Ascend P1 یکی از برترین گوشیهای هوآوی در دنیای اندروید است. اما چینیها تنها به فکر رشد دادن گوشیهای اندرویدی خود نیستند و دائما آنها را اصلاح میکنند. Huawei Ascend P1 حتی بهترین گوشی آنها نیست اما پیام روشنی برای رقبا دارد و آن این است که Huawei به خوبی این تجارت را درک کرده است. این گوشی هوشمند با وجود صفحه نمایش بزرگ، تنها ضخامتی 7.7 میلی متری دارد و مجهز بودن آن به جدیدترین فناوریها سبب میشود که با اسامی بزرگی در نبرد باشد. Ascend P1 یکی از باریکترین گوشیهای دنیای اندروید است و نسخه P1 S حتی یک میلیمتر نیز از این گوشی باریکتر خواهد بود. بدون شک صفحه نمایش 4.3 اینچی qHD Super AMOLED همانند Motorola RAZR XT910 و HTC One S به کمتر شدن هر چه بیشتر ضخامت گوشی کمک شایان توجهی کرده است. گوشی از یک پردازنده 2 هستهای 1.5 گیگاهرتزی و شتاب دهنده گرافیکی PowerVR SGX540 بهره میبرد که بسیار بیش از امکانات سخت افزاری مورد نیاز برای اجرای روان Ice Cream Sandwich است.
مشخصات کلی دوربین 8 مگاپیکسلی Huawei Ascend P1 میتواند ویدیوهایی با رزولوشن 1080 ضبط کند اما ترفندهای دیگری نیز در آستین دارد که آن را نسبت به رقبای سامسونگ و HTC پیش میاندازد. قابلیتهایی چون HDR، عکاسی پیاپی و حتی حالت گروهی که چند عکس گرفته و با توجه به حالت چهره افراد بهترین را انتخاب میکند، در اختیار شما قرار میگیرند. گرچه بر خلاف Samsung و یا HTC، Huawei نسخه اصلی اندروید را تنها با تغییراتی اندک در اختیار شما میگذارد. اگر آن را دوست نداشته باشید میتوانید از لانچر سه بعدی تعبیه شده که قابلیتهای خیره کنندهای عرضه میکند، استفاده کنید. Huawei Ascend P1ابعادی معادل 7.7×64.8×127.4 میلی متر و وزنی 110 گرمی دارد که آن را از این نظر باSamsung Galaxy s II و HTC One s قابل مقایسه میسازد.
طراحی و ساخت Huawei Ascend P1 طراحی زاویه دار زیبایی دارد که آن را شایسته تحسین میکند. از میان چند گوشی اخیر هوآوی که به تازگی بررسی کردهایم، Ascend P1قطعا جذابترین گوشی Huawei از نظر ما بوده است. کنارههای جلویی و پشتی گوشی به خوبی با هم جفت شده و هیچ شکافی میان آنها دیده نمیشود. تا این بخش همه چیز عالیست اما به یکباره و با دیدن شکافی که در اطراف صفحه نمایش وجود دارد همه آن احساس خوب از میان میرود. نباید از ذکر این نکته که این بخش گرد و غبار را به خود جذب میکند نیز غافل شد. کنارههای اریب گوشی سبب میشوند تا ضخامت آن کمتر به نظر برسد. Huawei Ascend P1 سطحی نزدیک به S II دارد اما از نظر طولی کمی بلندتر از آن و از نظر عرضی اندکی کم عرض تر از آن است. گوشی از استحکام مناسبی برخوردار است و ناحیه ضعیفی در ساخت آن دیده نمیشود. اما به نظر میرسد کاور پشتی گوشی در برابر خراشها آسیب پذیر بوده و بنابراین باید در نگهداری آن مراقبت بیشتری به خرج دهید. پلاستیک استفاده شده در قسمت پشتی از بهترین نوعی که تا به حال دیدهایم نیست اما جزو بدترین انواع نیز محسوب نمیشود.
صفحه نمایش منحصر بهفرد P1 از یک صفحه نمایش 4.3 اینچی از نوع Super AMOLED با رزولوشن qHD برخوردار است که سبب میشود تا تراکمی 256 پیکسلی در هر اینچ داشته باشد. با استفاده از ماتریس های PenTile، الگوی شطرنجی استفاده شده در صفحه نمایش کاملا پیداست اما با این حال در استفادههای عادی بسیاری از کاربران متوجه آن نخواهند شد. صفحه نمایش از کنتراست عالی، رنگهای زنده و زوایای دید خارقالعاده بهره میبرد. ارزیابیها نشان میدهد که صفحه نمایش Huawei Ascend P1 از نظر روشنایی با صفحه نمایش HTC One X برابری کرده و از صفحه نمایشهای به کار گرفته شده در S II و S III برتر است. خوانایی صفحه نمایش در برابر تابش نور آفتاب نیز قابل تحسین است، آزمون ما Huawei Ascend P1 را در این مورد کمی بهتر از iPhone 4S، و کمی بدتر از Galaxy S IIو HTC One X نشان میدهد. در بالای صفحه نمایش دوربین 1.3 مگاپیکسلی ثانویه گوشی با امکان ضبط ویدیویی 720p، در کنار سنسورهای محدود کننده نور و مجاورت که برای خاموش کردن خودکار صفحه نمایش به کار برده میشود، به چشم میخورد. در پایین صفحه نمایش، سه کلید لمسی خازنی Home،Menu و Back تعبیه شدهاند. در فضاهای کم نور، گوشی به صورت خودکار نور پس زمینه آنها را روشن کرده و در جاهایی که از سطح نوری مناسبی برخوردارند، نور پس زمینه خاموش میماند. کناره سمت راست Huawei Ascend P1 کلید روشن / خاموش / قفل گوشی و اسلات کارت حافظه microSD را در خود جای داده است که از یک درپوش محافظ استفاده میکند. با کنار زدن این پوشش محافظ، پیچ کوچکی را خواهید دید که کاور پشتی را در جای خود نگاه داشته است. در کناره سمت چپ گوشی نیز تنها کلید یک تکه تنظیم صدای آن دیده میشود. کناره بالایی Huawei Ascend P1 کاملا شلوغ است، سوکت صوتی استاندارد 3.5 میلی متری، پورت microUSBبا پشتیبانی از MHL و یک اسلات microSIM در این قسمت به چشم میخورند. Huawei Ascend P1 از یک کاور باتری قابل تعویض برخوردار است که البته برای این کار باید پیچی که به آن اشاره شد را باز کنید. Huawei طرحهای مختلفی از کاو رهای باتری برای این گوشی آماده کرده و به فروش میرساند. دوربین 8 مگاپیکسلی گوشی و فلاش دوگانه LED در کناره پشتی و نزدیک بالای آن جای داده شدهاند. در پایین گوشی میکروفن آن را نیز میبینیم. آخرین آیتمی که به آن اشاره کنیم نیز اسپیکر گوشی است که در پایین کناره پشتی جای داده شده است.
باتری باتری 1670 میلی آمپری گوشی که از نوع Li-Ion است و امکان تعویض توسط کاربر را ندارد. عمر باتری در مرور وب بسیار ضعیف است و تنها به 3 ساعت و 23 دقیقه میرسد. زمان مکالمه در شبکههای3G هم اصلا فوقالعاده نیست و 12.5 ساعت است. زمان اندازه گیری شده دیگر برای عمر باتری به عملکرد آن در بخش پخش ویدیویی باز میگردد که 7 ساعت و 38 دقیقه است. اما به طور کلی در یک استفاده معمولی که علاوه بر مکالمه شامل حدود 1 ساعت بازی، ارتباط تقریبا مداوم با Fi-Wi و وب گردی در حدود 2 ساعت بود باتری این گوشی تا 2 روز دوام آورد.
پردازنده آزمون SunSpider نشان میدهد که در اجرای کدهای جاوا اسکریپت گوشی عملکرد خوبی در حد iOS 6 درiPhone 4S دارد. حتی HTC One X با پردازنده 4 هستهای هم چنین عملکرد مطلوبی در این آزمون از خود به نمایش نمیگذارد. در زمینه کار آیی گوشی در تفسیر کدهای HTML5، BrowserMark امتیازی بالاتر از خانواده One شرکت HTCبرای Huawei Ascend P1 در نظر میگیرد. در واقع Ascend P1 به یکی از سریعترین مرورگرهای وبی که تا به حال دیدهایم مجهز شده است و به همین دلیل باید عملکرد Huawei را ستود. باید تایید کنیم که به هیچ وجه انتظاراتی در این حد از تراشه TI OMAP 4460 نداشتیم اما Huawei Ascend P1خلاف این امر را ثابت کرده و نشان داد این تراشه میتواند قابلیتهای خوبی از خود به نمایش بگذارد. البته گوشی در زمینههای سه بعدی به این اندازه خوب عمل نمیکند. دوربین هشت مگاپیکسلی عالی Huawei Ascend P1 از یک دوربین هشت مگاپیکسلی برخوردار است که قادر به ثبت عکسهایی با رزلوشن 2448×3264 پیکسل است. فلاش LED دوگانه، برچسب گذاری جغرافیایی و پشتیبانی از HDR از جمله قابلیتهای این دوربین است. رابط دوربین همان رابط استاندارد اندروید است. سوییچی برای جابهجایی میان حالتهای عکاسی و فیلمبرداری، یک کلید شاتر مجازی و میانبری به گالری در نوار سمت راست دیده میشوند. اما امکانات جالبی چون حالت عکاسی مداوم، پانوراما جلوههای رنگی، جلوههای مخصوص چهره و تنظیمات عمومی در سمت چپ قرار داده شدهاند. دو کلید دیگری که در این رابط دیده میشوند امکان سوییچ میان دوربینهای اصلی و ثانویه گوشی و همین طور تنظیم حالت فلاش را برای شما فراهم میآورند. حالتهای عکاسی شامل HDR، عکاسی مداوم، عکاسی پانورامای خودکار، تشخیص لبخند، Beauty Shot و عکاسی در نور کم میشوند. حالت ثبت گروهی عکسها فوقالعاده است، این حالت امکان تشخیص چهره 25 نفر را داشته و میتواند تا پنج عکس را به صورت پیاپی از آنها ثبت کند. پس از این کار، میتوانید بر روی چهره هر یک از افراد کلیک کرده و به گوشی بگویید از کدامیک از پنج عکس استفاده کند، بنابراین برای مثال اگر یکی از افراد در عکس پلک زده باشد، تنها در زمانی اندک میتوانید عکس را اصلاح کنید. به نظر ما دوربین از فناوری Scalado استفاده میکند اما Huawei این موضوع را تایید یا تکذیب نکرده است. عکسهای ثبت شده توسط دوربین از سطح جزئیات بالایی برخوردارند و سطح نویز پایینی دارند. رنگها بیش از حد اشباع شدهاند اما راضی کنندهاند و نوردهی عکسها نیز خوب است. در نهایت باید گفت که دوربین این گوشی فراتر از حد انتظار ما عمل کرد. ضبط ویدیویی 1080p دوربین اصلی Huawei Ascend P1 قادر به ضبط ویدیوهایی با رزولوشن 1080 و نرخ 30 فریم بر ثانیه و دوربین ثانویه آن نیز قادر به ضبط ویدیوهایی با رزولوشن 720p و همین نرخ فریم است. رابط کاربری بخش فیلمبرداری نیز درست همانند این رابط در بخش عکاسی بوده و فقط جای خالی جلوههای رنگی در آن دیده میشود. در اینجا هم میتوانید از جلوههای مخصوص چهره افراد که به آنها اشاره شد استفاده کنید. ویدیوها در فرمت MP4 و با نرخ بیتی بالا (حدود 20 مگابیت بر ثانیه برای رزولوشن 1080 و 13 مگابیت بر ثانیه برای رزولوشن 720) ضبط میشوند؛ از صدای استریو بهره میبرند و بدون هیچ مشکلی، نرخ فریم مناسب و روانی را عرضه میکنند. سطح جزئیات ویدیوها هم بسیار بالاست اما در اطراف اشیا هالهای وجود دارد که در عکسها اثری از آن نبود.
نظر جی اس ام وقتی Huawei Ascend P1 را برای نخستین بار در دفترمان دیدیم، تصور کردیم تنها اگر گوشی یک سال زودتر عرضه شده بود، با محصولی خارقالعاده طرف بودیم. اما الآن که در حال بررسی آن هستیم به این نتیجه رسیدهایم که گوشی برای امسال هم محصولی عالی به شمار میآید. کیفیت ساخت عالی، عملکرد بسیار خوب و ارائه رابط کاربری مناسب در این گوشی قطعا مورد استقبال طرفداران اندروید واقع خواهد شد. صفحه نمایش Super AMOLED گوشی نیز کاملا راضی کننده است، ماتریس PenTile تنها چیزی است که هنگام نگاه از فواصل نزدیک به صفحه نمایش، کاربر را میآزارد اما سایر موارد واقعا عالی هستند. دوربین هم بسیار عالی عمل میکند و قابلیت ثبت گروهی عکسها آن را نسبت به سایر رقبای هم ردهاش کاملا متمایز میسازد. هوآوی از نیمه اول شهریور ماه با ارائه مدلهای honor و Vision به طور جدی وارد بازار خواهد شد. اما باید منتظر باشیم تا زمان ورود P1 به بازار ایران مشخص شود. رقبای Huawei Ascend P1 Samsung Galaxy S II بهایی کمتر از Huawei Ascend P1 دارد. این گوشی از صفحه نمایشی مشابه اما غیرPenTile و با رزولوشن کمتر، دوربینی عالی و امکاناتی چون NFC اختیاری، USB On The Go، ضخامتی تقریبا برابر و ...بهره میبرد. Motorola RAZR XT910 از همان صفحه نمایش Ascend P1 استفاده میکند، بدنه باریکتری دارد و علاوه بر این از Kevlar ساخته شده است. با اینکه این گوشی نمیتواند با سرعت Huawei Ascend P1 برابری کند اما قیمت بسیار کمتری نسبت به آن دارد. Motorola RAZR MAXX گرانتر و ضخیمتر است اما عمر باتری آن هم واقعا خیره کننده است. اگر میتوانید صفحه نمایشهای PenTile SUPER AMOLED را تحمل کنید میتوانید نگاهی هم به صفحه نمایش 720p مربوط به Samsung Galaxy Nexus بیاندازید. هرچند رده Nexus برخی از محدودیتهای خاصGoogle چون عدم تعبیه اسلات کارت حافظه دارد اما به روز رسانی های مداوم سیستم عامل به آن امتیاز ویژهای میبخشد. Sony Xperia S با دوربینی 12 مگاپیکسلی هم ارزش نگاه کردن را دارد. صفحه نمایش 720p، پردازنده دو هستهای، NFC، پورت استاندارد MicroHDMI، USB On The Go و حافظه داخلی زیاد (البته بدون امکان افزایش) قابلیتهای جالبی به نظر میرسند. گوشی از Android 2.3 بهره میبرد اما بستههای به روز رسانی برای آن در راه هستند. HTC Sensation XE هم گزینه جالبی است و نه گفتن به هدست های Beats آن اصلا آسان نیست. اگر بتوانیم تفاوت قیمتها را هضم کنید، HTC One S را هم میتوان به عنوان یکی از بهترین اندرویدی های میان قیمت حال حاضر بازار مطرح کرد که از پردازندهای سریعتر، بدنه یکپارچه آلومینیومی و صفحه نمایشی کاملا مشابهHuawei Ascend P1 بهره میبرد. مزایا ضخامت 7.7 میلی متری بدنه گوشی صفحه نمایش لمسی خازنی 4.3 اینچی از نوع Super AMOLED با رزولوشن qHD و قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ سیستم عامل Android 4.0 Ice Cream Sandwich تعبیه دو لانچر SPB Shell 3D و Vanilla به صورت پیش فرض پردازنده دو هستهای 1.5 گیگاهرتزی، یک گیگابایت RAM، شتاب دهنده گرافیکی PowerVR SGX540 و تراشه TI OMAP 4460 دوربین هشت مگاپیکسلی با فلاش دوگانه LED و قابلیت برچسب گذاری جغرافیایی تصاویر اسلات کارت حافظه microSD، پشتیبانی از کارتهایی تا گنجایش 32 گیگابایت دوربین ثانویه در کناره جلویی معایب: پشتیبانی نکردن از مکالمه ویدئویی نداشتن دکمه مجزا برای دوربین صفحه نمایش PenTile
ابزار های مورد نیاز:
- Visual Studio 2010
- Windows Phone SDK 7.1
- اگر هم آپدیت جدید رو بگیرید Windows Phone SDK 7.1.1
توانایی های مورد نیاز :
- برنامه نویسی به یکی از زبان های #C و یا VB.Net
- برنامه نویسی بوسیله SilverLight و یا WPF
اصطلاح هایی که من در این آموزش بکار میبرم :
- VS -->Visual Studio
- WP --> Windows Phone
- این مطب با زبان #C میباشد ولی تفاوتی با VB ندارد و میتوانید از کد های مشابه در VB هم استفاده کنید.
توجه : اگر حداقل زبان #C و یا VB.Net را بلد نیستید این مطب را نخوانید
بعداز نصب ابزار های بالا ، به ترتیب .
حالا میخوایم برنامه Hello World که هر برنامه نویسی میشناستش رو بنویسیم.
اول VS رو اجرا کرده و بر روی New Project کلیک کنید.
ساخت پروژه :
خوب حالا توی صفحه باز شده از سمت چپ وارد دسته زبان دلخواه خود شده و بر روی SilverLight for Windows Phone کلیک کنید.
حالا سمت راست میتونید انواع مختلف پروژه هایی که میشه برای WP ساخت رو ببینید :
در پایین نام پروژه را HelloWorldApp نوشته و بر روی OK کلیک کنید.
حالا یک صفحه ظاهر میشود که ورژن SDK رو از شما میپرسه.
داخلش Windwos Phone OS 7.1 و 7.0 هست. که بهتر است همان 7.1 را انتخاب کرده و OK کنید.
حالا یک صفحه به شکل زیر ظاهر میشود که در سمت چپ ظاهر برنامه و سمت راست کد وجود دارد.
کد های سمت راست ، کدهای SilverLight هست که برای ظاهر برنامه از این کدها استفاده میشود. و کد های پشت برنامه همان #C و یا VB هستند.
ساخت برنامه :
حالا Toolbox را بیاورید . برای اینکار از منو View بر روی ToolBox کلیک کنید. و یا CTRL+W,X
در اینجا لیستی از کنترل هایی که میتوانید برای WP استفاده کنید وجود دارد.
بر روی Button کلیک کرده و آن را کشیده و بر روی فرم قرار دهید.
شما میتوانید Button را در هر مکان از صفحه Design کشیده و قرار دهید.
آن را در وسط صفحه قرار دهید.
حالا بیایید متن روی دکمه را تغییر دهیم. از سمت راست در Propertice بر روی Content رفته و محتویات آن را به Click Me! تغییر دهید و Enter را فشار دهید.
حالا مثل مراحل قبل ولی اینبار یک TextBlock را بر روی فرم قرار دهید و هر چیزی که در قسمت Text آن در Propertice هست را پاک کنید که به یک مستطیل خالی تبدیل شود.
حالا بر روی Button ای که بر روی فرم قرار دادید دو کلیک کنید تا یک فایل دیگر به نام MainPage.Xaml.cs باز شود.
خوب همانطور که میبینید یک Event Handler برای Click دکمه هم ایجاد شده
شما فقط نیاز دارید یک خط کد را بنویسید به صورت زیر :همچنین فراموش نشود که نام برنامه را با کلیک بر روی TextBlock آن که در بالا قرار دارد را هم تغییر بدهید.کد:private void button1_Click(object sender, RoutedEventArgs e) { textBlock1.Text = "Hello World!!!"; //خطی که باید اضافه شود }
حالا برنامه شما آمادست. با زدن بر روی علامت Play بالا و یا دکمه F5 برنامه شما اجرا میشود.
بعد از اجرای برنامه بر روی دکمه "Click Me!!!" کلیک کرده و میبینید که متنی که در برنامه نوشتید پایین ظاهر میشود.
به همین راحتی یک برنامه نوشتید.
خوب حالا وقت این است که ببینیم وقتی شما یک برنامه ویندوز فون میسازید چه اتفاق هایی می افتد.
Solution Explorer:
با ساخت پروژه ، VS این فایل ها را برای شما میسازد که تک تک آنها توضیح میدهم :
فایلهای App.xaml و MainPage.xaml دو فایل XAML هستند و فایلهای App.xaml.cs , MainPage.xaml.cs دو فایل #C هستند (یا App.xaml.vb هست که فایل VB.Net میباشد)
دو فایل با پسوند CS فایلهای کد پشت صحنه مربوط به فایلهای XAML هستند.
فایلهای دیگر نیز عکس هستند :
- ApplicationIcon.png : فایل آیکون برنامه شما در ویندوز فون.
- Background.png : فایل عکسی هست که وقتی برنامه شما Pin میشود نمایش داده میشود.
- SplashScreenImage.png : عکسی که وقتی برنامه شما در حال لود شدن میباشد نمایش داده میشود.
در زیر References نیز لیستی از کتابخانه هایی که (LIB , Assembly) برنامه شما با آنها کار میکند آورده شده است.
در زیر بخش Propertice این فایلها را میبینید :
- AppManifest.xml : فایل Manifest برنامه که برای ساخت پکیج برنامه از آن استفاده میشود.
- AssemblyInfo.cs : فایلی که اطلاعاتی از قبلی ورژن برنامه نام برنامه و ... میباشد.
- WMAppManifest.xml : فایلی که Manifestها و Meta Data هایی مرتبط با Silverlight قابل اجرا بر روی ویندوز فون میباشد .
App.xaml و App.xaml.cs :
حالا فایل App.xaml.cs را باز کنید. میبینید که یک Namespace به اسم پروژه شما از نوع کلاس App که معرف کلاس Silverlight برنامه است تعریف شده است.
اینجا جایی هست که عملیات شروع برنامه و اتمام برنامه مدیریت میشوند :حالا فایل App.xaml را باز کنید.کد:namespace HelloWorldApp { public partial class App : Application { public PhoneApplicationFrame RootFrame { get; private set; } public App() { ... } ... }}
شما آن را به فرمت xml میشناسید ولی این یک فایل XAML هست .
شما باید از این فایل برای نگه داری منابعی مانند : رنگ ، رنگ های از نوع Brush و استایل هایی که در برنامه استفاده میکند.
دقت کنید که Element اصلی Application میباشد که شامل 4 تعریف XML میباشد (Xmlns)اولین تعریف : تعریف استاندارد Silverlight میباشد که به کامپایلر این اجازه را میدهد که کلاس های Silverlight مانند همین Application را شناسایی کند.کد:<Application x:Class="HelloWorldApp.App" xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation" xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml" xmlns:phone="clr-namespace:Microsoft.Phone.Controls;assembly=Microsoft.Phone" xmlns:shell="clr-namespace:Microsoft.Phone.Shell;assembly=Microsoft.Phone"> ... </Application>
دومین تعریف : تعریف خود زبان XAML میباشد.
سومین تعریف : کنترل های ویندوز فون
چهارمین : ظاهر و...
این دو فایل هنگام کامپایل شدن ، VS آنها را کامپایل کرده و فایل دیگری به نام App.g.cs میسازد.
در زمان اجرای برنامه این دو فایل هستند که تعیین میکنند باید یک برنامه با سایز 480x800 ساخته شود(فراموش نکنید در ویندوز فون 7 این سایز ثابت است)
و یک سری توضیحات دیگر در سایت منبع هست که زیاد مهم نیست :D
MainPage.xaml , MainPage.xaml.cs :
این فایل همان صفحه اصلی برنامه شما است که در آن یک سری کد هم نوشتید.
فایل MainPage.xaml.cs را که باز کنید که کلاس میبینید که از نوع PhoneApplicationPage تعریف شده است.فایل MainPage.xaml را که باز کنید ، چهار تعریف اول همان چهار تای قبلی است.کد:namespace HelloWorldApp { public partial class MainPage : PhoneApplicationPage { public MainPage() { InitializeComponent(); } ... } }
بعد از آن d به منظور Designer و mc به منظور Markup Compability میباشد که از مزیت های برنامه نویسی XAML میباشد.
(توضیحات کامپایل و اجرا همانند قبل است)شما یک سری تنظیمات را در فایل MainPage.xaml میبینید. مانند FontFamily , FontSize , Foreground که با تغییر آنها ، تنظیمات کل صفحه عوض میشود.کد:<phone:PhoneApplicationPage x:Class="HelloWorldApp.MainPage" xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation" xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml" xmlns:phone="clr-namespace:Microsoft.Phone.Controls;assembly=Microsoft.Phone" xmlns:shell="clr-namespace:Microsoft.Phone.Shell;assembly=Microsoft.Phone" xmlns:d="http://schemas.microsoft.com/expression/blend/2008" xmlns:mc="http://schemas.openxmlformats.org/markup-compatibility/2006" mc:Ignorable="d" d:DesignWidth="480" d:DesignHeight="768" FontFamily="{StaticResource PhoneFontFamilyNormal}" FontSize="{StaticResource PhoneFontSizeNormal}" Foreground="{StaticResource PhoneForegroundBrush}" SupportedOrientations="Portrait" Orientation="Portrait" shell:SystemTray.IsVisible="True"> <Grid x:Name="LayoutRoot" Background="Transparent"> ... </Grid> </phone:PhoneApplicationPage>
که بعد از آن Grid , که در آن یک StackPanel میباشد به اسم TilePanel و چند TextBlock و یک Grid دیگر به نام ContentPanel میبینید.وقتی شما مثلا یک TextBox را در محیط Design (طراحی) میکشید و قرار میدهید ، خود VS به صورت خودکار خطر مربوط به آن را در این قسمت ها مینویسد.کد:<Grid x:Name="LayoutRoot" Background="Transparent"> <Grid.RowDefinitions> <RowDefinition Height="Auto"/> <RowDefinition Height="*"/> </Grid.RowDefinitions> <!--TitlePanel contains the name of the application and page title--> <StackPanel x:Name="TitlePanel" Grid.Row="0" Margin="12,17,0,28"> <TextBlock x:Name="ApplicationTitle" Text="HELLO WORLD APP" Style="{StaticResource PhoneTextNormalStyle}"/> <TextBlock x:Name="PageTitle" Text="page name" Margin="9,-7,0,0" Style="{StaticResource PhoneTextTitle1Style}"/> </StackPanel> <!--ContentPanel - place additional content here--> <Grid x:Name="ContentPanel" Grid.Row="1" Margin="12,0,12,0"> <Button Content="Click Me!" Height="72" HorizontalAlignment="Left" Margin="146,143,0,0" Name="button1" VerticalAlignment="Top" Width="160" Click="button1_Click" /> <TextBlock Height="59" HorizontalAlignment="Left" Margin="146,287,0,0" Name="textBlock1" Text="" VerticalAlignment="Top" Width="160" /> </Grid> </Grid>
به عنوان مثال همان دکمه ای که گذاشتید و درونش نوشتید Click Me! را اینجا میبینید.
مقدار Content را نیز میتوانید از همینجا تغییر دهید (بجای منوی Propertice)
اگر بر روی Button دابل کلیک کنید خود VS برای شما یک Event Handler میسازد که میتوانید مقدار آن را در رویدادی که در قسمت کد نویسی به عنوان Click هست ببینید.
از این قسمت شما قابلیت های بیشتری برای طراحی نیز در اختیارتان میباشد(ولی خوب سخت تر نیز هست)
در اصل کد نویسی Silverlight همین قسمت میباشد.
وقتی شما F5 میزنید در فولدر Bin->Debug یک فایل XAP نیز ساخته میشود.
که این فایل برنامه شماست میتوانید آن را خودتان بر روی گوشی نصب کنید.