه بر وظیفه اصلی خود در خاموش روشن کردن و بازگشایی قفل، در حقیقت دریچه اتصال مادون قرمز یا IR‌ دستگاه نیز محسوب می‌شود که به تازگی در چندین مدل High-end تولید سال 2013 مثل Galaxy S IV و Optimus G Pro نیز مورد استفاده قرار گرفته است. کاربرد اصلی این پورت و علت بازگشت آن در لیست امکانات ارتباطی اسمارت‌فون‌ها به کنترل دستگاه‌های صوتی و تصویری همچون یک ریموت‌کنترل همه‌‌کاره است که بدین منظور اپلیکیشن جداگانه‌ای نیز در دستگاه گنجانده شده است.

پشت دستگاه

پشت گوشی همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد تا حدودی محدب با قوس رو به خارج طراحی شده است که از این لحاظ شباهت نزدیکی به دیگر تولیدات hTC‌ دارد. ساختار آلومینیومی یک‌دست این قسمت با دو نوار لاستیکی باریک در بالا و پائین به 3 قسمت مجزا تقسیم شده که میکروفون دوم گوشی در نوار بالایی آن جای دارد. از این میکروفون علاوه بر ثبت استریوی صدا در حین فیلم‌برداری، برای تشخیص شدت صدای محیط در هنگام مکالمه و تغییر حساسیت میکروفون اصلی تماس برای بهتر به گوش رسیدن صدا بکار گرفته می‌شود. جدا از این موارد مهم‌ترین نکته قابل ذکر در این بخش لنز دوربین اصلی گوشی است که با تک فلش LED‌ آن در بالا جای دارد. دو نشان hTC و beatsaudio نیز در این قسمت دیده می‌شوند.

مجموعه دوربین

بی‌شک جنجالی‌ترین قابلیت hTC One دوربین اصلی آن است که ادعای hTC در تولید بهترین دوربین موبایلی حال حاضر، با وضوح 4 مگاپیکسلی آن در نگاه اول در تناقض قرار می‌گیرد. لنز این دوربین که تا حدودی بزرگ‌تر از نمونه‌های پیشین به نظر می‌رسد یک نمونه واید 28 میلیمتری با گشودگی دیافراگم f/2.0 و لرزش‌گیر اپتیکال دست است که پس از Lumia 920‌ نخستین دوربین موبایلی مجهز به این فناوری محسوب می‌شود. نکته مهم اساسی در مورد این دوربین و علت 4 مگاپیکسلی بودن وضوح آن به طراحی تغییر یافته سنسور دستگاه وابسته است که برای نخستین بار در این رده مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

برای آشنایی بهتر با این ساختار و مفهوم Ultra Pixel که hTC برای توصیف پیکسل‌های تصویر بکار می‌گیرد باید یک گام به عقب گذاشت و مفهومی به نام Photositeها را تعریف کرد؛ فتوسیت‌ها در حقیقت کوچکترین واحد‌های تشکیل‌دهنده پیکسل‌های تصویر بوده و از لحاظ مشابهت می‌توان آن‌ها را با حفره‌های ریز یک آبکش یا الک یکسان دانست جایی‌که هر چه این حفره‌ها بزرگ‌تر باشند نور بیشتری جذب پیکسل می‌شود و بالعکس با کوچک‌تر شدن آن‌ها درصد جذب نور کاهش یافته و کیفیت تصویر کمتر می‌شود. بدین‌ترتیب نگفته پیداست که فتوسیت‌های بزرگ‌تر در نهایت تصویر با کیفیت‌تری با نویز کمتر را بخصوص در مورد سوژه‌های با نور کم ایجاد می‌کنند.

hTC با تکیه بر این واقعیت و استفاده از سنسوری که در کل به اندازه یک سنسور 12 مگاپیکسلی معمولی است اقدام به 3 برابر کردن سایز فتوسیت‌های این سنسور نموده است که این 3 برابر بزرگ شدن ابعاد فتوسیت‌ها طبیعتا منجر به 3 برابر کوچک‌تر شدن تعداد آن‌ها می‌شود و چون تعداد فتوسیت‌های در نهایت عدد وضوح نهایی را تشکیل می‌دهند بنابراین وضوح سنسور 12 مگاپیکسلی نیز تقسیم بر 3 شده و رزولوشن این دوربین 4 مگاپیکسل خواهد بود. hTC از این فتوسیت‌های 3 برابر بزرگ شده با عنوان UltraPixel یاد می‌کند. برای مشخص شدن میزان بزرگ شدن فتوسیت‌ها در دوربین hTC One بهتر است به سایز آن‌ها در برترین Camera Phone‌های فعلی بازار اشاره کنیم جایی‌که Nokia N8 دارای سایز 1.75 میکرون و iPhone 5 و Nokia 808PureView دارای سایز 1.4 میکرون هستند که سایز هر پیکسل تشکیل‌دهنده تصویر در hTC One دو برابر مقدار مشابه در دوربین‌های iPhone 5 و 808 است.

این دوربین مشابه تجربه‌های قبلی hTC‌ از یک ساختار منویی مشترک برای هر دو بخش عکاسی و فیلم‌برداری بهره می برد و بدین‌منظور دو کلید جدگانه شاتر برای گرفتن عکس و ویدئو در ستون سمت راست آن دیده می‌شود. در بالا و پائین این دو کلید به ترتیب میانبر دسترسی به گالری تصاویر و افکت‌های رنگی در نظر گرفته شده است که نکته خاصی در آن‌ها به چشم نمی‌خورد. تنظیمات فلش و کلید دسترسی به تمامی تنظیمات دوربین در ستون سمت چپ قرار گرفته‌اند. عکس‌های گرفته شده توسط دوربین One بصورت پیش‌فرض با نسبت تصویر 16:9 تهیه می‌شوند که این نکته مشکل همیشگی ساختار منویی یکسان بخش عکاسی و فیلم‌برداری و مسئله کادربندی در حین سوئیچ بین نسبت تصویر 4:3 و 16:9 در عکاسی و فیلم‌برداری را کاملا مرتفع می سازد.

یکی از تنظیمات مهم در این قسمت قابلیتی تحت عنوان hTC Zoe است که امکانی کاملا جدید در بخش تصویری One به حساب می‌آید. با قرار دادن دوربین در حالت Zoe که از طریق تنظیمات این قسمت در دسترس قرار دارد دوربین اقدام به گرفتن 20 تصویر پیاپی با حداکثر وضوح از منظره مقابل همراه با 3 ثانیه فیلم‌برداری (1 ثانیه قبل و 2 ثانیه بعد از فشردن دکمه شاتر)  می‌نماید که این تصاویر همراه با ویدئوهای گرفته شده در یک گالری جدید در حالت‌های مختلف کنار یکدیگر قرار می‌گیرند یکی از حالت‌های  این گالری جدید Events نام دارد که در آن تصاویر گرفته شده براساس زمان و مکان گرفته شدن تصویر در کنار یکدیگر قرار گرفته و هر Event شامل 30 ثانیه ویدئو (از به هم چسباندن ویدئوهای 3 ثانیه‌ای هر عکس) و یک اسلایدشو از تصاویر می‌شود که به دلخواه می‌توان اقدام به ویرایش تصاویر یا ویدئوهای این قسمت نمود. تصویر نهایی شکل گرفته از این طریق را می‌توان با آپلود در Zoeshare بصورت یک فایل GIF با دوستان و آشنایان به اشتراک گذاشت. از دیگر امکاناتی که Zoe در اختیار کاربران قرار می‌دهد می‌توان به قابلیت حذف سوژه‌ها متحرک حاضر در عکس، تشخیص چهره‌ها بین عکس‌های متعدد گرفته شده و جایگزین کردن دلخواه هر چهره،‌ Sequence Shot برای گرفتن تصاویر پیاپی از یک سوزه متحرک و سپس قرار دادن آن‌ها در یک عکس واحد و لیست کاملی از افکت‌های مختلف اشاره کرد.

کیفیت تصاویر گرفته شده توسط دوربین One در مواردی نظیر میزان جزئیات ثبت شده و کیفیت رنگ در سطح بسیار مناسبی قرار دارد اما برخلاف انتظار در محیط‌های با نور کافی نیز سطح نویز بسیار بیشتری از حد انتظار برای یک دوربین High-end به چشم می‌خورد و مقایسه آن با یک دوربین 12 یا 13 مگاپیکسلی معمولی امتیاز چندانی را برای One به همراه ندارد. با تغییر نور و عکاسی در محیط‌های با روشنایی اندک شرایط کاملا به نفع One تغییر می‌کند و جزئیات بیشتر همراه با نویز کمتری در تصاویر آن نسبت به برترین‌های این کلاس دیده می‌شود. در یک ارزیابی کلی کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط دوربین One بستگی کاملی به میزان نور محیط دارد جایی‌که در نور معمولی روز کیفیت فوق‌العاده‌ای از آن مشاهده نمی‌شود و پائین بودن وضوح تاثیرات مشهودی در نتیجه کار آن بر جای می‌گذارد اما در محیط‌های با نور کم One از عملکرد بی‌نظیری برخوردار بوده و به راحتی برترین دوربین‌های موبایلی فعلی را از پیش رو بر می‌دارد.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین 1080p با 30 فریم در ثانیه است که با بیت‌ریت 20Mbps دو برابر بیت‌ریت بیشتری را نسبت به تمامی دوربین‌های موبایلی قبلی خود که تقریبا همگی با 10Mbps اقدام به فیلم‌برداری می‌نمودند ارائه می‌دهد. برداشت صدا در این دوربین نیز بسیار رضایت‌بخش با بیت ریت 192Kbps صورت می‌پذیرد. کیفیت ویدئوهای این دوربین در سطح بسیار مناسبی قرار دارد و جزئیات فراوان، سطح کنترل شده نویز و رنگ‌های طبیعی در آن به چشم می‌‌خورد. از جمله امکانات فوق‌العاده این قسمت که نمونه دومی برای آن در مجموعه اندرویدفون‌ها نمی‌توان یافت لرزش‌گیر اپتیکال دست (OIS) است که در حال حاضر تنها در Nokia Lumia 920 به چشم می‌خورد. این قابلیت با 2000 بار تصحیح مجموعه تصویری در هر ثانیه در دو جهت محتلف کیفیت فوق‌العاده‌ای را از خود نشان می‌دهد که عملا نیز تاثیر مشهودی در کاهش لرزش دست کاربران دارد. نکته مثبت دیگر در مورد فیلم‌برداری این دوربین قابلیت HDR آن برای به تصویر کشیدن سوزه‌های با نور کمتر است که البته با فعال کردن این قابلیت تعداد فریم در هر ثانیه از 30 به 28 کاهش پیدا می‌کند و میدان دید نیز به میزان زیادی نسبت به حالت عادی کمتر می‌شود.

باتری و کاور

طراحی Uni-body و یک‌دست hTC One اجازه برداشت کاور بخش پشتی را به کاربران نمی‌دهد و نگفته پیداست که علاوه بر نبود اسلات‌کارت حافظه، باتری آن نیز از دسترس خارج است. ظرفیت باتری این مدل 2300mAh است که 200mAh نسبت به One X+ با افزایش ظرفیت روبرو شده است و ظرفیتی مشابه Sony XPERIA Z ارائه می‌دهد. به زمان‌های رسمی این باتری از سوی hTC اشاره‌ای نشده اما در دنیای واقعی در یک استفاده متوسط رو به بالا حداکثر تا 2 روز قادر به تامین انرژی دستگاه است و 13 ساعت مکالمه 3G و نزدیک به 10 ساعت پخش ویدئو و به همیم میزان مرور صفحات وب با وای‌فای دوام دارد.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

سیستم‌عامل دستگاه نسخه 4.1.2 اندروید موسوم به Jelly Bean است که مطمئنا در نخستین ماه‌های حضور در بازار به ورژن‌های بالاتر آپگرید خواهد شد. اما جدا از ورژن سیستم‌عامل، رابط کاربری دستگاه نیز به جدیدترین نسخه Sense یعنی ورژن پنجم آپگرید شده است. در این رابط کاربری علیرغم بسنده کردن صفحه قفل به تغییرات ظاهری نچندان بنیادی، صفحه Home شاهد حضور یکی دو تغییر مهم شده است. مهم‌ترین تغییر در این قسمت به آخرین پنل از سمت چپ تعلق دارد که BlinkFeed نام دارد و همانطور که از نام آن می‌توان حدس محلی برای جمع‌آوری و نمایش فیدهای دلخواه خبری به حساب می‌آید. BlinkFeed از پست‌های شبکه‌های اجتماعی و منابع مختلف خبری تغذیه می‌شود و از لحاظ ظاهری شباهت نزدیکی به اپلیکیشن Flipboard دارد. امکان حذف کردن BlinkFeed از این قسمت در نظر گرفته نشده است. سایر صفحات Home Screen مثل گذشته است و بار دیگر امکان پر کردن آن‌ها با میانبرها، ویجت‌ها و فولدرهای مختلف وجود دارد.

منوی اصلی دستگاه از لحاظ ظاهری با تفاوت‌های فراوانی نسبت به Sense 4 همراه شده است که شاید بزرگ‌ترین آن‌ها افزوده شدن زمان و وضعیت هوا به بخش بالایی صفحه‌نمایش باشد. در این میان خبری نیز از تب جداگانه برای ویجت‌ها و اپلیکیشن‌های دانلود شده نیست. برای پر کردن جای خالی دکمه اختصاصی منو در این رابط کاربری از Swipe رو به پائین صفحه‌نمایش استفاده می‌شود که با این کار دکمه جدیدی به بالای صفحه افزوده می‌شود. حرکت در میان اپلیکیشن‌های منوی اصلی بصورت افقی صورت می‌پذیرد و نشانگر حرکت در پائین صفحه نیز بصورت خودکار از دید پنهان می‌شود. 

بخش قابل Swipe بالای صفحه‌نمایش یعنی Notification Area از جمله قسمت‌های متفاوت Sense نسبت به دیگر رابط‌های کاربری به حساب می‌آید که در نسخه پنجم آن نیز انتقاد اصلی به این مجموعه یعنی عدم استفاده از سوئیچرهای وضعیت (بلوتوث، وای‌فای، چرخش خودکار، GPS و...) برطرف نشده و در Sense 5 نیز به مانند نسخه چهارم تنها به حضور Notificationها اکتفا شده است

یکی از قسمت‌های تغییر یافته در این رابط کاربری، Task Switcher است که با tap دوگانه روی دکمه Home ظاهر می‌شود در اینجا بجای یک لیست عمودی از اپلیکیشن‌های جدیدا استفاده شده قابل اسکرول رو به بالا و پائین یک صفحه 3×3 از برنامه‌ها به نمایش در می‌آید که قابل اسکرول نیز نبوده و برای حذف هر برنامه از Swipe آن رو به بالا و پائین استفاده می‌شود.

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

ساختار پردازشی One‌ همانند دیگر نمونه‌های High-end سال 2013 براساس چیپ‌ست Qualcomm APQ8064T Snapdragon 600 با چهار پردازنده 1.7‌ گیگاهرتزی Krait 300 است که در بخش گرافیکی از قطعه Adreno 320 بهره می برد این مجموعه در ترکیب با 2 گیگابایت حافظه RAM شرایط ایده‌آلی را فراهم می‌آورد که به چالش کشیدن آن در هر دو بخش پردازشی و گرافیکی امری بسیار مشکل و تا حدودی بعید خواهد بود. در تست‌ها و بنچ‌مارک‌های متعدد صورت گرفته روی این مدل، hTC One همواره از برترین مدل‌ها و دارنده یکی از جایگاه‌های اول تا سوم لیست در بین اسمارت‌فون‌های فعلی بازار است که از این بابت شرایط نسبتا یکسانی با GS IV و Optimus G Pro دارد. حافظه داخلی One در دو ورژن 32 و 64 گیگابایتی ارائه می‌شود و همانطور که گفته شد از اسلات‌کارت حافظه نیز در آن خبری نیست.

ارتباطات

One علاوه بر گزینه‌های ارتباطی معمول GSM‌ و 3G از LTE نیز پشتیبانی می‌کند که همین موضوع سرعت ارتباطات تحت شبکه آن را حداکثر به 100Mbps‌ در LTE افزایش می‌دهد. Wi-Fi با پشتیبانی از DLNA، تشکیل hotspot و Wi-Fi Direct دیگر گزینه ارتباطی این مدل است و از بلوتوث نسخه چهارم و NFC نیز برخوردار است. GPS و GLONASS لیست ارتباطات این مدل را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

hTC One محصولی متفاوت از سایر تولیدات این شرکت خوش‌نام است که با تکیه بر کیفیت بسیار بالای بدنه، مشخصات سخت‌افزاری و پردازشی پیشرفته، استفاده از یک دوربین با فناوری مدرن و گزینه‌های ارتباطی متعدد ظرفیت مطلوبی برای فروش بالا و محبوبیت فراوان در میان کاربران دارد. از جمله معدود نکات منفی این مدل باید به عدم دسترسی به باتری، نبود کارت‌حافظه و عملکرد متوسط دوربین در محیط‌های با نور مناسب اشاره کرد. One تا پایان ماه مارچ 2013 در برخی بازارهای منتخب و سپس در سراسر دنیا توزیع می‌شود.

Samsung Galaxy S IV ارتقا از درون

نوشتن از Galaxy S IV در حالی‌که تقریبا شکی در فروش بسیار بالای این مدل و رقابت تنگاتنگ آن با دیگر بزرگان High-end سال 2013‌ وجود ندارد بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود. این اسمارت‌فون پیشرفته که برخلاف تصوری که از نام بزرگ آن در ذهن ایجاد می‌شود از لحاظ طراحی پیشرفتی نسبت به 3 نسل قبلی خود نداشته میهمان بررسی تخصصی این نوبت عصر نوشتن است. با ما همراه شوید.

مدل و نام	Samsung I9505 Galaxy S IV
ابعاد	7.9×69.8×136.6 میلی متر
وزن	130 گرم
صفحه نمایش	5.0 اینچ
	1920×1080 پیکسل از نوع  Super AMOLED
	قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ
دفترچه تلفن	نامحدود بسته به حافظه داخلی
حافظه RAM+حافظه داخلی	2GB RAM+16/32/64GB+Micro SD
ارتباطات	GSM چهار بانده+GPS+Wi-Fi+3G+Bluetooth
سیستم عامل	Android 4.2.2
پردازنده	Qualcomm APQ8064T چهار هسته‌ای هسته‌ای 1.9 گیگاهرتز
وضوح دوربین	13.0 مگاپیکسل با قابلیت اتوفوکوس
حداکثر وضوح فیلمبرداری	1080p با 30 فریم در ثانیه
ظرفیت باتری	2600mAh

یکی از رسم‌های نانوشته چند سال گذشته در هفته‌های نخست سومین ماه میلادی معرفی محصول جدید سامسونگ در کلاس High-end اسمارت‌فون‌های Galaxy S است که از زمان معرفی اولین مدل در سال 2010 تاکنون موفقیت بسیار زیادی برای این برند به همراه داشته و سهم بازار سامسونگ از فروش جهانی موبایل را به شدت بهبود بخشیده است. تاکید سامسونگ بر این دسته جدید و عدم تغییر نام محصولات برتر این شرکت به وضوح برای رقابت با اپل و آی‌فون‌های آن در نظر گرفته شده و با اینکه این استراتژی از سوی دیگر برندها در معرفی خانواده‌های جدیدی همچون XPERIA از سونی، One از اچ‌تی‌سی و Optimus از LG نیز اتخاذ شده است اما عملا موفقیت سامسونگ در این زمینه بسیار بیشتر از سایر رقبا بوده و فروش خانواده گلکسی لحظه به لحظه در حال نزدیک شدن به اپل در تمامی بازارهای جهانی است. جدیدترین محصول این خانواده که با معرفی در هشتم مارس بلاخره سامسونگ را نیز به جمع سازندگان اسمارت‌فون‌های دارای پنل Full HD‌ افزود طبق انتظار Galaxy S IV نام دارد که با اینکه در بخش‌های مهمی مثل پنل صفحه‌نمایش، دوربین و قسمت‌های پردازشی نسبت به نسل قبلی این کلاس با تغییر روبرو شده است اما حداقل از لحاظ ظاهری و طراحی بدنه نکته جدیدی را در بر ندارد و برای بسیاری از کاربران و منتقدان این رده فارغ از هیاهوی تبلیغاتی این روزهای بازار با جذابیت تازه‌ای همراه نیست؛‌ این انتقاد که همواره از سوی سامسونگ و تیم مخالف اپل در رابطه با آی‌فون‌های دارای طراحی یکسان ارائه می شد ظاهرا این بار گریبان‌گیر خود سامسونگ شده است جایی‌که به رغم پنهان شدن چهارمین نسل Galaxy S در عناوین دهان پرکنی همچون صفحه‌نمایش Full HD، پردازنده هشت هسته‌ای و دوربین 13 مگاپیکسلی در نهایت نخستین نکته مهم در دید کاربران معمول و خریداران عمده این بازار شکل ظاهری یکسان این مدل با Galaxy S III و استفاده از بدنه‌ای غیر فلزی ست که بخصوص این آخری از جمله انتقادهای همیشگی به تولیدات سامسونگ در کلاس‌های مختلف است و بجز برخی موارد خاص (همجون سری پر افتخار Wave) هیچ‌ استثنایی در آن راه نداشته است. رقبای  Galaxy S IVکه نزدیک به یک ماه دیگر وارد بازارهای جهانی می‌شود شامل XPERIA Z از سونی، LG Optimus G Pro و البته بی‌شک hTC One است که هرکدام در برخی از موارد از نقاط ضعف و قوت مشخصی در مقابل این مدل برخوردارند. 

طراحی ظاهری

با در دست گرفتن S IV همان مشکل اشاره شده در بالا یعنی بدنه غیر فلزی و ظاهر مشابه آن نسبت به نسل قبلی کاملا خودنمایی می‌کند. جنس بدنه دستگاه از نوع پلی کربنات است که علیرغم آنکه جنس بهتری نسبت به پلاستیک معمولی ارائه می‌کند اما همچنان با بدنه فلزی فاصله فراوانی دارد طراحی بدنه با گوشه‌های گرد و فرم تکراری دکمه‌های زیر صفحه‌نمایش و المان‌های بخش پشتی امتیاز S IV در این زمینه را در مقابل نمونه مشابه‌ای مثل XPERIA Z با بدنه یک‌دست مقاوم در برابر آب و گرد و خاک کاملا کاهش می‌دهد. با وارد کردن hTC One با بدنه فلزی Uni-body، وضعیت S IV بازهم با تنزل بیشتری روبرو می‌شود و این بدنه پلاستیکی حداقل در نگاه اول هیچ شباهتی به یک flagship واقعی و آنطور که این روزها گفته می‌شود برترین اسمارت‌فون اندرویدی فعلی بازار ندارد. البته همه چیز نیز در مورد بدنه S IV منفی نیست و موارد مثبتی همچون فرم برجسته پشت دستگاه و حاشیه‌های بسیار اندک کنار صفحه‌نمایش نیز در آن به چشم می‌خورند.

ابعاد و وزن

یکی از قسمت‌های مهمی که به احترام طراحان S IV کلاه از سر می‌توان برداشت قسمت ابعاد بدنه و وزن دستگاه است که تنها مقایسه آن با S III میزان مهندسی بکار گرفته شده در این زمینه را آشکار می‌سازد؛‌ ابعاد S IV برابر 7.9×69.8×136.6 میلیمتر است که نسبت به S III در ارتفاع بدون تغییر و در عرض و قطر به ترتیب 0.8 میلیمتر و 0.7 میلیمتر کوچک‌‌تر شده است؛ طول یکسان و کاهش قطر و عرض دستگاه نسبت به S III در حالی اتفاق افتاده که سایز صفحه‌نمایش در این مدل با 0.2 اینچ افزایش روبرو شده است. وزن S IV نیز نه‌تنها نسبت به S III افزایش نیافته بلکه با 130 گرم نزدیک به 3 گرم سبک‌تر شده است که در این زمینه نیز توجه به افزایش 500mAh ظرفیت باتری در مقایسه با S III خالی از لطف نخواهد بود.

صفحه‌نمایش

پنل صفحه‌نمایش یکی از تغییرات مهم در ساختار S IV است؛ این پنل 5.0 اینچی همچون نسل قبلی خود از فناوری Super AMOLED استفاده می‌کند اما وضوح آن از HD به 1920×1080 پیکسل ارتقا یافته و فشردگی آن نیز با یک حساب ساده به 441ppi می‌رسد. تغییرات این پنل نسبت به گذشته البته در وضوح و فشردگی خلاصه نمی‌شود و یک تغییر بزرگ دیگر ساختار این صفحه‌نمایش را بطور کلی در قیاس با تمامی دیگر پنل‌های حاضر در بازار متفاوت می‌سازد این تغییر بزرگ در شیوه چینش زیر پیکسل‌های رنگی صفحه‌نمایش نهفته است که بجای شیوه RGB در پنل‌های TFT و RGBG در صفحه‌نمایش‌های AMOLED پیشین سامسونگ این بار از چینش لانه زنبوری خاصی استفاده شده که در ساخت هر پیکسل علاوه بر زیر پیکسل‌های آبی (B) و قرمز (R) از دو زیر پیکسل سبز (G) استفاده شده که Sharpness و کیفیت تصویر این صفحه‌نمایش را تا سطح فوق‌العاده‌ای ارتقا می‌دهد. دیگر نکته منفی کلاس AMOLED یعنی نور نچندان بالای صفحه‌نمایش در S IV تاحدودی با بهبود روبرو شده و نور پنل نسبت به S III نزدیک به 20 درصد بیشتر شده است این ارتقا البته با اینکه هنوز با برترین‌های رده TFT و بهترین نمونه AMOLED از لحاظ میزان نور فاصله مشخصی دارد اما ترکیب آن با سطح نچندان بازتاب‌دهنده نور شرایط نسبتا ایده‌آلی برای این صفحه‌نمایش برای عملکرد مثبت در نور مستقیم خورشید و استفاده در محیط‌های خارجی مهیا می‌کند.

نسل سوم شیشه مقاوم Gorilla Glass وظیفه محافظت از صفحه‌نمایش S IV را برعهده دارد که نسبت به نسل قبلی در کاهش قطر و افزایش سطح محافظت و ضربه‌پذیری عملکرد بهتری را نشان می‌دهد.

بالا و پائین پنل

زیر صفحه‌نمایش دستگاه طبق معمول دو کلید لمسی back و منو در دو سوی کلید فیزیکی Home قرار گرفته‌اند که از این لحاظ نه‌تنها نسبت به S III، بلکه در قیاس با تمامی تولیدات اندرویدی 3 سال گذشته سامسونگ نیز تغییری دیده نمی‌شود. سامسونگ البته برخی از عملکردهای این 3 دکمه در فشردن طولانی مدت را با تغییر روبرو نموده که از آن جمع می‌توان به اجرای اپلیکیشن Google Now با نگه‌داشتن کلید منو و نمایش Sidebar برای اجرای همزمان دو اپلیکیشن با نگه‌داشتن کلید back اشاره کرد.

بخش بالای صفحه‌نمایش بحز موارد معمول حسگرهای تنظیم نور و Proximity همراه با اسپیکر تماس و دوربین دوم دستگاه شاهد حصور یک سنسور مادون قرمز (IR) است که یکی از ویژگی‌های نرم‌افزاری اصلی S IV که تبلیغات فراوانی نیز پیرامون آن انجام شده توسط این سنسور در اپلیکیشن‌هایی نظیر مرورگر وب و پخش‌کننده موسیقی صورت می‌پذیرد. در ادامه بیشتر از این قابلیت سخن خواهیم گفت. وضوح دوربین دوم S IV در این قسمت 2.1 مگاپیکسل است و امکان فیلم‌برداری با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه نیز برای آن در نظر گرفته شده است.

کناره‌های دستگاه

سامسونگ در S IV نیز رویه همیشگی خود در استفاده از حداقل کنترلرهای جانبی را بار دیگر کاملا رعایت نموده است؛‌ سمت چپ دستگاه تنها به Rocker تغییر صدا تعلق دارد و در سمت راست نیز بجز کلید Power/Lock نکته دیگری دیده نمی‌شود. نبود شاتر دوربین در سمت راست گوشی رویه‌ای معمول در اسمارت‌فون‌های امروزی است و نبود آن را نمی‌توان بعنوان نقطه ضعف بزرگی تلقی کرد.

بخش بالایی دستگاه محل حضور جک اتصال هدست همراه با میکروفون دوم و فرستنده مادون قرمز دستگاه است که این روزها بار دیگر پس از غیبتی چندین ساله به میان امکانات اسمارت‌فون‌ها راه پیدا کرده و پس از hTC One در S IV شاهد حضور این امکان ارتباطی هستیم. استفاده از اشعه مادون قرمز یا IR برای نقل و انتقال فایل هرچند این روزها به لطف اتصالات مدرنی همچون NFC، بلوتوث و Wi-Fi Direct دیگر چندان منطقی نیست اما کاربرد آن در ریموت کنترلرها این امکان ارتباطی را همچنان جذاب نگه خواهد داشت. در S IV بدین منظور اپلیکیشن جداگانه‌ای نیز در نظر گرفته شده است.

در پائین S IV میکروفون اصلی دستگاه و پورت Micro USB دیده می‌شود که این آخری نه تنها مثل همیشه از قابلیت USB OTG در نقل و انتقال فایل و MHL در انتقال تصویر با کیفیت به نمایشگرها پشتیبانی می‌کند بلکه تطبیق‌دهنده متصل به آن برای مهیا کردن خروجی تصویر نیز احتیاجی به اتصال اداپتور برق دستگاه برای تامین انرژی نداشته و انرژی مورد نیاز خود را مستقیما از باتری گوشی تامین می‌کند. خروجی MHL پورت Micro USB در S IV از محتوای سه بعدی حداکثر با وضوح 1080p پشتیبانی می‌کند.

پشت دستگاه

طراحی بخش پشتی گوشی به خوبی یادآور تجربه‌های پیشین سامسونگ در این کلاس است و بجز ظاهر برجسته این قسمت هیچ تغییر خاصی در آن دیده نمی‌شود بخش بالایی این قسمت به لنز دوربین دستگاه و تک فلش LED آن تعلق دارد که در زیر یکدیگر قرار گرفته‌اند و اسپیکر اصلی دستگاه نیز در گوشه پائین سمت چپ دیده می‌شود. برجسته‌ترین نکته این بخش مطمئنا دوربین 13 مگاپیکسلی دستگاه است که لنز آن در مقایسه با S III تا حدودی بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.

مجموعه دوربین

این برای اولین بار است که سامسونگ از دوربینی با وضوح بالاتر از 8 مگاپیکسل در یک اسمارت‌فون استفاده می‌کند و تا پیش از این رزولوشن 8 مگاپیکسل حداکثر رقم ارائه شده توسط این برند در این کلاس بود در S IV اما این طلسم شکسته شد و با توجه به 13 مگاپیسلی شدن تقریبا تمامی High-endهای سال 2013 (البته منهای یک استثنای بزرگ یعنی hTC One) در نسل چهارم گلکسی نیز از این وضوح بهره گرفته شده است. تغییرات این دوربین البته به افزایش وضوح دوربین محدود نمی‌شود و ساختار منویی یا اینترفیس آن نیز بکلی تغییر کرده و ظاهری مشابه Galaxy Camera به خود گرفته است این ساختار منویی را در یک نگاه می‌توان به چهار قسمت تقسیم کرد در ستون سمت راست 3 دکمه نسبتا بزرگ دیده می‌شود که شامل دو شاتر جداگانه یکی برای آغاز فیلم‌برداری و دیگری برای گرفتن عکس است که شاتر عکاسی نزدیک به دو برابر دکمه آغاز فیلم‌برداری در نظر گرفته شده است. در زیر این دو دکمه کلید دیگری قرار دارد که از آن با عنوان دکمه حالت‌ها یا Modes یاد می‌شود لمس این دکمه درست مشابه Galaxy Camera نیم‌دایره چرخنده‌ای حاوی حالت‌های مختلف عکاسی را به نمایش می‌‌گذارد که از جمله موارد حاضر در این لیست می‌توان به عکاسی 360 درجه‌ای (مشابه حالت Photo Sphere)، حالت Cinema Photo (متحرک کردن برخی از جزئیات تصویر و ثابت نگه‌داشتن بقیه)، حالت Sound & Shot (برداشت صدا تا 9 ثانیه از محیط گرفته شدن عکس مشابه hTC Zoe)، حالت Eraser (گرفتن چندین عکس و سپس حذف اتوماتیک تصاویر پس‌زمینه متحرک)، حالت Drama (گرفتن چندین عکس از یک سوژه در حالت حرکت و سپس چیدن آن پشت سر یکدیگر در یک عکس واحد همچون قابلیت مشابه‌ای درhTC One) و بلاخره دو عنوان Best Photo و Best Face اشاره کرد.

در نوار افقی زیر صفحه‌نمایش در ساختار منویی بخش عکاسی S IV فلش رو به بالایی دیده می‌شود که با لمس آن لیستی از افکت‌های رنگی با امکان مشاهده تغییرات آنی با انتخاب هریک به نمایش گذاشته می‌شود. گوشه سمت چپ پائین اینترفیس دوربین در این مدل به آخرین عکس گرفته شده توسط دوربین تعلق دارد و در بالا نیز 2 تنظیم دلخواه مد نظر کاربران همراه با فلشی رو به سمت راست برای نمایش سایر تنظیمات در نظر گرفته شده است.

یکی از قابلیت جدید این قسمت که البته پیش از این در LG Optimus G Pro نیز مشاهده شده است امکان عکاسی یا فیلم‌برداری همزمان با هر دو دوربین جلو و پشت دستگاه است که هرکدام از تصاویر این دوربین می‌تواند بعنوان تصویر اصلی یا پس‌زمینه انتخاب شده و تصویر دوربین دیگر بصورت یک تصویر کوچک‌تر روی تصویر پس‌زمینه قرار گرفته و بدلخواه جابجا شده یا تغییر سایز دهد. 

کیفیت تصاویر این دوربین با توجه به سابقه همواره درخشان سامسونگ در این رده بار دیگر بسیار مناسب است و جزییات فراوان، نویز کنترل شده و به تصویر کشیدن تصاویر حاضر در سایه امتیار بالایی را به خود اختصاص می‌دهد. از نکات مشهود در تصاویر این دوربین باید به اشباع نسبتا زیاد رنگ اشاره کرد که برای برخی از کاربران نکته مثبتی محسوب می‌شود اما در برخی موارد تصاویری نچندان طبیعی را نشان می‌ًدهد. با در کنار هم گذاشتن تصاویر این دوربین با دیگر رقبای این رده مثل XPERIA Z و Optimus G Pro در مورد جزئیات ریز تصویر برتری مشهود به S IV‌ تعلق دارد و با اختلافی اندک Optimus G Pro‌ قرار می‌‌گیرد از این لحاظ XPERIA Z عملکرد ضعیفی را در تصاویر بزرگ فول 100 درصد نشان می‌دهد. نکته بعدی به مسئله رنگ‌ها اختصاص دارد که همانطور که اشاره شد S IV تصاویری پر رنگ‌تر و اندکی غیر طبیعی‌تر ثبت می‌کند. عملکرد XPERIA Z‌ در این قسمت به نسبت بهتر از دو مدل دیگر است.

ویدئوهای این دوربین با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت 17Mbps در تصویر و 128Kbps‌ در صدا انجام می‌شود که در تمامی موارد شباهت نزدیکی با S III مشاهده می‌شود این نکته در ویدئوهای این دوربین در دنیای واقعی نیز تا حدودی تکرار شده است البته در یک مقایسه رخ به رخ ویدئوهای S IV تا حدودی رنگ‌پریده‌تر و با جزییات کمتری نسبت به S III هستند. نکته منفی اصلی ویدئوهای S IV زاویه دید بسیار تنگ‌تر این دوربین است که نه‌تنها نسبت به دوربین بسیار واید hTC One زاویه دید بسیار کمتری ارائه می‌کند بلکه مقایسه آن با S III نیز زاویه کاملا تنگ‌تری را نمایان می‌سازد.

المان‌های زیر کاور بخش پشتی

با کنار زدن کاور پلاستیکی پشت دستگاه علاوه بر باتری، اسلات hot-swap حافظه Micro SD با امکان ارتقا تا 64‌ گیگابایت و محل جای‌گذاری سیم‌کارت پدیدار می‌شود که از نوع Micro SIM است. ظرفیت باتری S IV برابر 2600mAh است که همانطور که گفته شد 500mAh بیشتر از باتری حاضر در S III‌ ظرفیت دارد. این اختلاف با اینکه در نگاه اول وضعیت را به نفع S IV می‌کند اما تنها نیم‌نگاهی به لیست امکانات جدید باتری‌خور دستگاه شامل صفحه‌نمایش بزرگ‌تر Full HD، دوربین 13 مگاپیکسلی و پردازشگر قدرتمند،‌ باتری این مدل را در شرایط سختی برای رقابت با باتری S IIIقرار می‌دهد در دنیای واقعی البته این باتری کیفیت بسیار مناسبی را از خود نشان می‌دهد و با اندکی تقلیل دادن شدت کاربری حتی تا 3 روز نیز می‌توان روی آن حساب کرد. این باتری در پخش ویدئو نزدیک به 10 ساعت و در مرور وب با وای‌فای تا حدود 9 ساعت دوام خواهد داشت.

سیستم عامل و رابط کاربری

سیستم‌عامل در نظر گرفته شده برای S IV آخرین ورژن اندروید یعنی 4.2.2 است که مثل ورژن 4.1 همچنان Jelly Bean نامیده می‌شود و البته در نگاه اول بدلیل حضور اینترفیس TouchWiz تغییر چندانی حداقل از لحاظ ظاهری نسبت به گذشته نداشته است البته TouchWiz حاضر در S IV نیز با تغییراتی روبرو شده است که آن را نسبت به آخرین نسخه که از آن با عنوان Nature UX یاد می‌شود متمایز می‌کند. از جمله این تغییرات باید به Lock Sceen با صفحات متعدد حاوی ویجت‌ها و میانبرها اشاره کرد. یکی از امکانات جدید صفحه قفل قابلیتی تحت Auto Unlock Zone است که در طی ان با افزودن شبکه‌های Wi-Fi دلخواه به محض ورود در محدوده یک شبکه بی‌سیم بخصوص گوشی بصورت خودکار Unlock‌ می‌شود به معنای دیگر می‌توان با افزودن شبکه‌های وای‌فای خانگی و اداری به این برنامه به سادگی با ورود به محدوده فیزیکی هریک از این شبکه به راحتی گوشی را آنلاک و با خروج از آن‌ها لاک نمود. 

در این صفحه قفل مثل Note II با تشخیص نزدیکی کاربر از طریق سنسور Proximity صفحه‌نمایش روشن شده و اطلاعاتی از قبیل Miss eventها همراه با زمان و تاریخ بصورت خودکار به نمایش گذاشته می‌شود.

Home Screen یا صفحه اصلی دستگاه با تغییر چندانی از لحاظ ظاهری روبرو نشده و همچنان در آن از حداکثر 7 دسک‌تاپ مختلف با امکان سفارشی‌سازی گسترده استفاده شده است. عمده تغییرات رابط کاربری جدید در بخش بالای صفحه‌نمایش یعنی در Notification Area رخ داده است در این بخش در بالاترین قسمت سوئیچرهای تغییر وضعیت قرار دارند که با Swipe دست رو به چپ و راست حرکت کرده و گزینه‌های بیشتری را پیش‌ روی کاربران قرار می‌دهند. نوع و نحوه چینش این سوئیچرها بطور کامل توسط کاربران قابل سفارشی‌سازی هستند و لیست کامل آن‌ها را با Swipe دو انگشتی لیست از بالا به پائین صفحه‌ می‌توان مشاهده کرد.

App Drawer یا منوی اصلی دستگاه طبق معمول محل دسترسی به برنامه‌ها و تنظیمات مختلف دستگاه بوده و تغییر خاصی در آن نسبت به گذشته دیده نمی‌شود. دیگر قسمت‌های بدون تغییر در این رابط کاربری شامل App Switcher با نمایش برنامه‌های در حال اجرا و بستن از طریق Swipe برنامه رو به خارج صفحه‌نمایش و قابلیت Multi-View برای اجرای دو برنامه همزمان در کنار یکدیگر می‌شود که این آخری بطور کامل در Note II و جدیدا در S III نیز اجرا شده است. البته لیست برنامه‌های پشتیبانی‌کننده از این قابلیت اندک بوده و در حال حاضر تنها محدود به برنامه‌های پیش‌فرض نصب شده در گوشی می‌شود.

قابلیت Air View که پیش از این در Note II با کمک قلم همراه گوشی ارائه شده در S IV نیز حضور دارد با این تفاوت که این بار نیازی به قلم برای حس شدن حضور آن در نزدیکی صفحه‌نمایش وجود نداشته و نزدیکی دست به پنل نیز بدین‌منظور کافی است. از این قابلیت برای نمایش Preview در برخی از اپلیکیشن‌ها نظیر پیام‌های متنی، ایمیل‌ها و مشاهده قسمت‌های دلخواه یک فیلم با حرکت روی Progress bar می‌توان استفاده کرد.

;

Air Gesture یکی دیگر از امکانات جدید S IV است که همانطور که از نام آن مشخص است قابلیتی برای کنترل گوشی از طریق ژست‌های حرکتی دست است در این قسمت چند ژست حرکتی مختلف در نظر گرفته شده که از آن جمله می‌‌توان به اسکرول سایت‌ها در مرورگر اینترنتی با حرکت دست رو به بالا و پائین، تعویض میان Tabهای مرورگر با حرکت افقی دست و بلاخره پاسخ‌گویی به تماس وارده با حرکت افقی کف دست رو به سمت گوشی اشاره کرد.

قابلیت Air Gesture البته تنها در برخی از اپلیکیشن‌ها از جمله مرورگر اینترنتی پیش‌فرض گوشی قابل استفاده است که این محدودیت مهم استفاده از این قابلیت را در گذر زمان تقلیل داده و عملا آن را به امکانی فانتزی بدل می‌کند.

دو ویژگی تکراری دیگر Smart Stay و Smart Rotate هستند که اولی مادامی که کاربر به صفحه‌ نگاه می‌کند از قفل شدن آن جلوگیری می‌کند و دیگری با توجه به موقعیت چهره و بدون در نظر گرفتن شتاب‌سنج داخلی دستگاه نسبت به چرخش یا عدم چرخش محتوای به نمایش درآمده در پنل تصمیم‌گیری می‌کند. سایر گزینه‌های تکراری حرکتی این مدل را در عناوینی نظیر Pause کردن پخش موسیقی با قرار دادن کف دست روی صفحه‌نمایش،‌ گرفتن Screen Shot با کشیدن کف دست روی پنل،‌ ویبره گوشی در هنگام حضور Miss event و قطع صدای آلارم با برگرداندن گوشی می‌توان خلاصه کرد.

اما امکانات جدیدی نیز در S IV به چشم می‌خورد که شامل Smart Scroll و Smart Pause می‌شود که این آخری مخصوصا در تبلیغات متعدد نسل چهارم Galaxy S به تناوب دیده می‌شود. در یک نگاه ساده Smart Scroll امکان Scroll رو به سمت بالا و پائین صفحه‌نمایش را با چرخاندن گوشی (tilt) و البته نگاه به صفحه‌نمایش فراهم می‌آورد و Smart Pause همانطور که از نام آن مشخص است در حین تماشای ویدئو و به محض برداشته شدن نگاه از صفحه‌نمایش ویدئو را Pause و سپس با برگشتن نگاه به آن اقدام به Resume کردن و پخش ادامه آن می‌نماید.

Group Play & S-Link

قابلیت Group Play در S IV از جمله ویژگی‌های جدید این مدل است که با اینکه در حال حاضر تنها برای این مدل ارائه شده اما در آینده برای اسمارت‌فون‌های پیشین این کلاس نیز در دسترس قرار می‌گیرد. این قابلیت با کمک Wi-Fi امکان اشتراک محتوای مولتی‌مدیایی مختلف بین دستگاه‌های مجاور را بوجود می‌آورد  بدین‌منظور گوشی اصلی به یک هات‌اسپات تبدیل شده و بقبه گوشی‌ها از طریق NFC با آن Pair می‌شوند. پس از برقراری این ارتباط نه‌تنها می‌توان اقدام به اشتراک‌گذاری متن، تصویر یا ویدئو نمود بلکه امکان بازی‌های چند نفره در گوشی‌های جداگانه نیز از این طریق فراهم می‌شود. یکی از قابلیت‌های جالب Group Play در حین پخش موسیقی استفاده از اسپیکرهای گوشی‌های مختلف است که نه‌تنها برای افزایش صدا بلکه برای ایجاد یک صدای فراگیر (Surround) با کانال‌های چپ و راست دلخواه بکار می‌رود.

قابلیت S-Link دیگر امکان حاضر در S IV است که از طریق آن با اتصال گوشی به کامپیوتر مرتبط با شبکه‌های Cloud مختلف از جمله SkyDrive یا Dropbox می‌توان به محتویات گوشی بصورت ریموت دسترسی داشت.

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

یکی از قابلیت‌های انقلابی  S IV همچون رقبای اصلی این مدل در بخش پردازشی آن نهفته است. در این مدل با توجه به منطقه توزیع آن از دو چینش پردازشی مختلف استفاده می‌شود که در یکی از آن‌ها (I9505) چیپ‌ست چهار هسته‌ای Qulacomm Snapdragon 600 با چهار هسته Krait 300 با فرکانس 1.9 گیگاهرتز و گرافیک Adreno 320 حضور دارد و در دیگری (I9500) از چیپ ست Samsung Exynos 5 Octa 5410 با 8 هسته پردازشی استفاده شده است. این 8 هسته پردازشی البته با یکدیگر یکسان نیستند و در دو دسته چهار هسته‌ای نقسیم‌بندی می‌شوند. اساس کار این چیپ‌ست معماری LITTLE.big شرکت ARM است که در طی آن چهار هسته قوی‌تر وظیفه پردازش‌های سنگین را برعهده دارند و چهار هسته ضعیف‌تر به پردازش‌های معمول و سبک می‌پردازند و از این طریق در اکثر مواقع در مصرف باتری نیز صرفه‌جویی می‌شود. چهار هسته قوی چیپ‌ست Exynos 5 Octa از نوع ARM A15 با فرکانس 1.6 گیگاهرتز است و در بخش پردازنده‌های ضعیف‌تر چهار هسته 1.2 گیگاهرتزی ARM A7 حضور دارند. وظیفه پردازش گرافیکی در چینش 8 هسته‌ای S IV بر عهده قطعه PowerVR SGX544 واگذار شده است و در هر دو چینش نیز از 2 گیگابایت حافظه RAM استفاده شده است.. حافظه داخلی S IV در سه ورژن 16/32/64 گیگابایت ارائه می‌شود که با توجه به امکان ارتقا کارت حافظه تا 64 گیگابایت حداکثر حافظه داخلی دستگاه به 128 گیگابایت نیز می‌رسد.

ارتباطات

در بخش گزینه‌های ارتباطی برقراری تماس از طریق چهار فرکانس GSM و فرکانس‌های اصلی 3G صورت می‌پذیرد و ارتباطات نسل چهارم نیز تنها در مدل چهار هسته‌ای یعنی I9505 ارائه می‌شود. حداکثر سرعت ارتباطات نسل سومی دستگاه به HSDPA با 42.2Mbps تعلق دارد که در I9505 با افزوده شدن قابلیت ارتباطی LTE این سرعت روی کاغد تا 100Mbps نیز قابل افزایش است. Wi-Fi پرسرعت دستگاه از هر سه فناوری Wi-Fi Direct، DLNA و تشکیل hotspot پشتیبانی می‌کند و ارتباط بلوتوث آن نیز نسل چهارم با سرعت بالا و مصرف انرژی اندک است. در نهایت گیرنده‌های مسیریاب GPS و GLONASS لیست ارتباطات این مدل را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

Samsung Galaxy S IV محصولی شایسته احترام با امکانات متعدد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است که مطمئنا همانند سه نسل قبلی این خانواده در مدت زمانی کوتاه به فروشی رویایی دست پیدا خواهد کرد. این مدل نیز البته همچون گذشته با انتقادهای مشخصی روبروست که جدی‌ترین آن‌ها به بدنه غیر فلزی دستگاه و عدم تغییر ساختار کلاسیک گوشی‌های سامسونگ در طی چندین سال گذشته وابسته است؛ هرچند که نقاط قوت فوق‌العاده‌ای نظیر صفحه‌نمایش 5 اینچی AMOLED، چیپ‌ست پردازشی مدرن و پشتیبانی همه‌جانبه سامسونگ در بخش نرم‌افزاری، این مدل را همچنان در صدر بازار حفظ می‌کند. هفته آخر آوریل 2013 زمان حضور این مدل در بازار در دو رنگ سفید و مشکی است و قیمت آن حوالی 600 تا 700 دلار خواهد بود که قیمت آن نزدیک به iPhone 5 است.

hTC Butterfly پرواز با بال‌های میلیونی

باترفلای نخستین گوشی دارای صفحه‌نمایش فول‌اچ دی است که در اواخر سال 2012 از سوی این شرکت تایوانی به معرض نمایش گذاشته شد. این گوشی علیرغم جذابیت‌های آن بدلیل قیمت نسبتا بالا در هیاهوی مدل‌هایی مثل XPERIA Z و Galaxy S4 تا حدودی توجه کمتری را به خود جلب کرده است. در مقاله پیش رو نگاه کاملی داریم به Butterfly‌ قابلیت‌ها و مشخصات این مدل.

با ما همراه شوید.

مدل و نام	hTC Butterfly
ابعاد	9.1×70.5×143 میلی متر
وزن	140 گرم
صفحه نمایش	5.0 اینچ
	1920×1080 پیکسل از نوع  Super AMOLED
	قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ
دفترچه تلفن	نامحدود بسته به حافظه داخلی
حافظه RAM+حافظه داخلی	2GB RAM+16GB+Micro SD
ارتباطات	GSM چهار بانده+GPS+Wi-Fi+3G+Bluetooth
سیستم عامل	Android 4.1.1
پردازنده	Qualcomm APQ8064 چهار هسته‌ای هسته‌ای 1.5 گیگاهرتز
وضوح دوربین	8.0 مگاپیکسل با قابلیت اتوفوکوس
حداکثر وضوح فیلمبرداری	1080p با 30 فریم در ثانیه
ظرفیت باتری	2020mAh

اچ‌تی‌سی یکی از اولین برندهایی بود که حتی پیش از نمایشگاه طوفانی CES 2013 پای در کلاس 5 اینچی‌های Full HD گذاشت تک محصول hTC در این دسته که نزدیک به 2 ماه قبل از One ارائه شد Butterfly نام دارد که در حال حاضر و قبل از حضور GS IV و One یکی از گران‌قیمت‌ترین اندرویدفون‌های فعلی بازار نیز به حساب می‌آید. باترفلای برای اچ‌تی‌سی در شرایطی که این برند سخت‌ترین روزهای خود را از ابتدای حیات این شرکت تجربه می‌کند از آن جهت از اهمیت بالایی برخوردار بود که مدت‌ها قبل از سایر رقبا در دسترس کاربران قرار گرفت و در صورتی که از لحاظ قیمتی شرایط مساعدی را ارائه می‌داد می‌توانست حکم قایق نجات تمام عیاری را برای این برند ایفا کند. در دنیای واقعی اما قیمت بسیار بالای در نظر گرفته شده برای باترفلای و البته بیشتر بدلیل شبکه توزیع نچندان گسترده hTC محبوبیت باترفلای و انتظار کاربران برای در دست‌گیری آن هیچ‌گاه به سایر رقبا نزدیک نشد و پروانه اشرافی تایوانی نه‌تنها در داخل بلکه در بازارهای جهانی نیز روزهای فوق‌العاده‌ای را تجربه نمی‌کند. البته خود شرکت مادر نیز با کاهش تبلیغات و مانور کمتر در مورد این مدل نقش پر رنگی در فروش نچندان بالای آن ایفا نموده است. باترفلای اما علیرغم تمامی این موارد اسمارت‌فونی خوش‌ساخت، کاملا قدرتمند با امکانات پردازشی و مولتی‌مدیایی پیشرفته است که به راحتی تمامی رقبا این دسته را به رقابت فرا می‌خواند.

جعبه محتویات

مشکلات اقتصادی این روزها گریبان‌گیر همه افراد، سازمان‌ها و شرکت‌ها شده و در این میان شرکت hTC نیز از این قاعده مستثنی نیست جایی‌که حتی یکی از Flagshipهای اصلی آن یعنی باترفلای نیز با حداقل لوازم جانبی در جعبه همراه گوشی ارائه می‌شود. شکل ظاهری جعبه این مدل از تفاوت مشخصی با دیگر تولیدات سال گذشته این برند دارد و از جعبه سفید رنگ با گوشه‌های گرد در آن خبری نیست. درون این جعبه شارژر، کابل USB و یک هدست معمولی سیمی قرار گرفته و SIM eject کوچکی نیز برای تعویض سیم‌کارت در آن دیده می‌شود.

طراحی ظاهری

نخستین نکته پس از در دست گرفتن Butterfly جنس بدنه دستگاه است که برخلاف بسیاری از محصولات High-end اچ‌تی‌سی فلزی نبوده و از پلاستیک پلی‌کربنات ساخته شده است پلی‌کربنات به دسته پلیمرهای ترموپلاستیک تعلق دارد که بعلت ترکیب مولکولی خود همزمان با استحکام بالا به سادگی امکان تغییر ظاهر و شکل‌پذیری را دارند. در کل به رغم مقاومت بالای پلی‌کربنات‌ها تفاوتی حداقل از لحاظ ظاهر با پلاستیک معمولی در آن‌ها مشاهده نمی‌شود و به هیچ‌عنوان نمی‌توانند هم در بحث ظاهر و هم در مبحث استحکام جایگزینی برای فلز در محصولات Premium باشند. 

با گذر از جنس بدنه، Butterfly با طراحی uni-body یک‌دست استحکام بالای را نشان می‌دهد و ترکیب رنگ قرمز کناره‌های آن ظاهر جذابی را به دستگاه می‌بخشد. یکی از نکات منفی در مورد طراحی بدنه Butterfly عدم استفاده از پوشش شیشه‌ای در پشت دستگاه است که این موضوع علیرغم مقاومت نسبی این بخش در برابر اثرات انگشت، تمییز کردن آن را در صورت کثیفی به امر بسیار مشکلی بدل می‌سازد.

Butterfly از لحاظ فرم طراحی از شکل استاندارد گوشه‌های گرد اسمارت‌فون‌های این برند تا حدودی فاصله گرفته و با نزدیک شدن به زوایای 90 درجه در کناره‌ها، فرم مدرن‌تری نسبت به محصولاتی مثل One X به خود گرفته است. انحنای بخش پشتی دستگاه بعنوان یکی از طرح‌های همیشگی hTC در این مدل نیز تکرار شده است.

ابعاد و وزن

ابعاد باترفلای برابر 9.1×70.5×143 میلیمتر است که مقایسه آن با GS IV بعنوان یک مدل مشابه در این کلاس 6.4 میلیمتر افزایش ارتفاع را نشان می‌دهد. دلیل اصلی این افزایش ارتفاع را با مقایسه رو در روی این دو مدل به سادگی می‌توان دریافت جایی‌که بخش بزرگی از محوطه بالا و پائین پنل خالی و دست‌نخورده باقی مانده و به همین علت باترفلای یکی از بلندقامت‌ترین 5 اینچی‌های فعلی بازار لقب می‌گیرد. قطر 9.1 میلیمتری این اسمارت‌فون نیز علیرغم قطر کمتر نسبت به One، نزدیک به 1.2 میلیمتر قطورتر از GS IV است.

وزن دستگاه 140 گرم است که 3 گرم سبک‌تر از One و 10 گرم سنگین‌تر از GS IV اندازه‌گیری می‌شود.

صفحه‌نمایش

مهم‌ترین نکته در ساختار باترفلای همانطور که به سادگی می‌توان حدس زد صفحه‌نمایش 5 اینچی آن است که با وضوح 1920×1080 پیکسلی و فشردگی 441ppi به دسته High-endهای سال 2013 وارد می‌شود. فناوری ساخت این پنل همچون One از نوع Super LCD3 است که گونه پیشرفته‌‌ای از فناوری معمول TFT به حساب می‌آید. میزان روشنایی این پنل در سطح بسیار بالایی قرار دارد و از لحاظ مقایسه می‌توان آن را با Nokia Lumia 920 و دو مدل XPERIA S و XPERIA Z در یک سطح قرار داد این روشنایی مناسب البته در مقایسه با One نزدیک به 140nits پائین‌تر است نسبتی که در رابطه با درصد کنتراست نیز تا حدود زیادی حفظ می‌شود. زوایای دید فوق العاده، کنتراست مناسب و عملکرد راضی‌کننده در نور مستقیم خورشید صفحه‌نمایش باترفلای را به یکی از بهترین نمونه‌های این کلاس بدل می‌کند.

بالا و پائین پنل

نکته جدیدی در هر دو بخش بالا و پائین پنل به چشم نمی‌خورد و بار دیگر در پائین از سه دکمه back، Home و task switcher استفاده شده که این آخری برای اولین بار در hTC One به دست فراموشی سپرده شده و همانطور که پیش از این نیز در ریویوی این محصول اشاره نمودیم One تنها با دو دکمه back و Home در زیر صفحه‌نمایش ارائه می‌شود. کلیدهای این قسمت دارای بک‌لایت جداگانه و فیدبک لرزشی هستند و از لحاظ حساسیت نیز تفاوت خاصی با صفحه‌نمایش دستگاه ندارند.

در بالای پنل نیز ساده‌ترین گزینه‌های ممکن یعنی دو سنسور تشخیص نور و Proximity همراه با دوربین دوم دستگاه و اسپیکر تماس قرار دارند. وضوح دوربین دوم باترفلای 2.1  مگاپیکسل است که با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه نیز قادر به تصویربرداری خواهد بود. استفاده از رنگ قرمز برای اسپیکر تماس و پوشش کرومی آن در بخش بالایی جلوه خاصی به طراحی باترفلای در بالای دستگاه بخشیده است.

کناره‌های دستگاه

سمت چپ گوشی علیرغم جذابیت نوار قرمز سرتاسری این قسمت به کل خالی از هر المان قابل ذکری است و در سمت راست نیز بجز کلید دوگانه تغییر صدا نکته دیگری به چشم نمی‌خورد. صرفنظر کردن از شاتر فیزیکی دوربین در این قسمت به رغم فضای اضافی بسیار زیاد در سمت راست یکی از انتقادهای همیشگی به طراحان مجموعه اندروید است که بجز خانواده اکسپریا سونی تقریبا به تمامی دیگر اندرویدفون‌های حال حاضر بازار وارد است. Rocker تغییر صدا در سمت راست باترفلای از ظاهری تخت با عرض نسبتا زیاد و فرمی صیغل‌خورده برخوردار است که استفاده از آن را ساده‌تر از گذشته می‌نماید.

بخش بالایی دستگاه در مرکز به کلید Power/Lock تعلق دارد که از همان فرم برجسته دایره‌های هم‌مرکز حاضر در Rocker تغییر صدا بهره می‌برد و با اینکه از ابعاد مناسبی برخوردار است اما کاملا هم سطح با بدنه گوشی قرار گرفته که این موضوع در ترکیب با ارتفاع بیش از اندازه دستگاه، دسترسی به کلید پاور با یک دست را بسیار مشکل نموده است. دیگر نکات حاضر در این قسمت شامل میکروفون دوم و جک اتصال هدست در یک سو و یک اسلات با پوشش پلاستیکی در سوی دیگر می‌شود. 

با کنار زدن پوشش پلاستیکی این اسلات دو حفره مجزا دیده می‌شود که یکی به اسلات‌کارت حافظه Micro SD و دیگری به محل جای‌گذاری سیم‌کارت تعلق دارد. نوع سیم‌کارت مورد استفاده در باترفلای از نوع Micro SIM است.

بخش پائینی این مدل نیز به میکروفون اصلی تماس و پورت اتصالات سیمی Micro USB تعلق دارد که این دومی علاوه بر برقراری ارتباط با کامپیوتر و شارژر، برای ایجاد خروجی تصویر (MHL) و اتصال حافظه‌های خارجی (OTG) نیز بکار گرفته می‌شود.

پشت دستگاه

جنس پلاستیک مات پشت گوشی همانطور که گفته شد علیرغم مقاومت نسبی در برابر آلودگی و اثر انگشت، در صورت کثیف شدن به سختی تمییز می‌شود. در این قسمت در بالا لنز دوربین 8 مگاپیکسلی دستگاه در کنار تک فلش LED خود و اسپیکر اصلی در پائین حضور دارند. نشان beatsaudio در بخش پائینی این مدل که تقریبا در تمامی hTCهای یکی دو سال گذشته حضور دارد تنها به مبحث اکولایزرهای موسیقی در حین اتصال هدست ارتباط داشته و بدون استفاده از هدست و در پخش موسیقی از اسپیکر اصلی دستگاه تاثیر آن‌ها را نمی‌توان حس نمود.

مجموعه دوربین

با تغییر استاندارد وضوح دوربین‌های high-end جدید به رده 13 مگاپیکسلی، باترفلای تنها مدلی است که همچنان از یک دوربین 8 مگاپیکسلی بهره می برد البته One نیز علیرغم 4 مگاپیکسلی بودن از سنسوری با ابعاد معمول یک حسگر 12 مگاپیکسلی بهره می‌برد که photositهای آن 3 برابر بزرگ شده و در نتیجه وضوح نهائی تقسیم بر 3 یعنی 4 مگاپیکسل شده است (برای توضیح بیشتر در این رابطه به ریویوی اختصاصی One مراجعه کنید) بدین‌ترتیب باترفلای تنها مدلی در سال جدید است که از یک دوربین معمول 8 مگاپیکسلی بهره می‌برد.

ساختار منویی این دوربین شباهت بسیار نزدیکی به مدل‌های پیشین این برند مثل One X دارد جایی‌که دو شاتر جداگانه برای گرفتن عکس و آغاز فیلم‌برداری همراه با دکمه اختصاصی فیلترها و آخرین عکس گرفته شده در ستون سمت راست قرار داشته و در ستون سمت چپ  نیز برخی از تنظیمات مهم همراه با کلید دسترسی به تمامی تنظیمات دیده می‌شود. یکی از معدود تفاوت‌های این ساختار منویی با نمونه حاضر در One X ظاهر شدن نوار زوم در کنار ستون سمت راست بصورت عمودی است؛ این نوار در One X و مدل‌های پیش از این بصورت افقی در پائین قرار داشت. از جمله امکانات این دوربین باید به امکان عکاسی با وضوح 6 مگاپیکسل در حین فیلم‌برداری، امکان محو کردن تصاویر حاضر در پس‌زمینه، تاچ‌فوکوس، تشخیص چهره، Smile Shutter و بلاخره اتوفوکوس پیوسته اشاره کرد. یکی بودن اینترفیس عکاسی و فیلم‌برداری در این ساختار منویی با اینکه مزیت عکاسی آسان در حین فیلم‌برداری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد اما بعلت معمولا 4:3 بودن نسبت تصویر در حین عکاسی و 16:9 بودن نسبت تصویر در فیلم‌برداری، پس از تنظیم وضوح عکاسی روی 8 مگاپیکسل بصورت 4:3 امکان کادربندی صحیح ویدئو در حالت 16:9 در همین حالت تا حدود زیادی مشکل می‌شود. این مسئله در hTC One با تغییر نسبت تصویر عکاسی به 16:9 مرتفع شده است.

عکس‌های گرفته شده توسط این دوربین را تا حدودی می‌توان با One X در یک سطح قرار داد جایی‌که امکاناتی نظیر لنز 28 میلیمتری، گشودگی دیافراگم f/2.0 و پردازشگر تصویری جداگانه در هر دو مدل تکرار شده و از لحاظ سنسور نیز تفاوتی بین این دو وجود ندارد. کیفیت تصاویر این دوربین حداکثر در سطح متوسطی قرار می‌گیرد و علیرغم کنتراست مطلوب، میزان جزئیات، سطح نویز و عمکلرد دوربین در به تصویر کشیدن عناصر حاضر در سایه چندان راضی‌کننده نیست. در یک بررسی رو در مقایسه با Galaxy S III و One X تصاویر باترفلای تا حدودی رنگ‌پریده‌تر با نور کمتر و همراه با ته‌رنگ زرد بوده و در بین دو رقیب خود پس از GS III و One X قرار می‌گیرد. از لحاظ جزئیات ریز تصویر نیز این پلکان سه‌گانه شامل GS III در پله اول، One X در مقام دوم و باترفلای در انتها حفظ می‌شود.

فیلم‌برداری باترفلای با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ناامیدکننده 10Mbps انجام می‌شود. این بیت‌ریت در دیگر محصولات High-end اچ‌تی‌سی در سال گذشته نیز به چشم می‌خورد. برداشت صدا در این دوربین با بیت‌ریت اندک 96Kbps بصورت استریو انجام می‌شود که از این لحاظ نیز عملکرد ضعیف‌تری نسبت به سایر رقبا دارد. از امکانات بخش فیلم‌برداری این دوربین باید به اتوفوکوس پیوسته، تاچ‌فوکوس، فعال/غیر فعال کردن فلش در حین فیلم‌برداری و امکان برداشت ویدئو با نرخ 60 فریم در ثانیه اشاره کرد. در دنیای واقعی ویدئوهای ایجاد شده توسط باترفلای از رنگ‌های زنده و کنتراست مطلوبی برخوردارند ولی بیت‌ریت اندک تاثیر خود را در ثبت جزئیات نچندان بالا کاملا به نمایش می‌گذارد.

باتری

دسترسی به باتری باترفلای بدلیل uni-body بودن بدنه به طرق معمول برای کاربران امکان‌پذیر نیست؛ ظرفیت این باتری 2020mAh است که مابین One X و One X+ قرار می‌گیرد. زمان‌های رسمی این باتری بار دیگر از سوی hTC اعلام نشده اما در دنیای واقعی و در یک استفاده نسبتا زیاد تا نزدیک به 2 روز دوام خواهد داشت. بیش از 8 ساعت پخش ویدئو و بیشتر از 6 ساعت مرور وب با وای‌فای از جمله زمان‌های اندازه‌گیری شده برای این باتری از سوی کاربران است.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

سیستم‌عامل دستگاه نسخه 4.1.1 اندروید موسوم به Jelly Bean است که با ورژن آپدیت شده‌ای از Sense 4.0 به بازار ارائه شده و قرار است در ماه‌های آینده علاوه بر آپدیت به اندروید 4.2، نسخه Sense آن نیز به ورزن پنجم ارتقا پیدا کند. در حال حاضر اینترفیس منویی و شکل ظاهری بخش‌های نرم افزاری مختلف باترفلای هیچ تفاوت خاصی با دیگر نمونه‌های این رده مثل One X ندارد بجز اینکه قسمت‌های مختلف منو به لطف تغییر بزرگ در اندروید 4.1 یعنی Project Butter بسیار روان‌تر و سریع‌تر (60 فریم در ثانیه) اجرا می‌شوند. رابط کاربری hTC در مجموعه Sense را بارها پیش از این مورد بررسی قرار داده‌ایم و از همین روی در اینجا از تکرار مکررات می‌پرهیزیم.

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

پس از صفحه‌نمایش دیگر نکته مهم در کلیت باترفلای بحث پردازش و گرافیک آن است. چیپ‌ست پردازشی این مدل از نوع Qualcomm APQ8064 با چهار هسته Snapdragon نسل چهارم موسوم به Krait با فرکانس 1.5 گیگاهرتز است که در حال حاضر در کنار نسخه APQ8064T از جمله برترین مجموعه‌های پردازش موبایلی به حساب می‌آید. گرافیک این چیپ‌ست با قطعه Adreno 320 هندل می‌شود که در این مورد نیز با یکی از معدود عناوین برتر روبرو می‌شویم. حضور 2 گیگابایت حافظه RAM مجموعه پردازشی باترفلای را تکمیل می‌کند عملکرد Butterfly تقریبا در تمامی تست‌های گرافیکی و پردازشی در سطح بالایی قرار دارد و در مقام مقایسه می‌توان أن را در بسیاری از موارد هم سطح Sony XPERIA Z تلقی نمود. 

حافظه داخلی این مدل 16 گیگابایت است که بکمک کارت‌حافظه تا 32 گیگابایت دیگر امکان ارتقا دارد. حضور کارت‌حافظه در باترفلای اتفاقی ست که معمولا بسیار بندرت در مجموعه hTC دیده می‌شود جایی‌که نه‌تنها One X و One X+ بلکه برترین اسمارت‌فون حال حاضر این برند یعنی Oneنیز از این موهبت بی‌بهره است.

ارتباطات

باترفلای علاوه بر موارد ارتباطی معمول این رده، یک اسمارت‌فون نسل چهارم با پشتیبانی از LTE تا سرعت 100Mbps است. سرعت اتصال 3G آن نیز در حالت HSDPA به 42Mbps می‌رسد. Wi-Fi دستگاه از نوع 11.n با پشتیبانی از هر سه مورد Wi-Fi Direct، DLNA و تشکیل هات‌اسپات بوده و بلوتوث آن نیز نسخه چهارم با سرعت بالا و مصرف اندک انرژی در نظر گرفته شده است. اتصال NFC و گیرنده‌های مسیریاب GPS و GLONASS لیست امکانات باترفلای را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

hTC Butterfly همچون اکثر دیگر تولیدات این برند تایوانی محصولی خوش‌ساخت و زیباست که علیرغم عدم استفاده از فلز در بدنه آن، به لطف طراحی uni-body کیفیت بالایی را نشان می‌دهد. صفحه‌نمایش 5 اینچی Full HD این مدل در اکثر فاکتورهای سنجش کیفیت مثل روشنایی، کنتراست و زاویه دید موفق عمل می‌کند و در بخش پردازشی و ارتباطی نیز گزینه‌های یسیار مناسبی در آن استفاده شده است در دیگر سو دوربین فیلم‌برداری این مدل کیفیت بالایی ندارد و در قسمت نرم‌افزاری و ساختار منویی نیز تا پیش از ارتقا به Sense 5.0 نکته جدیدی ارائه نمی‌کند. Butterfly بعنوان اولین گوشی دارای صفحه‌نمایش Full HD با نزدیک به 10 درصد قیمت بیشتر در مقایسه با XPERIA Z در بازارهای داخلی حضور دارد.

XPERIA T اشرافی در تعریف سونی

برای بررسی تخصصی این نوبت عصر نوشتن برترین محصول فعلی کمپانی سونی در سال 2012 یعنی XPERIA T‌ را برگزیدیم که در کنار مدل مشابه TX بعنوان پیشرفته‌ترین اسمارت‌فون‌های سونی در سال گذشته به حساب می‌آیند. با ما در این مسیر جذاب همراه شوید.

 

سونی با اینکه حضور مستقل در بازار اسمارت‌فون‌ها را بسیار دیرتر از سایر رقبا آغاز نمود اما شیوه ورود  به بازار این برند و حرکت رو به جلوی آن در هر دو مبحث طراحی و امکانات سخت‌افزاری و مولتی‌مدیایی آینده بسیار درخشانی را پیش روی این شرکت کاملا خوش‌نام ژاپنی قرار می‌دهد. نام سونی در عرصه تولید گوشی‌های تلفن همراه این روزها به واسطه حضور موفق در CES 2013 و نمایش اسمارت‌فون فوق‌العاده XPERIA Z بیش از همیشه بگوش می‌رسد اما جدا از این مدل رویایی برخی از تولیدات سال 2012 این شرکت نیز همچنان از جمله برترین‌های High-end بازار در میان سایر نام‌های بزرگ به حساب آمده و پس از مدت‌ها عضو تازه‌ای به برندهای اصلی تولید‌کننده اسمارت‌فون های اندرویدی شامل سامسونگ، اچ‌تی‌سی و ال‌جی افزوده شد. XPERIA T  یکی از برترین محصولات فعلی سونی در بازارهای جهانی ست که در بازارهای داخلی نیز حضور داشته و در کنار هم‌زاد خود، XPERIA TX رقابت سرسختانه‌ای را با Galaxy S III و One X+ برای تصاحب عنوان برترین اسمارت‌فون HD‌ آغاز کرده است. 

 

البته از همین ابتدا یک تفاوت بین این مدل و دیگر نمونه‌های High-end ممکن است بسیاری را در شایستگی XPERIA T برای رقابت با بزرگان این رده دچار تردید کند جایی‌که برخلاف دیگر نمونه‌ها در سوگلی جدید سونی از تنها 2 هسته پردازشی استفاده شده و دیگر مدل‌های برتر همگی چهار هسته‌ای هستند اما نکته با اهمیت‌تر از تعداد هسته‌ها و عاملی که همچنان XPERIA T را در رده Hi-end حفظ می‌کند ارتقا فناوری ساخت چیپ‌ست پردازشی در این مدل و استفاده از نسل چهارم پردازنده‌های Snapdragon‌ شرکت Qualcomm است که از آن‌ها با عنوان Krait یاد شده و از لحاظ معماری تشابه کاملی با نسل بعدی پردازنده‌های ARM موسوم به A15 دارند این در حالی ست که تمامی رقبای این اسمارت فون اعم از GS III یا One X+ همگی از نسل قبلی پردازنده ARM A9 استفاده می‌کنند که علیرغم آن‌که حضور چهار پردازنده برتری مشخصی در اختیار آن‌ها در برخی از شرایط و طیف متنوعی از بنچ‌مارک‌های پردازشی قرار می‌دهد اما در سایر موارد موارد و بخصوص در رابطه با تست‌های جدید مولتی‌کور و برخی از تست‌های گرافیکی با تکیه بر گرافیک جدید چیپ‌ست‌های S4 شرایط به نفع XPERIA T رقم می‌خورد. مهم‌ترین تفاوت مابین XPERIA T‌ و TX بجز مسائل مربوط به ابعاد و وزن به کاهش ظرفیت باتری در TX‌ تعلق داشته و بجز این موارد مطلقا هیچ فرقی مابین این دو مدل نیست و موارد گفته شده در مورد T در رابطه با XPERIA TX‌ نیز کاملا صادق است.

 

جعبه محتویات

 

جعبه کم‌ارتفاع و نسبتا عریض XPERIA T کاملا مشابه اکثر دیگر تولیدات این برند در سال گذشته است و درون آن بجز خود گوشی،‌ شارژر و کابل USB همراه با یک هدست سیمی یک‌تکه نکته دیگری به چشم نمی‌خورد. هدست دستگاه مزین به نام سونی ست و از لحاظ ظاهری نمونه با کیفیتی به نظر می‌رسد.

 

طراحی ظاهری

 

طراحی ظاهری XPERIA T از دو جنبه با اهمیت و متفاوت از سایرین جلوه می‌کند نخستین نکته در این رابطه حذف دکمه‌های همیشگی زیر صفحه‌نمایش است که همواره در تمامی تولیدات دور و نزدیک این شرکت بصورت لمسی یا فیزیکی بخش نسبتا بزرگی از زیر صفحه‌نمایش را به خود اختصاص می‌داد نکته دیگر حالت کمانی شکل دستگاه در کناره‌های آن است که با قطر بیشتر در دو انتهای بالا و پایین و اندکی کاهش ابعاد در مرکز همراه شده است این شکل کمانی البته در مقایسه با محصول مشابه‌ای مثل Arc چندان مشهود و مشخص نیست و به همین علت طراحی T را می‌توان نمونه‌ای متفاوت و تا حدودی منحصر به فرد قلمداد کرد. جنس بدنه دستگاه بطور کامل از پلاستیک است و قسمت پشتی با جنس چسبنده و مقاوم در برابر اثر انگشت طراحی شده است. کاور بخش پشتی به کناره‌های دستگاه و بالا و پایین آن نیز امتداد یافته و همانطور که به راحتی می‌توان حدس زد امکان جدا کردن این کاور برای دسترسی به باتری به سبب استفاده از طراحی Uni-body امکان‌پذیر نیست. در کل طراحی XPERIA T با بدنه مقاوم، فرم Uni-body و شکل خاص بدنه امتیاز بسیار بالایی برای این مدل فراهم می‌کند.

 

ابعاد و وزن

 

ابعاد XPERIA T برابر 9.4×67.3×129.4 میلیمتر است که بخصوص در مسئله ارتفاع بعلت عدم استفاده از کلیدهای زیر صفحه‌نمایش در مقایسه با یک محصول مشابه مثل XPERIA Ion با صفحه‌نمایش یکسان نزدیک به 4 میلیمتر کوتاه‌تر است امتداد صفحه‌نمایش تا حداکثر فضای قابل دسترس در بخش بالایی نیز یکی دیگر از دلائل این کاهش ارتفاع در T به حساب می‌آید.

 

وزن دستگاه 139 گرم است که از این لحاظ و در مقایسه با GS III با بیش از 0.2 اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و وزن 133 گرمی باید XPERIA T را بعنوان یک گوشی نسبتا سنگین‌وزن تلقی نمود. البته این مدل در مقایسه با Ion همچنان نزدیک به 5 گرم سبک‌تر است.

 

صفحه‌نمایش

 

پنل صفحه‌نمایش در XPERIA T دارای بزرگ‌ترین ابعاد اسمارت‌فون‌های سونی در سال 2012 یعنی 4.55‌ اینچ است که در تمامی تبلیغات این مدل و البته در سایت سونی همچون دو مدل دیگر Ion و TX از آن با عنوان یک نمونه 4.6 اینچی یاد می‌شود ولی با توجه به وضوح 1280×720 پیکسلی پنل و اعلام فشردگی 323ppi برای آن می‌توان با یک محاسبه ساده سایز واقعی را بدست آورد بدین‌صورت که  با به توان دو رساندن هر یک از دو عدد 1280 و 720 و سپس جمع این دو با یکدیگر و گرفتن رادیکال از آن‌ها (قاعده فیثاغورث برای بدست آوردن وتر مثلث) و تقسیم عدد بدست آمده (1468.6) بر سایز 4.55 اینچی صفحه‌نمایش تقریبا به همین عدد 323ppi دست پیدا می‌کنیم که سایز 4.55 اینچی XPERIA T را اثبات می‌کند در حالی‌که اگر سایز 4.6‌ اینچ باشد طبق این فرمول فشردگی به نزدیک به 319ppi تقلیل پیدا می‌کرد.

 

فناوری ساخت این پنل طبق معمول همیشه در تولیدات سونی از نوع معمول TFT LCD با نور پس‌زمینه LED است که به لطف موتور پردازش تصویر BRAVIA Engine در پخش تصاویر و ویدئو کیفیت بسیار مناسب و راضی‌کننده‌ای از خود برجای می‌گذارد. سطح کنتراست و عملکرد دستگاه در نور مستقیم خورشید بسیار مناسب است اما همانطور که به راحتی قابل حدس است XPERIA T نیز همچون همگی سونی‌های سال گذشته و نسل آخر سونی‌اریکسون‌ها از مشکل زوایای نچندان مناسب تصویر رنج می‌برد که علیرغم آنکه از بسیاری از مدل‌های ارزان‌قیمت و میانی بازار عملکرد بهتری دارد اما با مدل‌های High-end این رده قابل قیاس نیست.

 

بالا و پایین پنل

 

زیر صفحه‌نمایش دستگاه برخلاف انتظار بجز نشان XPERIA هیچ نکته خاصی به چشم نمی‌خورد و کلیدهای همیشگی این قسمت نیز همانطور که اشاره شد مثل نکسوس‌های جدید به درون رابط کاربری منتقل شده‌اند. در بخش بالایی نیز فضای بسیار اندکی کمتر از یک سانتی‌متر در اختیار اسپیکر تماس،‌ دوربین دوم گوشی و حسگرهای تنظیم نور و Proximity‌ قرار گرفته است. وضوح دوربین دوم گوشی 1.3 مگاپیکسل است و با وضوح 720p با 30 فریم در ثانیه فیلم‌برداری می‌‌کند. نشان سونی در این بخش بعلت کمبود فضا کاملا چسبیده به اسپیکر تماس در نظر گرفته شده است.

 

کناره‌های دستگاه

 

کناره‌های دستگاه در اسمارت‌فون‌های سونی یکی از معدود نمونه‌های متفاوت  در بین دیگر برندها بوده و برخلاف محصولات سامسونگ و hTC به نسبت از المان‌های بیشتری در این قسمت‌ها استفاده شده است. سمت چپ XPERIA T به پورت Micro USB‌ بدون پوشش محافظ تعلق دارد و نکته دیگری در این بخش دیده نمی‌شود در سمت راست اما از المان‌های بیشتری استفاده شده و در نیمه پایینی به ترتیب کلید پاور، Rocker تغییر صدا و بلاخره شاتر دوربین جای گرفته‌اند که این آخری بجز یکی دو نمونه خاص در اندرویدفون‌های دیگر برندها جایی ندارد. هر سه کلید این قسمت تا حدودی باریک به نظر می‌رسند اما ارتفاع و برجستگی مناسبی برای آن‌ها در نظر گرفته شده است.

 

در نیمه بالایی سمت راست XPERIA T پوشش پلاستیکی ویژه‌ای به چشم می‌خورد که با باز کردن آن اسلات‌‌کارت Micro SD و محل جایگذاری Micro SIM پدیدار می‌شود که هر دو بصورت hot-swap قابل تعویض هستند اما در مورد سیم‌‌کارت یک بار ریستارت یا یک بار خاموش و روشن کردن آنتن دستگاه در حین تعویض ضروری است.

 

بالای دستگاه به جک‌اتصال هدست و میکروفون دوم دستگاه تعلق داشته و در پایین نیز بجز میکروفون اصلی گوشی نکته دیگری به چشم نمی‌خورد.

 

پشت گوشی

 

بخش پشتی گوشی در XPERIA T به دوربین 13 مگاپیکسلی اتوفوکوس همراه با یک فلش LED در بالا و نشان XPERIA همراه با اسپیکر اصلی دستگاه در پایین تعلق دارد و نکته دیگری در آن به چشم نمی‌خورد.

 

مجموعه دوربین

 

دوربین‌های سونی همواره یکی از بهترین‌های نمونه‌های حاضر در کلاس اسمارت‌فون به شمار رفته‌اند و عملکرد مناسب آن‌ها از مدل‌های قدیمی مثل SE XPERIA X10 تا Sony XPERIA S همواره مورد توجه بوده است سونی به تازگی رزولوشن استاندارد خود در رده High-end را از 12 به 13 مگاپیکسل ارتقا داده و XPERIA T نیز همچون Ion‌ از این وضوح بهره می‌برد. 

 

در بخش رابط کاربری این دوربین هیچ نکته جدیدی نسبت به گذشته مشاهده نمی‌شود و همه چیز شباهت کاملی به گذشته دارد. از جمله نکات تکراری اما همچنان مثبت این بخش باید به قابلیت‌های Sweep Panorama، لرزش گیر دیجیتال دست، قابلیت تشخیص لبخند، Geo-tagging و Quick Launch‌ اشاره کرد که این آخری امکان تغییر به دلخواه و کاستومایز کردن عملکرد دوربین در هنگام فشردن دکمه شاتر در حین قفل بودن صفحه‌نمایش را فراهم می‌آورد حالت پیش‌فرض این قابلیت پس از فشرد دکمه شاتر در حالت قفل صفحه‌نمایش، احضار اپلیکیشن دوربین و گرفتن بلافاصله عکس است.

 

کیفیت عکس

 

تصاویر این دوربین در اکثر موقعیت‌ها با بازتولید طبیعی رنگ‌ها، عکاسی مناسب از فاصله بسیار نزدیک و کنتراست مطلوب بسیار راضی‌کننده تلقی می‌شود هرچند که با توجه به برخی ضعف‌ها همچون نورگیری بیش از اندازه در رابطه با سو‌ژ‌‌ه‌های بازتاب‌دهنده نور و در نتیجه کاهش جزئیات تصویر نمی‌توان عنوان برترین Camera Phone را برای آن در نظر گرفت.

 

کیفیت ویدئو

 

حداکثر وضوح فیلم‌برداری دوربین XPERIA T طبق انتظار 1080p با 30 فریم در ثانیه است و از قابلیت پیشرفته اتوفوکوس پیوسته برخوردار است. بیت‌ریت این دوربین رقم بسیار بالایی در حدود 20Mbps است که نسبت به GS III با بیت‌ریت 17Mbps رقم بالاتری را نشان می‌دهد. برداشت صدا در این دوربین نیز بصورت استریو با بیت‌ریت 128Kbps انجام می‌شود که در این مورد نیز با نمونه مناسبی روبرو هستیم. در دنیای واقعی و با فراموش کردن اعداد و ارقام کیفیت ویدئوهای XPERIA T تا حد بسیار زیادی راضی‌ کننده است و با اینکه برخی مسائل همچون نورگیری بیش اندازه در حالت پیش‌فرض (با شباهت کامل با بخش عکاسی) نتیجه نهایی را از سطح یک دوربین ایده‌آل تا حدود زیادی دور می‌کند اما در کل بعنوان یک دوربین Point & Shot انتظارهای کاربران معمولی را بطور کامل برآورده می‌سازد. یک نکته منفی دیگر در مورد فیلم‌برداری دوربین XPERIA T‌ جزییات نسبتا اندک ثبت شده توسط آن است که به رغم بیت‌ریت بالا حتی با نمونه متوسطی مثل hTC One X نیز قابل مقایسه نیست این اتفاق البته به احتمال قریب به یقین مشکلی نرم‌افزاری بوده و امکان حل شدن آن در آپدیت‌های بعدی وجود دارد.

 

باتری

 

ظرفیت باتری XPERIA T برابر 1850mAh است که 100mAh ظرفیت بیشتری نسبت به TX داشته و دسترسی به آن نیز بعلت طراحی Uni-body‌ امکان‌پذیر نیست. زمان‌های رسمی این باتری 410 ساعت کارکرد در حالت Stand-by و 7 ساعت مکالمه 3G است و در پخش موسیقی نیز به دوام 16‌ ساعته باتری اشاره شده است. این باتری در دنیای واقعی و در یک استفاده نسبتا شدید نزدیک به 1.5 روز قادر به تامین انرژی دستگاه است و در حین مرور صفحات وب با وای‌فای نیز تا نزدیک به 5 ساعت و 30 ‌دقیقه دوام دارد.

 

اسپیکر اصلی دستگاه

 

صدای اسپیکر XPERIA T‌ از لحاظ بلندی در سطح بسیار پایینی قرار داشته و حتی با فعال کردن گزینه xLOUD در منوهای دستگاه نیز بهبود چندانی در عملکرد آن دیده نمی‌شود بطوریکه از دست رفتن تماس به سبب نشنیدن صدای زنگ بعنوان امری طبیعی در این مدل به حساب می‌آید. از سوی دیگر کیفیت صدای خروجی توسط آمپلی‌فایر داخلی دستگاه در هر دو حالت اتصال به بلندگوهای خارجی و اتصال هدست بسیار مناسب است و کیفیت مطلوبی از آن بگوش می‌رسد.

 

سیستم‌عامل و رابط کاربری

 

XPERIA T بصورت پیش‌فرض با اندروید 4.0.4 به بازار ارائه شده است و زمزمه‌هایی مبنی بر ارائه اندروید Jelly Bean تا ماه مارچ یعنی حداکثر تا دو ماه دیگر برای آن به گوش می‌رسد. شرکت سونی روز گذشته نسخه آلفا اندروید 4.1 را بصورت رسمی برای این گوشی ارائه داد که البته این نسخه همانطور که از ورژن آن نیز مشخص است تنها مخصوص developerها بوده و هیچ یک از امکانات اصلی دستگاه مثل تمامی آنتن‌های GSM، بلوتوث، وای‌فای و GPS همراه با پکیج گوگل در آن دیده نمی‌شود از این گذشته نصب این آپدیت مستلزم آنلاک کردن بوت‌لودر دستگاه است که پس از انجام این عمل امکان انجام آپدیت رسمی پس از ارائه این آپدیت در ماه مارچ برای کاربران معمول فراهم نخواهد بود بنابراین بجز برنامه‌نویسان حرفه‌ای سایر کاربران حداقل تا دو ماه دیگر برای در آپدیت رسمی گوشی خود به اندروید 4.1 باید منتظر بمانند.

 

در ارتباط با اینترفیس و رابط کاربری فعلی XPERIA T همچون تمامی دیگر سونی‌‌‌ها و سونی‌اریکسون‌های دو سال گذشته چیزی بجز موارد تکراری همیشگی نمی‌توان گفت و تغییرات حداقلی، ظاهری بشدت نخ‌نما و تکراری در این مدل نیز به چشم می‌خورد. تنها نکته جدید در ظاهر منوهای این مدل حضور کلیدهای مجازی اندرویدی در پایین صفحه‌نمایش است که همواره بخشی از فضای سیستم‌عامل را به خود اختصاص داده‌اند.

 

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

 

برتری اصلی XPERIA T‌ بر مدل‌های مشابه‌ای مثل ‌Ion یا XPERIA S نوع چیپ‌ست استفاده شده در دستگاه است که از نوع Qualcomm MSM8260A با دو پردازنده 1.5 گیگاهرتزی Krait و گرافیک Adreno 225 است. حافظه RAM دستگاه 1 گیگابایت است که برای مدل‌های سال 2012 حافظه استانداردی به شمار می‌رود. عملکرد این مجموعه در بنچ‌مارک‌های مختلف به میزان زیادی راضی‌ کننده است و همانطور که در ابتدا نیز ذکر شد در برخی از تست‌ها همچون تست مولتی‌کور Linpack‌ و بنچ‌مارک محاسبه عدد Pi بزرگانی همچون GS III و One X را نیز به راحتی جا می‌گذارد. در تست‌های گرافیکی نیز شرایط نسبتا مساعد است و در نمونه‌ای همچون Geekbench 2 فاصله چندانی مابین این مدل با چهار هسته‌ای‌هایی مثل Optimus 4X و One X وجود ندارد.

حافظه داخلی دستگاه 16 گیگابایت است و اسلات‌کارت حافظه آن نیز 32 گیگابایت دیگر به این مجموعه می‌افزاید.

 

ارتباطات

 

XPERIA T‌ تقریبا از تمامی باندهای فرکانسی GSM‌ و 3G‌ در برقراری تماس پشتیبانی می‌کند اما از LTE در آن خبری نیست و بدین‌ترتیب حداکثر سرعت اتصالات تحت شبکه آن به 42.2Mbps‌ تحت HSDPA محدود شده است. وای‌فای دستگاه از نوع 11.n‌ با پشتیبانی از هر سه قابلیت Wi-Fi Direct، DLNA و تشکیل هات‌اسپات از اتصال 3G است و بلوتوث نسخه 3.1، اتصال NFC و گیرنده‌های GPS و GLONASS نیز در آن حضور دارند. پورت Micro USB این مدل از هر دو ویژگی USB OTG در اتصال حافظه‌های خارجی به دستگاه و MHL در ایجاد خروجی با کیفیت TV‌ پشتیبانی می‌کند اما دانگل‌های اجرای این دو قابلیت را باید بصورت جداگانه برای آن تهیه کرد.

 

کلام آخر

 

Sony XPERIA T محصولی متفاوت از تمامی تولیدات گذشته شرکت سونی در سال 2012 است که علاوه بر طراحی راضی‌کننده و امکانات مولتی‌مدیایی مطلوب از لحاظ پردازشی و گرافیکی نیز در سطح بالایی قرار داشته و به زودی نیز به نسخه 4.1 اندروید آپدیت می‌شود. از جمله نکات نسبتا منفی این مدل باید به فیلم‌برداری نچندان فوق‌العاده، رابط کاربری تکراری ساده و صدای پایین اسپیکر اصلی دستگاه اشاره نمود نکاتی که حداقل در دو مورد اول امکان رفع آن‌ها در آپدیت جدید سیستم‌عامل وجود دارد. XPERIA T با سه رنگ سفید، مشکی و نقره‌ای با قیمتی در حدود 1.400 میلیون تومان در بازارهای داخلی حضور دارد که نزدیک به 150 هزار تومان ارزان‌تر از XPERIA TX بوده و مقایسه آن با Galaxy S III نیز نزدیک به 300 هزار تومان رقم کمتری را نشان می‌دهد.

Samsung Galaxy Camera عکاسی هوشمندانه

در ترافیک اسمارت‌فون‌های مدرن امروزی با دوربین‌های پیشرفته Full HD مشاهده یک دوربین با امکانات یک اسمارت‌فون بسیار جذاب به نظر می‌رسد. برای بررسی این نوبت عصر نوشتن دوربین هوشمند جدید سامسونگ موسوم به Galaxy Camera را درنظر گرفتیم که در بسیاری از جهات شباهت نزدیکی به مدرن‌ترین اسمارت‌فون فعلی این برند یعنی Galaxy S III دارد. با ما در این بررسی همراه شوید.

 

در سال‌های نسبتا دور دوربین بعنوان قابلیتی کاملا فانتزی و فرعی به امکانات گوشی‌های تلفن‌همراه افزوده شد این تلفیق هوشمندانه اما آرام‌آرام از یک وسیله فانتزی صرف به یکی از حیاتی‌ترین امکانات گوشی‌های موبایل تبدیل شد بطوریکه وضوح عکاسی و فیلم‌برداری یک گوشی موبایل به معیاری برای تعیین هویت یک تلفن همراه بعنوان وسیله ساده‌، میانی یا پیشرفته تلقی شد. این روند با پیشرفت فوق‌العاده در زمینه سنسورهای بسیار کوچک پرتابل از یک سو و افزایش هرچه بیشتر کیفیت لنز‌های مینیاتوری این رده از سوی دیگر از چنان شتابی برخوردار شد که در حال حاضر برخی از دوربین‌های موبایلی با گذر از رده دوربین‌های معمول خانگی حتی در بعضی از موارد با DSLRهای Entry-level و کم‌کوردرهای نیمه‌حرفه‌ای مقایسه می‌شوند. اما جدا از کیفیت سنسور و لنز یک دوربین موبایلی، دیگر عوامل موثر در ساخت یک Camera Phone پیشرفته، سخت‌افزارهای بخش پردازشی و سیستم‌عامل دستگاه هستند که هرکدام به نوعی دیگر قطعات پازل کیفیت در یک دوربین را تشکیل می‌دهند. موفقیت روزافزون دوربین‌های موبایلی با افزایش هرچه بیشتر تصاویر ارسالی توسط اسمارت‌فون کاربران روی شبکه‌های اجتماعی به وضوح قابل مشاهده است این بیزینس به لطف سود سرشار حاصل از آن و برای حفظ این بازار جذاب محکوم به ارتقاء دائمی و افزوده شدن امکانات جدیدی ست که تصویربرداری موبایلی را همچنان در چرخه امکانات متنوع و جذاب یک اسمارت‌فون حفظ کند. یکی از جدیدترین ابداعات در این کلاس با حرکتی خلاف رویه معمول دوربین‌های موبایلی صورت پذیرفته است در این نوع‌آوری بجای حضور یک دوربین پیشرفته در یک گوشی هوشمند، امکانات یک اسمارت‌فون بدون امکان تماس به یک دوربین واقعی افزوده شده‌اند به بیان دیگر محصول شکل گرفته در این روند نه‌تنها به تمامی امکانات یک اسمارت‌فون اعم از سیستم‌عامل مدرن، پردازشگرهای چند هسته‌ای و امکانات ارتباطی بی‌سیم و مسیریابی مجهز شده بلکه مشکلات همیشگی دوربین‌های موبایلی در این زمینه یعنی محدودیت حجم و فضا برای حضور یک سنسور بزرگ‌تر و لنز مجهز به زوم اپتیکال نیز در آن بطور کامل برطرف شده است. یکی از جدیدترین محصولات این رده Galaxy Camera از شرکت سامسونگ با سیستم‌عامل اندروید است که در بخش سخت‌افزاری و پردازشی منهای دوربین و امکان تماس شباهت کاملی به Galaxy S III دارد. البته سامسونگ اولین شرکتی نیست که اقدام به ارائه دوربین خانگی با سیستم‌عامل اندروید نموده اما Galaxy Camera که از آن با عنوان GC100 نیز یاد می‌شود بعلت قابلیت‌های مدرن، امکان پردازشی پیشرفته و شباهت نزدیک به GS III توجه بسیاری را به خود جلب نموده است.

 

جعبه محتویات

 

جعبه Galaxy Camera بطور کامل با اسمارت‌فون‌های سامسونگ متفاوت بوده و طراحی آن همراه با عکس بزرگی از دوربین کلاس متفاوت آن را یادآوری می‌کند این جعبه بصورت دو تکه قابل جدا شدن از یکدیگر طراحی شده که در کناره‌ها با برچسب‌های کاغذی به یکدیگر متصل شده‌اند درون جعبه بجز خود دوربین که در بالاترین قسمت قرار گرفته است یک بند ظاهرا چرمی هم‌رنگ با بدنه دستگاه، کابل USB و شارژر و البته باتری دوربین قرار گرفته‌اند که این آخری شباهت نزدیکی به باتری اسمارت فون‌های سامسونگ دارد.

 

طراحی ظاهری

 

Galaxy Camera در همان نگاه نخست با ظاهری حجیم حساب خود را از یک اسمارت‌فون کوچک و ظریف کاملا جدا می‌کند. طراحی بدنه، شکل Grip و ظاهر لنز دوربین در Galaxy Camera شباهت نزدیکی با دیگر دوربین‌های خانگی این برند داشته و در نگاه نخست تفاوت خاصی را در قسمت رویی آن نمی‌توان برشمرد. تنها نکته‌ای که در ظاهر بدنه دستگاه جلوه متفاوتی را برای این دوربین فراهم می‌آورد صفحه‌نمایش بسیار بزرگ دستگاه در بخش پشتی ست که در کناره‌های خود نیز هیچ دکمه و کنترلری را نمی‌بیند. 

 

بدنه دستگاه علیرغم پلاستیکی بودن کیفیت بسیار بالایی را نشان می‌دهد و از این لحاظ امتیاز بسیار راضی‌کننده‌ای را کسب می‌کند. دسته نگه‌دارنده یا Grip این دوربین بصورت برجسته نقطه‌دار طراحی شده که قرارگیری آن در دست را بسیار آسان نموده و با جنسی نسبتا چسبنده احتمال لیز خوردن دستگاه را به حداقل می‌رساند.

 

ابعاد و اندازه

 

GC100‌ همانطور که در بخش unboxing‌ نیز اشاره شد محصولی کاملا حجیم‌ است که در مقایسه با بزرگ‌ترین اسمارت‌فون‌ها نیز ابعاد بیشتری را نشان می‌دهد. ابعاد این دوربین 19.1×70.8×128.7 میلیمتر است که چشمگیرترین نکته در مورد آن قطر نزدیک به 1.9 سانتی‌متری دستگاه است که در هنگام بسته بودن لنز دوربین، اندازه‌گیری شده و با باز شدن لنز تا حداکثر زوم خود این مقدار بسیار افزایش پیدا می‌کند. مقایسه این ابعاد با GS III با اندازه‌های 8.6×70.6×136.6 میلیمتر با ثابت ماندن تقریبی عرض،‌ نزدیک به 8 میلیمتر کاهش ارتفاع و 11.5 میلیمتری افزایش قطر را نشان می‌دهد. کاهش ارتفاع Galaxy Camera بدلیل عدم نیاز به اسپیکر تماس، دوربین دوم و حسگرهای بالای صفحه‌نمایش و البته کلیدهای کنترلی زیر صفحه‌نمایش است که این کلیدهای آخر به درون ساختار منویی دستگاه منتقل شده‌اند.

 

وزن Galaxy Camera برابر با 300 گرم است که این وزن بسیار بالا عمدتا بعلت مجموعه پیشرفته لنز دوربین در این مدل است که طبیعتا در یک دوربین موبایلی جایی نداشته و به همین علت در مقایسه با GS III اختلاف وزنی در حدود 170 گرم بین این دو مدل ایجاد شده است. وزن 300 گرمی دستگاه البته در رده دوربین‌های خانگی نیز وزن سنگینی است و از متوسط دوربین‌های سامسونگ در این زمینه نیز نزدیک به 100 گرم بیشتر است حتی دوربین نیمه‌حرفه‌ای و Mirrorless مدل NX300 این برند که به تازگی معرفی شده است نیز 280 گرم وزن دارد. بخش بزرگی از این افزایش وزن علاوه بر لنز به صفحه‌نمایش عظیم 4.8 اینچی دستگاه وابسته است که در رده دوربین‌های خانگی و حتی پیشرفته، پنل غیر عادی و بسیار بزرگی محسوب می‌شود.

 

کنترلرهای پیرامونی

 

بخش بالایی دوربین از راست به چپ محل اسلایدر زوم و کلید شاتر در یک مجموعه، میکروفون فیلم‌برداری،‌ کلید پاور و البته فلش زوم نسبتا قدرتمند دستگاه است که در حالت عادی در جای خود در بدنه پنهان شده و با زدن کلید مخصوص آن در کنار سمت راست از دید جلویی ظاهر می‌شود. در همین سمت بجز کلید رهاسازی فلش، اسپیکر اصلی دستگاه نیز در پایین دیده می‌شود.

 

در سمت چپ دستگاه از دید جلوئی که همچون Grip ‌دستگاه بصورت نقطه‌دار و برجسته طراحی شده در مرکز پورت Micro USB اتصالات سیمی در میان جک اتصال هدست در بالا و محل اتصال بند به دوربین در پایین قرار دارد.

 

پایین دوربین جذابیت‌های بیشتری را ارائه می‌دهد در این قسمت علاوه بر محل اتصال سه‌پایه که همواره در تمامی دوربین‌ها در مرکز این قسمت دیده می‌شود؛ محفظه قرارگیری باتری نیز در زیر Grip قرار دارد در این بخش بجز محل اتصال باتری،‌ اسلات‌کارت حافظه Micro SD، محل جای‌گذاری میکروسیم و در مرکز پورت خروجی تصویر Micro HDMI قرار دارد که دسترسی به دو المان نخست نیازمند گشودن درپوش باتری ست اما به پورت Micro HDMI بواسطه حضور یک پوشش پلاستیکی جداگانه بدون باز کردن درپوش باتری نیز می‌توان دسترسی داشت. حضور سیم‌کارت در Galaxy Camera تنها برای دسترسی به شبکه‌های تبادل اطلاعات در نظر گرفته شده و این دوربین قابلیت تماس ندارد. ظرفیت باتری این دوربین 1650mAh است که نسبت به GS III با باتری 2100mAh‌ ظرفیت پایین‌تری را ارائه می‌کند و با یک بار شارژ طبق اعلان رسمی تا 340 عکس، 90 دقیقه فیلم‌برداری، 34 ساعت پخش صوت، 6‌ ساعت پخش ویدئو و 6‌ ساعت استفاده از اینترنت وای‌فای انرژی دستگاه را تامین می‌کند.

 

صفحه‌نمایش

 

یکی از عوامل متمایز کننده GC 100 نسبت به تمامی دیگر تولیدات سامسونگ در این کلاس صفحه‌نمایش بزرگ و با کیفیت این مدل است که درست همانند GS III یک نمونه 4.8 اینچی با وضوح 1280×720 پیکسل است که با این ابعاد و وضوح با یک محاسبه ساده به فشردگی نزدیک به 306ppi دست پیدا می‌کند این فشردگی البته با ارائه پنل‌های Full HD‌ با فشردگی‌های بالاتر از 400ppi در کلاس اسمارت‌فون‌ها چندان هیجان‌انگیز نمی‌نماید اما در رده دوربین‌های کلاسیک خانگی دستاورد بزرگی به حساب می‌آید. تفاوت اصلی این صفحه‌نمایش با پنل ظاهرا مشابه حاضر در GS III فناوری ساخت متفاوت این دو مدل است جایی‌که در GS III از تکنولوژی Super AMOLED استفاده شده و فناوری ساخت Galaxy Camera با عنوان Super Clear LCD معرفی شده است که در یک کلام در GS III از فناوری AMOLED با چینش PenTle بصورت RGBG (اختصاص دو زیر پیکسل به هر پیکسل و کاهش ساب‌پیکسل‌های آبی به یک پیکسل در میان) استفاده شده و در Galaxy Camera بار دیگر از همان فرایند PenTile منتهی این بار در چینشی RGBW (جایگزین کردن ساب‌پیکسل سفید بصورت یکی در میان با ساب‌پیکسل‌های آبی) بهره گرفته شده است این چینش جدید در یک روشنایی ثابت نسبت به چینش معمول RGB انرژی کمتری را مصرف می‌کند. در دنیای واقعی کیفیت صفحه‌نمایش Galaxy Camera در مواردی همچون میزان کنتراست و عملکرد در نور مستقیم خورشید به هیچ عنوان با Galaxy S III قابل مقایسه نیست و تنها در یک مورد یعنی میزان روشنایی پنل که امری معمول در مقایسه دو پنل AMOLED و TFT به حساب می‌اید برادر نامد‌ار خود را کنار می زند. کیفیت رنگ و زوایای دید صفحه‌نمایش مطلوب ارزیابی می‌شود. پوشش محافظ این پنل نیز همچون گذشته شیشه Gorilla Glass 2 است.

 

سیستم‌عامل و ساختار منویی

 

Galaxy Camera از نسخه 4.1.1 سیتم‌عامل اندروید بهره می برد و در آینده نیز به نسخه 4.2 این پلتفرم آپدیت می‌شود. ساختار منویی این دوربین نیز به طریق کاملا مشابه‌ای با GS III براساس اینترفیس جدید سامسونگ موسوم به Nature UX شکل گرفته که تقریبا در تمامی منوها شباهت نزدیکی به GS III‌ داشته و تنها در برخی قسمت‌ها همچون منوی مربوط به دوربین تغییراتی در آن دیده می‌شود. نکته اول در طراحی ساختار منویی این دوربین توجه به این واقعیت است ک دستگاه بیش از آن‌که در حالت عمودی مورد استفاده قرار بگیرد در حالت افقی بکار می‌رود و به همین علت بسیاری از قابلیت‌های این اینترفیس به فرم افقی در نظر گرفته شده‌اند. گذشته از این مورد برخی دیگر از امکانات معمول دوربین‌های موبایلی مثل فشردن کلید شاتر برای فعال‌سازی دوربین در آن دیده نمی‌شود. نبود کلیدهای سه‌گانه فیزیکی در زیر صفحه‌نمایش نیز چاره‌ای برای طراحان این مدل در جای‌گذاری کلیدها در درون ساختار منویی گوشی باقی نگذاشته است. این کلیدها در مواقع عدم استفاده بصورت خودکار پنهان می‌شوند و با Sweep‌ دست از بیرون به داخل امکان نمایش آن‌ها وجود دارد. در صفحه Home‌ دستگاه پس از بازگشایی قفل طبق معمول از 7 دسک‌تاپ مختلف استفاده شده که در هرکدام می‌توان به دلخواه میانبر اپلیکیشن‌ها یا ویجت‌های مختلف را جای داد. دو آیکون ثابت در Home Screen دستگاه یکی برای دسترسی به اپلیکیشن‌ها و دیگری میانبری به منوی دوربین گوشی است که در هر حالت در دسترس قرار دارند منوی اصلی دستگاه نیز به 3 قسمت Apps‌، Widgets و Downloads در بالا تقسیم شده است که از این لحاظ تفاوتی با GS III ندارد.

 

اما متفاوت‌ترین منوی حاضر در GC 100‌ طبق انتظار بخش عکاسی و فیلم‌برداری آن است که بکل تجربه تازه‌ای نسبت به اندرویدفون‌های پیشین سامسونگ بوده و از ظاهری بسیار حرفه‌ای برخوردار است در این ساختار منویی در گوشه سمت راست شاتر دوربین و دکمه آغاز فیلم‌برداری همراه با کلید Mode در سمت راست قرار دارند و در گوشه سمت چپ نیز آخرین عکس گرفته شده توسط دوربین لینک به گالری تصاویر دیده می‌شوند. در نوار افقی بالای دوربین نیز اطلاعاتی نظیر وضوح فیلم‌برداری، تنظیمات فلش،‌ تایمر و کلیدی برای دسترسی به سایر تنظیمات معمول در نظر گرفته شده است.

 

متفاوت‌ترین المان در این قسمت نیز دکمه Mode در کناره سمت راست است که با زدن آن نیم‌دایره‌های جذابی به فرم حلقه‌های لنز در دوربین‌های حرفه‌ای بیش از نیمی از صفحه‌نمایش را می‌پوشانند. برخی از این دایره‌ها بسته به Mode امکان تغییر عدد ISO، تنظیمات نورگیری، تنظیمات دیافراگم و سرعت شاتر را فراهم می‌آورند. در این قسمت بجز تنظیمات معمولی همچون Burst Shoot، عکاسی پانوراما و تصویربرداری ماکرو تنظیمات حرفه‌ای‌تری همچون اولویت شاتر (S mode)، اولویت دیافراگم (A mode) و کنترل تصحیح نورگیری (P) نیز دیده می‌شود.

 

لنز دوربین Galaxy Camera علاوه بر زوم 21 برابری امکان لرزش‌گیر اپتیکال را نیز ارائه می‌دهد که البته هر دو برای یک دوربین واقعی خانگی امکانات استانداردی به حساب می‌آید. سنسور دستگاه اما علیرغم دارا بودن وضوح راضی‌کننده 16.3 مگاپیکسلی، ‌از لحاظ سایز اما چندان امیدوارانه عمل نکرده و ابعاد 1/2.3 اینچی این سنسور در سطح دوربین‌های ارزان‌قیمت Low-end باقی می‌ماند و بعنوان مثال نه‌تنها Nokia 808 PureView‌ بلکه حتی Nokia N8‌ نیز از سایز سنسور بسیار بالاتری نسبت به Galaxy Camera‌ برخوردارند. 

 

کوچک‌ بودن سنسور دستگاه انتظار ایجاد تصاویر درخشانی توسط این دوربین را ضعیف می‌کند؛ امری که در دنیای واقعی نیز تقریبا به همین صورت به حقیقت می‌پیوندد. کیفیت تصاویر این دوربین در مواردی مثل میزان نویز و Sharpening‌ چندان مناسب نیست و با اینکه بازتولید رنگ‌ها و تصاویر در سایه نسبتا راضی‌کننده به نظر می‌رسند اما مقایسه آن‌ها با تصاویر GS III برتری خاصی را نشان نمی‌دهد. برتری‌های GC 100 بر GS III‌ به اندکی وایدتر بودن لنز (23 میلیمتر) و البته زوم 16‌ برابری آن وابسته است که تصاویر ایجاد شده در حداکثر زوم این دوربین به هیچ عنوان توسط هیچ‌یک از دوربین‌های موبایلی حتی 808 قابل دستیابی نیست. لرزش‌گیر اپتیکال دست کمک فراوانی در این حالت به ایجاد یک تصویر بدون لرزش و مناسب کرده است.

 

یکی دیگر از برتری این دوربین فلش زنون آن است که برخلاف فلش‌های عمدتا فانتزی و بدون کارائی در Camera Phone‌ها نورافشانی بسیار مناسبی را روی سو‌ژه‌های با نور کم انجام می‌‌دهد.

 

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 1080p‌ با 30 فریم در ثانیه انجام می‌شود و در وضوح 720p‌ نیز می‌توان نرخ برداشت فریم در ثانیه را به 60fps نیز افزایش داد. یک حالت اسلوموشن 120fps نیز برای این دوربین در نظر گرفته شده است. از جمله نکات مثبت این قسمت باید به امکان زوم بدون صدا،‌ زوم 21‌ برابری در حین فیلم‌برداری و لرزش‌گیر اپتیکال دست اشاره کرد. که بخصوص این آخری در قیاس با نمونه‌های دیجیتال معمول در رده Camera Phoneها اختلاف بزرگ و مشهودی را ایجاد می‌کند. بیت‌ریت فیلم‌برداری این دوربین در تشابه کامل با GS III نزدیک به 17 تا 18Mbps است و در بخش صدا نیز با بیت‌ریت 128Kbps در حالت استریو روبرو می‌شویم. در دنیای واقعی کیفیت ویدئوهای این دوربین فاصله مشخصی به حالت ایده‌آل داشته و رنگ‌های به نسبت سردتر، کنتراست نچندان بالا و فوکوس خودکار دائما در حال تغییر، تجربه فیلم‌برداری با Galaxy Camera را از رده High-end تاحدود زیادی دور می‌سازد.

 

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

 

چیپ‌ست پردازشی دستگاه همچون GS III از نوع Samsung Exynos 4412 با چهار پردازنده ARM A9 با فرکانس 1.4 گیگاهرتز است که برای یک دوربین خانگی اندکی بیش از حد به نظر می‌رسد. گرافیک این چیپ‌ست نیز مثل قبل از نوع Mali-400MP است. حافظه RAM‌ دستگاه 1 گیگابایت است و علاوه بر 8 گیگابایت حافظه داخلی اسلات‌کارت Micro SD دستگاه نیز تا 64‌ گیگابایت امکان ارتقا دارد.

 

ارتباطات

 

یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های Galaxy Camera و عامل اصلی برتری آن نسبت به دوربین‌های خانگی معمول طیف متنوع و بسیار گسترده ارتباطات این مدل است جایی‌که بجز اتصال Wi-Fi که این روزها آرام‌آرام در اکثر دوربین‌های خانگی جدید پدیدار می‌شود امکان جای‌گذاری سیم‌کارت و استفاده از شبکه‌های 3G و حتی LTE کلاس تازه‌ای برای این دوربین ایجاد می‌کند. حضور GPS و GlONASS در Galaxy Camera نه‌تنها برای Geo-tagging‌ تصاویر بلکه برای مسیریابی نیز استفاده می‌شود. 

 

کلام آخر

 

Samsung Galaxy Camera GC 100 دوربینی کاملا متفاوت نسبت به مدل‌های معمول کلاس Point & Shot‌ است که با مشخصات سخت‌افزاری و پردازشی بالا، ارتباطات گسترده و تکیه بر سیستم‌عامل اندروید 4.1‌ دریچه تازه‌ای را بر عکاسی غیر حرفه‌ای گشوده است. در سوی دیگر کیفیت تصاویر این دوربین در هر دو بخش عکاسی و فیلم‌برداری چندان فوق‌العاده نیست و مقایسه آن حتی با GS III نیز کردیت چندانی برای این دوربین به همراه ندارد. برترین‌های این دوربین زوم اپتیکال 21‌ برابری، لرزش‌گیر دست و البته یک فلش زنون قوی است که تا حدودی تجربه نچندان مناسب عکاسی و فیلم‌برداری این دوربین را بهبود می‌بخشد. قیمت فعلی Galaxy Camera در بازارهای جهانی رقمی نزدیکی به 500 دلار است که در حدود 50‌ دلار ارزان‌تر از GS III است قیمت این مدل در آشفته بازار داخلی نیز نزدیک به 1.600 میلیون تومان است که با این رقم به هیچ عنوان توجیهی برای آن خرید آن حتی با وجود امکانات بالای این مدل وجود ندارد.

بررسی تخصصی بررسی اختصاصی از کار با گوشی نوکیا N9 : افسانه ای با پایان غم انگیز!

بررسی تخصصی بررسی اختصاصی از کار با گوشی نوکیا N9 : افسانه ای با پایان غم انگیز!

بررسی تخصصی تلفن همراه نوکیا N9 : افسانه ای با پایان غم انگیز

 نوکیا بالاخره صدای منتقدانش را شنید. این شرکت،  اینبار تلفن همراهی به بازار عرضه کرده که نه تنها هیچ شباهتی به تلفن های همراه تکراری پیشین نوکیا ندارد، بلکه عملا هیچ شباهتی به گوشی های همراه هیچ شرکتی هم ندارد. تلفن همراهی زیبا ، حیرت انگیز و پر از نو آوری با نام N9. همان بار اولی که این تلفن را لمس کردیم، متوجه شدیم که با یکی از بهترین وسایل ساخته شده، نه تنها در دنیای موبایل، بلکه در تمام دنیای تکنولوژی، در سال 2011 طرف هستیم. N9 چنان ما را تحت تاثیر قرار داد، که در در درستی تصمیم نوکیا، برای سرمایه گزاری بر روی ویندوز فون، و نه میگو، شک می کنم!

احتمالا بسیاری از شما با این سوال در ذهن خود شروع به خواندن این مطلب کرده اید که آیا نوکیا با N9 باز هم در رقابت با رقبای قدرتمندش کم می آورد و آیا ارزش این قیمت را دارد؟ نگران نباشید. در این مقاله، به طور صریح و در قسمت هایی کاملا مجزا به این سوالات و بقیه سوالات پیش آمده در ذهن شما پاسخ خواهیم داد . 

 

1. طراحی و کیفیت ساخت نوکیا N9 چگونه است؟

جواب این سوال تنها سه کلمه میباشد: زیبا، حیرت انگیز و با دوام.

اولین نکته ای که شما با در دست گرفتن این تلفن همراه متوجه آن می شوید این است که یک تلفن تا چه حد می تواند زیبا باشد؟ و آیا تلفن همراهی به زیبایی N9 در بازار وجود دارد؟ زیبایی و تعریف آن، امری کاملا سلیقه ای می باشد. به همین دلیل به سراغ افراد مختلفی رفتیم. نکته جالب این بود که تمامی این افراد، در اولین نگاه مجذوب این تلفن همراه شدند، بعد از چند دقیقه کار با آن، به علت سیستم عامل متفاوت و رابط کاربری جدید آن، کمی گیج و سردرگم شدند و بعد از 15 دقیقه کار با این گوشی، عاشق آن شدند!

اگر از من سوال می کنید، N9 زیباترین تلفن حال حاضر جهان می باشد و کیفیت ساخت آن نیز بعد از آیفون 4 (یا 4S) بهترین می باشد! پاسخ استفاده کنندگان دیگر از این گوشی نیز مشابه همان پاسخی بود که من دادم با این تفاوت که برخی کیفیت ساخت آن را از آیفون نیز بهتر و برخی آیفون  را زیباتر می دانستند. جالب این بود برخی از این افراد، به اصطلاح سایه نوکیا را هم با تیر می زدند اما بعد از کار با این گوشی، به خرید آن به طور جدی فکر کردند!

بیایید نگاهی بیاندازیم به شکل ظاهری N9

 

یکی از نوآوری های نوکیا با N9 عدم استفاده از هرگونه دکمه سخت افزاری بر روی سطح گوشی می باشد. آنچه که شما در نگاهی مستقیم به این گوشی می بینید، مستطیلی مشکی است. امکان تشخیص اینکه صفحه نمایش دقیقا از کجای بدنه شروع می شود کار سختی است (این امر باعث زیبایی دو چندان گوشی می شود) . آنچه که بر روی سطح گوشی مشاهده می شود، لوگوی شرکت نوکیا در بالا و دوربین ثانویه آن  در پایین می باشد. در بالای صفحه نمایش و سمت راست لوگوی نوکیا، سنسور تشخیص میران نور وجود دارد که به راحتی قابل مشاهده نیست (چه بهتر). شیاری بسیار باریک نیز در بالای لوگوی نوکیا، به عنوان اسپیکر گوشی، در هنگام مکالمه وجود دارد.

در کناره  راست گوشی، سه دکمه وجود دارد. دکمه ای که باعث قفل شدن و باز شدن گوشی می شود و دو دکمه جهت کنترل صدای این گوشی. اما خبر بد. کیفیت این سه دکمه، به هیچ هنوان قابل قیاس با سایر اجزای این گوشی نمی باشد. لبه های تیز این دکمه ها و همچنین شل بودن نسبی آنها در جای خود، اصطلاحا کمی توی ذوق می زند.

سمت چپ گوشی دارای دکمه خاصی نمی باشد.

پایین گوشی اسپیکر های با کیفیت آن قرار گرفته اند. اگرچه این اسپیکر ها داری صدایی نچندان بالا می باشد اما کیفیت آن بسیار خوب است.

 

بالای گوشی نسبتا شلوغ است. در این قسمت، شیار استاندارد ورودی هدفون و اسپیکر وجود دارد. در کنار ، درب هایی وجود دارد که با بازکردن آنها متوجه یکی ورودی کابل Micro USB گوشی می شوید (که گوشی نیز از همین طریق شارژ می شود) و دیگری محل ورودی میکرو سیمکارت. (بله میکرو سیمکارت. برای استفاده از این گوشی احتمالا مجبورید لبه سیمکارت های خود را ببرید یا یک میکرو سیمکارت تهیه کنید)

پشت گوشی نیز کاملا ساده می باشد. در این قسمت دوربین 8 مگاپیکسلی، با لنز کارل زایس به همراه فلاش قدرتمند Dual LED قرار دارد.

 

2. صفحه نمایش این گوشی چگونه است؟

چه چیز نوکیا N9 را اینقدر زیبا به نظر می رساند؟  شاید برخی بدنه یک تکه و ساده پلی کربنات آن را دلیل زیبایی این گوشی بدانند اما به اعتقاد من، مهمترین عامل زیبایی این گوشی، صفحه نمایش حیرت انگیز و بسیار زیبای منحنی وار این گوشی می باشد. شما تنها وقتی متوجه لذت کار با صفحه نمایش این گوشی می شوید که تنها چیزی در حدود 15 دقیقه با آن کار کنید. قابلیت سوآیپ (حرکت انگشت بر روی صفحه نمایش که بعدا درباره آن بحث می کنیم)، مخصوصا در لبه های منحنی وار این گوشی، کار با صفحه نمایش این گوشی را چنان لذت بخش می کند که من بعید می دانم تلفن همراه دیگری بتواند این لذت را برای شما به ارمغان بیاورد.

ذکر یک نکته درباره کیفیت صفحه نمایش این گوشی ضروری است. برای درک کیفیت صفحه نمایش این گوشی، مشخصات آن را از روی کاغذ، با سایر تلفن های همراه مقایسه نکنید. صفحه نمایش این گوشی،AMOLED است و نه Super AMOLED اما من تاکنون هیچگاه صفحه نمایش آمولدی با این کیفیت ندیده ام.

 N9 ، دارای یکی از روشن ترین صفحه ها، بین تمامی تلفن های همراه می باشد. این گوشی، در در زیر نور مستقیم آفتاب نیز دچار هیچ مشکلی نمی شود و صفحه نمایش کاملا واضح و قابل استفاده است.

میزان حساسیت صفحه نمایش به کوچکترین تماس، بسیار بالاست. کیفیت رنگ ها عالیست و تصویر در زاویه ها نیز کاملا واضح و خوش رنگ به نظر می رسد. میزان رزولیشن صفحه نمایش با تراکم پیکسلی 251ppi در سطحی کاملا استاندارد و کافی قرار دارد. نه آنقدر بالا که چشم حتی از فاصله بسیار نزدیک هم قابل به تشخیص پیکسل ها نباشد و نه آنقدر پایین، که بتوان پیکسل ها را دید.

درباره زیبایی و طراحی این گوشی ذکر این نکته خالی از لطف نیست که ما با نسخه مشکی رنگ این گوشی کار کردیم. (البته این نکته از روی عکس های گرفته شده نیز قابل تشخیص بود!)

 

3.   سوال اول: رابط کاربری نوکیا N9  چگونه است؟   + نگاهی به سیستم عامل میگو

پاسخ :  رابط کاربری، فوق العاده، پر از نو آوری، زیبا و کاملا جدید می باشد. نو آوری های نوکیا با تلفن همراهN9، تنها به ظاهر ختم نمی شود. شاید اگر نوکیا باز هم از سیستم عامل سیمبین در این گوشی استفاده می کرد، ما اینقدر تحت تاثیر قرار نگرفته بودیم.  من به شخصه قبل از کار با گوشی N9 ، امید چندانی به سیستم عاملی و رابط کاربری ای که آینده مشخصی نداشت ( و هنوز هم ندارد) نداشتم. اما واقعا رابط کاربریN9 فوق العاده بود و مرا تحت تاثیر قرار داد. تجربه کار با N9 نه شبیه تجربه کار با آیفون است، نه اندروید و نه سیمبین. نوکیا بعد از چند سال درجا زدن، با N9 آنچنان نوآوری کرده که اکنون میتوان گفت ای کاش برخی دیگر از شرکت های صرفا کپی بردار، در نو آوری (بخصوص نو آوری نرم افزاری)، لا اقل کمی از نوکیا یاد می گرفتند.  وقعا حیف است که سیستم عامل میگو توسعه نیابد. امید های من برای توسعه میگو، با در نظر گرفتن استراتژی اصلی نوکیا، که تمرکز بر روی ویندوز فون است کمرنگ تر می شود اما امیدوارم توسعه این سیستم عامل ادامه پیدا کند. 

شما در رابط کاربری میگو، برای حرکت بین منوها، سوآیپ می کنید. یعنی با حرکت انگشت خود بر روی صفحه نمایش، از لبه های منحنی وار تلفن، و حرکت آن به چپ یا راست، می توانید بین صفحات مختلف جابجا شوید.  تمام عملکرد ها، جابجایی ها و امکانات N9، مبتنی بر قابلیت سوآیپ می باشد.

بیایید نگاهی عمیق تر به سیستم عامل میگو بیاندازیم.

میگو از 3 صفحه اصلی تشکیل شده است که با قابلیت سوآیپ، می توانید بین این صفحات حرکت کنید

1. صفحه برنامه ها،  در اینجا، لیست تمامی برنامه ها و امکانات موجود در گوشی وجود دارد. لبه های گرد آیکون ها شاید یادآور سیستم عامل سیمبین آنا یا بل باشد، اما آیکون ها اینجا با این دلیل که  به نظر می آیند بر روی صفحه نمایش (و نه زیر آن به فاصله یکی دو میلی متر شیشه صفحه نمایش) شناور هستند.

2. صفحه مدیریت برنامه ها. در این صفحه، پیش نمایشی از تمام برنامه های باز شما وجود دارد. (همان مالتی تسکینگ) با لمس هر برنامه، شما وارد آن خواهید شد. اگر بخوهید از برنامه ای خارج شوید، دکمه ای برای اینن کار وجود ندارد. شما سوآیپ می کنید، و به سادگی به یکی از سه صفحه اصلی میگو وارد می شوید. اگر بخواهید برنامه را ببندید، به صفحه مدیریت برنامه ها رفته، دست خود را بر روی برنامه مذکور نگه می دارید و با ظاهر شدن دکمه ضربدر، برنامه را می بندید. اگر بخواهید به برنامه ای دیگر وارد شوید، برنامه دیگر را لمس کرده و وارد آن می شوید.

3. صفحه اعلانات و یادآوری ها. در این صفحه، شما از وجود هرگونه ایمیل جدید، تمام از دست رفته، پیامک جدید، آی و هوا، تقویم و .. مطلع می شوید.

همچنین نواری هم مانند همان نوار Notisification اندروید همواره در بالای صفحه نمایش وجود دارد که وضعیت بلوتوث، وای فای، میزان بلندی زنگ و .. را به شما اعلام می کند.

اکنون نگاهی گذرا می اندازیم به برخی گزینه هایی که به طور پیش فرض بر روی گوشی N9 وجود دارد.

- تلفن: شماره گیری در این تلفن به راحتی انجام میگیرد.اندازه گلید های مجازی به اندازه کافی بزرگ هستند تا شما در هنگام شماره گیری احساس مشکل نکنید.  از طریف  تب، که  در پایین این صفحه وجود دارد، امکان دسترسی به تاریخچه تماس ها و لیست شماره تلفن ها نیز به سادگی میسر است.  دکه ای نیز جهت ایجاد مخاطب جدید، یا افزودن شماره تلفن به مخاطبی مورد نظر وجود دارد.

- دفترچه تلفن، در تلفن همراه N9 بسیار زیبا و دوست داشتنی به نظر می رسد. عکس های مخاطبین، حالتی گرد دارند که با بک گراند روشن این صفحه و فونت تیره اسامی، ظاهر زیبایی به این تلفن می دهند.

  

امکان افزودن یک مخاطب، تنها با زدن دکمه + میسر است. در این صفحه، تقریبا تمام اطلاعاتی را که برای یک مخاطب می توان تصور کرد قابل درج است اما دوست داشتیم، که این صفحه هم کمی با گرافیک تر طراحی مشد (به گرافیک اندروید و بخصوص iOS در این قسمت توجه کنید تا متوجه منظور من شوید) دکمه ای با نامOther Information وجود دارد که شما با لمس آن، می توانید اطلاعات کاملتری، به لیست کامل فعلی اضافه کنید و آن را بیش از پیش کامل کنید!

- جستجو. قابلیت ها و از همه مهمتر، سرعت جستجو در N9 ما فوق تصور است.  امکان پیدا کردن فایل، برنامه یا امکان مورد نظر، در بخش جستجو، شاید ابتدایی ترین امکان این بخش باشد. شما حتی با تایپ قسمتی از کلماتی که در گذشته چت کرده اید یا در ایمیلی تایپ کرده اید (یا برای شما تایپ شده است)  مانند Salam و .. به گفتگو، ایمیل یا .. مورد نظر رفته و قسمت مذکور و سوابق آن را مشاهده کنید. امکانات جستجوی N9  بسیار عالی هستند.

. مشاهده صفحات وب.   سرعت باز شدن صفحات وب، در N9 بسیار خوب است. پشتیبانی از فلش هم نیز عالیست. امکان باز کردن یک لینک، در صفحه جدید نیز وجود دارد. امکان مدیریت صفحات باز شده، از طریف سوآیپ کردن و مراجعه به صفحه اعلانات و یاداوری ها می باشد. امکان پینچ زوم کردن نیز کاملا روان و سریع انجام می شود.

. پیام رسانی (مسیج): در یک کلام، ساده و کاربردی. لیست پیامک ها و گفتگو ها به صورت دسته ای برای هر کاربر وجود دارد. شما قادر به پیگیری پیام های خود، چه به صورت چت و چه از طریف پیامک و .. از همین صفحه هستید.

کیبورد مجازی نیز ساده  می باشد. با فشردن هر کلید، صدایی جالب و لرزشی لذت بخش، درست در زیر کلیدی که می فشارید به وجود می آید که تایپ کردن را برای شما لذت بخش می کند. (به نوعی سعی می کند احساس تایپ، با یک ماشین تایپ را برای شما بوجود آورد)

نکته بسیار مهم : در حال حاضر، کیبورد فارسی و یا حتی عربی، بر روی تلفن همراه N9 وجود ندارد. منو ها نیز فارسی نمی شوند. برای این قابلیت ها، باید چشم به انتظار توسعه دهندگان آن بمانیم! البته نکته مهم اینکه پیام های فارسی دریافت شده، و به طور کلی، فونت فارسی، قابل مشاهده است.

- ایمیل ها: مدیریت ایمیل ها بسیار ساده می باشد. پشتیبانی از زبان فارسی و متون راست به چپ  در این قسمت نیز وجود دارد.  با نگاه داشتن انگشت خود بر روی یک ایمیل، امکان جواب یا فوروارد یا .. آن نیز وجود دارد.  این قسمت، بسیار شبیه به امکان مشابه آن در سیستم عامل اندروید می باشد .

 

- تقویم. تمامی امکاناتی که در تقویم سیستم عامل های اندروید و iOS می باشند، اینجا هم وجود دارد. کار با تقویم سیستم عامل میگو بسیار آسان است و یادگیری کار با آن، به زمانی در حدود 20 ثانیه نیاز دارد! امکان یادآوری، Alarm، برنامه ریزی، انتخاب یک فایل، موسیقی یا عکس، برای یک تاریخ و ساعت مشخص نیز در میگو وجود دارد.

 

نکته مهم: تقویم سیستم عامل میگو به صورت میلادی می باشد و در حال حاضر، تقویم شمسی  وجود ندارد.

  – پخش موسیقی: پلیری که برای پخش موزیک در N9 وجود دارد بسیار زیبا  می باشد.

N9 موسیقی را به چهار روش مختلف دسته بندی می کند. بر اساس خواننده، بر اساس آلبوم، کل آهنگ ها و Playlist . البته ذکر این نکته شاید خالی از لطف نباشد که پلیر N9، امکان دسته بندی آهنگ ها را بر اساس فولدر ندارد و از آنجا که امکان خرید موسیقی دیجیتال، برای کاربران ایرانی به ندرت فراهم می باشد و بسیاری از نسخه های کپی استفاده می کنند و موسیقی را به صورت فله ای به تلفن همراه خود انتقال می دهند(!) نبود این امکان، شاید کمی مشکل ساز باشد.

  – پخش کننده ویدئو. یک پخش کننده بسیار ساده که امکان اشتراک گذاری فایل با سایر شبکه های اجتماعی را نیز برای شما فراهم می کند. گزینه های چندان زیادی برای تنظیمات ویدئو یا زیر نویس در این پخش کننده وجود ندارد.

 - نقشه نوکیا.  نوکیا در زمینه نقشه (بخصوص برای ایران) همیشه بهترین بوده و اینجا هم بهترین است.  قفل کردن و پیدا کردن ماهواره، در کمترین زمان ممکنه انجام می شود . فقط حیف که عدم پشتیبانی از زبان فارسی، برای جستجو  در نقشه یا اسامی، کمی ما را دچار مشکل می کند. به شخصه امیدوارم هر چه زودتر، بسته بروز رسانی حاوی زبان فارسی، برای N9  ارائه شود.

  – تنظیمات. نوکیا همیشه تنظیمات گوشی های خود را به خوبی طبقه بندی می کند. اینبار هم در این باره خوب عمل کرده است. با لمس دکمه Setting شما می توانید وارد صفحه ای شوید که تقریبا تمامی امکانات گوشی را می توانید کنترل کنید. دسته بندی ها به خوبی انجام شده و تصور نمی کنم برای تغییر تنظیمی خاص، شما را دچار سردرگمی کند. گرافیک در این قسمت نیز به ساده ترین شکل طراحی شده. شاید اگر مانند صفحه تنظیمات iOS، رنگ و لعاب بیشتری به این صفحه داده می شد، کار کردن در منوهای تو در توی آن، لذت بخش تر هم می شد.

  – ماشین حساب. یک ماشین حساب بسیار ساده و دکمه هایی بزرگ و با چیدمانی عالی. فکر می کنم N9 نیاز کاربران را در کار با یک ماشین حساب معمولی به خوبی بر آورده می کند. امکان محاسبه برای اعداد، تا 12 رقم نیز وجود دارد.

 

از دیگر برنامه های موجود در N9 که به صورت پیش فرض در این گوشی وجود دارند می توان به فیسبوک، یوتوب، توییتر، اسکایپ، بازی هایی مانند پرندگان خشمگین، فوتبال و اتوموبیلرانی NFS اشاره کرد.

همان طور که مشاهده کردید ، برای شروع و در حالت خام، میگو ، با مجموعه ای نسبتا کامل از نرم افزار ارائه می شود که نیاز یک کاربر عادی تلفن همراه را کاملا برطرف می کند.

5. تا کنون هرچه گفته شد، از خوبی های سیستم عامل میگو بود. ضعف های سیستم عامل میگو چیست؟ آیا اصلا ضعفی دارد؟

اگر بخواهم از ضعف های میگو برای شما بگویم، باید به چهار  مورد اصلی اشاره کنم که از این چهار  مورد، دو مورد تنها مشکل کاربران ایرانی می باشد و و یک مورد از این دو مورد آن عملا ضعف بزرگی برای میگو محسوب نمی شود (در ادامه متوجه منظور من خواهید شد).

1. تعداد برنامه و بازی برای میگو اصلا کم نیست (کافی است برای اثبات این ادعا به سایت OVI مراجعه کنید و خودتان مشاهده کنید که حتی بسیاری از بازی های معروف آیفون به میگو آورده شده اند) اما هنوز به هیچ عنوان تنوع و تعداد برنامه های سیستم عامل های اندروید و iOS را ندارد و در رقابت سیستم عامل ها، این مورد، یک ضعف محسوب می شود.

2. آینده میگو مشخص نیست. شاید برای بسیاری، این مورد، بزرگترین ضعف این سیستم عامل محسوب می شود. از نوکیا انتظار می رود که برنامه خود برای میگو را اعلام کند تا حداقل کاربران تکلیف خود را در این باره بدانند!

3. در سیستم عامل میگو ، چیزی با نام V.P.N وجود ندارد! از آنجا که نوکیا هم مانند گوگل و اپل ایران را از نظر فروشگاه های نرم افزاری تحریم کرده، بدون وجود V.P.N امکان خرید یا دانلود نرم افزار برای کاربران ایرانی و از طریق فروشگاه های رسمی نوکیا، به هیچ عنوان وجود ندارد. ضمنا امکان دانلود نرم افزار از فروشگاه OVIشرکت نوکیا، در حال حاضر، تنها از طریق گوشی تلفن همراه (و نه کامپیوتر شخصی) میسر است. (این یعنی فعلا تمام راه ها بسته شده. یا باید از طریق سایت های متفرقه نرم افزار دانلود کنید و یا اینکه منتظر بمانید تا امکان دانلود نرم افزار از طریق کامپیوتر شخصی در سایت OVI هم در آینده نزدیک برای N9 فراهم شود). علاوه بر این، برای کاربران ایرانی، به دلیل فیلترینگ، امکان دسترسی و یا اشتراک گذاری در سایت هایی مانند فیسبوک ، توییتر، یوتوب و .. وجود ندارد. (- به شخصه، نبود V.P.N در میگو را ضعفی بزرگ برای این سیستم عامل  تلقی نمی کنم. بلکه دو عامل فیلترینگ و تحریم را مشکلی بزرگ برای دریافت نرم افزار از سوی کاربران ایرانی تلقی می کنم!-)

4. عدم پشتیبانی از زبان فارسی در این نسخه از میگو. البته شایان ذکر است پیامک های فارسی، وبسیات های فارسی و ایمیل های فارسی کماکان قابل مشاهده هستند.

کیفیت دوربین عکسبرداری 8 مگاپیکسلی نوکیا N9 چگونه است؟

کیفیت دوربین N9 واقعا  خوب  است و می تواند بعد از دوربین آیفون 4S، و به همراه گلکسی اس 2 سامسونگ و آرک سونی اریکسون، در میان  بهترین 8 مگاپیکسلی های دنیای تلفن های همراه جای گیرد. کیفیت و زنده به نظر رسیدن رنگ ها، در این دوربین بسیار عالیست . البته انتظاری هم جز این از نوکیا نمی رفت (شاید انتظار بیشتری هم می رفت). نوکیا همراه، بهترین دوربین ها را برای تلفن های همراه ارائه می داده است و اکنون هم باید همین طور باشد. مخصوصا اگر دوربینی مجهز به لنز کارل زایس باشد!

درباره منوی مربوط به تنظیمات دوربین باید گفت این منو چیدمانی بسیار ساده و زیبا دارد که شاید در نگاه اول کمی ابتدایی به نظر برسد اما پس از کار بیشتر با این منو متوجه می شوید که در عین سادگی، تمامی امکانات را در خود جای داده است.

کیفیت دوربین فیلمبرداری N9 چگونه است؟

نوکیا N9 با کیفیت 720p فیلمبرداری می کند. طبیعتا، با این کیفیت، قادر به رقابت با 1080p های این روزهای جهان نیست. اما کیفیت 720p این دوربین می تواند به راحتی جزو بهترین ها در این رده می باشد.

کیفیت صدای هدست و بلند گوی نوکیا N9 چگونه است؟

در یک کلام. حیرت انگیز. بلندی صدا در اسپیکر های خود گوشی چندان بالا نیست اما کیفیتی عالی دارد. درباره کیفیت و بلندی صدا، در هدست های خود گوشی، باید گفت که هم بلندی و هم کیفیت، در سطحی فوق العاده قرار دارد.

 

نگاهی اجمالی به مشخصات برجسته و نقاط ضعف کلی نوکیا N9

 

مشخصات برجسته:

صفحه نمایش آمولد 3.9 اینچی ضد خش از نوع Gorilla glass، با کیفتی عالی و سطحی منحنی وار

دوربین 8 مگاپیکسلی خوب با لنز کارل زایس

سیستم عامل میگو ورژن 1.2

پردازنده A8  با قدرت 1 گیگاهرتز

بدنه رنگ نشده و یک تکه از جنس پلی کربنات، مقاوم در برابر ضربه و حرارت.

پشتیبانی از بلوتوث و شبکه های بیسیم

دارای سنسور های تشخیص حرکت و تماس

خروجی میکرو USB

خروجی استاندارد 3.5 mm

قابلیت کاهش نویز با میکروفون های اختصاصی

کیفیت صدای عالی هم در اسپیکر و هم در هدست

پشتیبانی از عموم فرمت های صوتی و موسیقی (مانند DivX و Xvid )

GPS با راهنمای صوتی رایگان

عرضه شده در دو مدل 16 گیگابایتی (در رنگ های مشکی، قرمز و آبی) و 64 گیگابایتی (مشکی)

نقاط ضعف اصلی:

تعداد محدود نرم افزارهای میگو در مقایسه با رقبا

قیمت بالا (گرانقیمت ترین تلفن همراه بعد از آیفون 4S، حتی در مقیاس دلاری)

عدم پشتیبانی از کیبورد فارسی

عدم امکان دانلود نرم افزار، از طریق فروشگاه رسمی نوکیا، برای کاربران ایرانی

نتیجه گیری پایانی

در این بررسی، سعی کردیم شیوه ای متفاوت از نقد ارائه دهیم. به طوری که سعی بر آن بود، به طور صریح و البته کوتاه، به سوالات پاسخ دهیم و به کلیات، توجه بیشتری نسبت به جزئیاتی که تنها دارندگان این تلفن همراه می توانند متوجه آن شوند ، نشان دهیم.

 

نوکیا N9، قطعا یکی از بهترین وسیله های الکترونیکی ساخته شده، در سال 2011 می باشد.  به مشخصات سخت افزاری توجه نکنید. اولین آیفون هم مشخصات سخت افزاری فوق العاده ای نداشت. چیزی که داشت نو آوری بود. همان چیزی که می توانید N9 را به محصولی متفاوت در سال 2011 تبدیل کند.

من شخصا روند دگرگونی نوکیا را از تاریخ عقد قرار داد با مایکروسافت نمی دانم. از تاریخ عرضه اولین گوشی مبتنی بر ویندوز فون نیز نخواهم دانست.  قطعا عرضه N9 ، آغاز مسیری متفاوت، برای نوکیا خواهد بود.

سیستم عامل میگو و رابط کاربری آن به قدری دلنشین بود که از خود سوال می کنم چرا نوکیا زودتر سرال آن نرفت؟ یا اینکه: نوکیا چطور دلش می آید میگو را به خاک بسپارد. البته هنوز آینده میگو مشخص نیست و باید منتظر بمانیم.  شاید اگر نوکیا عرضه میگو را یکی دو سال زودتر آغاز کرده بود، تاکنون آنقدر توسعه پیدا کرده بود که به قطبی چهارم، در کنار اندروید، iOSو ویندوز فون قرار تبدیل شده بود  و دیگر نیازی نبود با مایکروسافت قرار داد ببندد. میگو قطعا پتانسیل های پیشرفت را داشت و هنوز هم دارد. فقط باید نوکیا بخواهد.

N9 با قیمتی بالا عرضه شد. گرانقیمت ترین گوشی بازار تلن های همراه، بعد از آیفون 4S. اولین بار که این سوال از هنری ماتیلا (مدیر منطقه ای نوکیا) پرسیده شد که چرا باید به جای آیفون یا گلکسی اس 2 ، برویم وN9 بخریم، او جواب داد به این جهت که این گوشی متفاوت ترین و زیباترین گوشی بازار می باشد! در آن لحظه، این پاسخ در نظر من (وقطعا بسیاری از خوانندگان جی اس ام) خنده دار و حتی مسخره می آمد اما الان، بعد از تجربه 10 روزه کار با گوشی ، وقتی به این پاسخ فکر می کنم، این پاسخ زیاد هم خنده دار نیست و حتی شاید جواب من به این سوال هم اکنون همین پاسخ باشد!

اگر میخواهید قویترین سخت افزار ها ی ممکنه دنیای تلفن های همراه را داشته باشید، آیفون یا گلکسی بگیرید. اگر علاقه مند به بازی های بسیار و نرم افزارهای بیشمار هستید،  بروید یک تلفن همراه آیفون یا اندروید دار بگیرید.  اما اگر می خواهید متفاوت ترین، زیباترین و احتمالا تکرار نشدنی ترین گوشی بازار تلفن همراه را داشته باشید، N9 منتظر شماست! تلفن همراه N9 را می توان افسانه ای دانست  با پایانی غم انگیز!

------------------------------------------------

بررسی تخصصی نکسوس 7 نسل دوم یا آی‌پد مینی؟ کدام برای بازی بهتر هستند؟

ررسی تخصصی نکسوس 7 نسل دوم یا آی‌پد مینی؟ کدام برای بازی بهتر هستند؟

سال گذشته گوگل این غول دنیای موتورهای جستجو با معرفی نکسوس نسل اول اپل را دعوت به یک جنگ تمام عیار در دنیای تبلت‌های 7 اینچی کرد و اپل نیز با آی‌پد مینی جنگ بسیار عظیمی را در دنیای تبلت‌های 7 اینچی که طرفداران کمی هم ندارد آغاز کرد.

 

فروش هر دو تبلت نکسوس 7 و آی‌پد مینی خوب بود و به خصوص اپل با تغییر ظاهری که در آی‌پد مینی نسبت به آی‌پد 4 ایجاد کرد توانست تعداد زیادی از دوستداران تبلت‌های 7 اینچی را به سمت خود بکشد. اکنون گوگل می‌خواهد دنیای تبلت‌های 7 اینچی را در سلطه خود داشته باشد به همین خاطر نسل دوم تبلت نکسوس 7 را معرفی کرد تا پیش از معرفی آی‌پد مینی 2 بتواند خودی نشان دهد.

 

اما همان‌طور که می‌دانید تبلت آی‌پد مینی هنوز هم حرف‌های زیادی را برای گفتن دارد و می‌توانیم آن را به راحتی با نسل دوم تبلت نکسوس 7 مقایسه کنیم. در این مقایسه می‌خواهیم برای شما نشان دهیم که کدام تبلت برای بازی کردن، کتاب خواندن و کارهای دیگر مناسب‌تر است. با ما همراه باشید.

 

 

 

 

طراحی

 

شما تصور می‌کنید که شکل ظاهری یک تبلت در بازدهی مناسب آن برای بازی کردن تاثیری ندارد؟ اگر این فکر را می‌کنید باید بگوییم که کاملا اشتباه فکر می‌کنید به خصوص زمانی که این تصور را در مورد دستگاهی دارید که برای ساعت‌های طولانی باید آن را در دست بگیرید.

 

از لحاظ عملکرد خام آی‌پد مینی سردمدار تمام تبلت‌های دنیا نیست اما یکی از بزرگ‌ترین دلیل‌هایی که این آی‌پد را به عنوان بهترین تبلت برای بازی تبدیل کرده شکل ظاهری و اندازه آن است. این تبلت نصف آیپد 4 وزن دارد و 25 درصد از آن نازک‌تر است که این اندازه‌ها آن را برای دست گرفتن بسیار مناسب می‌کند.

 

اما به سراغ رقیب این تبلت یعنی نکسوس 7 نسل دوم برویم. این تبلت 18 گرم از آی‌پد مینی سبک‌تر و تنها 1.5 میلی‌متر از آن ضخیم‌تر است. فاصله صفحه نمایش در بالا و پایین نکسوس 7 نسل دوم از لبه‌های تبلت زیاد است. در حالی که بسیاری این طراحی را مسخره می‌کنند اما این نوع طراحی باعث می‌شود که برای کسانی که اهل بازی هستند یک منطقه امن برای دست گرفتن تبلت زمانی که بازی‌ها را در حالت landscape انجام می‌دهید فراهم شود.

 

 

 

 

 

صفحه نمایش

 

آی‌پد مینی به صفحه نمایشی 7.9 اینچی با کیفیت 1024×768 پیکسل مجهز است که این صفحه نمایش فقط تراکم پیکسلی 163 پیکسل در اینچ را دارد. این صفحه نمایش شاید کیفیت قابل قبولی داشته باشد اما حقیقتا تراکم پیکسلی مناسبی ندارد.

 

صفحه نمایش نکسوس نسل 7 نسل دوم 7 اینچ است و کیفیت 1920×1200 پیکسل را دارد و تراکم پیکسلی آن 323 پیکسل در اینچ است که از تمام تبلت‌های کنونی در دنیا بیشتر است.

 

این صفحه نمایش با کیفیت در نکسوس 7 نسل دوم باعث خواهد شد که بازی‌های با کیفیت در آن بهتر نمایش داده شوند و تجربه بازی در این صفحه نمایش از آی‌پد مینی بهتر باشد.

 

 

 

 

 

 

پردازنده

 

پردازنده آی‌پد مینی از نوع A5 است که دو هسته دارد. در زمان معرفی آی‌پد مینی اپل برای این تبلت پردازنده مناسبی را به کار نبرد زیرا این پردازنده دقیقا همان است که در آی‌پد 2 و آیفون 4S به کار رفته بود و اپل در سال 2013 آن را معرفی کرده بود. این پردازنده اپل تنها 512 مگابایت رم دارد.

 

اما به علت کنترل فوق‌العاده‌ای که اپل بر روی اپ استور خود دارد. به علت سیستم عامل قوی iOS این تبلت با این پردازنده نه چندان قوی مشکلی در اجرای بازی‌های اپ استور ندارد. اما با تمام این تفاسیر بازی‌های سنگین موجود در اپ استور مانند آسفالت و Despicable Me توسط پردازنده‌های A6 در دیوایس‌های آیفون 5 و آی‌پد 4 روان‌تر اجرا خواهند شد (بازی Despicable Me در آی‌پد 2 به سختی اجرا می‌شود).

 

اما نکسوس 7 نسل دوم به یک پردازنده 4 هسته‌ای ساخت شرکت کوآلکام مجهز است این پردازنده سرعتی برابر 1.5 گیگاهرتز را دارد و در آن یک پردازنده گرافیکی با نام Adreno 320 قرار دارد در ضمن رم این تبلت نیز 2 گیگابایت است. مطمئنا این پردازنده که در نکسوس 7 نسل دوم به کار رفته سریع‌ترین پردازنده کوآلکام نیست اما به طور حتم از پردازنده آی‌پد مینی قوی‌تر و سریع‌تر است.

 

البته باید یک نکته را ذکر کنیم که مقدار زیادی از قدرت این پردازنده صرف پشتیبانی از صفحه نمایش بسیار با کیفیت این تبلت خواهد شد اما به هر حال این پردازنده از پردازنده آی پد مینی از لحاظ کارآیی قوی‌تر است.

 

 

 

بررسی تخصصی بررسی تخصصی LG Optimus 4X HD

بررسی تخصصی بررسی تخصصی LG Optimus 4X HD

 

حضور ال‌جی در باشگاه چهار هسته‌ای‌ها

 

Optimus 4X HD واقعا یک گوشی متفاوت است در کنار پردازشگر 4 هسته‌ای، دارای بزرگ‌ترین باتری در کلاس خود است و می‌تواند تصاویر را با کیفیتی فوق‌العاده پخش کند. مجهز بودن به NFC و اندروید بستنی حصیری از دیگر مزایای آن است.

 

نمی‌توان گفت که 4X HD بهترین و کامل‌ترین است. زیرا هنوز از رابط کاربری نسخه 3 استفاده می‌کند. البته مزایای آن بسیار بیشتر از معایب آن است که باعث شده است این گوشی به یکی از گزینه‌های مطرح برای طرفداران گوشی‌های چهار هسته‌ای تبدیل شود. بررسی قابلیت‌ها و مشخصات Optimus 4X HD به شما این ایده را خواهد داد که آیا این گوشی قابل رقابت با S III و One X، دو گزینه دیگر 4 هسته‌ای بازار خواهد بود؟

 

 

 

طراحی

 

طراحی 4X HD در عین سادگی بسیار زیبا و خیره کننده است. یکی از نقاط مثبت آن وزن کم است. طول آن 132.4 میلی‌متر، عرضش 68.1 میلی‌متر و ضخامتش 8.9 میلی‌متر است. با این مشخصات تقریبا غیر ممکن است که بتوانید با یک دست با آن کار کنید. همچنین باید فکر گذاشتن آن در جیب شلوار را از سر بیرون کنید زیرا حتی در جیب عقب شلوار هم جا نخواهد شد و مقداری از آن بیرون می‌ماند. در کناره چپ گوشی دکمه‌های تنظیم صدا، در بالا جک 3.5 میلی‌متری هدفون و کلید خاموش/روشن و در پایین درگاه microUSB قرار گرفته است. خطوط روی گوشی بسیار زیبا به نظر می‌رسند. گوشه‌های چپ و راست آن نیز به نظر ساده می‌آیند اما یک الگوی الماس مانند را به شخص بیننده القا می‌کند. به علاوه در پشت گوشی از پلاستیک استفاده شده است که طرحی شبیه چوب دارد. اگرچه این پلاستیک کمی شل و بدون دوام به نظر می‌رسد، اما بسیار به سبک بودن گوشی کمک کرده است و الگوی آن حس خوبی را منتقل می‌کند. در پشت در گوشه سمت چپ یک LED وجود دارا که وظیفه حمایت از دوربین 8 مگاپیکسلی را بر دوش می‌کشد. در پایین آن 2 شیار برای خروجی بلندگوها وجود دارد. از طریق فضای در نظر گرفته شده در پایین و به کمک ناخن می‌توانید در را باز کنید. با برداشتن در به درگاه microSD، سیم کارت و باتری 2150 میلی آمپری خواهید رسید. در سمت پشتی در گوشی 2 عدد آنتن رادیویی طلایی رنگ مشاهده خواهید کرد که این‌ها همان سیستم NFCهستند.

 

 

صفحه نمایش 4X HD صفحه‌ای 4.7 اینچی است که همان‌طور که از نامش پیداست تصاویر را با رزولوشن 720 ×1280 پیکسل یعنی HD واقعی ارائه می‌دهد. بعد از ساعت‌ها بازی و دیدن فیلم با آن باید بگوییم که واقعا عملکردی عالی را از آن شاهد بودیم. تصاویر کاملا زنده و واضح هستند و رنگ‌ها نیز طبیعی به نظر می‌رسند. تنوع رنگ بسیار زیاد است و در بالاترین حد روشنایی پس زمینه، عملکرد آن به نهایت خود می‌رسد و اگر در بیرون از خانه از زاویه‌های گوناگون به آن بنگریم بازهم واضح و خوانا است.

 

 

در سمت چپ بالای صفحه نمایش حسگرهای نوری و حرارتی قرار گرفته‌اند و در کنار آن‌ها دوربین 1.3 مگاپیکسلی برای مکالمه تصویری در نظر گرفته شده است. در پایین صفحه نمایش، 3 دکمه اندرویدی یعنی دکمه‌های بازگشت، خانه و منو قرار گرفته‌اند که در هنگام استفاده روشن می‌شوند.

 

 

 

ویژگی‌ها و رابط کاربری

 

همان‌طور که قبلا نیز اشاره کردیم 4X HD به یکی از جدیدترین و قوی‌ترین پردازشگرها مجهز است. پردازشگری 4 هسته‌ای با فرکانس 1.5 گیگاهرتز به همراه چیپست Nvidia Tegra 3. سرعت پردازش بسیار سریع بوده و هیچ حرف و سخنی باقی نمی‌گذارد. کارهایی مانند زوم دو انگشتی، باز و بسته کردن برنامه‌ها، باز کردن چند برنامه به صورت هم زمان و جا به جایی بین آن‌ها بسیار خوب و با سرعت مناسب انجام می‌شوند.

 

چیزی که باعث تعجب شما خواهد شد چگونگی اجرا کردن برنامه‌های حجیم است. به صورت پیش فرض 3 بازی روی 4X HD نصب شده است. این بازی‌ها عبارتند از سایه اسلحه، سامورایی 2: انتقام و قلمرو تاریکی. تمامی این بازی‌ها از گرافیک فوق‌العاده‌ای برخوردارند و در طول بازی هیچ‌گونه مکث و یا باگی را مشاهده نخواهید کرد و برنامه‌ها خیلی روان اجرا می‌شوند.

 

4X HD به آخرین ورژن اندروید یعنی بستنی حصیری مجهز شده است و در کنار آن بسیاری از امکانات مربوط به گوگل از قبیل Gmail، جستجو، گوگل پلاس، فروشگاه بازی، مسنجر، نقشه‌ها، موقعیت یاب ماهواره‌ای، مکان‌ها، Google talks و ... را در اختیار شما قرار خواهد داد.

 

 

 

از دیگر برنامه‌هایی که در هنگام خرید روی آن نصب شده است می‌توان به وضعیت آب و هوا، بازار بورس، آفیس، Remote Call، Smart Share، Smart World، رادیو FM و برنامه‌های کاربردی دیگر اشاره کرد.

 

از دیگر امکانات پایه‌ای می‌توان از ایمیل، بلوتوث، مرورگر، تقویم، ساعت، دفترچه یادداشت، ماشین حساب و برنامه ضبط صدا نام برد.

 

 

سیستم ارتباطی میدانی نزدیک که به NFC مشهور است، به شما این اجازه را خواهد داد که به صورت بی سیم با دستگاه‌های دیگری که به این سیستم مجهز هستند به انتقال داده بپردازید. این سیستم در فاصله‌ای محدود قابل استفاده است و باید هر دو دستگاه به آن مجهز باشند.

 

از دیگر امکاناتی که به واسطه NFC ارائه می‌شود می‌توان به برنامه ریزی گوشی اشاره کرد. سه حالت کلی وجود دارد : اداره، ماشین و خواب. برای مثال شما می‌توانید در زمان خواب گوشی را برنامه ریزی کنید تا نور پس زمینه کم شود، موزیک بعد از ده دقیقه قطع شود، گوشی در حالت ویبره قرار گیرد و تمامی برنامه‌ها بسته شوند. شما از قبل برنامه ریزی کرده و در زمان خواب تنها با زدن یک دکمه تمامی این کارها یکجا انجام می‌شوند.

 

4X HD به رابط کاربری مخصوص ال‌جی با نام Optimus UI 3.0 مجهز است. این رابط کاربری به زیبایی و راحتی رابط کاربری خود بستنی حصیری نیست. آیکون‌ها بزرگ و ویدجت ها دلسرد کننده هستند (مخصوصا آب و هوا) و طراحی کیبورد از رده خارج و قدیمی است البته چند ویژگی جدید نیز اضافه شده است. مانند دسترسی آسان‌تر به برنامه‌های دلخواه از حالت قفل با کشیدن آیکون مورد نظر و یک ویژگی دیگر به نام Quickmemo، است. برنامه‌ای که می‌توانید با نگه داشتن کلید تنظیم صدا و یا از قسمت اطلاعیه‌های گوشی (notifications) به آن دسترسی داشته باشید. این برنامه به شما اجازه می‌دهد که به سرعت به تایپ و یا نوشتن یادداشت با انگشت خود بپردازید. شما همچنین می‌توانید نوع قلم، رنگ و اندازه آن را تغییر دهید. از دیگر ویژگی‌هایی که قبلا نیز در گوشی‌های ال‌جی آن‌ها را دیده بودیم، wifi hotspot و پشتیبانی حرکتی است. سیستمی که می‌توانید به واسطه آن با برگرداندن گوشی، صدای زنگ گوشی را قطع کنید، فیلم در حال پخش را نگه دارید و یا گوشی را در حالت بی صدا قرار دهید.

 

 

 

دوربین

 

دوربین 8 مگاپیکسلی دارای ویژگی‌های بسیاری است: فوکوس خودکار، فوکوس دستی، فلاش، زوم دیجیتال 15 برابر، تشخیص چهره، برچسب گزاری جغرافیایی، تایمر، عکاسی پی در پی، حالت پانوراما و عکس برداریHDR از برجسته‌ترین این خصوصیات است.

 

همچنین می‌توانید Exposure را از 2- تا 2+ تغییر دهید، از 864×1536 پیکسل تا 20448×3264 پیکسل عکس برداری کنید، 5 حالت عکس‌برداری مختلف (معمولی، پرتره، فضای باز، اسپرت و شب)، 4 وضعیت ISO (100، 200، 400 و خودکار)، 5 نوع وایت بالانس و 4 نوع افکت رنگ از دیگر امکانات است.

 

دوربین جلو نیز به امکاناتی مشابه ولی کمتر مجهز است که می‌تواند از 480×640 پیکسل تا 960×1280 پیکسل عکس برداری کند. این دوربین به تنظیماتی به نام "Mirror image" و "Beauty Shot" مجهز است. در اولی دوربین فضای بیشتری در اختیار شما قرار می‌دهد تا شما به راحتی از خود عکس برداری کنید و در حالت دوم می‌توانید میزان شفافیت و روشنی تصویر را تغییر دهید.

 

از تنظیمات فیلم‌برداری می‌توان به زوم دیجیتال، فلاش، نشان دهنده Exposure، برچسب گذاری جغرافیای، افکت‌های رنگ و وایت بالانس اشاره کرد. در کنار این‌ها شما می‌توانید از کیفیت QCIF تا Full HD در 6 حالت فیلم‌برداری کنید.

 

در فیلم‌برداری دو ویژگی جدید دیده می‌شود که بسیار سرگرم کننده هستند. اول حالتی است که در آن می‌توانید در هنگام فیلم‌برداری چهره را تغییر دهید و به شکلی عجیب و غریب در آورید و در حالت دوم می‌توانید پس زمینه فیلم‌برداری را به واسطه افکت‌های تصویری تعبیه شده به غروب آفتاب، ساحل و... تغییر دهید. بعد از فیلم‌برداری کمتر دستگاه استانداری پیدا می‌شود که بتواند فیلم‌های گرفته شده در حالت HD را پخش کند.

 

این گوشی به برنامه Media Plex برای پخش این گونه فیلم‌ها مجهز است. در هنگام پخش فیلم می‌توانید زوم کنید و یا سرعت پخش را تغییر دهید. انتظار می‌رفت تنظیمات بیشتری در حال پخش فیلم در اختیار باشد اما به همین دو گزینه محدود شده است.

 

 

 

 

عملکرد

 

کیفیت صدا در حال مکالمه تعریفی ندارد. صدا قابل شنیدن است ولی کمی مبهم به نظر می‌رسد. با زیاد کردن صدا کمی بهتر می‌شود اما هنوز هم مانند این است که طرف مقابل کاغذی را در روی گوشی قرار داده است. به طور عجیبی وقتی گوشی را در حالت بلندگو قرار می‌دهیم صدا واضح‌تر به طرف مقابل می‌رسد، اما از بلندگوهای 4X HD صدا خیلی آزار دهنده به گوش می‌رسد. صدا قدرتمند و گوش‌خراش و به طور کلی اصلا مناسب نیست.

 

بر روی این گوشی تست باتری نیز انجام دادیم. باتری 4X HD با حجم 2150 میلی آمپر قوی‌ترین باتری در میان 4 هسته‌ای است. بعد از ساعت‌ها بازی، تماشای فیلم، استفاده از 3G و مکالمه تنها نصف شارژ گوشی مصرف شد.

 

اگر در طول روز از برنامه‌های سنگینی استفاده کنید که هر 4 هسته پردازشگر مورد استفاده قرار گیرند، آنگاه نیاز به یک یا حتی دوبار شارژ در طول روز خواهید داشت.

 

 

 

 

نتیجه‌گیری

 

اگرچه 4X HD از کمبودهایی مانند رابط کاربری نامناسب و کیفیت بد بلندگوها رنج می‌برد اما بازهم بسیار دوست داشتنی است. در کنار سرعت بسیار بالای پردازش آن، کیفیت تصویر، کیفیت دوربین و قابلیت NFC و پشتیبانی از آخرین نسخه اندروید از امکانات جالب توجه این گوشی هستند. اگر به دنبال یک گوشی چهار هسته‌ای با طراحی جذاب هستید و همچنین S III و One X نظر شما را به هر دلیلی جلب نکرده اند. باید حسابی پول‌هایتان را جمع کنید، Optimus 4X HD را خریداری کنید.

 

مزایا

 

صفحه نمایش 4.7 اینچی با رزولوشن 720×1280 پیکسل از نوع HD-IPS LCD

پردازنده 4 هسته‌ای 1.5 گیگاهرتز از نوع Cortex-A9

پشتیبانی از شبکه 4G

پشتیبانی از درگاه HDMI

پشتیبانی از حافظه رم یک گیگابایتی

 

معایب

 

صدای نه چندان خوب در هنگام مکالمه

شبکه 4G در ایران پشتیبانی نمی‌شود

قیمت نسبتا بالا

رابط کاربری نه چندان جذاب Optimus UI 3.0

 

بررسی تخصصی بررسی تخصصی Nokia 808 PureView

بررسی تخصصی بررسی تخصصی Nokia 808 PureView

معرفی Nokia 808 درMWC2012 ، با مجهز بودن به دوربینی 41 مگاپیکسلی! حیرت همگان را برانگیخت. اما پس از فروکش کردن این طوفان 41 مگاپیکسلی، باید علاوه بر دوربین که نقطه ثقل این گوشی به حساب می‌آید، سایر مشخصات اصلی 808 را که هویت تلفن همراه بودن آن است، مورد بررسی قرار داد. این گوشی را می‌توان جانشین به جا و خلف Nokia N8 دانست. با اینکه Lumia 800 و  lumia 710 مبتنی بر سیستم عامل Windows 7 بودند، PureView جزو گوشی‌های مبتنی بر سیمبین این شرکت است. با توجه به این که سرانجام شرکت‌های رقیب، گوی سبقت را در بازار فروش تلفن همراه از نوکیا ربوده‌اند، شاید اتکا به قابلیت‌های ویژه‌ای مانند دوربین سیاست جدیدی باشد تا بار دیگر نوکیا را به روزهای پر فروغش باز گرداند

 

 

 

ساخت و طراحی

 

Nokia 808 PureView از پوششی لاستیکی استفاده می‌کند و در رنگ‌های متنوعی که آن را بیشتر شبیه به یک گوشی مستحکم می‌کند، در دسترس خواهد بود.

 

بافت لاستیکی استفاده شده سبب می‌شود که گوشی به راحتی در دست جای بگیرد، اما علیرغم این موضوع، ضخامت گوشی مخصوصا در قسمت قرارگیری دوربین بسیار بیشتر از حد انتظار است. مطمئنا گوشی را نمی‌توان جزو گوشی‌های باریک دسته بندی کرد، پس اگر به دنبال گوشی جذاب و باریکی هستید بهتر است گزینه دیگری را انتخاب کنید.

 

 

دوربین

 

نوکیا قصد دارد تا در دنیای عکاسی با موبایل پیشرو باشد و در این زمینه Nokia 808 یک نوآوری محسوب می‌شود. نقطه تحسین برانگیز 808 به دوربین 41 مگاپیکسلی آن باز می‌گردد. این عدد را تا به حال در هیچ گوشی تلفن همراهی ندیده بودیم و مشاهده آن تنها به دوربین‌های حرفه‌ای محدود می‌شد. لنز کارل-زایس در ترکیب با فناوری Over-Sampling نوکیا، برای ارائه تصاویری شفاف حتی در فضاهای کم نور عرضه شده است.

 

تعداد بالای پیکسل‌های عکس‌ها لزوما منجر به ایجاد تصاویر باکیفیت نمی‌شود. شاید بد نباشد تا با فناوریOver-Sampling بیشتر آشنا شویم. به طور پیش فرض عکس‌های گرفته شده توسط PureView 5 مگاپیکسلی هستند اما تفاوت آن‌ها با عکس‌های 5 مگاپیکسلی معمولی به علت ترکیب 8 پیکسل با یکدیگر و تشکیل دادن یک پیکسل مجزا است. در واقع این امر به شما اجازه می‌دهد با زوم × 3 در حالی که رزولوشن واقعی عکس حفظ می‌شود، کیفیت آن را در حد مطلوب نگهدارید. گزینه‌های دیگری نیز برای رزولوشن عکس وجود دارند (3MP و 8MP) که می‌توانید حتی پس از عکس برداری، با زوم بر روی عکس‌ها نتیجه استفاده از فناوری Over-Sampling را احساس کنید. در عمل شما می‌توانید عکس‌های با نسبت 4:3 را باکیفیت 38 مگاپیکسل و عکس‌های با نسبت 16:9 را باکیفیت 34 مگاپیکسل بر روی این گوشی ثبت کنید. Nokia 808 PureView از فناوری‌های Dolby Headphone و همین طور Nokia Rich Recording Mic برای ضبط صدا با کم‌ترین تداخل و اختلال ممکن استفاده می‌کند. 

 

سنسور 41 مگاپیکسلی Nokia 808 واقعا قابل توجه است اما در واقع قادر به عکس برداری با این کیفیت نیست. در این تصویر شما می‌توانید نمودهای تصویری متفاوت و رزولوشن های مربوطه را ملاحظه کنید. سنسور این دوربین سطح فعالی معادل 5368×7728 پیکسل دارد اما بسته به نسبت ابعاد انتخابی، برای نسبت 16:9 به میزان 4354×7728 پیکسل و همچنین برای نسبت 4:3 به میزان 5368×7152 پیکسل استفاده می‌شود.

 

 

صفحه نمایش

 

Nokia 808 PureView از یک صفحه نمایش 4 اینچی بهره می‌برد. به دلیل مجهز بودن به دوربینی خارق‌العاده، قطعا صفحه نمایش بزرگ‌تری برای مشاهده عکس‌ها لازم است. صفحه نمایش از رزولوشن نسبتا پایین 360×640 پیکسل استفاده می‌کند تا عکس‌ها را با وضوح بیشتری به نمایش در آورد. شفافیت و زنده بودن رنگ‌های این صفحه نمایش، شاید باعث شود تا انتقادات کمتری نسبت به آن صورت بگیرد.

 

سیستم عامل و پردازنده

 

Nokia 808 مبتنی بر سیستم عامل سیمبین نسخه Belle عرضه می‌شود. این نسخه از سیستم عامل سیمبین نسبت به نسخه‌های پیشین تغییرات و بهبودهای زیادی داشته است. از لحاظ رابط کاربری، Belleنسبت به نسخه قبل یعنی Anna ظاهری مطلوب‌تر برای کاربران دارد. پردازنده تک هسته‌ای 1.3 گیگاهرتزی قطعا جزو پردازنده‌های متوسط است اما رابط کاربری گوشی بسیار سریع است. تنها مشکل به وقفه‌ای کوچک در اجرای دوربین باز می‌گردد که برای گوشی تلفن همراهی که بر پایه عملکرد فوق‌العاده دوربینش به فروش می‌رسد، چندان جالب نیست.

 

 

 

نتیجه گیری

 

با مجهز بودن به یک دوربین عجیب و غریب 41 مگاپیکسلی، Nokia 808 PureView قطعا گزینه جالبی برای پیشگام بودن در میان گوشی‌های مبتنی بر سیمبین است. فناوری فوق‌العاده به کار رفته در دوربین، سبب می‌شود که گوشی چندان باریک نبوده و بیشتر شبیه گوشی‌های مستحکم و ضدآب به نظر برسد.

 

 

مزایا

 

دوربین 41 مگاپیکسلی (38 مگاپیکسل موثر) با لنز کارل-زایس و فلاش زنون

سیستم عامل سیمبین Belle

اسلات MicroSD با قابلیت پشتیبانی تا 32 گیگابایت

حافظه داخلی 16 گیگابایت

بلوتوث نسخه 3 به همراه A2DP

درگاه Micro USB V2.0 و پشتیبانی از USB On-the-go

سیستم موقعیت یاب جهانی با پشتیبانی از A-GPS

درگاه HDMI

 

معایب

 

ضخامت بیش از حد به خصوص در قسمت سنسور لنز دوربین

ایجاد وقفه‌های کوچک در رابط کاربری هنگام اجرای دوربین

سرعت پردازنده نسبتا پایین

بررسی تخصصی بررسی تخصصی Samsung Galaxy Note II

مقدمه

 

با ظهور آیفون که تعریف جدیدی از صفحه نمایش‌های تمام لمسی ارائه می‌داد، اندک اندک قلم‌ها از دنیای گوشی‌های هوشمند کنار رفتند و بسیاری از کاربران دلتنگ آن شدند.

 

سامسونگ به خوبی متوجه این نکته شد و Galaxy Note را عرضه کرد که امکان استفاده از قلم را نیز برای کاربران فراهم آورده و رویکردی ساده را در استفاده از رابط کاربری ارائه می‌داد. Note  از یک صفحه نمایش 5.3 اینچی غول پیکر بهره می‌برد که ایده فوق‌العاده ای برای انجام آسان‌تر کارها حتی با وجود غیراستاندارد بودن رابط و بهینه سازی نشدن آن به شمار می‌رفت. گرچه در نظر گرفتن چنین اندازه‌ای برای گوشی، نوعی قمار محسوب می‌شد، هرچند در زمان عرضه این گوشی اندازه صفحه نمایش‌های گوشی‌های اندرویدی به تدریج بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شد اما بزرگ‌ترین صفحه نمایش موجود تا آن زمان قطری 4.3 اینچی داشت و آیفون هنوز از همان اندازه 3.5 اینچی برای قطر صفحه نمایش بهره می‌گرفت؛ به این ترتیب اندازه 5.3 اینچی صفحه نمایش بسیاری را به شگفتی واداشت. 

 

چه به دلیل مشخصه‌های سخت افزاری عالی، چه به دلیل پشتیبانی و بازاریابی خوب سامسونگ و چه به دلیل اشتیاق کاربران برای استفاده از قابلیت‌های جدید گوشی، محصول غول پیکر کره‌ای ها جایگاه ویژه‌ای برای خودش در بازار دست و پا کرد و تا به حال بیش از ده میلیون مورد از این گوشی فروخته شده است. 

 

و حالا نسل جدید این کهکشانی غول اندام با نام Note II به بازار عرضه شده است و می‌خواهد احساس خانوادگی Note را از غیر جذاب بودن به یک Galaxy S III بزرگ‌تر تبدیل کند. اکنون S Pen قابلیت‌های جدیدی در اختیار شما می‌گذارد، صفحه نمایش 5.5 اینچی گوشی باریک‌تر شده، ضخامت بدنه گوشی کاهش یافته و پردازنده چهار هسته ای و دو گیگابایت RAM هم به آن افزوده شده‌اند. اما آیا این تغییرات منجر به فروش بهتر گوشی خواهند شد؟ برای یافتن پاسخ این سوال در ادامه با ما همراه باشید.

 

طراحی

 

صفحه نمایش 5.5 اینچی این روزها دیگر چیز عجیب و غریبی نیست و بر خلاف نسخه اول Note، این بار سامسونگ نیاز به توجیه این مطلب ندارد. قابلیت مکالمه به یکی از جزئی‌ترین قابلیت‌های تلفن‌های هوشمند امروزی بدل شده است و حالا امکانات چند رسانه‌ای است که در این زمینه حرف نخست را می‌زند. بنابراین برای اغلب کاربران توان گوشی برای پشتیبانی از بازی‌های جدید و همراه داشتن پنجره‌ای قابل حمل رو به دنیا، که تعریفی دقیق از کاربرد صفحه نمایش‌های گوشی‌های هوشمند امروزی است، اهمیت زیادی پیدا کرده است. علیرغم صفحه نمایش بزرگ‌تر، Note 2 وزنی برابر با برادر بزرگ‌ترش دارد اما از پهنای آن کاسته شده است تا بهتر در دست جای گیرد. البته اگر دستان کوچکی داشته باشید هنوز اندازه گوشی برای شما بزرگ است و کار کردن با آن، برای شما سخت خواهد بود؛ از سوی دیگر کاهش ضخامت در  کنار گوشه‌های گرد و انحناهای خاص بدنه که از Galaxy S3 سامسونگ الهام گرفته شده است، کار با آن را نسبت به Note آسان‌تر می‌کنند. شباهت طراحی گوشی به Galaxy S3 بسیار واضح و مشخص است و تنها وجود قلم در گوشه پایین سمت راست Note، که مشخصه بارز و کلیدی برای فروش آن به شمار می‌آید، آن را از همتای کهکشانی خود متمایز می‌کند.

 

 

 

برای ساخت بدنه گوشی از همان پلی کربناتی که در ساخت GS III بهره گرفته شد، استفاده شده و در نسخه‌های رنگی گوشی، طیف‌های رنگی برای بدنه صیقلی در نظر گرفته شده است. صیقلی بودن پلی کربنات استفاده شده، Note II را اندکی لغزنده می‌کند و این‌گونه به نظر می‌رسد که استفاده از بافت در این قسمت، می‌توانسته است انتخاب بهتری باشد. از طراحی یک تکه بدنه هم در اینجا خبری نیست، با برداشتن کاور نازک باتری، اسلات های کارت حافظه و شیار جایگیری سیم کارت و همین طور باتری نمایان می‌شود. تنها به دلیل در اختیار گذاشتن امکان گسترش فضای ذخیره سازی، Note II شایسته بدست آوردن امتیاز کامل این بخش است. 

 

 

نخستین نکته‌ای که پس از در دست گرفتن گوشی برای اولین بار، توجه شما را به خود جلب خواهد کرد این است که چگونه سامسونگ صفحه نمایشی بزرگ‌تر از Note قبلی را در بدنه‌ای کوچک‌تر جای داده است. این صفحه نمایش تقریبا تمامی فضای کناره جلویی گوشی را اشغال کرده و حاشیه بسیار کوچک‌تری نسبت به قبل در زیر آن که کلید Home در آن تعبیه شده است، دیده می‌شود. این بخش حتی نسبت به GS III هم باریک‌تر است.

 

صفحه نمایش

خبر مهم در مورد صفحه نمایش 5.5 اینچی Note II که از تناسب 16:9 بهره می‌برد، علاوه بر این که بزرگ‌ترین صفحه نمایش به کار گرفته شده تا به امروز در گوشی‌های موبایل است، این است که این صفحه نمایش، بهترین صفحه نمایش  AMOLED است که سامسونگ تا به امروز موفق به تولید آن شده است. این صفحه نمایش با نام HD Super AMOLED معرفی شده است که باید به معنای بهره گیری آن از ماتریس PenTile باشد؛ اما این‌طور نیست. بررسی های میکروسکوپی از صفحه نمایش Note II نشان می‌دهند که خبری از روش عجیب و غریب PenTile ها برای رسیدن به رزولوشن های بالاتر با استفاده از 3/2 زیرپیکسل های ماتریس RGBنیست. آنچه که ما در Note II می‌بینیم، ماتریس RGB خطی هم نیست چرا که زیرپیکسل های آبی به جای حالت موازی، در حالت عمود نسبت به زیرپیکسل های قرمز و سبز قرار دارند و حالا به روش خطی دیگری آراسته شده‌اند. البته در رزولوشن های بالا در این روش PenTile تفاوت زیادی با RGB ندارد اما این بار رنگ‌های سبز و قرمز فوق‌العاده به نظر می‌رسند. به دلیل وجود نوع جدید HD Super AMOLED، رزولوشن 1280x720(267 پیکسل در هر اینچ) در واقع در سطح زیرپیکسل ها نسبت به رزولوشن 1280x800 (285 پیکسل در هر اینچ) برتر است اما با چشمان غیر مسلح نمی‌توانید تفاوت زیادی میان آن‌ها بیابید. 

 

 

 

آنچه که شما می‌توانید ببینید این است که اثری از رنگ‌های سردی که معمولا در Super AMOLED ها می‌توانید ببینید وجود نداشته و در هنگام نمایش رنگ سفید، صفحه نمایش Note II بسیار نزدیک به صفحه نمایش‌هایLCD عمل می‌کند.

 

بسیار مهم‌تر از بحث فتنه انگیز تقابل PenTile در برابر RGB، سطح روشنایی صفحه نمایش Note II افزایش یافته و می‌توان از این حیث آن را بهترین صفحه نمایشی دانست که تا به حال در محصولات سامسونگ به کار گرفته شده است. این مشخصه در کنار بازتاب اندک صفحه نمایش، سبب می‌شود تا خوانایی صفحه نمایش در فضاهای باز به شدت افزایش یافته و تنظیم خودکار نور هم به خوبی کار کند.

 

گذشته از این، زوایای دید وسیع، درخشندگی عالی و رنگ‌های اشباع شده همه همچنان در دسترس هستند و سبب می‌شوند که Note II به بهترین ابزار موجود برای تماشا و لذت بردن از ویدیوها در چنین اندازه‌ای تبدیل شود.

 

S Pen

قلم به خوبی و محکم در جایگاه تعبیه شده ویژه خود قرار گرفته و برای بیرون کشیدن آن باید اندکی به خودتان زحمت دهید. هنگامی که بخواهید از میزتان فاصله بگیرید و قلم را در جای خودش قرار نداده باشید، Note II با صدای بوق کوتاه و نمایش یک پیغام در این مورد به شما هشدار خواهد داد.

 

 

با توجه به باریک‌تر شدن و افزایش درازای S Pen نسبت به قبل، این قلم حالا ارگونومیک تر شده است. کلید تعبیه شده در پایین قلم هم بزرگ‌تر شده و فشردن آن نسبت به Note آسان‌تر است. قلم بر روی Note II هم محکم‌تر احساس شده و نسبت به قلم پیشین که با فشار تا حدی خم می‌شد، بهتر است.

 

رابط و عملکرد

و بالاخره چشممان به جمال jelly Bean در محصولات سامسونگ روشن می‌شود. Note II به همراه جدیدترین نسخه از سیستم عامل محبوب اندروید یعنی Android 4.1.1 Jelly bean که با وجود قابلیت‌هایی چون Google Voice  و Google Now، به سطح جدیدی از عملکرد رسیده است، عرضه می‌شود. نه تنها این، بلکه با وجودProject Butter و در ترکیب با پردازنده چهار هسته‌ای، Jelly Bean با نرخ 60 فریم بر ثانیه و به روانی بر روی این گوشی اجرا می‌شود. صفحه نمایش 5.5 اینچی توسط نرم افزارهای پیش فرض چون گالری و شبکه‌های ویدیویی اجتماعی که دسته بندی‌های مختلف را در سمت چپ و محتویات آن‌ها را در سمت راست صفحه نمایش غول پیکر به نمایش در می‌آورند به خوبی مورد استفاده قرار گرفته و امکان دسترسی سریع‌تر و کار آسان‌تر را فراهم می‌آورد.

 

سامسونگ بر استفاده از سرویس S Voice خودش تاکید دارد اما خوشبختانه Google Voice در Jelly Beanعملکرد بهتری از آن دارد. با این وجود دیگر نیازی به توسعه پرزحمت S Voice  توسط سامسونگ که تنها اندکی تجربه بهتری نسبت به سرویس TellMe در Windows Phone عرضه می کند، نیست. از سویی سامسونگ به شما اجازه می‌دهد که به دلخواه خودتان از مخلوق Google برای جستجوهای صوتی شما بهره بگیرید.

 

تمامی قابلیت‌های galaxy S III که از طبیعت الهام گرفته شده بودند، چون PopUp Play، Smart Stay و یا All Share Cast  همه در Note II هم تعبیه شده‌اند و می‌توانید برای آشنا شدن با جزئیات آن‌ها نگاهی به بررسیS III بیاندازید. ما در اینجا تنها بر روی نرم افزارهایی که به صورت ویژه برای کار با قلم طراحی شده‌اند، تمرکز خواهیم کرد. 

 

S pen و کارآیی

 

علاوه بر بهبودهایی که در نخستین نسخه Note شاهد بودیم، حالا نرم افزار S Note الگوهای بیشتری را برای انتخاب در اختیار کاربر قرار می‌دهد. همانند Note، بخش Formula امکان نوشتن فرمول‌های پیچیده را به شما می‌دهد و پنجره باز شویی هم نتیجه را از طریق Wolfram Alpha برای شما محاسبه می‌کند.

 

قابلیت تشخیص دست خط هم به لطف قلم متحول شده S Pen که حالا ضخیم‌تر، بلندتر و ارگونومیک تر شده به طرز قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته است. با وجود فناوری جدید تقریبا هیچ نوع کندی در هنگام نوشتن بر روی صفحه احساس نخواهید کرد. امکان نوشتن از این طریق در ایمیل‌ها و پیام‌ها وجود داشته و در هر جایی می‌توانید به آسانی کلمات نوشته شده از این طریق را به صورت خودکار به کلمات تبدیل کنید.

 

 

 

 

S Pen ترفندهای جدیدی هم فرا گرفته است که یکی از جذاب‌ترین های آن‌ها Air view نام دارد. Air View پیش نمایش‌هایی از ایمیل‌ها، گالری های تصاویر و ویدیوها با قرار گرفتن قلم بر روی آن‌ها به نمایش در آورده و یا با قرار گرفتن بر روی کلیدی خاص، عملکرد آن را در برچسب کوچکی بر روی صفحه به شما نمایش می‌دهد.

 

در نرم افزار تقویم S Planner، Air View قرار ملاقات‌ها را بدین روش به شما نمایش می‌دهد و اگر برنامه شلوغی داشته باشید، خواهید دید این روش تا چه حد کارتان را آسان‌تر ساخته است. حالا کلید تعبیه شده بر روی S Pen به آن می‌گوید که محتویات انتخاب شده ویرایش و یا کپی شوند. قابلیت Easy Clip امکان برش زدن ناحیه خاصی از تصویر به نمایش در آمده بر روی صفحه را به شما می‌دهد. ناحیه برش زده شده را می‌توان به آسانی از طریق ایمیل ارسال نموده، در یادداشت‌ها درج کرده و یا برای استفاده‌های بعدی به حافظه موقت کپی کنید. یکی دیگر از کاربردهای S Pen این است که بیرون کشیدن آن از جای خود در طی تماس‌های تلفنی سبب فراخوانی نرم افزار S Note  می‌شود. با این روش نه تنها به سرعت می‌توانید به یادداشت آدرس‌ها و دیگر اطلاعات ارائه شده در طی مکالمه‌تان بپردازید بلکه امکان انجام کارهای دیگری چون خواندن ایمیل‌ها و یا برقراری تماس را که گاها بسیار به کار می‌آیند نیز خواهید داشت. 

 

پردازنده و حافظه

 

بهترین نکته راجع به Note II این است که از پردازنده چهار هسته ای پرقدرتی استفاده می‌کند. سامسونگ در اینجا از تراشه فوق‌العاده عالی Exynos 4412 بهره گرفته است که در ابتدا در نسخه بین المللی Galaxy S III به کار گرفته شد و خبر بهتر این که حالا فرکانس کاری آن به 1.6 گیگاهرتز افزایش پیدا کرده است. آنچه که از نظر قدرت پردازشی در Note II می‌بینیم، در واقع بهترین قدرتی است که می‌توان تا پیش از رسیدن گوشی‌های مبتنی بر S4 pro چون Optimus G به بازار در دنیای اندروید شاهد بود.

 

گوشی از دو گیگابایت RAM، بهره می‌برد؛ حافظه داخلی گوشی در ساده‌ترین و ارزان‌ترین نسخه Note II به 16 گیگابایت می‌رسد که ده گیگابایت آن در دسترس کاربر است و علاوه بر این گوشی از کارت‌های حافظهMicroSD نیز برای افزایش فضای ذخیره سازی پشتیبانی می‌کند. آن طور که سامسونگ اعلام کرده است نسخه‌های 32 و 64 گیگابایتی گوشی نیز در دسترس خواهند بود. اگر تصور می‌کنید مرورگری که در Samsung Galaxy S III می‌بینید بهینه سازی شده است، پس بهتر است کمی صبر کنید تا مرورگر به کار گرفته شده توسط سامسونگ در Jelly Bean را مشاهده کنید. iPhone 5 که در حال حاضر سریع‌ترین مرورگر دنیا را در اختیار دارد در تست مرورگر جاوا اسکریپت SunSpider موفق به کسب امتیاز 947 شد (امتیاز کمتر بهتر است) وGalaxy Note II تنها با اندکی اختلاف امتیاز 1028 را بدست آورد که نشان از حضور پرقدرت اندروید در این زمینه حتی پیش از پا گذاشتن گوشی‌های مبتنی بر Snapdragon S4 به بازار دارد.

 

سریع، روان و بدون هیچ نوع کندی، استفاده از مرورگر در صفحه‌ای با این اندازه به شدت لذت بخش است. متاسفانه از پشتیبانی از Adobe Flash در JB خبری نیست، بنابراین برای استفاده باید آن را از Google Playدانلود کرده و یا از فایل APK نسخه ICS  اندروید بهره بگیرید.

 

Note II از قابلیت دانلود با سرعت 100 مگابیت در شبکه‌های LTE و 42 مگابیت بر ثانیه در شبکه‌های HSPA+برخوردار است. علاوه بر این Note II از Wi-Fi، بلوتوث 4.0، A-GPS، Wi-Fi Direct، DLNA و رادیو اف ام با RDS نیز پشتیبانی می‌کند. Note امکان از NFC هم برخوردار بوده و با استفاده از یک تبدیل MHL می‌توانید از خروجیHDMI نیز بهره بگیرید.

 

دوربین

 

Note II از دوربینی هشت مگاپیکسلی برخوردار است و رابط دوربین در واقع همان رابط Nature UX است. مشکلاتی چون کندی شاتر و ثبت پیاپی عکس‌ها با نگاه داشتن کلید شاتر مجازی هم اکنون رفع شده و به حد استاندارد رسیده‌اند؛ علاوه بر این دوربین در فوکوس و ثبت عکس بسیار سریع عمل می‌کند. دوازده جلوه متفاوت نیز در اختیار کاربر قرار گرفته و شما می‌توانید از میان حالت‌های مختلفی چون HDR، Best Shot (که بهترین عکس از میان هشت عکس ثبت شده را به شما نمایش می‌دهد)، Best Face ، Panorama و تشخیص لبخند یکی را برای ثبت عکس انتخاب کنید. عکس‌ها بسیار خوب هستند؛ آن‌ها واضحاند، میزان جزئیات بالایی دارند و علاوه بر این دامنه پویای آن‌ها عالیست. رنگ‌ها کمی بیش از حد اشباع شده‌اند، که عکس‌ها را در نگاه اول بسیار جذاب‌تر می‌کنند. علاوه بر این سطح نویزها در حد خوبی نگاه داشته شده و الگوریتم‌های فشرده سازی نیز از میزان جزئیات عکس‌ها نمی‌کاهند. 

 

 

 

Note 2 امکان ضبط ویدیویی با نرخ 30 فریم بر ثانیه را برای شما مهیا می‌کند و علاوه بر رنگ‌های تقویت شده، جزئیات بسیاری نیز در آن‌ها نمایان است. امکان زوم دیجیتال در حین فیلم‌برداری با حرکات نیشگون مانند هم وجود دارد که به دلیل افت بالای کیفی ویدیوها آن را توصیه نمی‌کنیم. دوربین در این حالت از فوکوس خودکار مداوم و فوکوس لمسی هم پشتیبانی می‌کند. با اینکه صدای ضبط شده بسیار قوی است اما بسیار یکنواخت است. علیرغم تعبیه شدن دو میکروفن برای خنثی سازی نویزها، انواع سیگنال‌های صوتی با صداها ترکیب می‌شوند.

قابلیت‌های چند رسانه‌ای

 

پخش کننده موسیقی nature UX از دسته بندی آهنگ‌ها با نام خواننده، آلبوم و لیست‌های پخش پشتیبانی کرده و امکان دسترسی آسان به حالت‌های مختلف پخش صدا چون صدای 7.1 کاناله و Concert hall را در کنار اکولایزر ها فراهم می‌سازد. با استفاده از نرم افزار AllShare می‌توانید آهنگی را که در حال گوش دادن به آن هستید را با دیگر دوستان خود را از طریق گوشی‌های سامسونگ به اشتراک بگذارید. لبه Music Square هم تمامی آهنگ‌های شما را در یک ماتریس که احساس و حالت روانی شما را تعیین می‌کند، به نمایش می‌گذارد.

 

صدای بلندگو در این بخش نیاز به توجه ویژه‌ای دارد. صدای گوشی بسیار قوی است، قوی‌تر از نسخه اول Noteو بسیار قوی تر از Galaxy S III؛ اما آنچه مهم‌تر است پُر تر و عمیق‌تر بودن صدا نسبت به آن چیزی است که معمولا در گوشی‌های هوشمند شاهد آن هستیم.

 

گالری از اندازه صفحه نمایش به خوبی استفاده می‌کند و با تقسیم صفحه به دو قسمت، دسترسی آسانی را به پوشه‌ها در سمت چپ و محتویات آن‌ها در سمت راست صفحه فراهم می‌کند. شما همچنین با استفاده از قابلیت Air View مربوط به S Pen هم می‌توانید محتویات پوشه‌ها را مشاهده کنید.

 

امکان بهره گیری از نمای سه بعدی نیز در گالری وجود دارد. در نمای Timeline، تصاویر در صفی سه بعدی به ترتیب زمانی به نمایش در می‌آیند. نمای Spiral هم بسیار شبیه گالری آماده شده برای استفاده در سیستم عامل Tizen سامسونگ بود، در صفی انحنادار به نمایش محتویات گالری می‌پردازد. به غیر از گزینه‌های استانداردی چون امکان برش و چرخاندن تصاویر، گزینه‌های بسیار دیگری نیز در اختیار شماست.

 

ما از کیفیت خوب مکالمات تلفنی در Samsung Galaxy Note II به شدت لذت بردیم. گوشی خروجی صدای مخاطب سیگنال‌های بسیار قوی را حذف کرده و در کل بلندی صدا را به نصف کاهش می‌دهد؛ بنابراین با وجود واضح بودن، صدا به هیچ وجه گوش شما را آزار نمی‌دهد.

 

از سوی دیگر بلندی صدا هم به حدی کافیست و دو میکروفنی که برای خنثی سازی نویزها در نظر گرفته شده‌اند صدای ما را به شکلی واضح و بلند انتقال می‌دهد. شاید صحبت کردن با Note II با توجه به اندازه آن هنوز هم برای شما عجیب باشد اما هر آنچه از نظر کیفیت صدا انتظار می‌رود، سامسونگ در آن برای شما تعبیه کرده است.

 

باتری

 

با مجهز بودن به یک باتری 3100 میلی متری، Galaxy Note II هنوز هم با گوشی‌هایی چون MAXX و MAXX HD موتورولا فاصله دارد اما در محصول سامسونگ امکان تعویض باتری نیز در اختیار شماست.

 

هنوز زمان‌های رسمی برای این باتری از سوی سامسونگ اعلام نشده است اما ما یک آزمون غیر علمی برای بررسی مدت زمان دوام باتری در برابر Note و Galaxy S III در پخش ویدیویی انجام دادیم. تمامی این گوشی‌ها تا 100% شارژ شده، حالت آن‌ها به حالت پرواز تغییر داده شده، میزان روشنایی صفحه نمایش آن‌ها به حالت حداکثر تنظیم شده و یک ساعت با این گوشی‌ها به پخش ویدیو پرداختیم. در پایان Note رقم 83 درصد، Galaxy S III رقم87 درصد و Galaxy Note II رقم خیره کننده 92 درصد را برای میزان شارژ باتری نمایش دادند. تصور می‌کنم Note II فاصله چندانی با رکورد 14 ساعته RAZR MAXX در پخش ویدیویی نداشته باشد.

 

نتیجه گیری

 

اگر Galaxy Note II نظر شما را در نگاه اول به خود جلب کرده است، به احتمال زیاد با نقص‌های آن در مورد اندازه و این که باید کار آسان با یک دست و جای دادن گوشی در جیب را فدای اندازه صفحه نمایش فوق‌العاده گوشی کنید؛

 

در برابر نسخه قبلی گوشی چندان کوچک‌تر نشده است که با توجه به اندازه بزرگ‌تر صفحه نمایش طبیعی به نظر می‌رسد. گرچه این صفحه نمایش به تنهایی سبب می‌شود که ارتقا را به Note II ارزشمند باشد. صفحه نمایش این گوشی، بهترین صفحه نمایشی است که سامسونگ تا به حال موفق به ساخت آن شده است و تمامی نقاط ضعف نمایشگرهای Super AMOLED در آن رفع شده‌اند.

 

24 درصد افزایش ظرفیت باتری هم به تنهایی ارزش ارتقا را دارد. با وجود باتری جدید مدت زمان بیشتری می‌توان از گوشی لذت برد و از همه مهم‌تر آنکه امکان تعویض باتری نیز در اختیار شماست.

اگر به دلیل دارا بودن قلم و شیاری خاص برای جای دادن آن به سراغ Note  رفته‌اید هم باید خبر مسرت بخشی به شما بدهم و آن بهبود یافتن S Pen است. حالا کار با S Pen آسان‌تر شده و قابلیت‌هایی چون Air View وPop Up Note هم بدان افزوده شده‌اند.

 

این سه مورد در کنار هم سبب می‌شود که Note II  هم محصول با ارزشی برای ارتقا بوده و هم آنکه برای کاربران جدید محصولی ایده آل باشد. با افزوده شدن کیفیت خوب عکس‌های و ویدیوهای گوشی، اسپیکر عالی، کیفیت بسیار خوب مکالمه و امکان افزایش فضای ذخیره سازی به این موارد بیش از پیش ارزش آن را درک خواهید کرد. تنها ضعف گوشی به کیفیت نه چندان مناسب صدا در هنگام ضبط ویدیویی آن باز می‌گردد.

 

به غیر از LG Intuition و نخستین نسخه Note، محصول دیگری که امکان رقابت با اندازه این صفحه نمایش را داشته باشد، وجود ندارد. امتیازات و برتری‌های گوشی نسبت به نخستین نسخه Note کاملا مشخص هستند و تنها مزیتی که می‌توان برای محصول قدیمی‌تر ذکر کرد ارزان‌تر بودن آن است. LG intuition فاقد شیار مخصوصی برای جای دادن قلم است و باید آن را به صورت جداگانه همراه با گوشی شما حمل کنید. این گوشی از سیستم عامل Android ICS بهره برده و شکل مربع گونه آن سبب می‌شود تا کار با این گوشی نسب به Note II دشوارتر باشد.

 

مزایا

·         بهترین صفحه نمایش HD Super AMOLED ساخته شده توسط سامسونگ

·         بهبود ارگونومی و عملکردهای S Pen

·         عمر عالی باتری

·         پردازنده قدرتمند چهار هسته ای

·         عکس‌ها و ویدیوهای بسیار خوب

·         کیفیت صدای عالی

·         اسپیکر عالی با صدای بلند و واضح

 

نقص‌ها

·         کیفیت نه چندان خوب صدا در ویدیوهای ضبط شده