بررسی تخصصی بررسی اولیه نکسوس 5

نکسوس ۵ یکی از گوشی‌هایی است که گوگل برای رقابت نزدیک با آیفون به بازار راونه کرده است این گوشی هم از نظر نرم افزار و هم از نظر سخت افزار رقیبی جدی برای آیفون به حساب می‌آید اما یک عیب در این گوشی است که برگ برنده‌ای را به آیفون می‌دهد و آن بدنه پلاستیکی نکسوس 5 است. اما به شما اطمینان می‌دهیم که این گوشی چیزی را در خود دارد که گوشی‌های نسل قبلی قادر به ارائه آن به کاربر نبودند و آن حس در دست گرفتن یک گوشی گوگلی است. به این علت که این گوشی ساخت ال جی با اندروید 4.4 کیت کت گوگل به سختی در هم تنیده شدند بررسی این دو از هم جدا نیست و باید هر دو را با هم بررسی کنیم.

 

 

اندروید 4.4 کیت کت + نکسوس 5 = توازنی کامل

 

کیت کت شاید یک بروزرسانی عجیب و غریب از نظر امکانات برای اندروید نباشد، اما گوگلی‌ها کار خود را در این نسخه خیلی خوب انجام دادند و یک سیستم عامل بسیار سریع با قابلیت پاسخگویی بسیار بهتر از نسخه‌های قبلی را روانه گوشی‌های موبایلی کردند. نکسوس 5 نیز از سخت افزاری قدرتمند و مناسب این نسخه از اندروید استفاده کرده است تا گوگل بتواند به تجربه کاربری آیفون که سخت افزار و نرم افزار برای یکدیگر ساخته شدند نزدیک تر شود و حقیقتا گوگل به خوبی توانسته به این امر نائل شود و خود را به اپل بسیار نزدیک کند و توازنی را که در آیفون می‌بینید در نکسوس 5 هم تجربه می کنید.

 

می‌دانید که در گوشی هوشمند اپل هماهنگی که گوشی با نرم افزار خود دارد این امکان را به کاربر می‌دهد تا هر کاری را به راحتی با گوشی خود انجام دهد اما بیشتر گوشی‌های اندرویدی به این علت که کمپانی‌های مختلف در ساخت سخت افزار خود سلیقه‌ای عمل می‌کنند و همچنین تغییراتی در نسخه اندروید به علت استفاده از رابط کاربری خود اعمال می‌کنند به خوبی آیفون عمل نمی‌کنند، اما نکسوس 5 از این قائده مستثنی است زیرا گوگل نظارت بر ساخت سخت افزار دارد و در نرم افزار اندروید نیز هیچ تغییری توسط ال جی اعمال نشده است.

 

 

تا به امروز تمام نکسوس‌هایی که تولید شده‌اند این حس را که شما قرار است به دنیای گوگل وارد شوید را نمی‌دانند اما از نکسوس 4 به بعد کمی موضوع متفاوت‌تر شد، در نکسوس 5 این موضوع به اوج خود رسید و شما با در دست گرفتن این گوشی حسی پیدا خواهید کرد که گویی پا به دنیای گوگل گذاشتید و همان حسی را که هنگام در دست گرفتن آیفون دارید در اینجا نیز تجربه خواهید کرد و این بسیار برای یک کاربر اندوریدی خوب است.

 

 

سخت افزار

 

نکسوس 5 در ایجاد تعادل بین اندازه مناسب صفحه نمایش یعنی اندازه 4.95 اینچی و در دست گرفتن راحت گوشی برای استفاده روزانه یک تعادل خوب را ایجاد کرده است. پوشش پلاستیک که در پشت گوشی استفاده شده است نیز به راحتی استفاده در این گوشی بسیار کمک خواهد کرد. دکمه پاور در سمت راست و دکمه کم و زیاد کردن صدا در سمت چپ گوشی قرار دارند که باعث خواهند شد به راحتی بتوانید از آن‌ها استفاده کنید.

 

جنس بدنه گوشی از پلاستیک است و به همین علت شاید حس یک گوشی گران قیمت را به شما القاء نکند (برعکس گوشی آیفون 5s و اچ تی سی وان که این حس را به خوبی القاء می‌کنند) اما حس در دست گرفتن آن از گوشی گلکسی اس 4 که جنسی از پلاستیک براق در پشت خود دارد بسیار بهتر است.

 

اسپیکر گوشی در قسمت پایینی آن قرار دارد و به عنوان پخش کننده موزیک و اسپیکر برای مکالمه از آن استفاده خواهد شد اما نسبت به دیگر گوشی‌های بازار چیز زیادی برای گفتن ندارد و مانند بسیاری از آن‌ها عمل خواهد کرد، در این زمینه هنوز هم اچ تی سی وان یک گوشی خارق العاده است.

 

 

صفحه نمایش 4.95 اینچی این گوشی کیفیت 1920×1080 پیکسل دارد و تراکم پیکسلی آن 445 پیکسل در اینچ است که باعث می‌شود اندروید 4.4 کیت کت را به خوبی بتوانید بر روی آن مشاهده کنید. این صفحه نمایش با عکس‌ها و ویدئوهای با کیفیت سازگاری دارد. شاید تراکم پیکسلی این صفحه نمایش از گوشی اچ تی سی وان که تراکم پیکسلی 469 پیکسل در اینچ را دارد کمتر باشد اما این موضوع چیزی نیست که شما را از استفاده از این گوشی منصرف کند زیرا کیفیت صفحه نمایش آن بسیار خوب است و هیچ مشکلی با آن نخواهید داشت. اگر شما بر روی گوشی نکسوس 5 و اچ تی سی وان یک ویدئو با یک کیفیت را پخش کنید تنها تفاوتی که حس خواهید کرد در قسمت صدا است و از نظر تصویر هیچ تفاوتی دیده نخواهد شد.

 

 

دوربین

 

از این نظر گوشی‌های نکسوس هیچ موقع معروف نبودند و متاسفانه گوشی نکسوس ۵ نیز از این قائده مستثنی نیست، با اینکه دوربین 8 مگاپیکسلی این گوشی در نور کافی عملکرد خوبی را از خود نشان می‌دهد و به خوبی عکاسی می کند اما در نور کم این دوربین عملکردی بسیار ناامید کننده دارد. وقتی با دوربین این گوشی عکس بگیرید زوم زیادی را نمی‌توانید داشته باشید و در هنگام عکاسی با فلاش وضعیت بدتر هم خواهد شد و کیفیت عکس‌ها کاهش بیشتری نیز دارد.

 

 

حالت HDR+ یک ویژگی خوب است که در دوربین این گوشی قرار گرفته و در عکاسی در نور مناسب به صورت خودکار عکس‌های خوبی خواهد گرفت. اما در نور کم هم ویژگی HDR+ نمی‌تواند هیچ عملکرد مثبتی از خود نشان دهد.

 

با تمام این اوصاف اگر شما از دوربین گوشی خود انتظار زیادی نداشته باشید این دوربین برای کار شما مناسب خواهد بود و کار شما را راه خواهد انداخت.

 

عمر باتری

 

گوگل ادعا می‌کند که باتری 2300 میلی آمپری این گوشی می‌تواند تا 17 ساعت مکالمه و 300 ساعت حالت آماده به کار را پشتیبانی کند. همه ما می‌دانیم که این آمار و ارقام تا حدودی نسبی هستند و به استفاده کاربر بستگی دارند. در تست یک باتری و فهمیدن اینکه آن باتری به خوبی می‌تواند از گوشی شما پشتیبانی کند یا نه، نباید به نظر کاربران دیگر توجه کنید زیرا هر شخصی از گوشی خود یک استفاده مشخص می‌کند و شاید آن میزان زمانی که باتری از فرامین آن شخص پشتیبانی می‌کند با میزان زمانی که باتری می‌تواند به فرامین متفاوت شما پاسخگو باشد تفاوت داشته باشد. اما در مجموع این باتری برای این گوشی بسیار عملکرد خوبی دارد و تقریبا در استفاده معمولی همان ادعای گوگل را اثبات می‌کند.

 

کیت کت: بهبودها و پیشرفت‌ها

 

دفتر تلفن و صفحه شماره گیر جادویی

 

این نسخه از اندروید بهترین نسخه‌ای است که تا کنون ارائه شده است، یکی از ویژگی‌های جدید در قسمت دفترچه تلفن اعمال شده است، از این پس وقتی می‌خواهید در دفترتلفن خود جستجو کنید دیگر تنها در میان اسامی موجود در دفترتلفن خود جستجو نمی‌کنید بلکه جستجوی شما در یک دفترچه تلفن عمومی انجام خواهد شد و دیتای افراد از دنیای تجارت و ... را برای شما فراهم خواهد آورد.

 

به طور مثال دوست دارید شماره تلفن یک هتل را برای اقامت در آن پیدا کنید؟ به جای اینکه به اینترنت بروید و به جستجود بپردازید تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که نام آن هتل را در دفترچه تلفن خود جستجو کنید و بنابراین نکسوس 5 شماره تلفن آن هتل را از طریق اینترنت پیدا خواهد کرد.

 

 

هنگ اوت

 

این برنامه که هم برای کاربران اندروید 4.4 و هم برای کاربران نسخه‌های قدیمی‌تر بروز شده است، از این پس با تمام گوشی شما همگام سازی خواهد شد و از آن می‌توانید به عنوان یک برنامه هم برای فرستادن پیامک از طریق هنگ اوت و هم برای فرستان SMS استفاده کنید.

 

 

اوکی گوگل

 

نکسوس 5 با فرمان صوتی Ok Google که در موتورولا موتو ایکس هم دیده بودیم آمده است، با گفتن این جمله نکسوس 5 در صفحه اصلی فرمان صوتی را فعال خواهد کرد و می‌توانید از این پس با فرامین صوتی با گوشی خود ارتباط برقرار کنید.

 

این دستیار صوتی هنوز از سیری اپل بسیار عقب تر است و راه زیادی تا رسیدن به آن دارد.

 

 

نتیجه گیری اولیه

 

این نسخه از اندروید شاید برای گوشی‌های دیگر هم ارائه شود و شما می‌توانید آن را بر روی دیگر گوشی‌ها نیز مشاهده کنید اما نکته اصلی اینجا است که برای اولین بار در دنیای اندروید شما می‌توانید حس این را داشته باشید که یک گوشی اندرویدی و سیستم عامل آن برای یکدیگر ساخته شده‌اند و همخوانی زیادی با هم دارند.

 

شاید دوربین این گوشی و بعضی از قسمت‌های سخت افزاری آن نتوانند در مقابل رقبا حرفی برای گفتن داشته باشد اما توجه کنید که قیمت این گوشی از رقیبان خود کمتر است و به علاوه اینکه این گوشی با نظارت مستقیم گوگل ساخته می‌شود و می‌تواند حسی را که اپل برای هارمونی بین سخت افزار و نرم افزار ارائه می دهد به شما ارائه دهد. اگر می خواهید گوشی خود را به مدت طولانی نگه دارید و به علاوه برای چندین سال بروزرسانی اندروید را دریافت کنید نکسوس 5 یک انتخاب بسیار خوب برای شما خواهد بود.

مقایسه تمام نسل‌های نکسوس با یکدیگر (ویدئو)

نکسوس ۵ بعد از تمام شایعات در مورد اینکه کدام کمپانی آن را خواهد ساخت و چه شکل و شمایلی خواهد داشت معرفی شد. همانطور که دیدیم گوگل از همکاری با ال جی رضایت داشته و تصمیم گرفت تا ساخت نسل پنجم نکسوس را نیز به عهده ال جی بگذارد.

 

می‌دانیم که این گوشی نسل پنجم خانواده نکسوس است و به طور طبیعی باید از تمام نسل‌های قبلی سریعتر و پرقدرت تر باشد که بر روی کاغذ نیز همین امر رخ داد و نکسوس 5 با قدرت فراوان معرفی شد. اما همیشه عملکرد گوشی‌های با آنچه که بر روی کاغذ است متفاوت است، به همین خاطر خالی از لطف نیست که ویدئویی از مقایسه تمام نکسوس‌های معرفی شده تا امروز را ببینیم و مقایسه کنیم که کدام گوشی سریعتر از بقیه است.

 

برای مشاهده ی ویدئو بر روی اینجا کلیک کنید.

 

ویدئو را در ادامه مشاهده کنید.

سونی اعلام کرد که کدام گوشی‌هایش اندروید 4.4 را دریافت خواهند کرد

همانطور که مطلع هستید چند روز پیش کوکل نسخه جدید سیستم عامل خود یعنی اندروید 4.4 را معرفی کرد، گوشی‌های نکسوس به جز نکسوس سامسونگ که دیگر زمان زیادی از معرفی آن می‌گذرد این بروزرسانی را دریافت خواهند کرد، اما چیزی که مهم است این است که کمپانی‌های دیگر برای کدام گوشی‌های خود و در چه زمانی این بروزرسانی را ارائه خواهند کرد.

 

به گزارش جی اس ام سونی امروز در وبلاک رسمی خود برنامه زمانی برای بروزرسانی به اندروید 4.4 و 4.3 را اعلام کرد. سونی اندروید 4.3 را به گوشی‌های Xperia Z، Xperia ZL، Xperia ZR، Xperia SP، Xperia Z Ultra، Xperia Z1 و Xperia Tablet Z  ارائه خواهد کرد، این بروزرسانی از ماه آینده شروع خواهد شد و بالطبع در مناطق مختلف زمان ارائه متفاوت خواهد بود.

 

 

 

اما این لیست به همینجا ختم نخواهد شد و سونی وعده داده که تعدادی از گوشی‌های قدیمی ترش مانند Xperia T، Xperia TX و Xperia V نیز بروزرسانی 4.3 را دریافت خواهند کرد.

 

اما در مورد اندروید 4.4 سونی اولین کمپانی است که در مورد اندروید 4.4 اخباری را منتشر کرده است، به گفته سونی در حال حاضر گوشی‌های Xperia Z، Xperia ZL، Xperia Z1  ، Xperia Z Ultra و Xperia Tablet Z در صف دریافت اندروید 4.4 قرار دارند.

 

گوگل اعلام کرده بود که اندروید 4.4 کیت کت به طور خودکار از گوشی‌هایی که رم 512 دارند پشتیبانی خواهد کرد بنابراین تعداد زیادی گوشی می‌توانند این بروزرسانی را دریافت کنند اما در حال حاضر تنها نام همین چند گوشی برای دریافت این بروزرسانی اعلام شده است.

 

Sony XPERIA Z1 - خواب‌های طلایی شاگرد اول

سرنوشت سونی در میان کاربران و جایگاه این برند در کلاس تولید‌کننده‌گان حرفه‌ای اسمارت‌فون از زمان تولید سری Z به این سو کاملا تغییر کرد. این شرکت که با خرید سهم اریکسون با یک رقم ناچیز پتانسل بالایی برای پیشرفت و دستیابی به بالاترین سطح بازار با تکیه بر نام خوش سونی دارد با معرفی سری Z محصولی را در کنار برترین‌ مدل‌های سایر برندها مثل سری Galaxy S سامسونگ، مدل‌های Optimus G ال‌جی و کلاس One در HTC قرار داد. کلید طلایی سونی برای رقابت در این سطح نه مثل سامسونگ معرفی برترین مشخصات سخت‌افزاری و قابلیت‌های برتر مالتی‌مدیایی، نه مثل ال‌جی تکیه بر سایز بالا و وضوح فوق‌العاده صفحه‌نمایش و نه همچون اچ‌تی‌سی استفاده از یک بدنه خوش‌دست فلزی بود.سونی برای یافتن راهی جهت جذب کردن کاربران به شیوه غیر معمولی دست زد و تمامی‌ مدل‌های خانواده Z را با یک ویژگی جذاب یعنی مقاومت در برابر مایعات و گرد و خاک به بازار ارائه کرد. این ویژگی که در عمل با توجه به محدودیت آن به عمق یک (و در مواردی یک و نیم) متری و زمان نیم ساعته غوطه‌وری جذابیت چندانی را برای شناگران حرفه ای و ورزشکاران ورزش‌های آبی یا افرادی که به عکاسی زیر آب علاقه مندند ارائه نمی‌کند در بازار مصرف و در چشم خریداران آنچنان جذابیتی را به نمایش گذاشته است که در حال حاضر بسیاری از کاربران گوشی‌های سونی را به عنوان ضد آب و ضد ضربه می‌شناسند و حتی برخی از معرفی‌کنندگان سونی پا را از این نیز فراتر گذاشته و برای تست محصولات سونی اقدام به پرت کردن آنها روی زمین و نمایش‌هایی از این دست می‌کنند که ریسک بزرگی محسوب شده و با اینکه پوشش شیشه‌ای روی صفحه‌نمایش (و البته در برخی مدل‌های مثل Z و Z1 روی کاور باتری) در مقابل ضربات تا حدودی مقاوم است، اما با افزایش شدت ضربه این شیشه نیز تردیدی در خرد شدن به خود راه نمی‌دهد.

بدین‌ترتیب قابلیت ضد آب که در تبلیغات سونی نیز بیش از همه بر آن تاکید شده است در حال حاضر برگ برنده مهمی در اختیار این شرکت برای رقابت با سایر بزرگان قرار داده که در سکوت دیگران و حضور نیافتن مدل‌های ضد آب مشابه از سوی برندهای دیگر همچنان به‌عنوان یک نکته فروش یا Selling Point باقی می‌ماند. با راحت شدن خیال سونی از این سمت بازار و ایجاد یک بازار دست نخورده برای این برند، آرام‌آرام گزینه‌های جذاب دیگری نیز به محصولات High-end این ژاپنی دوست‌داشتنی افزوده می‌شود که در صورت تعیین یک قیمت مناسب می‌تواند شرایط را برای بزرگان همیشه پرفروش این رده مثل سری Galaxy S سامسونگ کاملا دشوار کند. یکی از این گزینه‌های جدید تغییر در بخش تصویری اسمارت‌فون‌ها است که با توجه به تجربه و سابقه بالای سونی در ساخت دوربین‌های خانگی و پیشرفته از جمله آسان‌ترین بهینه‌سازی‌های قابل تصور برای یک کمپانی فعال در زمینه دوربین به حساب می‌آید. جدیدترین ابداع سونی در این زمینه ارتقا وضوح دوربین در آخرین عضو خانواده Z یعنی Z1 به رقم دست‌نیافتنی 20.7 مگاپیکسل است که تا پیش از این در هیچ مدل اندرویدی دیگری دیده نشده است. ارتقا وضوح البته تنها تغییر دوربینی این مدل نیست و تغییرات دیگری در لنز و سنسور آن نیز دیده می‌شود.Sony XPERIA Z1 که رسما در خلال نمایشگاه IFA 2013 در برلین به معرض نمایش عموم گذاشت شد مهمان ویژه این نوبت بررسی ما است که در ادامه به‌طور کامل با آن آشنا می‌شویم.

جعبه محتویات

XPERIA Z1 نزدیک به یک ماه تا حضور رسمی در بازار فاصله دارد و از همین رو مثل همیشه ظاهر و محتویات جعبه ارائه شده همراه آن ممکن است در آخرین لحظات با تغییرات بزرگی همراه شود. جعبه‌ای که در اختیار ما بود مثل Z Ultra و خود XPERIA Z یک جعبه کم‌ارتفاع کوچک بود که طبیعتا نمی‌توانست حاوی نکته خاصی باشد. در این جعبه از هدست و یا حتی شارژر نیز خبری نبود و یک کابل USB تنها نکته قابل اشاره در این مجموعه را تشکیل می‌داد. در نسخه نهایی دستگاه بی‌شک از یک هدست باکیفیت مثل تجربه‌های پیشن سونی استفاده شده و در رابطه با شارژ نیز به احتمال قریب به یقین با نمونه‌ای مشابه XPERIA Z روبرو خواهیم بود. از جمله جذابیت‌های Z1 در بخش لوازم جانبی، ارائه دوربین‌های بدون صفحه‌نمایش QX10 و QX100 در برخی کشورها همراه با این مدل است که البته مطمئنا در قیمت نهایی دستگاه لحاظ خواهند شد. داک رومیزی از دیگر مواردی است که مطمئنا برای Z1 عرضه می‌شود و از طریق آن می‌توان به شارژ سریع‌تر باتری نیز اقدام کرد.

طراحی ظاهری

Z1 یک XPERIA Z واقعی است. این جمله که با یک بار در دست گرفتن گوشی بلافاصله در ذهن متبادر می‌شود اختلاف‌های اندک طراحی این دو اسمارت‌فون را یادآور می‌شود. البته با در کنار هم قرار دادن این دو مدل به اختلاف‌های کوچک و بزرگ متعددی می‌توان اشاره کرد اما در کل برای ساخت Z1 تغییر خاصی در شاسی XPERIA Z ایجاد نشده است. بدنه گوشی به‌جز نوار فلزی پیرامونی به‌طور کامل از پلاستیک ساخته شده اما برخلاف تولیدات سامسونگ یا ال‌جی، Uni-body بودن و پوشیده شدن هر دو بخش رویی و پشتی دستگاه با شیشه مقاوم تاثیر منفی حضور پلاستیک را در کسری از ثانیه از ذهن خواهد برد. زوایای چهارگانه 90 درجه‌ای و یک ظاهر تخت و بدون برآمدگی در پشت و روی دستگاه، Z1 را بسیار مدرن و پیشرفته‌‌تر از رقبای آن به‌خصوص مدل‌هایی همچون GS4 یا Optimus G Pro نشان می‌دهد. در رابطه با حاشیه‌های کنار صفحه‌نمایش اما Z1 تغییر خاصی نسبت به Z ایجاد نکرده و در هر دو بخش جانبی و بالا و پایین پنل هنوز فاصله مشخصی با بزرگان کلاس اندروید با حاشیه‌های حداقلی وجود دارد. در مجموع با در دست گرفتن Z1 و توجه به عبارت 20.7 مگاپیکسل در کناره لنز دوربین به سادگی می‌توان به حضور یک محصول پیشرفته و High-end پی برد حضوری که در ادامه با قیمت احتمالی بالای دستگاه بیش از پیش بر آن تاکید خواهد شد.

ابعاد و وزن

Z1 در تمامی گزینه‌های ابعاد و وزن اعداد بزرگ‌تری را نسبت به XPERIA Z نشان می‌دهد. ابعاد این مدل 8.5×74×144 میلیمتر در طول، عرض و ضخامت است که به ترتیب 5، 3 و 0.6 میلمتر ابعاد بیشتری نسبت به برادر کوچک‌تر خود دارد. این تغییر ابعاد با در کنار هم قرار دادن این دو مدل نیز کاملا مشهود است و XPERIA Z نمونه کاملا کوچک‌تر و کمپکت‌تری به حساب می‌آید. اختلاف این دو در زمینه وزن بیشتر مشهود است و Z1 با وزن 170 گرمی خود نزدیک به 26 گرم سنگین‌تر از Z به حساب می‌آید. این وزن در میان دیگر 5 اینچی‌های حال حاضر بازار با پنل‌های Full HD نیز نسبتا زیاد به حساب می‌آید و در یک مقایسه رو در رو با GS4 نزدیک به 40 گرم و نسبت به Asus Padfone Infinity نزدیک به 30 گرم سنگین‌تر است. علت این اختلاف وزن به‌جز مجموعه تصویری و لنز دوربین و مسئله عایق‌بندی مجموعه در برابر نفوذ مایعات بیش از همه به باتری پر ظرفیت دستگاه مرتبط است که اختلاف فراوانی از لحاظ ظرفیت با تمامی اسمارت‌فون‌های اشاره شده در بالا دارد.

صفحه‌نمایش

پنل صفحه‌نمایش در Z1 روی کاغد تفاوتی با صفحه‌نمایش Z ندارد و در دنیای واقعی نیز اختلاف چندانی بین این دو دیده نمی‌شود. صفحه‌نمایش Z1 یک نمونه 5.0 اینچی TFT LCD با وضوح 1920×1080 پیکسل است که فشردگی بالاتر از 440ppi را برای صفحه‌نمایش ایجاد می‌کند. بخشی از این فشردگی البته در دنیای واقعی چندان مهم محسوب نمی‌شود چرا که فشردگی‌های فراتر از 400ppi در چشم انسان قابل تفکیک نبوده و گذشتن از مرز 400ppi بیش از آنکه منجر به افزایش کیفیت تصویر شود جنبه تبلیغاتی خواهد داشت. سونی در توصیف موتور پردازش تصویر این صفحه‌نمایش جز Mobile BRAVIA Engine 2 که تاثیر آن را تنها در هنگام مشاهده تصاویر و ویدئو می‌توان مشاهده کرد از گزینه جدیدی به نام Triluminos استفاده کرده که پیش از این در Z Ultra نیز حضور داشت.

پنل این صفحه‌نمایش در مواردی نظیر کیفیت رنگ، روشنایی و میزان کنتراست در سطحی بسیار بالا و قابل رقابت با بزرگان است اما با رسیدن به پاشنه آشیل همیشگی سونی یعنی زاویه دید، ورق برخلاف میل سونی باز می‌گردد. زاویه دید این پنل به‌خصوص در حالت عمودی در تغییر روشنایی چندان مطلوب نیست و افت محسوسی از این لحاظ در آن دیده می‌شود. البته رنگ تصویر در تندترین زاویه‌ها نیز با مشکل چندانی روبرو نیست و از این لحاظ امتیاز مناسبی را به خود اختصاص می‌دهد.

زیر صفحه‌نمایش فضای زیادی دست نخورده باقی مانده است که به حداقل رساندن آن در صورت صلاحدید طراحان سونی می‌توانست ارتفاع گوشی را تا حد بسیار معقولی کاهش دهد. یکی از تغییرات طراحی Z1 نسبت به Z ناپدید شدن میکروفون تماس در زیر صفحه‌نمایش و انتقال آن به بخش پایینی دستگاه است.

در بالا نیز مثل همیشه به سنسورهای دوگانه تغییر روشنایی و Proximity بر می‌خوریم که در کنار لنز دوربین دوم و اسپیکر تماس جا خوش کرده‌اند. وضوح دوربین دوم Z1 یک پله پایین‌تر از Z برابر 2.0 مگاپیکسل است. این دوربین با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه قادر به فیلم‌برداری است. از جمله گزینه‌های پنهان در این بخش چراغ LED‌ وضعیت دستگاه است که درون اسپیکر تماس در بالا تعبیه شده و در موقعیت‌های گوناگون نظیر شارژینگ یا Miss eventها با رنگ‌های مختلف روشن می‌شود.

کناره‌های دستگاه

در کناره سمت چپ دو دریچه پلاستیکی به ترتیب از بالا به پایین، اسلات کارت‌حافظه و پورت Micro USB را از دید پنهان کرده‌اند درپوش‌های این هر دو پورت که با پلاستیک ظریفی به بدنه Z1 متصل شده‌اند مانعی برای ورود آلودگی و به‌خصوص مایعات به این دو بخش حساس هستند که فراموش کردن بستن درب این دو پورت صدمات غیرقابل جبرانی را در حین برخورد با مایعات ایجاد می‌کند. دیگر نکته قابل اشاره در این بخش دو کنتاکت فلزی حاضر در یک شکاف بیضی شکل در میانه این قسمت است که اتصالات لازم برای ارتباط با داک رومیزی را فراهم می‌آورند.

در دیگر سو و در بالاترین قسمت سمت راست کاور پلاستیکی دیگری دیده می‌شود که طول نسبتا زیادی برای پنهان کردن تنها یک پورت دارد. در زیر این کاور محل جای‌گذاری سیم‌کارت قرار دارد که مثل Z Ultra از یک tray‌ پلاستیکی بسیار ظریف بدین منظور استفاده شده است. یک نکته بسیار جالب در این قسمت که در Z Ultra نیز تکرار شده بود حضور یک دکمه قرمز رنگ کوچک با برچسب Power در کنار آن است که در حقیقت کلید هارد ریست گوشی در مواقع ایجاد مشکل برای آن است که برای بسیاری از کاربران نا آشنا با مجموعه اندروید در هنگام برخورد با مشکلات بسیار کارساز خواهد بود. برای ریست سخت‌افزاری گوشی، این کلید را باید برای 5 تا 10 ثانیه فشرده نگه داشت.

دیگر موارد قابل اشاره در سمت راست گوشی شامل کلید دایره‌شکل پاور (که از نزدیک به یک سال پیش در تمامی محصولات سونی حضور دارد)، Rocker تغییر صدا و بلاخره شاتر دوربین در پایین‌ترین قسمت این بخش می‌شود. دکمه دوگانه تغییر صدا در این مدل بیش از اندازه کوچک با برجستگی اندک طراحی شده که یافتن دو انتهای آن‌ را به‌خصوص در هنگام تماس تا حدودی ایجاد مشکل می‌کند. دکمه شاتر نیز با اینکه نسبتا کوچک در نظر گرفته شده است به‌خوبی فشردگی دوگانه برای فوکوس و برداشت تصویر را از هم تفکیک کرده و در مقایسه با Z Ultra که به‌کل این دکمه را حذف کرده بود امتیاز بالایی را کسب می‌کند.

بالای گوشی به جک 3.5 میلیمتری هدست تعلق دارد که بدون هیچ پوشش محافظی در برابر نفوذ مایعات مقاوم است. بخش پایینی نیز بدون در نظر گرفتن کناره سمت راست برای اتصال بند، به دریچه سرتاسری اسپیکر در مرکز بخش پایینی تعلق دارد که برخلاف ظاهر خود تنها حاوی یک اسپیکر در سمت راست است و سمت چپ آن به میکروفون تماس تعلق دارد.

پشت دستگاه

شکل ظاهری بخش پشتی گوشی منظره مشابه‌ای را با XPERIA Z نشان می‌دهد. در این میان البته به تفاوت‌های مشخصی نیز می‌توان اشاره کرد. از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به جابجا شدن آیکون‌های Sony و XPERIA، انتقال لنز دوربین به گوشه کناری سمت چپ و ناپدید شدن حفره مشهود میکروفون دوم اشاره کرد که این بار از کناره لنز دوربین به مرکز لبه بالایی در این بخش درون یک حفره کوچک منتقل شده است.

این حفره که در ابتدا ممکن است با فرورفتگی برای دسترسی به کاور باتری اشتباه گرفته شود همانطور که گفته شده به میکروفون دوم تعلق دارد که به‌علت فاصله مشخص از سطح، احتمال پوشیده شدن آن توسط دست در حین تماس یا فیلم‌برداری وجود ندارد.

دوربین

اصلی‌ترین قابلیت یک اسمارت‌فون 20 مگاپیکسلی مطمئنا دوربین آن است. این دوربین 20.7 مگاپیکسلی که عنوان G در کنار آن به چشم می‌‌خورد از سنسور 1/2.3 اینچی Exmor RS و قابلیت‌های بالایی در سطح دوربین‌های کمپکت خانگی بهره می‌برد.

ساختار منویی این دوربین بلاخره پس از مدت‌ها نسبت به استاندارد سونی در این زمینه متفاوت شده است که تنوع جذابی را پیش روی کاربران قرار می‌‌دهد. در این ساختار منویی در ستون سمت راست در حالت عادی از بالا به پایین، نمایی از آخرین عکس گرفته شده، شاتر بزرگ دوربین و سوئیچر تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری دیده می‌شود و آخرین بخش نیز به دکمه تغییر حالت تعلق دارد که پیش از این به‌صورت یک نوار افقی در بالای صفحه‌نمایش ظاهر می‌شد

در این قسمت امکان فعال کردن گزینه Superior Auto با آیکون طلایی آن وجود دارد که در این حالت نه‌تنها وضوح تصویر به 2160×3840 پیکسل یعنی نزدیک به 8 مگاپیکسل کاهش پیدا می‌کند بلکه دو دکمه‌ شاتر نیز به تفکیک برای گرفتن عکس و ویدئو در بالای آن ظاهر می‌شود. از جذابیت‌های اصلی این قسمت امکان افزودن برخی اپلیکیشن‌های خاص به‌‌طور مستقیم درون منوی عکاسی است که به طرز جالبی یادآور قابلیت مشابه‌ای در دوربین‌های نوکیا با سیستم‌عامل ویندوزفون است که از آن با عنوان Lenses یاد می‌شود. تعداد اپلیکیشن‌های قابل نصب که به امکانات پیش فرض اضافه می شوند از این طریق البته در حال حاضر محدود به 5 عنوان است که دو نمونه از آن پانورامای 360 درجه و Motiongraph است که این دومی با تغییر حالت در بخشی از تصویر یک عکس متحرک ایجاد می‌کند. اپلیکیشن‌های نصب شده از این طریق پس از نصب نیز در خود اپلیکیشن دوربین اجرا می‌شوند.

یکی دیگر از مواردی که جذابیت بسیار بالایی از دوربین Z1 را به نمایش می‌گذارد گزینه‌ای تحت عنوان AR effect یا افکت‌های واقعیت افزوده (Augmented Reality) است. با لمس این گزینه 7 وضعیت فانتزی برای قرارگیری در تصویر در اختیار کاربران قرار می‌گیرد از جمله این موارد قرار گرفتن دایناسورها یا کوتوله‌های داستانی در تصویر واقعی برداشت شده توسط دوربین است که نمای بسیار زیبایی از واقعیت افزوده را به نمایش می‌گذارد.

از دیگر موارد حاضر در بخش تغییر حالت می‌توان به گزینه عکاسی پی در پی، Sweep Panorama، افکت‌های رنگی با نمایش همزمان و لایو همه حالت‌های ممکن در یک قاب، گزینه Social Live برای استریم کردن حداکثر 10 دقیقه ویدئو به‌صورت زنده روی شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه فیس‌بوک و قابلیت دیگری به نام Info Eye اشاره کرد که توسط این آخری با ترسیم یک باکس پیرامون یک سوژه مشخص در یک قسمت از تصویر و سپس انتخاب نوع سوژه انتخاب شده از بین گزینه‌های Landmarks (مناظر)، نوشیدنی‌ها، کتاب، متن، بارکد، QR Codeها و کارت‌های ویزیت اطلاعات مورد نظر در صورت وجود در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. این ویژگی نیز نزدیکی فراوانی به سرویس Goggles شرکت گوگل دارد.

در مورد کیفیت تصاویر ایجاد شده توسط این دوربین با توجه به نسخه اولیه بودن آن اظهار نظر چندانی نمی‌توان کرد و کیفیت تصویر ایجاد شده نیز با توجه به لنز و سنسور پیشرفته از لحاظ نویز و میزان جزئیات فاصله مشخصی با یک نمونه نهایی وجود دارد ماجرا در مورد فیلم‌برداری فول‌ اچ‌دی نیز به همین صورت است و بهتر است تا قبل از ورود نسخه نهایی به بازار که نزدیک به 1 ماه دیگر صورت می‌پذیرد در این رابطه نیز اظهارنظر چندانی صورت نگیرد.

تصویر بالا: Normal 20MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: Superior Auto 8MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری

ظرفیت باتری این مدل 3000 میلی‌آمپر ساعت است که نسبت به باتری Z تا 670 میلی‌آمپر ساعت ظرفیت بیشتر داشته و نسبت به GS4 نیز 400 میلی‌آمپر ساعت ظرفیت بیشتری دارد. با این ظرفیت بالا انتظار عملکرد بسیار مناسبی از باتری نسبت به رقبای آن می‌رود، امری که در عمل نیز تا حدودی به حقیقت پیوسته و باتری Z1 به طرز مشهودی دوام بالاتری از باتری Z دارد.

   

سیستم‌عامل و رابط کاربری

نسخه در اختیار ما دارای ورژن 4.2.2 اندروید بود و البته شنیده هایی مبنی بر ارائه نسخه 4.3 در محصول نهایی و یا عرضه آپدیت به 4.3 به گوش می رسد و از این لحاظ ممکن است برخی تغییرات در ساختار منویی دستگاهی که در اختیار ما بود نسبت به نمونه اصلی در آن دیده شود. زمان بوت دستگاه از لحظه فشردن دکمه پاور نزدیک به 26 ثانیه است که در مقایسه با دیگر مدل‌ها سرعت بوت مناسبی را نشان می‌دهد. در صفحه قفل میانبر مستقیمی برای دسترسی به دوربین در نظر گرفته شده است و به‌علت حضور نسخه 4.2 اندروید امکان اختصاص ویجت‌های ویژه‌ای به صفحات مختلف لاک‌اسکرین وجود دارد.

   

با بازگشایی صفحه قفل، منظره آشنای Home Screen پیش روی کاربران قرار می‌گیرد که در صفحات متعدد امکان قرار دادن محتوای مختلف از میانبر برنامه‌ها تا ویجت‌های گوناگون وجود دارد. برای ورود به مد ویرایش این قسمت علاوه بر نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش از قابلیت Pinch zoom نیز می‌توان استفاده کرد.

   

گزینه‌های حاضر در منوی اصلی یا App Drawer نیز تغییر خاصی نسبت به گذشته نداشته‌اند با این تفاوت که با ادامه Sweep رو به سمت راست منوی عمودی جدیدی در کناره سمت چپ ظاهر می‌شود که دسترسی مستقیمی به اپلیکیشن‌ها فراهم می‌آورد. این منو در Z Ultra نیز حضور داشت.

   

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

چیپ‌ست استفاده شده در Z1 از نوع Qualcomm MSM8974 در کلاس Snapdragon 800 با چهار پردازنده 2.2‌ گیگاهرتزی Krait 400 است که در کنار گرافیک Adreno 330 و 2 گیگابایت RAM‌ مجموعه بسیار پر سرعتی را به نمایش می‌گذارد. حافظه داخلی گوشی 16 گیگابایت اعلام شده که از این مقدار 11.72 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد. اسلات‌کارت حافظه دستگاه حداکثر تا 64 گیگابایت قابلیت ارتقا دارد.

   

اولین تست برای بررسی قدرت سخت‌افزاری دستگاه را با تست محاسبه عدد پی آغاز می‌کنیم که Z1 با ثبت عدد 117 میلی ثانیه سرعت بالایی را از خود نشان می‌دهد.

در تست کلی AnTuTu نسخه 4.0.1 امتیاز دستگاه به رقم بالایی نزدیک به 34000 می‌رسد که یک مقایسه ساده آن با عددهای ثبت شده توسط مدل‌هایی نظیر GS4، One و XPERIA Z به‌‌خوبی شرایط ایده‌آل Z1 را توصیف می‌کند.

در تست بعدی به سراغ یک بنچ‌مارک گرافیکی مهم به نام Epic Citadel‌ می‌رویم که با تجهیز به موتور گرافیکی UNREAL نقش مهمی در نمایان ساختن قابلیت‌های دستگاه در برخورد با بازی‌های پیشرفته دارد. امتیاز Z1 در این تست به 59.8 فریم در ثانیه می‌رسد که برای وضوح بالای دستگاه رقم مناسبی به حساب می‌آید.

در تست گرافیکی NenaMark 2 نیز امتیاز Z1 برابر 60 فریم است که نشانگر نبود هیچ‌گونه مشکل برای اجرای بازی‌های مدرن است.

در دومین تست کلی امتیاز Z1 در بنچ‌مارک Quadrant به رقم رویایی 20853 می‌رسد که در این مورد نیز با امتیاز فوق‌العاده‌ای روبرو هستیم.

امتیاز تست کلی Vellamo در بنچ‌مارک Metal برابر 1142 و در تست HTML 5 برابر 2580 است.

ارتباطات

گزینه‌های ارتباطی Z1 در اکثر موارد شرایط یکسانی نسبت به Z دارد و شباهت‌های فراوانی بین این دو مدل دیده می‌شود از جمله تفاوت‌های جزئی قابل ذکر در این بخش می‌توان به افزایش حداکثر سرعت ارتباط LTE به 150Mbps، پشتیبانی از استاندارد 11.ac در ارتباط وای‌فای و پروتکل ANT+ در دریافت اطلاعات از دستگاه‌های ورزشی/پزشکی اشاره کرد. در Z1 همچنان از ارتباط مادون قرمز یا IR خبری نیست اما پورت USB آن همچون گذشته از OTG و اتصال حافظه‌های خارجی و MHL‌ در ایجاد خروجی با کیفیت تصویر پشتیبانی می‌کند.

کلام آخر

XPERIA Z1 محصولی کاملا خاص و متفاوت با قابلیت‌هایی است که به سادگی سونی را در جمع بزرگان کلاس اندروید در بالاترین سطح بازار حفظ می‌کند. این گوشی خوش‌دست از کیفیت ساخت بالا و طراحی مناسبی برخوردار است و با در نظر نگرفتن وزن نسبتا زیاد و ماندن اثر انگشت در تمامی قسمت‌های بدنه تجربه رضایت‌بخشی را از یک اسمارت‌فون مدرن نشان می‌دهد. دوربین 20 مگاپیکسلی دستگاه بی‌شک کلیدی‌ترین عامل فروش و جذابیت دستگاه در نزد کاربران است. این دوربین جدا از وضوح بالا و استفاده از فناوری‌های مدرن، در بخش قابلیت‌های نرم‌افزاری نیز با وجود مواردی مثل امکان افزودن اپلیکیشن‌های تصویری به‌صورت مستقیم در رابط کاربری دوربین و عکاسی با واقعیت افزوده کاربران بی‌شماری را به خود جلب می‌کند. در نهایت مشخصات سخت‌افزاری و قابلیت‌های گرافیکی Z1 در سطح مناسبی است اما حافظه RAM دستگاه در حالی که اسمارت‌فون‌های جدید با 3 گیگابایت RAM به بازار عرضه می‌شوند تا حدودی برای یک گوشی High-end ساخته شده در سه ماهه سوم سال 2013 اندک به نظر می‌رسد.

بررسی تخصصی گوشی موبایل ال جی G2

پیش از این‌ها اکثر قریب به اتفاق کاربران معمولی دنیای موبایل، ال‌جی را جدی نمی‌گرفتند و توضیحات حرفه‌ای‌ها در مورد برتری‌های این برند و نقاط قوت آن نیز تمایل چندانی در خریدارانی که تنها نوکیا و در سال های اخیر اپل و سامسونگ را به‌عنوان تنها برندهای معتبر گوشی موبایل می‌شناختند ایجاد نمی‌کرد. شرایط برای نام ال‌جی در این میان حتی از برندی مثل سونی که از لحاظ سهم بازار و تنوع کالای موبایل در جایگاه پایین‌تری از این شرکت قرار می‌گیرد نیز دشوارتر به نظر می‌رسد؛ ال‌جی با وجود حضور دائمی در تمامی تولیدات IT و رسانه ای از تلویزیون و سینمای خانگی تا اسمارت‌دیوایس‌ها و محصولات جانبی و حتی لوازم خانگی تقریبا همیشه در سایه نام بزرگ‌تر سامسونگ در اکثر جنبه‌ها قرار گرفته و کالاهای متنوع این برند دائما توسط خریداران با نمونه‌های مشابه سامسونگ از لحاظ شکل بدنه، طراحی ظاهری و قیمت ورود به بازار مقایسه می‌شوند و این در حالی‌ست که معمولا تلاشی برای مقایسه کیفی محصولات صورت نمی‌گیرد. اصرار ال‌جی در تصاحب سهم بیشتری از کالای لوازم خانگی، وضعیت این برند در این سوی بازار را بلاخره پس از مدت‌ها با بهبود روبرو ساخته و این شرکت در حال حاضر طبق آخرین آمار از لحاظ تعداد در جایگاه چهارمین برند جهانی لوازم خانگی قرار گرفته‌ است.

کالای موبایل اما از بازار پیچیده‌تری نسبت به لوازم خانگی برخوردار است و دغدغه فعلی ال‌جی همچون سامسونگ در سال‌های دور ایجاد برند و اعتمادسازی در میان کاربران است که اثرات آن را به وضوح می‌توان در قیمت کاملا رقابتی، تنوع فراوان و حضور در بالاترین سطح بازار جست‌و‌جو کرد. ال‌جی برای تمرکز بیشتر و کسب سهم بیشتری از بازار تلفن‌های همراه به‌صورت جدی تنها به سیستم‌عامل اندروید پرداخته و هیچ برنامه‌ای در حال حاضر برای ارائه اسمارت‌دیوایس‌های دیگر به‌خصوص در رده ویندوزفون ندارد. در لیست محصولات این برند در یکی دو سال گذشته با دسته‌بندی‌های جدیدی در دو کلاس اصلی L و G روبرو می‌شویم که با مدل‌های مختلف به خوبی تمامی نیازهای کاربران از حداقل امکانات تا بالاترین سطح بازار را پوشش می‌دهند. مدل‌های مختلف سری L که نسل جدید آن با عنوان L II نیز در سال جاری وارد بازار شده است با اعداد مختلف از 1 تا 9 شناخته می‌شوند که طبق انتظار کمترین امکانات و قیمت در L1 و بالاترین قابلیت‌ها در L9 در دسترس قرار دارد. مدل‌های این کلاس که معمولا دارای ورژن دو سیم‌کارت نیز هستند در بالاترین سطح خود نیز از حداکثر امکانات مورد انتظار اسمارت‌فون‌های سطح متوسط فراتر نمی‌روند و بدین‌ترتیب منجر به ایجاد سردرگمی برای خریداران با بودجه‌های بالاتر نمی‌شوند. با گذر از سری L و ارتقا نسبی بودجه به قلمروی پرهیاهوی سری G گام می‌گذاریم. این سری که نخستین بار در تابستان 2012 و تقریبا همزمان با نخستین همکاری ال‌جی با گوگل در ساخت نکسوس 4 با معرفی Optimus G رونمایی شد در مقایسه با پیشرفته‌ترین اعضای سری L نیز امکانات پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ارتقا حافظه RAM به 2 گیگابایت و استفاده از دوربین‌های پیشرفته‌تر با وضوح بیش از 8 مگاپیکسل اشاره کرد.

تصویر بالا: Optimus G (سمت راست) و Nexus 4 (سمت چپ)

نسل دوم این خانواده با عنوان Optimus G Pro‌ در آوریل 2013 به بازار ارائه شد و در نهایت جدیدترین و آخرین مدل از سه‌گانه سری G که با حذف عنوان Optimus به سادگی G2 خوانده می‌شود در ماه گذشته میلادی به بازار عرضه شد. امکانات و قابلیت‌های پیش‌بینی شده در G2 در کنار طراحی متفاوت و نوآوری‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، این مدل را به یک‌باره به بالاترین سطح بازار و از جنبه های گوناگونی فراتر از پر‌فروش‌های محبوبی چون Samsung GS4 و Sony XPERIA Z پرتاب کرد و برگ برنده ارزنده‌ای را در جهت تصاحب سهم بیشتری از بازار اسمارت‌فون‌های اندرویدی در اختیار ال‌جی قرار داد.

تصویر بالا: Optimus G Pro

G2 برخلاف Optimus G و G Pro که به‌ترتیب با تاخیرهایی نزدیک به 6 و 4 ماه به بازار ایران ارائه شدند این بار تقریبا بدون تاخیر در اختیار خریداران داخلی قرار گرفت و شانس تهیه همزمان آن با قیمتی نسبتا مناسب برای کاربران داخلی نیز مهیا شد.

جعبه محتویات

باکس کوچک G2 از همان نگاه اول تفاوت محسوسی را با جعبه بزرگ و عریض G Pro‌ نشان می‌دهد و بدون در نظر گرفتن عناوین، امکان تشخیص هم‌خانواده بودن این دو مدل وجود ندارد. این جعبه که برای جذب آسان در طبیعت با مواد قابل بازیافت و نوشته‌هایی از جنس جوهر سویا ساخته شده است طبق انتظار حاوی کابل USB، شارژر، هدست سیمی و ابزاری برای دسترسی به سیم‌کارت است. شارژر G2 دارای ولتاژ خروجی 5 ولت و جریان 1.8 آمپری است.

جذاب‌ترین نکته قابل اشاره در میان اجزای ارائه شده همراه G2 مثل دیگر اعضای سری G هدست متفاوت و با کیفیت آن است که QuadBeat 2 نام دارد و نسبت به هدست پیش‌فرض G Pro به نام QuadBeat Pro از طراحی و ساختاری کاملا متفاوت برخوردار است. درایور بزرگ و فلزی QuadBeat Pro برتری ظاهری اصلی هدست G Pro نسبت به نمونه ارائه شده در G2 را تشکیل می‌دهد و در سوی مقابل نیز QuadBeat 2 از دهانه خمیده خروجی صدا با جای‌گیری مناسب در گوش بهره می‌برد. با گذر از مسائل ظاهری و بررسی شدت و کیفیت صدای خروجی از این دو هدست شرایط برای مقایسه بهتر این دو مدل فراهم می‌شود. در دنیای واقعی QuadBeat Pro یعنی هدست ارائه شده همراه با G Pro با اختلاف نامحسوس و ناچیزی صدای بلند‌تری نسبت به رقیب خود ایجاد می‌کند اما در بحث تفکیک صدا در فرکانس‌های بالا (صداهای زیر همچون صدای سنج) برتری با QuadBeat 2 است. در مبحث ارگونومی و قرارگیری بهتر هدست در گوش نیز امتیاز بالاتر را باید به هدست G2 ‌اختصاص داد.

طراحی بدنه

با خارج کردن دستگاه از درون جعبه و تا قبل از روشن کردن آن، G2 مدلی یک‌دست و خالی از اجزای سخت‌افزاری معمول به نظر می‌رسد؛ زیر صفحه‌نمایش از هیچ دکمه‌ای استفاده نشده و جست‌وجو برای یافتن کنترلرهای معمول در کناره‌های دستگاه نیز به نتیجه چندانی ختم نمی‌شود. کاور براق بخش پشتی با حس مثبتی در دست همراه می‌شود و با اینکه جنس لغزنده آن احتمال افتادن گوشی از دست را تقویت می‌کند اما شکل منحنی کناره‌ها تا حدودی از این لغزندگی کاسته است. بدنه تمام پلاستیکی دستگاه تردیدی در جذب کوچک‌‌ترین اثرات انگشت به خود راه نمی‌دهد و به‌خصوص در نسخه مشکی‌رنگ، تمییز کردن دائمی گوشی از جمله معمول‌ترین درگیری‌های تمام‌وقت کاربران به حساب می‌آید.

پشت گوشی در بخش بالایی و چپ و راست با شیب ملایمی به سمت داخل متمایل شده است اما این طراحی در پایین دستگاه با تغییر روبرو شده و یک لبه تخت با زاویه‌ای نزدیک به 90 درجه‌ ظاهر G2 در این قسمت را متفاوت از دیگر بخش‌های این اسمارت‌فون جلوه می‌دهد. پشت و روی دستگاه در G2 از دو قسمت مجزا تشکیل شده که با وجود یک تکه نبودن امکان جداسازی کاور پشتی برای آن در نظر گرفته نشده است. این طراحی در گام اول به معنای دسترسی نداشتن به باتری و با بررسی بیشتر به معنای عدم امکان ارتقا حافظه داخلی از طریق کارت حافظه است.

اما بی‌شک تفاوت اصلی G2 با تمامی اندرویدفون‌ها و شاید تمامی گوشی‌های موبایل انتقال کنترلرهای پر کاربرد تغییر صدا و کلید پاور به پشت دستگاه در زیر لنز دوربین است که تصمیم متهورانه‌ای برای طراحان این مدل به شمار می‌رود. به این جنبه از طراحی G2 در هنگام بررسی اجزای بخش پشتی بیشتر خواهیم پرداخت.

در نهایت به‌عنوان یکی دیگر از جنبه‌های تفاوت G2 نسبت به تمامی اندرویدفون‌های دارای نشان LG باید به نبود هرگونه دکمه کنترلی در زیر صفحه‌نمایش اشاره کرد؛ جایی‌که همواره محل دو کلید لمسی و یک کلید فیزیکی در مرکز بود. ال‌جی با صرفنظر کردن از چینش کلاسیک این قسمت سامسونگ را در استفاده از ترکیب تنها گذاشته است.

ابعاد و وزن

با در نظر گرفتن صفحه‌نمایش 5.2 اینچی G2 انتظار مشاهده گوشی بزرگ‌تر و سنگین‌تری از نمونه‌های 5 اینچی معمول مثل GS4 یا XPERIA Z را داریم، امری که در واقعیت نیز تا حدودی به حقیقت می‌پیوندد. G2 با ارتفاع 138.5 میلیمتری نسبت به GS4 کمتر از 2 میلیمتر بلندتر است و مقایسه آن با XPERIA Z حتی 0.5 میلیمتر کاهش ارتفاع را نیز نشان می‌دهد. با وارد کردن دیگر رقبای 5 اینچی همچون Sony XPERIA Z1 با ارتفاع 144 میلیمتری و Butterfly S از اچ‌تی‌سی با ارتفاع 144.5 میلیمتر به روشنی می‌توان به اهمیت کاهش چشمگیر ابعاد دو قسمت بالا و پایین صفحه‌نمایش در G2 پی برد. ماجرا در مورد عرض دستگاه نیز به همین صورت تکرار می‌شود. عرض 70.9 میلیمتر دستگاه تنها اندکی بیش از 1 میلیمتر بیشتر از GS4، تقریبا مساوی با Z و بیش از 3 میلیمتر کمتر از Z1 است. علت این مسئله را نیز با یک بار روشن کردن پنل و مشاهده حاشیه‌های اندک دو طرف صفحه‌نمایش به وضوح می‌توان مشاهده کرد. ضخامت 8.9 میلیمتری G2 اما چندان فوق‌العاده و انقلابی نیست و تقریبا تمامی رقبا از XPERIA Z تا GS4‌ و حتی Z1 غول‌پیکر از ضخامت کمتری برخوردارند.

از وزن 143 گرمی G2 نمی‌توان چندان ناراضی بود و با اینکه وزن آن در دست به خوبی احساس می‌شود اما با تقسیم وزن در اکثر قسمت‌ها مشکلی در استفاده دیده نمی‌شود.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش اولین ضلع مثلت طلایی برتری G2‌ در مقابل رقبای آن است. نکته جذاب در مورد این پنل 5.2 اینچی البته به نکته‌ای خارج از مرزهای پنل و دقیقا در فاصله دو میلیمتری از آن نهفته است؛‌ حاشیه‌های جانبی صفحه‌نمایش در G2 تا اندازه‌ای کوچک است که اختلاف آن نسبت به رقبا را در همان برخورد اول می‌توان به وضوح مشاهده کرد. مقایسه این قسمت با حاشیه‌های جانبی صفحه‌نمایش GS4 به‌عنوان یکی از نزدیک‌ترین رقبا در این زمینه با وجود یکسان بودن نسبی حاشیه‌های هر دو مدل در رقمی نزدیک به 2.5 میلیمتر، به‌علت حذف نوار تیره دورتادور صفحه‌نمایش و نزدیک شدن پنل به لبه‌های کناری دستگاه، ظاهر G2 را به‌شدت مدرن‌تر از رقیب مستقیم این مدل و تمامی اندرویدفون‌های فعلی بازار نشان می‌دهد.

   

رزولوشن Full HD این پنل در ابعاد 5.2‌ اینچی، فشردگی نزدیک به 423.6 پیکسل در هر اینچ ایجاد می‌کند که بسیار فراتر از حد رتینا و محدودیت‌های فیزیکی چشم غیر مسلح انسان در تشخیص پیکسل‌های تشکیل دهنده تصویر است و بنابراین از نزدیک‌ترین فواصل نیز امکان تشخیص اجزای ریز تصویر وجود ندارد. ال‌جی از فناوری ساخت این پنل با عنوان True-HD IPS+ یاد می‌کند که در نام‌‌گذاری هیچ تفاوتی با Optimus G Pro ندارد. در عمل اما این دو پنل بسیار متفاوت از هم عمل می‌کنند و نه‌تنها در مواردی همچون کیفیت رنگ، کنتراست و به‌خصوص زاویه دید برتری کامل با پنل G2 است، بلکه از لحاظ روشنایی و عملکرد در نور مستقیم خورشید نیز به‌علت بازتابش کمتر نور از سطح G2 برتری با اختلاف اندکی در اختیار این مدل است.

فلیپ‌کاور QuickWindow

از جمله لوازم جانبی ارائه شده برای G2 از سوی ال‌جی باید به فلیپ‌کاور جدیدی به نام QuickWindow اشاره کرد که ایده جالبی را به نمایش می‌گذارد. یکی از مشکلات همیشگی استفاده از گوشی‌های بزرگ با صفحه‌نمایش‌های غول‌آسا چگونگی هندل کردن کاربری‌های ساده‌ای همچون دریافت تماس، خواندن پیامک یا دسترسی به کنترلرهای موسیقی در حین حرکت است جایی‌که برای کاربری‌های ساده‌ای همچون موارد ذکر شده احتیاج به استفاده از هر دو دست برای دسترسی به قسمت‌های مختلف صفحه‌نمایش است. برای حل این مشکل به‌جز گزینه‌های مدرنی همچون ساعت‌های هوشمند که مطمئنا تا چند سال آینده روی دست بسیاری از کاربران ظاهر خواهند شد راه‌حل‌‌‌های دیگری نیز وجود دارد که ظاهرا ال‌جی به یکی از آن ها دست یافته است. کاور پوشاننده صفحه‌نمایش (فلیپ‌کاور) G2 دارای یک فضای باز مستطیلی در بخش بالایی است که پنجره‌ای نزدیک به 1.5 اینچ را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. QuickWindow یا پنجره کوچک این قسمت مطابق نام خود برای دسترسی سریع در نظر گرفته شده و به محض بسته شدن کاور با بک‌گراندی مشابه پس‌زمینه خود دستگاه روشن می‌شود. این صفحه کوچک با 3 اسکرول متوالی صفحاتی برای نمایش زمان، وضعیت آب و هوا و بلاخره کنترلرهای موسیقی را نشان می‌دهد و در صورت دریافت تماس، امکان پاسخ‌‌گویی وجود دارد. پیامک‌های رسیده نیز در این صفحه قابل رویت هستند. این موارد البته تنها گزینه‌های در نظر گرفته شده برای QuickWindow هستند و کاربرد دیگری در حال حاضر برای آن در نظر گرفته نشده است. فلیپ‌کاور اختصاصی G2 به‌صورت یک قاب جداگانه کل قسمت‌های دستگاه در پشت، کناره‌ها و بخش رویی را در بر می‌گیرد اما برخلاف مدل‌های مشابه‌ای همچون فلیپ‌کاور G Pro به‌علت جدا نشدن کاور بخش پشتی امکان تعویض آن به‌طور کامل با کاور باتری وجود ندارد که این مسئله ضخامت نهایی دستگاه پس از استفاده از این کاور را به حوالی 13 میلیمتر می‌رساند.

زیر صفحه‌نمایش G2 از هیچ المانی به‌جز نشان ال‌جی استفاده نشده و در بالا نیز گزینه‌های تکراری این قسمت شامل اسپیکر تماس، دوربین دوم و حسگرهای دوگانه تنظیم نور و Proximity را می‌توان مشاهده کرد. وضوح دوربین دوم G2 بدون تغییر نسبت به G Pro‌ برابر 2.1‌ مگاپیکسل با فیلم‌برداری 1080p با 30 فریم در ثانیه در نظر گرفته شده است.

کناره‌های دستگاه

در نگاه اول به‌جز بخش پایینی دستگاه نکته دیگری در کناره‌های G2 حضور ندارد اما با بررسی دقیق‌تر اسلات جای‌گذاری سیم‌کارت در سمت چپ همراه با میکروفون دوم و پورت مادون قرمز را در بالا می‌توان مشاهده کرد.

جذابیت اصلی بخش پایینی این مدل دو دریچه صدا در دو سوی پورت USB است که ظاهرا برای ایجاد صدای استریو در این بخش حضور پیدا کرده‌‌اند. واقعیت اما چیز دیگری است و تنها یکی از این دریچه‌ها یعنی سمت راستی پنهان‌کننده اسپیکر اصلی دستگاه بوده و دیگری میکروفون تماس گوشی است. این ترکیب کاملا مشابه تجربه اپل در این زمینه به نظر می‌رسد و حتی محل اسپیکر اصلی در سمت راست این قسمت نیز تفاوتی با طراحی اپل ندارد. به‌جز اسپیکر و میکروفون تماس، بخش پایینی G2 حاوی جک هدست و پورت اتصالات سیمی Micro USB است.

فناوری USB استفاده شده در این پورت برای انتقال تصویر مثل نکسوس 4 و برخلاف تقریبا تمامی اسمارت‌فون‌های مشابه از نوع SlimPort است که با اینکه همچون MHL برای ایجاد خروجی با کیفیت تصویر به نمایشگرهای خارجی به‌کار می‌رود اما تفاوت‌های مهمی نیز نسبت به MHL در آن به چشم می‌‌خورد. تفاوت اصلی این دو در چگونگی تامین انرژی مورد نیاز اداپتورهای این دو فناوری نهفته است؛ جایی‌که MHL انرژی خود را از طریق منبع انرژی جداگانه تهیه می‌کند و SlimPort نیازی به این مورد ندارد. دومین اختلاف در رزولوشن خروجی تصویر است که در SlimPort از خروجی 1080p با 60 فریم در ثانیه در حالت دو بعدی و 1080p با 30 فریم در ثانیه در حالت 3D پشتیبانی می‌شود اما در نسخه‌های 1 و 2 فناوری MHL، این رقم حداکثر به 1080p با 30 فریم در ثانیه محدود شده است. در ورژن سوم MHL البته این مشکل حل شده و وضوح تصویر در این فناوری به 2160p یا 4K با 30 فریم در ثانیه می‌رسد. نسخه سوم MHL هنوز در اسمارت‌فون‌های فعلی بازار حضور ندارد و دو رقیب اصلی G2 یعنی GS4 و Note 3 از سامسونگ نیز همچنان از نسخه دوم MHL با محدودیت‌های ذکر شده استفاده می‌‌کنند. نکته جالب دیگر در این میان به طراحی SlimPort براساس استاندارد DisplayPort باز می‌گردد که علاوه بر پورت HDMI امکان دریافت خروجی DVI یا VGA از این پورت را نیز با اداپتورهای مخصوص فراهم می‌آورد. در حال حاضر به‌جز LG G2، مدل‌های بسیار معدودی از DisplayPort بهره می‌برند که از آن جمله می‌توان به نکسوس 4 و نسل جدید نکسوس 7 (Nexus 7 2013) اشاره کرد. پورت USB در G2 به‌جز خروجی تصویر طبق انتظار از اتصال گجت‌های خارجی دارای USB (حافظه فلش، دسته بازی، موس و کیبورد، هاب یو اس بی و...) بر مبنای OTG نیز پشتیبانی می‌کند.

پشت دستگاه

نگفته پیداست که پس از برگرداندن G2 به پشت نگاه تمامی کاربران به کدامین قسمت خیره خواهد ماند. ترکیب جدید کلیدهای دوگانه تغییر صدا و کلید پاور که به صورت سه کلید فیزیکی در زیر لنز دوربین قرار گرفته‌اند ظاهر نامأنوس و غیر معمولی را به نمایش می‌گذارند که پیش از این در هیچ نمونه موبایلی دیگری مشاهده نشده است. طبق ادعای ال‌جی علت در نظر گرفتن این قسمت برای کلیدهای تغییر صدا و پاور، فرم معمول در دست‌گیری گوشی و جایگاه طبیعی انگشت اشاره است که بدون تلاش زیاد روی این دکمه‌ها تنظیم می‌شود. این ادعا البته با آنچه در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد تا حدودی متفاوت است و جایگاه طبیعی انگشت اشاره به‌جای محوطه زیر دوربین معمولا در کناره بالای دستگاه در چپ یا راست، (بسته به دستی که گوشی با آن گرفته شده) است اما همچنان دسترسی به این دکمه‌ها با انگشت اشاره کار چندان سختی نیست و به مرور زمان بسیاری از افراد به آن عادت خواهند کرد. مشکل اصلی این ترکیب، جدا از اشتباه گرفتن‌های پیاپی کلیدهای پاور و تغییر صدا به جای یکدیگر (به خصوص در هنگام گرفتن اسکرین شات با ترکیب کلید پاور و لوم پایین)، لمس همیشگی لنز دوربین در هنگام یافتن کلیدهاست و شیشه لنز از این رو همواره دارای ردی از اثرات انگشت است. اما جدا از مشکلات ذکر شده، این طراحی جدید نکات مثبتی را نیز در بر دارد که مهم‌ترین آن‌ها امکان هندلینگ گوشی با یک دست است که برای دستگاهی در این سایز امتیاز مهمی به شمار می‌رود. نکته مثبت بعدی در حین پاسخ‌گویی به تماس مشخص می‌شود جایی‌که راحتی بسیار بیشتری در دسترسی به Rocker تغییر صدا نسبت به کناره‌های دستگاه وجود دارد و از کلید میانی پاور نیز با فعال کردن گزینه آن در تنظیمات دستگاه می‌توان به عنوان قطع‌کننده تماس استفاده کرد. در نهایت یکی دیگر از نکات مثبت این طراحی جدید چراغ LED نشانگر دورتادور دکمه پاور در این قسمت است که در هنگام Silent بودن گوشی و قرار گرفتن آن به پشت کاربران را از Eventهایی نظیر دریافت تماس آگاه می‌سازد.

لنز دوربین، فلش LED و نشان ال‌جی در پایین دیگر موارد قابل ذکر در رابطه با بخش پشتی گوشی را تشکیل می‌دهند.

دوربین

وضوح دوربین استفاده شده در G2‌ مثل G Pro برابر 13 مگاپیکسل با امکان ایجاد تصاویری با سایز 3120×4160 پیکسل در حالت 4:3 و 2340×4160 پیکسل (10 مگاپیکسل) در حالت واید 16:9 است. این دوربین اما یک تفاوت بزرگ با G Pro و پیش از آن Optimus G دارد و برای اولین بار در اسمارت‌فون‌های ال‌جی به لرزش‌گیر اپتیکال دست (OIS) مجهز شده است. این ویژگی که پیش از این در اسمارت‌فون‌های دیگری نظیر Lumia 920 وLumia 1020 نوکیا و اچ‌تی‌سی One نیز مشاهده شده بود با تصحیح لرزش دست کاربران تصاویر بهتری را به‌خصوص در نور کم برداشت می‌کند.

ساختاری منویی دوربین نسبت به G Pro با تغییرات مشخصی روبرو شده و با اینکه همچنان سوئیچر تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری همراه با شاتر دوربین و نمایی از آخرین تصویر برداشت شده در ستون سمت راست و تنظیمات دوربین در ستون سمت چپ قرار دارند اما تعداد دکمه‌های حاضر در سمت چپ از 5 به 4 کاهش یافته و شکل ظاهر شدن تنظیمات نیز از حالت لیست قابل اسکرول به ترکیب جدول ماتریسی تغییر شکل داده‌اند. گزینه‌های حاضر در ستون سمت چپ ساختار منویی دوربین در G2 برخلاف G Pro قابل شخصی سازی نبوده و گزینه Edit quick menu که در G Pro بدین منظور مورد استفاده قرار می‌گرفت در G2 حذف شده است.

از تنظیمات قابل اشاره در این دوربین می توان به امکان افزایش حساسیت (عدد ISO) تا عدد 800 اشاره کرد که با توجه به لرزش‌گیر اپتیکال دست اهمیت بالاتری نسبت به دیگر دوربین‌های موبایلی دارای این قابلیت دارد. تنظیمات فوکوس این دوربین را مثل G Pro می‌توان از بین سه گزینه Auto، Manual و Face tracking انتخاب کرد.

نخستین اختلاف مشهود عکس‌های گرفته شده توسط G2 با نمونه‌های برداشت شده توسط G Pro کاهش چشمگیر میزان نویز است که حتی از روی صفحه‌نمایش خود دستگاه و قبل از افزایش سایز تا اندازه واقعی سپس برش ناحیه یکسان در عکس (کراپ 100 درصد) کاملا واضح و مشهود به نظر می‌رسد. میزان جزئیات، کیفیت رنگ و کنتراست این دوربین نیز نسبت به استانداردهای ال‌جی در این زمینه بسیار بالاتر است و به راحتی می‌توان آن را یکی از بهترین دوربین‌های موبایلی فعلی و رقیبی برای GS4 سامسونگ به حساب آورد. تصاویر برداشت شده توسط G2 در مقایسه با G Pro تا حدودی از زاویه دید محدودتری برخوردارند که شاید این یکی از تنها نکات منفی دوربین G2 نسبت به برادر بزرگ‌تر آن باشد.

تصویر بالا: Normal - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

 

تصویر بالا: Intelligent Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

 

تصویر بالا: HDR - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

یکی دیگر از جذابیت‌های دوربین پیشرفته G2 در بخش فیلم‌برداری آن قرار دارد. حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین طبق انتظار 1080p است اما نرخ برداشت تصویر در آن از حداکثر 30 فریم در ثانیه به 60 فریم در ثانیه ارتقا پیدا کرده است. البته گزینه فیلم‌برداری با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه نیز همچنان در میان گزینه‌های قابل انتخاب در این حالت دیده می‌شود. فیلم‌برداری با 60 فریم در ثانیه تصاویر روان‌تری را ایجاد می‌کند که البته از حجم فایل بسیار بالاتری نیز برخوردارند. یک دقیقه فیلم‌برداری در این حالت نزدیک به 214 مگابایت حجم حافظه را اشغال خواهد کرد و این در حالی‌ست که برداشت 1 دقیقه‌ای ویدئو در حالت 30 فریم چیزی نزدیک به 140 مگابایت حافظه را به خود اختصاص می‌دهد. بیت‌ریت ویدئوهای فول‌اچ‌دی و 60 هرتزی این دوربین برابر 30Mbps و ویدئوهای معمول 30 هرتزی با همین وضوح نزدیک به 20Mbps است. کیفیت ویدئوهای این دوربین در هر دو حالت ذکر شده با رنگ‌های زنده، جزئیات فراوان و کنترل نویز در سطح مناسبی قرار دارد اما با حرکت‌های گاه و بیگاه دست حالت کش آمدن تصویر به‌عنوان پدیده‌ای معمول در دوربین‌های موبایلی بروز می‌کند. میدان دید فیلم‌برداری G2 اندکی از عکاسی آن نیز محدودتر است.

باتری

یکی دیگر از جنبه‌های نوآورانه طراحی G2 به گفته سازندگان این مدل در بهینه‌سازی منبع تامین انرژی این مدل به وقوع پیوسته است. G2 نسبت به مدل قبلی این خانواده یعنی G Pro از ابعاد بسیار کوچک‌تری در تمامی جنبه‌ها برخوردار بوده و 11.7 میلیمتر در ارتفاع، 5.2‌ میلیمتر در عرض و بلاخره 0.5‌ میلیمتر در ضخامت کوچک‌تر شده است. کوچک‌سازی در تمامی جنبه‌ها فضای در اختیار طراحان برای تعبیه یک باتری حجیم در ساختار دستگاه را با محدودیت روبرو ساخته و طبیعتا ظرفیت باتری باید بسیار کوچک‌تر از G Pro‌ باشد. در عمل اما این مسئله، مشکلی برای طراحان ایجاد نکرده و باتری 3000 میلی‌آمپر ساعتی این مدل با وجود تمامی کوچک‌سازی‌ها تنها نزدیک به 5 درصد از ظرفیت کمتری نسبت به G Pro برخوردار است.

کلید طلایی ال‌جی در حجیم نگه‌داشتن ظرفیت باتری با وجود کاهش حجم دستگاه استفاده از طرحی موسوم به Stepped design یا طراحی پله‌ای در کنار دانسیته بالاتر باطری است که برخلاف تمامی باتری‌های تخت موجود، یک پله دیگر در قسمت خالی مابین کاور و باتری تخت برای جای‌گذاری سلول‌های جدید در نظر گرفته است. بدین‌ترتیب با توجه به گفته‌های شرکت سازنده به‌جز باتری تخت اولیه با ظرفیت 2590mAh یک پله دیگر با ظرفیت 410mAh نیز روی باتری قبلی تعبیه می‌شود و ظرفیت نهایی به 3000mAh‌ می‌رسد. این موضوع ظاهرا یکی از دلائل جدا نشدن کاور باتری در G2 برخلاف اغلب محصولات قبلی ال‌جی است. طبق ادعای ال‌جی برای کاهش هرچه بیشتر مصرف باتری در G2 از یک چیپ‌ست جدید نیز استفاده شده که تا 20 درصد در کاهش مصرف موثر خواهد بود. زمان‌های رسمی این باتری برابر 12 روز کارکرد Stand-by و بیش از 18 ساعت مکالمه اعلام شده است. در زمان استفاده از گوشی مصرف انرژی دستگاه در سطح مناسبی قرار داشت و با کنترل مصرف به سادگی می‌توان انتظار رسیدن به روز سوم با یک بار شارژ را نیز داشت.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

ال‌جی با وجود ارائه شدن نسخه 4.3 اندروید جلی‌بین همچنان ترجیح داده تا در G2‌ نیز از ورژن قبلی 4.2.2 استفاده کند البته ممکن است در آینده نزدیک با پرش از نسخه 4.3 ورژن 4.4 اندروید برای G2 ارائه شود. زمان استارت‌آپ G2 از لحظه فشردن دکمه پاور تا پدیدار گشتن لاک اسکرین نزدیک به 14 ثانیه است در حالیکه همین زمان در G Pro‌ نزدیک به 27 ثانیه به طول خواهد انجامید.

 

صفحه قفل یا لاک‌اسکرین دستگاه در حالت پیش‌فرض در بالا اطلاعات تاریخ و زمان را نشان می‌دهد و یک پله پایین‌تر از آن نیز نام اپراتور و امکان برقراری تماس‌های فوری اورژانسی در دسترس قرار دارد. با اسکرول کردن اطلاعات اپراتور رو به پایین یا اسکرول افقی ساعت امکان دسترسی به صفحات دیگر لاک‌اسکرین بدون باز شدن قفل دستگاه فراهم می‌شود. با این قابلیت که یکی از ویژگی‌های اندروید 4.2 به حساب می‌آید امکان قرار دادن برخی ویجت‌های خاص در هریک از صفحات لاک‌اسکرین وجود دارد. در G2 به‌طور پیش‌فرض صفحه سمت راست برای دوربین در نظر گرفته شده و در حداکثر 4 صفحه دیگر ویجت‌هایی نظیر ساعت آنالوگ و دیجیتال،‌ تقویم و اپلیکیشن ریموت کنترل قابل جای‌گذاری است. افکت باز شدن صفحه‌نمایش در G2 با ظاهر شدن نمایی از صفحه زیرین صورت می‌گیرد که تغییری نسبت به گذشته نداشته است.

   

چشم‌گیرترین نکته در صفحه Home ‌ردیف دکمه‌های مجازی زیر صفحه‌نمایش است که در اکثر موقعیت‌ها به‌جز پخش ویدئو، تماشای عکس و برخی اپلیکیشن خاص دیگر همواره در زیر صفحه‌نمایش دیده می‌شود. نکته جالب در مورد این کلیدها علاوه بر امکان جابجایی محل دو کلید back و منو با یکدیگر امکان افزودن کلید دسترسی به Notification Area بدون لمس قسمت بالای پنل و کلید Quick Memo است که جایگاه این دو کلید نیز از بین دو حالت گوشه سمت چپ و گوشه سمت راست به دلخواه قابل انتخاب کردن است.

   

قسمت Notification Area که با اسکرول دست از بالاترین نقطه صفحه‌نمایش رو به پایین ظاهر می‌شود تنها در یک مورد یعنی اضافه شدن اسلایدری برای تغییر صدا با گذشته متفاوت شده است و همه چیز از toggleهای متعدد ردیف بالایی، ردیف اپلیکیشن‌های موسوم به QSlide apps و نوار تغییر روشنایی در آن تکرار شده است.

منوی Setting یا تنظیمات کلی گوشی یکی دیگر از تغییرات لانچر جدید ال‌جی به حساب می‌آید. در این قسمت مثل رویه سامسونگ در این زمینه، تنظیمات مورد نیاز کاربر به چهار بخش در بالا تقسیم شده است که به ترتیب از چپ به راست شامل Networks (برای تنظیمات وای‌فای، بلوتوث، دیتای موبایلی، تنظیمات تماس، گزینه‌های اشتراک‌‌گذاری و...)، Sounds (برای تنظیمات نوع و حجم صدا همراه با ویبره)، Display (برای دسترسی به تنظیمات صفحه قفل و هوم‌اسکرین، تغییر اندازه ونوع فونت نوشتاری) و بلاخره General برای سایر تنظیمات می‌شود. در هریک از این قسمت‌های چهارگانه موارد جدید و جالب توجه‌ای دیده می‌شود که ذکر برخی از آنها خالی از لطف نیست.

نکته جالب در برگه Networks در بخش Call‌ دیده می‌شود جایی‌که امکان پایان دادن به تماس با دکمه power و قابلیتی برای ذخیره کردن خودکار شماره‌های ناشناس در نظر گرفته شده است.

در tab‌ دوم یعنی قسمت Sound گزینه‌ای برای تنظیم خودکار گوشی برای ورود و خروج به حالت Silent در نظر گرفته شده که برای کاربران اداری با نیاز به به سایلنت کردن روزانه گوشی در ساعت‌‌هایی خاص امکان جالبی به نظر می‌رسد.

در سومین tab یعنی Display دو گزینه Smart screen و Smart video دیده می‌شود که به ترتیب امکان روشن ماندن صفحه‌نمایش در هنگام تشخیص صورت کاربران و pause‌ کردن ویدئو در صورت تشخیص ندادن صورت افراد را فراهم می‌آورند. البته این فناوری در محیط‌های با نور کم یا تابش مستقیم نور به دوربین جلویی با محدودیت‌هایی روبرو می‌شود.

در همین صفحه امکان فعال کردن LEDهای نوتیفیکیش گوشی در جلو و پشت دستگاه فراهم است. LED دورتادور کلید پاور بخش پشتی در سه حالت دریافت تماس،‌ حین تماس و آلارم روشن می‌شود. در نهایت یک نکته بسیار جالب دیگر در تب Display قابلیتی برای تنظیم نسبت تصویر اپلیکیشن‌های مختلف است که توسط آن امکان تطبیق نسبت تصویر برنامه‌های جانبی نصب شده با نسبت تصویر صفحه‌نمایش وجود دارد.

در تب General و در قسمت Gesture همچنین گزینه جدیدی برای تب دوگانه روی صفحه‌نمایش برای روشن کردن و تکرار همین عمل روی Home Screen و صفحه قفل برای خاموش کردن پنل در نظر گرفته شده است؛ گزینه‌ای که با توجه به جایگاه دکمه پاور بسیار ضروری و کاربردی به نظر می‌رسد.

یکی دیگر از امکانات جدید و کاملا کاربردی G2 که دسترسی به آن در تب General فراهم شده است گزینه Guest mode یا حالت مهمان است که همانطور که از نام آن می‌توان حدس زد راه حل ساده‌ای برای نشان دادن گوشی به دیگران بدون نگرانی از محتوای درونی آن فراهم می‌‌آورد. در این منو pattern متفاوتی از pattern اصلی قفل صفحه‌نمایش ایجاد می‌شود که در زمان لزوم و هنگامی که گوشی در اختیار دیگران قرار می‌گیرد با وارد کردن این پترن متفاوت، گوشی به حالت Guest‌ وارد می‌شود.در این حالت تنها برخی برنامه‌های که از پیش توسط کاربر تعیین شده‌‌اند در دسترس خواهند بود و هیچ‌یک از منوها و برنامه‌های دیگر به دیگران نشان داده نخواهد شد. از دیگر کاربردهای این منو می‌توان به امکان بازی کودکان بدون نگرانی از برقراری تماس یا دسترسی به سایر قسمت‌ها اشاره کرد.

Slide Aside آخرین بخش جدید در تب General در تنظیمات G2 است که با فعال کردن آن با Swipe سه انگشتی دست به‌صورت افقی می‌توان تا دو برنامه دیگر را روی تب فعلی باز کرده و دسترسی سریع به هریک بدون بستن آنها فراهم کرد. این قابلیت در عمل چندان به راحتی انجام نمی‌شود و گوشی در تشخیص سه انگشت دقت و سرعت چندانی ندارد.

برنامه ریموت‌کنترل G2 با یک تغییر بزرگ نسبت به G Pro همراه شده است جایی‌که برای دستگاه‌های غایب این لیست امکان تعریف کلیدهای کنترلر جدید با نشانه‌ گرفتن ریموت رو به دستگاه و زدن دکمه مخصوص و انتقال آن روی یک ریموت کاستوم وجود دارد.

چیپ‌ست،‌ پردازنده و حافظه

LG G2 مثل دیگر بزرگان کلاس اسمارت‌فون همچون Sony XPERIA Z1 از خانواده پردازنده‌های Snapdragon 800 در قالب چیپ‌ست Qualcomm MSM8974 با چهار پردازنده 2.26 گیگاهرتزی Krait 400 بهره می‌برد. پردازش گرافیک در این چیپ‌ست بر عهده قطعه Adreno 330 است و از 2 گیگابایت حافظه RAM در آن استفاده شده است. حافظه داخلی دستگاه در دو ورژن 16 و 32 گیگابایتی ارائه می‌شود و همانطور که در متن نیز به آن اشاره شد از اسلات‌کارت حافظه برای ارتقا حافظه داخلی دستگاه خبری نیست. مدل ارائه شده به بازارهای داخلی ایران در حال حاضر ورژن 16 گیگابایتی G2 است که از این مقدار تنها چیزی در حدود 10.6 گیگابایت در اختیار کاربران است که رقم چندان زیادی به حساب نمی‌آید.

برای نخستین تست قابلیت‌های پردازشی G2، بنچ‌مارک کلی AnTuTu نسخه چهارم را برگزیدیم. در این تست که علاوه بر مسئله پردازش، سرعت رم و کیفیت گرافیک دو بعدی و سه‌بعدی را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد امتیاز بالاتر نشانگر کیفیت برتر دستگاه است. بهترین امتیاز G2 پس از انجام چندین باره این تست رقم 32761 بود که نسبت به مدل Z1 سونی تا حدودی نتیجه پایین‌تری به حساب می‌آید. Z1 این تست را با رقم 33987 پشت سر گذاشت. البته امتیاز G2 از Z Ultra با امتیاز 29414 بالاتر است. به‌عنوان یک نمونه از پردازنده‌های نسل قبل نیز می‌توانیم به G Pro با پردازنده‌های سری Snapdragon 600‌ اشاره کنیم که در همین تست به امتیاز 19785 دست پیدا کرد.

تست Single Thread یا تک منظوره Benchmark Pi برای محاسبه عدد پی تا یک رقم اعشار دومین محک G2 برای مشخص شدن قدرت پردازشی دستگاه است. رقم پایین‌تر در این تست یعنی سرعت بالاتر بخش پردازشی. بهترین زمان G2 در دفعات متعدد انجام این تست 99 میلی‌ثانیه بود و این در حالی‌ست که G Pro‌ هیچ‌گاه از حوالی 146 میلی ثانیه در این تست فراتر نمی‌رود. Z1 و Z Ultra نیز به‌عنوان دو اسمارت‌فون هم‌طراز به ترتیب به امتیازهای 117 و 114 میلی‌ثانیه دست پیدا کردند و بدین‌ترتیب G2 عملکرد بسیار بهتری از رقبای خود در این زمینه نشان می‌دهد.

تست دوگانه Vellamo دیگر محک G2 در بوته آزمایش است. این تست که در دو حالت HTML5 برای مشاهده عملکرد دستگاه در صفحات وب و تست پردازشی کلی Metal صورت می‌گیرد به ترتیب امتیاز 2584 و 1241 را برای G2 به همراه می‌آورد. Z Ultra به عنوان یک نمونه در دو تست مزبور به امتیاز 2956 و 1166 دست پیدا کرده و امتیاز Z1 نیز در این دو مورد 2580 و 1142 ثبت می‌شود.

در یکی از تست‌های گرافیکی به سراغ GFXBench 2.7.2 می‌رویم که در سناریوهای مختلف قدرت گرافیکی دستگاه را محک می‌زند امتیاز بالاتر در این تست نشان‌دهنده قدرت بالاتر بخش گرافیکی چیپ‌ست است. G2 در تست GFXBench 2.7 T-Rex HD در حالت صفحه‌نمایش روشن (Onscrenn) به 23 فریم در ثانیه دست پیدا می‌کند و در تست GFXBench 2.5 Egypt HD از همین بنچ‌مارک نیز امتیاز 48 فریم در ثانیه را ثبت می‌کند. به‌عنوان یک مقایسه Z Ultra تست T-Rex را با همان 23 فریم در ثانیه طی می‌کند اما در تست Egypt امتیاز بالاتر 51 فریم در ثانیه را نشان می‌دهد.

تست نهایی گرافیکی به بنچ‌مارک Epic Citadel ‌اختصاص دارد. حضور دائمی دکمه‌های سه‌‌گانه اندرویدی در زیر صفحه‌نمایش رزولوشن موثر تصویر را به 1080×1800 پیکسل کاهش می‌دهد. امتیاز نهایی G2 در این تست 57.7‌ فریم در ثانیه است. Z1 در همین شرایط و با رزولوشن مشابه 1080×1800 پیکسلی به 59.8 فریم در ثانیه دست پیدا می‌کند و در Z Ultra با وضوح 1080×1840 پیکسلی بار دیگر امتیاز 59.8‌ فریم در ثانیه ثبت می‌شود.

ارتباطات

G2 در زمینه ارتباطات تلفنی در هر سه گزینه موجود یعنی GSM، 3G و LTE قادر به فعالیت است و در بخش ارتباطات سریع تحت شبکه نیز به سرعت‌های 42.2Mbps‌ در HSDPA و 150Mbps در دانلود 4G دست پیدا می‌کند. بلوتوث گوشی نسخه چهارم است و اتصال وای‌فای آن نیز با پشتیبانی از استاندارد 802.11ac، وای‌فای دایرکت، DLNA و تشکیل هات‌اسپات مجموعه کاملی را تشکیل می‌دهد. NFC و اینفرارد در کنار گیرنده‌های GPS و GLONASS لیست ارتباطات این مدل را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

یافتن اشکال در LG G2 که شرکت سازنده از آن با عنوان VS980 نیز یاد می‌کند کار بسیار دشواری به نظر می‌رسد جایی‌که با در نظر نگرفتن مواردی همچون ماندن اثر انگشت، دسترسی نداشتن به باتری و حذف اسلات‌‌‌کارت حافظه، در سایر جنبه‌ها با یکی از ایده‌آل‌ترین اسمارت‌فون‌های High-end‌ امروزی روبرو هستیم؛ محصولی که تا زمان ارائه نشدن مدل‌های جدید رقبا به‌خصوص نسل پنجم Samsung Galaxy S از شرایط بسیار مثبتی برای جای گرفتن در بالاترین سطح هوشمندهای اندرویدی برخوردار است.

Butterfly S

در جعبه اچ تی سی Butterfly S یک سری لوازم جانبی مشاهده می شود که از آنها می توان به یک جفت هدفون که کمی بهتر از سایر هدفون های عرضه شده با گوشی های هوشمند رده متوسط می باشد، سوکت دیواری با کابل USB برای شارژ کردن گوشی و ابزار خارج کردن سیمکارت با برند HTC برای جایگزین کردن میکروسیمکارت اشاره کرد.

• 
• 

 

وجود بلندگوی دوم در قاب جلو موجب شده است که اچ تی سی Butterfly S در مقایسه با Butterfly اورجینال 1.5 میلیمتر طول بیشتری داشته باشد(144.5 در برابر 143میلیمتر). اگرچه هر چقدر باطری بزرگتر باشد تاثیر بیشتری بر قطر این گوشی هوشمند خواهد داشت. Butterfly S با قطر 10.6 میلیمتر بطور قابل ملاحظه ای قطورتر از Butterfly معمولی است. وزن گوشی نیز 20 گرم بالاتر است. (160 در مقایسه با 140 گرم برای Butterfly S اورجینال).

• 
• 
• 
• 

 

ساختار یکپارچه پلی کربنات مات در اچ تی سی Butterfly بسیار مطلوب بود اما اچ تی سی بنا به دلایلی تصمیم گرفت روش متفاوتی را برای طراحی مدل جایگزین آن در نطر بگیرد و در این گوشی از ساختار پلاستیکی براق استفاده شده است. طراحی پلاستیک براق و روشن قطعاً جذاب تر است اما این مورد یک سلیقه شخصی است و ممکن است نظر برخی کاربران را جلب نکند. 

• 

 

اثر انگشت و لکه خیلی زود روی این سطح ایجاد می شود و بطور مرتب باید آن را تمیز کنید. پرداخت جدید این سطح نیز بسیار لیز است که با وجود قطورتر بودن و سنگین تر بودن گوشی باید مراقب افتادن ناگهانی آن باشید. علاوه براین، پرداخت جدید نسبتاً ضعیف بکار گرفته شده است زیرا رنگ پوشش سوکت ها زود ورقه ورقه می شود و قاب پشت نیز سریعاً خراش بر می دارد. این ساختار در خور یک گوشی هوشمند نیست.

• 
• 

حسگر نور محیط و Proximity در بالای صفحه نمایش در طرف راست خروجی صدای گوشی/بلندگو و دوربین ثانویه 1.2MP 1080P در طرف چپ آن قرار دارد. اچ تی سی بار دیگر یک دوربین ثانویه زاویه گسترده فراهم کرده است که به شما امکان می دهد در زمان چت تصویری محتوای بیشتری را در فریم قرار بدهید( به صورت اورجینال از مکالمه تصویری پشتیبانی نمی شود).

• 

 

طبق معمول سایر گوشی های آندروید اچ تی سی، زیر صفحه نمایش سه کنترل وجود دارد و بلندگوی ثانویه نیز در این قسمت مشاهده می شود. کلیدهای لمسی خازنی Back، Home و Task Switcher دارای فواصل کافی هستند و بخوبی واکنش می دهند.  

• 

در طرف چپ گوشی هیچ پورت یا کلیدی وجود ندارد در حالی که کلید ولوم در طرف راست Butterfly S قرار دارد. این یک گوشی دیگر آندروید است که فاقد کلید دوربین می باشد.

• 
• 
• 

 

 میکروفن ثانویه، سوکت صوتی 3.5 میلیمتری و یک پوشش پلاستیکی کوچک که محل کارت حافظه microSD و محفظه میکروسیمکارت زیر آن قرار دارند در بالای گوشی مشاهده می شود. باز کردن این پوشش نسبتاً سخت است و به این منظور باید به سختی آن را فشار بدهید و علاوه براین رنگ این پوشش که به آسانی مخدوش می شود نیز آن را به یکی از ضعیف ترین طراحی ها تبدیل کرده است.
کلید پاور/قفل نیز در اینجا قرار دارد که کارکردن با آن راحت نیست. اچ تی سی می توانست این کلید را در یکی از دو طرف Butterfly S قرار بدهد که دسترسی با انگشت شصت یا اشاره به آن آسان تر می باشد. اچ تی سی بار دیگر یک دکمه سخت افزاری را که اغلب استفاده می شود در محلی قرار داد که دسترسی به آن بسیار دشوار است. درست مانند اچ تی سی One، کلید پاور این گوشی نیز پورت اینفرارد را در خود جا داده است که از آن برای کنترل لوازم خانگی مختلف استفاده می شود. 

• 
• 

 

طبق معمول، ورودی صدای گوشی و پورت microUSB در پایین گوشی وجود دارد که از آن برای انتقال داده، شارژکردن گوشی و به موجب پشتیبانی MHL برای خروجی تلویزیون استفاده می شود. با یک آداپتور MHL می توانید خروجی محتوای 1080P را مستقیماً از گوشی روی HDTV مشاهده کنید. بنابراین ارزش خرید آداپتور را دارد. پورت microUSB در این گوشی بر Butterfly اورجینال برتری دارد زیرا خیلی سفت نیست و به راحتی باز می شود.

• 
• 

لنز دوربین 4MP با منفذ F/2.0 در قاب پشت گوشی وجود دارد که فلاش LED نزدیک آن مشاهده می شود. تثبیت کننده تصویر اپتیکال وجود ندارد. این گوشی دارای یک باطری 3200Li-Ion میلی آمپر است که توسط کاربر قابل تعویض نیست. طبق اعلام اچ تی سی این باطری در مکالمه مداوم حداکثر 25 ساعت و در حالت آماده به کار در یک شبکه 3G تا 659 ساعت دوام می آورد.

• 
• 

صفحه نمایش

اچ تی سی Butterfly S دارای یک صفحه نمایش 5 اینچ 1080P است که نسل سوم Super LCD می باشد و تراکم پیکسل آن نیز 441ppi است یعنی قادر به تشخیص پیکسل های جداگانه نمی باشید. این صفحه نمایش دارای کنتراست عالی و رنگ های اشباع است و زوایای دید بسیار گسترده ای دارد. به موجب زوایای دید و وضح بالای صفحه نمایش به نظر می رسد تصاویر روی صفحه نمایش روی صفحه نقاشی شده اند. میزان روشنایی صفحه نمایش نیز رضایت بخش می باشد. خوانایی صفحه نمایش زیر نور خورشید خیلی عالی نیست اما مشکل ایجاد نمی کند. 

• 

بطور کلی می توان گفت که صفحه نمایش Butterfly S تقریباً مانند مدل قبلی آن است. این دو صفحه نمایش از بهترین ها در نوع خود محسوب می شوند و اچ تی سی نیز به آنها افتخار می نماید.

طراحی و امکانات ظاهری z1

سونی با گوشی Xperia Z ویژگی های جدید زیبایی را به طراحی آن اضافه کرد که OmniBalance نام دارد و Xperia Z1 نیز جدیدترین اصلاحات را به همراه آورد. قاب این گوشی پرچمدار 5 اینچ از آلومینیوم مقاوم ساخته شده است که این آلومینیوم از قالب بیرون آمده، حک شده و به صورت قطب مثبت در آمده است. پس از این فرآینده آنچه باقی مانده است یک فریم مستطیلی است که تمامی پورت ها، سوکت ها و دکمه ها و حتی دکمه آلومینیومی پاور که نشان تجاری این گوشی است روی آن قرار گرفته اند. علاوه بر این دو لایه ضد خش نیز به پنل پشت و جلوی گوشی اضافه شده است که جلوه خاصی به این طراحی زاویه دار می دهد.

• 
• 
• 
• 

از آنجایی که این یک محصول بهینه است سونی تلاش و هزینه ای را صرف آن نکرده است در حالی که بازیافت هزینه به همراه دارد. این گوشی در تمامی ابعاد کمی بزرگتر از Xperia Z است اگرچه سونی در مدل جدید Xperia Z1 خود یک حسگر بزرگ 1/2.3 اینچ و یک باطری 3000 میلی آمپر قرار داد.

• 

 
در مقایسه با نوکیا Lumia 1020 بدون احتساب برآمدگی دوربین (حسگر آن دو برابر بزرگتر است)، 10.4 میلیمتر قطر دارد و دارای یک باطری 2000 میلی آمپری است در حالی که سامسونگ Galaxy S4 Zoom دارای یک حسگر 1/2.3 اینچ می باشد و قطر زیادی دارد که دلیل آن زوم اپتیکال می باشد. در حالی که نوکیا و سامسونگ، طراحی و قابلیت حمل را قربانی دوربین کرده اند اما سونی راه دیگری را انتخاب کرد و با اینحال بهترین دوربین ممکن را در آن قرار داد. همانطور که گفته شد سونی Xperia Z1 بزرگتر از Xperia Z اورجینال است که آن هم یکی از جمع و جورترین گوشی های 5 اینچ نبود، اگرچه گوشی های کوچکتر با صفحه نمایش های بزرگتر نیز وجود دارند(مانند صفحه نمایش 5.2 اینچ در ال جی G2).
Xperia Z1 به راحتی در دست جا می گیرد و کار کردن با آن لذت بخش است. به موجب تاییدیه IP58 به مدت 30 دقیقه در عمق یک و نیم متری آب دوام می آورد. چندین گوشی در خارج از سری مدل های سونی دارای این قابلیت می باشند، مانند Galaxy S4 Active.

• 

قابلیت ضد آب مستلزم این است که پورت ها و سوکت های گوشی با پوشش های پلاستیکی و آستر لاستیکی پوشانده شوند. اگرچه سوکت صوتی 3.5 میلیمتری و دو پین pogo شارژ بدون پوشش می باشند زیرا پوشش محافظ موجب می شود وصل کردن و جدا کردن یک هدست یا کابل شارژ دشوار شود.

• 
• 
• 

دو پوشش نزدیک به پین های pogo وجود دارد که یکی برای محافظت از پورت microUSB با قابلیت MHL و دیگری برای محل کارت حافظه microSD است. با وجود حافظه کافی 16GB، سونی محل کارت حافظه نیز در Z1 فراهم کرده است.

• 
• 

تمامی دکمه های سخت افزاری در طرف دیگر گوشی قرار دارند که شامل دکمه آلومینیومی پاور سونی، کلید ولوم و کلید اختصاصی دیافراگم است. تمامی دکمه ها ساختار مطلوبی دارند و زمانی که آنا را فشار می دهید بخوبی واکنش می دهند.در اینجا پوششی نیز وجود دارد که محفظه میکروسیمکارت را می پوشاند. میکروسیمکارت داخل یک محفظه کوچک قرار می گیرد.

• 
• 
• 
• 

از آنجایی که بلندگو در پایین گوشی وجود دارد بنابراین زمانی که Z1 را روی یک میز قرار می دهید صدای آن خفه نمی شود. محل بند گوشی در پایین گوشه راست است.

• 

لنز G با یک فلاش LED در قاب پشت سونی Xperia Z1 مشاهده می شود. انتظار می رود دوربین برای عکس گرفتن در شرایط نور کم مبتنی بر حسگر بزرگتر از حد معمول باشد. لوگوی کوچک NFC نیز در قاب پشت وجود دارد که نشان دهنده محل فرستنده NFC است.

• 
• 
• 
• 

طبق اعلام سونی به موجب ارتقای تکنولوژی آنتن، میزان گیرندگی Z1 از Xperia Z اورجینال بهتر است. این گوشی در سه رنگ مشکی، سفید و بنفش وارد بازار می شود. قاب پشت و بخش هایی از کناره های گوشی رنگی هستند در حالی که قاب جلو در تمامی نسخه های رنگ گوشی Z1 به رنگ مشکی است.

• 
• 

پیش از این اشاره شد که فریم آلومینیومی آندیزه شده است و این در واقع یک فرآیند دو مرحله ای جدید است که امکان کنترل بهتر بر رنگ آلومینیوم در کناره های گوشی و حفاظت بهتر از فلز را فراهم می کند.

• 

 

صفحه نمایش

سونی Xperia Z1 دارای یک صفحه نمایش 5 اینچ Triluminous با وضوح 1080p و تراکم پیکسل 441ppi است. تصویر صفحه نمایش از طریق موتور اختصاصی X-Reality سونی ارتقا یافته است و بر اساس طراحی Opticontrast می باشد که شکاف هوا بین شیشه و صفحه نمایش را از بین می برد و موجب افزایش شفافیت می شود. صفحه نمایش دارای رنگ های عالی نیز می باشد.

• 
• 

 
نقطه ضعف صفحه نمایش های سونی این است که دارای زوایای دید ضعیف می باشند اما سونی در مدل های Xperia Z U ltra و Xperia Z1 این مشکل را برطرف کرده است. بدلیل انعکاسی بودن صفحه نمایش، خوانایی آن زیر نور خورشید ضعیف است.

بررسی تخصصی پردازنده 64 بیتی چیست و اپل چرا در این مورد تا این حد خوشحال است ?

بررسی تخصصی پردازنده 64 بیتی چیست و اپل چرا در این مورد تا این حد خوشحال است؟

چند روز قبل که اپل گوشی آیفون 5S را معرفی کرد بیشترین تمرکز و مانور این کمپانی در معرفی محصول جدیدش بر روی پردازنده جدید A7 بود که یک نسخه 64-bit است. اپل اعلام کرده که با این پردازنده چیپ‌ها به کاربران معماری کامپیوترهای خانگی را ارائه خواهند داد. چند روز بعد از اینکه اپل آیفون 5S را با این پردازنده معرفی کرد سامسونگ اعلام کرد که در گوشی بعدی خود از این نوع پردازنده‌ها استفاده خواهد کرد.

 

با همه این، به به گفتن‌ها و هیجان زده شدن دیگران، سوالی که برای بسیاری هنوز مطرح است این است که پردازنده 64 بیتی چیست و چرا ما باید به استفاده از این پردازنده در گوشی‌های خود علاقه داشته باشیم؟

 

 

امروز در این مقاله به این دو موضوع خواهیم پرداخت.

 

در حواب سوال اول همه با نظر اپل که استفاده از این پردازنده باعث می‌شود سرعت بیشتری برای گوشی به وجود آید موافق هستیم اما در مورد سوال دوم کمی موضوع پیچیده تر خواهد شد و جواب به همین سادگی‌ها هم نخواهد بود.

 

در ابتدا شاید تفاوت استفاده از پردازنده 64 بیتی برای کاربران عادی زیاد به چشم نیاید و تنها خوبی این پردازنده این باشد که iOS7 سریعتر و بهتر عمل می‌کند، اما در طولانی مدت با ورود این پردازنده به تبلت‌های اپلی و دیگر گجت‌های موبایلی تجربه کاربری این دستگاه‌ها به رایانه‌های شخصی بسیار نزدیک خواهد شد.

 

اما برای شروع و برای اینکه بفهمیم اپل چه کرده است اجازه بدهید که از مقایسه بیت‌ها با هم شروع کنیم.

 

32 یا 64: بیت‌ها چه هستند و چرا شما باید به آن‌ها توجه کنید؟

 

در زمینه پردازنده‌ها تعداد بیت‌ها یک مرجع اصلی برای این هستند که پردازنده در یک لحظه چه تعداد اطلاعات را می‌تواند آنالیز کند، به نظر می‌آید که پردازنده 64 بیتی باید دو برابر پردازنده 32 بیتی سرعت داشته باشد اما در اصل اینگونه نیست. اگر بخواهیم این موضوع را روشن کنیم بهتر است که یک مثال واضح برای شما بزنیم، تصور کنید که پردازنده یک کتابدار است و گوشی موبایل شما یک کتابخانه خیلی بزرگ است، این کتابدار 32 کمک کتابدار دارد که کتاب‌ها را برای آن می‌آورند و هر کدام در آن واحد تنها می‌توانند یک نوع کتاب را حمل کنند. اگر یک مشتری وارد این کتابخانه شود و 65 کتاب را بخواهد این کمک کتابدارها باید 3 بار برای آوردن این کتاب‌ها بروند و بیایند، اولین بار این کمک کتابدارها می‌توانند 32 کتاب را بیاورند و در سری دوم 32 کتاب دیگر را خواهند آورد که در مجموع می‌شود 64 کتاب برای بار آخر نیز برای آوردن آن 1 کتاب نیز باید آن راه را بروند و برگردند.

 

اکنون اگر آن کتابدار 64 کمک کتابدار داشته باشد آوردن آن 65 کتاب 3 برابر سریعتر خواهد شد زیرا کمک کتابداران تنها باید دو بار این مسیر را طی کنند، یکبار 64 کتاب را با هم خواهند آورد و یکبار دیگر 1 کتاب باقی مانده را می‌آورند. این وضعیت وقتی بحرانی‌تر می‌شود و 64 کمک کتابدار زمانی مفید تر واقع خواهند شد که مشتری 256 کتاب را از کتابدار بخواهد.

بنابراین پردازنده 64 بیتی سرعت بسیار بیشتری از پردازنده 32 بیتی خواهد داشت.

 

با تمام این تفاسیر 2 مسئله هستند که آیفون 5S را محدود می‌کنند:

 

اول اینکه برنامه‌ها برای اینکه از ظرفیت 64 بیتی پردازنده استفاده کنند باید به روز شوند، بنابراین توسعه دهندگان باید تلاش خود را شروع کنند.

 

دوم اینکه اگر چه پردازنده‌های 64 بیتی این امکان را می‌دهند که کمپانی‌ها بتوانند از رم‌های با ظرفیت بالاتر از 4 گیگابایت استفاده کنند (محدودیتی که پردازنده‌های 32 بیتی داشتند) اما هنوز گوشی‌ها به این میزان رم نیاز ندارند. اپل میزان رم گوشی‌های خود را فاش نمی‌کند و برای آیفون 5S نیز اینکار را نکرد اما حدس‌ها بر این است که آیفون 5 رم 1 گیگابایتی داشت، سامسونگ نیز اخیرا از یک رم 3 گیگابایتی بر روی نوت 3 خود استفاده کرد، بنابراین به نظر نمی‌آید که این موضوع محدودیتی باشد.

 

 

با این وجود چرا اپل یک گوشی 64 بیتی را معرفی کرد؟

 

پاسخ سوال در همگرایی که بین دیوایس‌های موبایلی و کامپیوترهای خانگی است نهفته است، اینترنت به شدت فاصله بین کامپیوترها و گوشی‌ها را از بین برده است و باعث شده که تجربه زندگی آنلاین ما از پلتفرم‌های مختلف امکان پذیر شود.

 

در حال حاضر بیشتر کامپیوترهای ویندوزی و مک‌ها با پردازنده‌های 64 بیتی به فروش می‌روند و اکنون اپل با تولید گوشی‌های 64 بیتی در حال آماده سازی آینده گوشی‌های موبایل است که کاربران بتوانند برنامه‌هایی که بر روی لپ تاب خود دارند را نیز بر روی موبایل خود داشته باشند. می‌دانید که اپلیکیشن‌های آیفون برای اپل سود هنگفتی را به همراه دارند پس چرا اپل نباید با یکپارچه سازی اپلیکیشن‌ها برای آیفون و آی مک و مک بوک‌ها این سود را بیشتر نکند؟

 

کارشناسان می‌گویند که با یکپارچه سازی iOS و Mac OS توسط ابزارهای توسعه دهنده Xcode در فضای 64 بیتی، بار دیگر اپل می‌تواند جلوتر از مایکروسافت و گوگل بایستد. شاید استفاده از این پردازنده 64 بیتی انقلابی که اپل همیشه به آن شهرت دارد را به وجود نیاورد اما باعث می‌شود تا اپل رشد زیادی کند با این پیامد که همیشه یک نگاه به سمت آینده دارد و در صدر رقابت ایستاده است.

Asus MeMO Pad HD7 - یک قدم تا فتح بازار

محصولات تبلتی ایسوس را باید در کلاس متفاوتی نسبت به تمامی دیگر سازندگان و تولیدکنندگان متعدد این رده قرار داد. شرکت ایسوس که پس از ساخت نخستین مدل‌های سری ترانسفورمر ساخت تبلت را بسیار جدی‌تر از گذشته دنبال کرد در اندک زمانی نزدیک به 1.5 سال‌ از ژانویه 2011 تا ژوئن 2012 به قطب بازار تبلت و نمادی برای کامپیوترهای پرتابل اندرویدی بدل شد. تا جایی‌که گوگل نیز ساخت تبلت‌های نکسوسی این برند را پس از یک دوره موفقیت‌آمیز بار دیگر به این مجموعه خوشنام واگذار کرد. کلید موفقیت و اعتبار ایسوس در ساخت تبلت علاوه بر مسئله کیفیت و قیمت مناسب به تنوع محصولات این برند ارتباط دارد؛ تبلت‌های ایسوس این روزها تقریبا در تمامی سطوح بازار برای رفع نیازهای مختلف کاربران در دسترس قرار دارند و از این بابت تولیدات هیچ شرکت دیگری با آنها قابل مقایسه نیست. از جمله پر طرفدارترین محصولات ایسوس خانواده تبلت‌‌های ارزان‌قیمت این برند با پسوند MeMO است که نخستین بار در ژانویه 2012 با به بازار ارائه شدند. از جمله نکات مشترک در مورد خانواده MeMO Pad‌ که در حال حاضر از 5 عضو 7 و 10 اینچی برخوردار است باید به پشتیبانی نکردن از سیم‌کارت و اتصالات تحت شبکه اشاره کرد.

ایسوس پس از تجربه موفقیت‌آمیز نخستین مموپد و تبلت ME172v به‌عنوان نسل دوم چند ماه پیش در نمایشگاه Computex 2013 محصولات تازه‌ای را به خانواده MeMO Pad افزوده که به ترتیب ابعاد MeMO Pad HD7 و MeMO Pad FHD10 نام دارند. این دو مدل نیز مثل ME172v از سیم‌کارت و اتصالات تحت شبکه پشتیبانی نمی‌کنند اما مشخصات سخت‌افزاری و قابلیت‌های آن ها به نسبت قیمت در نظر گرفته شده بسیار مناسب است. مدل 7 اینچی جدید این کلاس با عنوان MeMO Pad HD7 که با نام ME173x نیز شناخته می‌شود و در آستانه ورود به بازارهای داخلی و جهانی حضور است موضوع بررسی این نوبت ماست. با ما همراه شوید.

طراحی ظاهری

بدنه براق پلاستیکی، حاشیه‌های نسبتا زیاد صفحه‌نمایش در بالا و پایین، نبود اسپیکر تماس و کاور رنگی بخش پشتی مهم‌ترین نکات قابل ذکر در طراحی ظاهری HD7 هستند. بدنه دستگاه در برخی موارد همچون جایگاه دکمه‌های پاور و تنظیم صدا و دوربین و نشان ایسوس در بخش پشتی کاملا مشابه Fonepad است و از این لحاظ شباهت‌های فراوانی بین این دو مدل دیده می‌شود البته یک تفاوت بزرگ یعنی بدنه فلزی Fonepad‌ و بدنه تمام پلاستیکی MeMO Pad از میزان این شباهت‌ها کاسته است. کاور بخش پشتی HD7 در پنج رنگ خاکستری، سفید، آبی، صورتی و سبز ارائه می‌شود که با امتداد یافتن کاور پشتی تا لبه‌های جانبی، این رنگ از قسمت جلویی نیز به‌صورت یک نوار باریک دیده می‌شود. بخش رنگی پشت دستگاه با لبه‌های بیرون‌زده در نگاه اول قابل جدا شدن به نظر می‌رسد اما در عمل مثل تمامی دیگر تبلت‌های حال حاضر بازار دسترسی به محوطه زیر کاور به روش‌های معمول امکان‌پذیر نیست. در نهایت آخرین نکته قابل اشاره در مورد مموپد جدید نوار نسبتا بزرگ اسپیکر در بخش پشتی است که حداقل از لحاظ ظاهری نسبت به فون‌پد و مموپد اولیه بزرگ‌تر است.

ابعاد و وزن

ابعاد MeMO Pad HD7 برابر 10.8×120.6×196.8 میلیمتر است. طول و عرض دستگاه از هر دو مدل فون‌پد و مموپد اولیه اندکی بزر‌گ‌تر است اما در زمینه قطر 0.4 میلیمتر کوچک‌تر از مموپد و 0.4 میلیمتر قطورتر از فون‌پد اندازه‌گیری می‌شود. اما برتری اصلی HD7 و عامل خوش‌دست‌تر بودن آن نسبت به هر دو مدل ذکر شده، وزن آن است. وزن 302 گرمی این مدل 38 گرم نسبت به فون‌پد و 68 گرم نسبت به مموپد سبک‌تر است که این موضوع استفاده از دستگاه به‌خصوص با یک دست را بسیار ساده‌تر می‌کند.

صفحه‌نمایش

HD7 همانطور که از نام آن مشخص می‌شود دارای یک صفحه‌نمایش 7.0‌ اینچی است. وضوح این صفحه‌نمایش البته نسبت به مموپد اولیه ارتقا محسوسی را تجربه کرده و از 1024×600 پیکسل و فشردگی 170ppi به 1280×800‌ پیکسل و فشردگی 216ppi تغییر یافته که در Sharpness تصاویر و کیفیت پنل تاثیر مشهودی برجای می‌گذارد. این البته تنها تغییر صفحه‌نمایش HD7 نیست و فناوری ساخت آن به‌عنوان یکی دیگر از نکات تعیین‌کننده در این مدل ارتقا یافته است. فناوری ساخت این پنل از نوع IPS TFT است که رنگ‌های زنده‌تر و زاویه دید فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند. کیفیت این صفحه‌نمایش در جنبه‌های مختلف شباهت نزدیکی به پنل Fonepad دارد که از این لحاظ با توجه به رده قیمتی پایین‌تر این مدل امتیاز قابل‌قبولی را به این قسمت می‌توان اختصاص داد.

عملکرد این صفحه‌نمایش در نور مستقیم خورشید در سطح متوسطی قرار دارد و با اینکه با بهترین‌های این رده فاصله مشخصی دارد اما اطلاعات به نمایش درآمده در آن همچنان تا حدودی قابل مشاهده است.

صفحه‌نمایش HD7 از تماس همزمان 10 انگشت پشتیبانی می‌کند که با اینکه کاربرد چندانی برای آن نمی‌توان متصور شد اما شباهت‌های پنل HD7 به فون‌پد را تکمیل می‌کند.

زیر صفحه‌نمایش جز نشان Asus در مرکز، نکته دیگری به چشم نمی‌‌خورد و دکمه‌های اندرویدی بار دیگر به‌درون ساختار منویی منتقل شده‌اند. تنها نکته قابل اشاره در بالای صفحه‌نمایش نیز دوربین 1.2 مگاپیکسلی دستگاه است که با وضوح 720p فیلم‌برداری می‌کند و مثل دیگر دوربین‌های این قسمت نیز از فوکوس خودکار برخوردار نیست. حسگر تنظیم نور از جمله غایب‌های اصلی بخش بالای صفحه‌نمایش در HD7 به حساب می‌آید.

کناره‌های دستگاه

تنها نکته قابل اشاره در سمت چپ، شکاف کارت حافظه Micro SD است که بدون هیچ پوشش و محافظی در بالای این بخش قرار گرفته و ظاهر یک‌دست تبلت را تا حدودی تحت تاثیر قرار داده است. MeMO Pad HD7‌ از کارت حافظه تا ظرفیت 32 گیگابایت پشتیبانی می‌کند.

در سوی دیگر دو دکمه پاور و Rocker تغییر صدا قرار دارند که این بار به‌جای سمت راست کاملا به بخش پشتی منتقل شده‌اند. جابجایی این دو دکمه به بخش پشتی مشکلات فراوانی را برای دسترسی ایجاد می‌کند و به‌عنوان مثال گرفتن اسکرین‌شات با ترکیب پاور+ولوم پایین به سختی انجام می‌شود.

پایین تبلت نکته خاصی دیده نمی‌شود و در بالا نیز جک اتصال هدست، پورت Micro USB و میکروفون دیده می‌شوند.

پشت دستگاه

کاور رنگی بخش پشتی یکی از جذابیت‌های اصلی HD7 به حساب می‌آید. در این قسمت به ترتیب از بالا به پایین لنز برجسته دوربین، نشان ایسوس و بلاخره اسپیکر اصلی در پایین دیده می‌شوند. اسپیکر عریض این قسمت در مقایسه با اسپیکر کوچک فون‌پد بسیار بزرگ‌تر بوده و انتظار عملکرد بهتری از آن می‌رود. این انتظار در عمل نیز به واقعیت می‌پیوندد و MeMO Pad HD7 با دو اسپیکر استریو از صدای بلند و با کیفیتی بهره می‌برد. به‌گفته شرکت سازنده در این قسمت از فناوری تحت عنوان Sonicmaster استفاده شده که در عمل البته فاصله چندانی از یک فناوری تبلیغاتی معمولی ندارد.

دوربین

دوربین، یکی از تغییرات مهم HD7 نسبت به MeMO Pad ME172v‌ است. وضوح تصاویر این دوربین حداکثر 5‌ مگاپیکسل با فوکوس خودکار است که در حالت واید 16:9 به 4 مگاپیکسل تقلیل پیدا می‌کند.

چشمگیرترین نکته در ساختار منویی این دوربین حضور شاتر عکاسی و دکمه آغاز فیلم‌برداری همراه با نیم‌دایره زوم در ستون سمت راست است که علاوه بر راحتی در استفاده، امکان برداشت عکس در حین فیلم‌برداری را نیز فراهم می‌آورد. حداکثر وضوح عکاسی در حین برداشت ویدئو 1920×1080 پیکسل یا یک فریم از تصویر است. از دیگر نکات قابل اشاره در ستون سمت راست این ساختار منویی باید به دکمه تعویض بین دو دوربین در بالا و آخرین تصویر گرفته شده در پایین اشاره کرد.

   

کنترلرهای سمت چپ که در مواقع عدم استفاده در یک فلش پنهان شونده در کناره تصویر از دید مخفی می‌شوند به ترتیب از بالا به پایین شامل دکمه تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری، کلید Camera Mode (برای دسترسی به حالت‌هایی نظیر عکاسی پانورا، ‌HDR، تصویربرداری پرتره و ...)، افکت‌های رنگی، تنظیم رزولوشن، تغییر میزان نورگیری و بلاخره پایین‌ترین دکمه برای دسترسی به دیگر تنظیمات می‌شوند. در لیست تنظیمات مهم دوربین در HD7 می‌توان به امکان تغییر عدد ISO تا عدد 800، حضور سه گزینه مختلف برای فوکوس (اسمارت، تشخیص چهره و بی‌نهایت)، گزینه‌ای برای کاهش نویز (NR)، تایمر سرخود و تاچ‌شاتر اشاره کرد.

تصاویر این دوربین با تنظیم روی حالت Auto در اکثر اوقات از دقت نوری مناسبی برخوردار نیستند و برای حصول بهترین نتیجه استفاده از تنظیمات دستی کاملا توصیه می‌شود. نخستین نکته منفی در مورد عکاسی با این تبلت سرعت پایین شاتر آن است که پس از فشردن دکمه شاتر تا آماده شدن برای گرفتن عکس بعدی تاخیری نزدیک به 3 ثانیه دارد که این موضوع خود به تنهایی می‌تواند موجب از دست رفتن سوژه در عکاسی‌های سریع خبری شود. در بحث میزان جزئیات نیز با نمونه فوق‌العاده‌ای روبرو نیستیم و در هنگام عکاسی از سوژه‌های با جزئیات فراوان مثل برگ درختان تفکیک کاملی صورت نمی‌گیرد. در کنترل نیز اما این دوربین نسبتا مناسب عمل می‌کند و در حالت عکاسی نرمال و HDR نویز چندانی به چشم نمی‌خورد.

عکس بالا با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: عکاسی با حالت HDR - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: عکاسی Normal - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: عکاسی با حالت Vivid - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در مجموع کیفیت عکس‌های به ثبت رسیده توسط دوربین این تبلت با اینکه فاصله مشخصی با بهترین 5 مگاپیکسلی‌های موبایلی دارد اما در نوع خود با توجه به قیمت دستگاه و قرارگرفتن در یک تبلت که کمتر برای عکاسی مورد استفاده قرار می‌گیرد نمونه راضی‌کننده‌ای به حساب می‌‌آید.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریتی نزدیک به 19Mbps است (هرچند در بخشی از سایت رسمی ایسوس به رزولوشن 720p اشاره شده، اما دستگاهی که در اختیار ما بود از فیلمبرداری با وضوح 1080p در کنار رزولوشن های پائینتر – نظیر 720p و 480p -- پشتیبانی می کرد.) صدای محیط نیز به صورت استریو با بیت‌ریت 128Kbps برداشت می‌شود. ویدئوهای این دوربین از کنتراست و اشباع رنگ به نسبت بالای برخوردارند و نه‌تنها در صفحه‌نمایش خود دستگاه بلکه پس از انتقال تصاویر به نمایشگرهای خارجی نیز نتیجه مناسبی از خود برجای می‌گذارد.

باتری

ایسوس در توصیف باتری استفاده شده در MeMO Pad HD7 به‌جای ظرفیت از واحد کارآمدتری به نام انرژی استفاده کرده که اپل نیز مدت‌هاست در محصولات مختلف خود از این واحد بهره می‌برد. انرژی باتری HD7 برابر 15Whr اعلام شد که با توجه به نسبت انرژی و ظرفیت (انرژی مساوی است با ظرفیت، ضربدر ولتاژ تقسیم بر 1000) و با در نظر گرفتن ولتاز معمول 3.7 ولت برای باتری‌های این رده به ظرفیت 4054mAh ‌دست پیدا می‌کنیم که نسبت به فون‌پد و مموپد اولیه با ظرفیت‌های مشابه 4270mAh و انرژی 16Whr رقم کمتری را ثبت می‌کند. زمان رسمی اعلام شده برای این باتری 10 ساعت است که این زمان بگفته ایسوس در شرایط تنظیم روشنایی روی 100nits (یعنی نزدیک به یک سوم نور پنل)، روشن بودن وای‌فای، فعال بودن اپلیکیشن جیمیل و پخش یک فیلم 720p بصورت لوپ اندازه‌گیری شده است. البته این شرایط در دنیای واقعی کمتر اتفاق می‌افتد و در استفاده‌های معمول یعنی استفاده از شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های ساده و معمولی، گشت و گذار در وب و بلاخره استفاده‌های مولتی مدیایی (دوربین، پخش‌کننده موسیقی و...) از این باتری تا نزدیک به 1.5‌ روز می‌توان انتظار تامین انرژی دستگاه را داشت و پس از آن باید شارژر را به تبلت متصل کرد.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

زمان Start-up دستگاه از لحظه فشردن دکمه پاور تا ظاهر شدن لاک‌اسکرین نزدیک به 32 ثانیه است که تاخیر نسبتا زیادی به حساب می‌آید و بسیاری از رقبا زمان بسیار کمتری را در این زمینه ثبت می‌کنند. نسخه اندروید حاضر در این مدل ورژن 4.2.1 جلی‌بین است که به لانچر اختصاصی ایسوس مزین شده است. اولین نکته جذاب پس از ظاهر شدن Lock Screen مشاهده صفحه‌های قابل اسکرول افقی در این بخش است که از جمله آپدیت‌های جدید ورژن 4.2 اندروید به حساب آمده و در هریک از 5 صفحه این قسمت می‌توان یک ویجت مخصوص را جایگذاری کرد.

   

با بازگشایی صفحه قفل شرایط کاملا مشابه دیگر نمونه‌های ایسوسی در این کلاس مثل فون‌پد یا حتی پدفون است و از این لحاظ هیچ تفاوت بزرگی با گذشته دیده نمی‌شود. در زیر صفحه‌نمایش از شش میانبر قابل تغییر در دو سوی دکمه دسترسی به app drawer استفاده شده است و یک خط پایین‌تر نیز دکمه‌های اندرویدی معمول حضور دارند. دکمه Recent Apps‌ در سمت راست این بخش علاوه بر وظیفه اصلی خود در جهت نمایش برنامه‌های جدیدا استفاده شده برای گرفتن اسکرین‌شات با گرفتن طولانی مدت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با نگه داشتن دست روی دکمه Home منوی نیم‌دایره Quick Tool ظاهر می‌شود که در دو ردیف میانبرهای کاربردی نظیر دسترسی به Setting، منوی اصلی، جست‌وجوی گوگل، مرورگر اینترنتی، گالری، تصاویر همراه با ماشین حساب و تقویم را به نمایش می‌‌گذارد. از جمله میانبرهای حاضر در این قسمت باید به گزینه قفل کردن بخش پایین صفحه یا System bar اشاره کرد که در هنگام کشیدن طرح با دست روی صفحه‌ و قرار گرفتن مچ دست روی بخش پایینی از لمس شدن تصادفی جلوگیری می‌کند.

   

در سمت چپ این بخش نیز فلش رو به بالایی قرار گرفته است که با زدن آن لیستی از برنامه‌های شناور روی صفحه یا floating apps در دسترس قرار می‌گیرد که به دلخواه می‌توان تقریبا تمامی برنامه‌ها را به‌صورت کوچک شده به این بخش اضافه کرده و روی برنامه‌های دیگر اجرا کرد.

   

منوی اصلی یا app drawer همچون اندروید استوک از یک لیست ماتریسی 6×5 با اسکرول افقی تشکیل شده که با ادامه اسکرول به لیست ویجت‌ها ختم می‌شود.

Notification Area یا لیست قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش به دو صورت در دسترس است که در حالت عادی و با فعال بودن Asus Quick Setting امکان دسترسی به هفت toggle مختلف نظیر Wi-Fi، Silent mode، GPS، چرخش صفحه‌نمایش و Auto Sync وجود دارد. یک ردیف پایین‌تر اسلایدر تنظیم روشنایی دیده می‌شود که گزینه تنظیم خودکار در آن حضور ندارد. ردیف پایین‌تر از این قسمت دکمه ورود به تنظیمات کلی سیستم‌عامل، کلیدهای Wireless display، Audio Wizard و تنظیمات وایرلس به چشم می‌خورند و در نهایت در پایین‌ترین قسمت نیز notification برنامه‌ها حضور دارد.

با غیر فعال کردن Quick Setting فرم Notification Area‌ کاملا تغییر می‌کند و به ظاهر اندروید استوک تغییر حالت می‌دهد در این حالت با اسکرول کردن کناره سمت راست بالای صفحه‌نمایش toggleهای هشت‌گانه‌ای شامل دسترسی به تنظیمات، اطلاعات باتری، GPS، بلوتوث، وای‌فای، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، میزان روشنایی پنل و بلاخره Airplane mode در دسترس قرار می‌گیرند نمایی از تصویر کاربر نیز در صورت تنظیم شدن در میان کنتاکت‌ها در این قسمت دیده خواهد شد.

این تنها فرم در دسترس در این بخش نیست و با اسکرول کردن کناره سمت چپ منوی دیگری در بالا در دسترس قرار می‌گیرد که برخلاف اولی اطلاعات چندانی در آن دیده نشده و تنها زمان و تاریخ و Notification برنامه‌ها را نشان می‌دهد.

از جمله تغییراتی که حضور نسخه 4.2.1‌ اندروید در این تبلت ایجاد کرده باید به قابلیت روشن کردن دستگاه در حالت safe mode اشاره کرد. در این حالت با گرفتن دکمه پاور و ظاهر شدن Power off و نگه داشتن دست روی این دکمه می‌توان با غیر فعال کردن برنامه‌های نصب شده توسط کاربر با Safe mode وارد سیستم‌عامل شد.

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

ضعیف‌ترین قسمت اعضای قبلی خانواده MeMO Pad بخش پردازشی آن‌ها است اما HD7 با ارائه یک چیپ‌ست چهار هسته‌ای سعی در تغییر این روند دارد. چیپ‌ست حاضر در این مدل از نوع MediaTek 8125 با چهار هسته پردازشی ARM A7 است و در بخش گرافیکی نیز قطعه PowerVR SGX 544MP حضور دارد. حافظه RAM دستگاه 1 گیگابایت است و حافظه داخلی آن نیز در دو ورژن 8 و 16 گیگابایتی ارائه می‌شود.

پیش از اعمال بنچ‌مارک‌های مختلف روی MeMO Pad HD7 انتظار عملکرد متوسطی در بخش پردازشی و عملکرد مناسبی در قسمت گرافیکی می‌رود انتظاری که با نتایج نهایی در واقعیت نیز فاصله چندانی ندارد.

در اولین تست به سراغ محاسبه عدد پی می‌رویم که به نوعی توانایی پردازش CPU در محاسبات غیر گرافیکی را نشان می‌دهد. بهترین نتیجه HD7 در 10 بار انجام این تست 389 میلی ثانیه بود که رقم بسیار مناسبی برای دستگاه در این سطح به نظر می‌رسد.

در پله بعدی به سراغ یک تست کامل از تمامی قسمت‌های پردازشی و گرافیکی می‌رویم. HD7 در تست Quadrant به امتیاز 4010 می‌رسد که در این مورد نتیجه چندان نامناسب تلقی نمی‌شود جایی‌که به‌عنوان یک نمونه، GS III‌ از سامسونگ رقمی در حدود 5400 را در این تست کسب می‌کند.

تست معیار AnTuTu در نسخه 3.4 این برنامه رقم 12843 را نشان می‌دهد که بسیار از حد انتظار و نمونه‌های مشابه بالاتر است.

بنچ‌مارک بعدی یک تست کلی دیگر با نام Vellamo است که در قسمت Metal رقم 455 و در قسمت HTML5 رقم 1369 را نشان می‌دهد.

در گام بعدی به سراغ تست گرافیکی Epic Citadel مجهز به موتور UNREAL می‌رویم که با ثبت رقم 54 فریم در ثانیه قابلیت‌های راضی‌کننده در اجرای بازی‌های با گرافیک نسبتا بالا را در این تبلت نشان می‌دهد.

آخرین تست به بنچ‌مارک گرافیکی NenaMark 2 با آپدیت به نسخه 2.4 این برنامه تعلق دارد که در این مورد نیز با ثبت امتیاز 45.9 فریم در ثانیه کارکرد روان در بازی‌های گرافیکی تضمین می‌شود.

ارتباطات

MeMO Pad HD7 نسبت به هفت اینچی قبلی این خانواده تغییرات بزرگی را در بخش ارتباطات خود داده است البته همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد همچنان از حضور سیم‌کارت و ارتباطات تحت شبکه در این مدل خبری نیست اما در عوض ارتباطات بلوتوث و GPS به‌عنوان دو نکته مهم و اساسی به لیست ارتباطات معدود آن اضافه شده‌اند. بلوتوث دستگاه از نوع کم‌مصرف ورژن چهارم است.

کلام آخر

برگ برنده اصلی خانواده MeMO Pad و عامل بقای آن در میان دیگر تبلت‌های رنگارنگ برندهای مختلف به قیمت رقابتی آن‌ها وابسته است و HD7 نیز مطمئنا از این قاعده مستثنی نخواهد بود. قیمت پایه در نظر گرفته شده برای این مدل نزدیک به 129 دلار است که در نسخه 16 گیگابایتی حداکثر به 149 دلار می‌رسد. این رقم برای تضمین فروش بالای یک تبلت خوش آب و رنگ چهار هسته‌ای از برند خوشنام ایسوس بیش از اندازه کافی به نظر می‌رسد و در بازار داخل نیز به شرط رعایت انصاف واردکنندگان و در نظر گرفتن قیمتی حول و حوش 450 تا 500‌ هزار تومان شرایط برای دسترسی همگان به HD7 فراهم می‌شود. البته این شرایط در حال حاضر کاملا جنبه خوش خیالی به خود می‌گیرد چرا که مموپد قبلی ایسوس یعنی ME172v با قیمت جهانی نزدیک به 120‌دلار در حال حاضر در بازارهای داخلی با قیمت 560 هزار تومان به فروش می‌رسد و نگفته پیداست که این روند قیمت‌گذاری در مورد HD7 نیز احتمالاً رعایت خواهد شد.

ال جی اپتیموس جی پرو - رویای یک حرفه‌ای

نزدیک به یک سال طوفانی از تابستان 2012 و زمان ارائه نخستین نکسوس ال‌جی و معادل اپتیموسی آن در مجموعه این برند می‌گذرد. Optimus G‌ که حتی قبل از Nexus 4 نیز به نمایش گذاشته شد با تقویت گزینه‌های سخت‌افزاری و مولتی‌مدیایی نکسوس جدید به فروش بالایی دست یافت و در کنار خانواده موفق سری L با مدل‌های متعدد دو سیم‌کارته، جایگاه ال‌جی را در رده سوم تولیدکنندگان اسمارت‌فون تثبیت کرد. ال‌جی در حال حاضر بین سه سازنده اصلی اسمارت‌فون تنها برندی است که در سه ماهه دوم سال جاری با افزایش فروش و افزایش سهم بازار روبرو شده و این موفقیت بی‌شک مدیون محصولات متعدد و متنوع این برند است. این موفقیت با وجود ارتباط مستقیم آن با کالاهای ارائه شده در کلاس‌های مختلف، برای تداوم، نیاز فراوانی به حضور در بالاترین سطح بازار داشته و بدون ارائه کالاهای پیشرفته و قابل رقابت با برترین‌هایی نظیر GS4 و One‌ شرایط برای پیشرفت هرچه بیشتر ال‌جی فراهم نیست. این واقعیت غیر قابل انکار پیش از همه توجه مسئولان ال‌جی را به خود جلب کرد و پس از یک دوره رکود، بار دیگر طیف متنوعی از محصولات High-end این برند به بازار ارائه شدند. پیشرفته‌ترین عضو حال حاضر خانواده LG اسمارت‌فون G2 است که چندی پیش در مراسمی نسبتا عجیب در کشور کره رونمایی شد. این اسمارت‌فون متفاوت (LG G2) که با سایز 5.2 اینچی رقیب اصلی GS4 و One به حساب می‌آید البته هنوز در بازار حضور ندارد و تا حضور گسترده آن در ماه سپتامبر Optimus G Pro همچنان عنوان برترین محصول ال‌جی رابه خود اختصاص می‌دهد. G Pro که در فوریه 2013 رونمایی شد و در آوریل به بازارهای جهانی ارائه شده بلاخره با نزدیک به 4‌ ماه تاخیر در مراسمی در تهران نیز رونمایی شد و بدین‌ترتیب کاربران داخلی نیز امکان تهیه این محصول نسبتا متفاوت را پیدا کردند. در ادامه با نگاه کاملی به LG Optimus G Pro به بررسی قابلیت‌های این فبلت و مقایسه آن با رقبای نچندان متعدد آن خواهیم پرداخت.

جعبه محتویات

طراحی جعبه محتویات G Pro شباهت نزدیکی با Optimus G داشته و بدون در نظر گرفتن شکاف میانی جعبه در مدل قبلی، اکثر موارد شباهت فراوانی با گذشته دارد. باکس محتویات از دو قسمت مجزا در بالا و پایین تشکیل شده که در بخش بالایی از یک طرح نقطه‌دار زیبا با عنوان G Pro و نشان ال‌جی استفاده شده و در قسمت پایین نیز مشخصات گوشی به چشم می‌‌خورد.

محتویات این جعبه به‌جز خود دستگاه شامل شارژر، کابل USB‌، یک هدست باکیفیت و دو earbud با سایزهای متفاوت می‌شود که از لحاظ ظاهری به هدست G‌ شباهت داشته و با برخورداری از سیم‌های تخت احتمال پیچیدگی در آن به حداقل می‌رسد. این هدست‌های متفاوت که با درایورهای آلومینیومی و نشان قرمز در بخش پشتی از جذابیت‌های بصری بالایی نیز برخوردارند در عمل کیفیت بسیار بالایی به‌خصوص در فرکانس‌های پایین ارائه می‌کند و در مقایسه با دیگر نمونه‌های ارائه شده همراه گوشی‌های مختلف حتی هدست‌های beats حاضر در برخی گوشی‌های پیشین HTC نیز نمونه‌های بسیار با کیفیتی ارزیابی می‌شوند. نام تجاری این هدست‌ QuadBeat Pro با مدل LE431 است.

شارژر ارائه شده همراه دستگاه از ولتاژ 5 ولت و جریان 1.2 آمپر برخوردار است که نسبت به جریان 1 آمپری شارژرهای معمول تنها اندکی بالاتر است. در زمان اتصال گوشی به کامپیوتر از طریق کابل USB عبارت Slow Charging در Notification Area ظاهر می‌شود که بدلیل جریان یک آمپری پورت USB کامپیوتر است.

محتویات جعبه ارائه شده در بازارهای داخلی تفاوت محسوسی با نمونه جهانی این مدل دارد جائی‌که علاوه بر 1.8 آمپر بودن جریان خروجی از شارژر، یک داک و یک باتری اضافی در جعبه در نظر گرفته شده که هیچ‌یک از این موارد در نمونه ارائه شده در بازارهای داخلی دیده نمی‌شود. این روند البته در مورد حذف داک و باتری اضافی کاملا طبیعی به نظر می‌رسد و در مورد دیگر گوشی‌ها هم بارها تکرار شده است اما داستان شارژر در صورت ارائه شدن با خروجی 1.2 آمپری در بازارهای داخلی مسئله‌ای کاملا عجیب و غریب به نظر می‌رسد.

طراحی ظاهری

G Pro در دست، گوشی بزرگ و کاملا مردانه‌ای‌ست که استفاده از آن برای افراد با انگشتان کوچک چندان راحت نخواهد بود. ظاهر گوشی در رنگ سفید، شباهت نزدیکی به Note II سامسونگ دارد و بدون توجه به لبه‌های باریک کنار صفحه‌نمایش و دکمه بسیار باریک زیر پنل امکان اشتباه گرفتن این دو به راحتی وجود دارد. بدنه گوشی کاملا پلاستیکی است و حاشیه نقره‌ای پیرامونی که در بالا و پایین ضخیم و در کناره‌ها بسیار باریک و حداقلی می‌شود تنها قسمت‌هایی از دستگاه به شمار می‌رود که ظاهری فلزی دارند. ماندن اثر انگشت و خراشیدگی روی کاور براق و نازک بخش پشتی امر کاملا محتملی در این مدل به شمار می‌رود و با اینکه رنگ سفید به خوبی اثرات انگشت را پنهان می‌کند اما این موضوع در مورد آلودگی چندان صادق نیست و پس از اندکی استفاده آلودگی‌هایی غیر از اثرات انگشت در اکثر قسمت‌های G Pro‌ دیده می‌شوند. طرح مربعی بخش پشتی و LED رنگی دورتادور کلید Home از دیگر نکات قابل ذکر در مورد طراحی این مدل است.

ابعاد و وزن

G Pro با ابعاد 9.4×76.1×150.2‌ میلیمتر گوشی بسیار بزرگی به نظر می‌رسد اما پس از مقایسه آن با یک اسمارت‌فون هم‌اندازه یعنی Note II این ابعاد چندان نیز چشم‌گیر نیست و اختلاف مشهودی به‌خصوص در عرض دستگاه به چشم می‌خورد. این مدل نزدیک به 4.4‌ میلیمتر عرض کمتری نسبت به Note II دارد که همین مسئله استفاده از G Pro‌ را آسان‌تر جلوه می‌دهد. عرض کمتر این مدل همانطور که در مقایسه رودروی آن با Note II‌ کاملامشهود است به حاشیه کمتر صفحه‌نمایش وابسته است. از دیدگاهی دیگر ضخامت 9.4 میلیمتری G Pro‌ چندان به نمونه‌های پیشرفته سال 2013‌ نزدیک نیست و مقایسه آن با S4 و XPERIA Z نزدیک به 1.5 میلیمتر ضخامت بیشتری را نشان می‌دهد.

وزن دستگاه 172 گرم است که با وجود آنکه 9 گرم سبک‌تر از Note II اندازه‌گیری می‌شود اما با در نظر گرفتن ارتفاع و عرض بیشتر Note II و حضور قلم در این مدل، این کاهش وزن چندان نیز فوق‌العاده نبوده و به سادگی می‌توان از G Pro‌ به‌عنوان یک گوشی سنگین‌وزن یاد کرد. این وزن البته در سطح دستگاه پخش شده و یک قسمت سنگین‌تر از سایر بخش‌ها نیست.

صفحه‌نمایش

برای یک اسمارت‌فون غول‌آسا با پنلی که تقریبا تمامی قسمت‌های روی گوشی را پوشانده است عنوان مهم‌ترین قطعه سخت‌افزاری مطمئنا به صفحه‌نمایش تعلق خواهد گرفت. پنل 5.5 اینچی حاضر در G Pro در جلسه رسمی معرفی این مدل با عنوان تنها صفحه‌‌نمایش 5.5‌ اینچی فول‌اچ‌دی در میان اسمارت‌فون‌های حاضر در بازار معرفی شد اما این موضوع چندان به حقیقت نزدیک نیست و تقریبا همزمان با ارائه این مدل در آوریل 2013 گوشی اندرویدی دیگری به نام Lenovo K900 با پنل مشابه 5.5‌ اینچی فول‌اچ‌دی در بازار حضور یافت. یک نکته جذاب در مورد این صفحه‌نمایش حاشیه بسیار اندک دو سوی آن است که با این‌که صفحه‌نمایش در حالت روشن چیزی نزدیک به 2‌ تا 3 ‌میلیمتر در هر چهار طرف به این حاشیه می‌افزاید اما همچنان با یکی از باریک‌ترین نمونه‌ها در این زمینه روبرو هستیم که ظاهر بسیار مدرنی به G Pro‌ می‌بخشد. وضوح این پنل همانطور که اشاره شده Full HD یا 1920×1080 پیکسل است که فشردگی نزدیک به 401ppi ایجاد می‌کند. مقایسه این رقم با صفحه‌نمایش Note II با سایز یکسان و فشردگی 267ppi ناشی از وضوح HD اختلاف مشهودی را نشان میدهد که در ‌افزایش Sharpness و کیفیت تصویر تاثیر فوق‌العاده‌ای از خود برجای می‌گذارد. فناوری ساخت این صفحه‌نمایش از نوع IPS TFT‌ است که ال‌جی آن را True HD-IPS+LCD می‌نامد و در آن از چینش معمول RGB و سه زیر پیکسل رنگی استفاده شده است. از جمله نکات جالب در مورد این صفحه‌نمایش کارکرد آن با اجسام فلزی با درجه بالایی از حساسیت است که نیاز به تهیه قلم‌های مخصوص خازنی برای کارکرد با پنل را از میان می‌برد.

کیفیت این صفحه‌نمایش در دنیای واقعی و در مواردی نظیر تولید صحیح رنگ، میزان روشنایی و عملکرد در نور مستقیم خورشید کاملا راضی‌کننده است و با برترین‌ پنل‌های موبایلی قابل مقایسه است. زاویه دید اما به کیفیت سایر موارد نیست و از این لحاظ شرایط تا حدودی مشابه صفحه‌نمایش‌های سونی به نظر می‌رسد.

جذاب‌ترین نکته زیر صفحه‌نمایش افکت‌های رنگی دورتادور کلید Home است که در موقعیت مختلف با رنگ‌های گوناگون روشن می‌شود. این افکت‌های رنگی که از سوی ال‌جی رنگین‌کمان یا Rainbow نامیده می‌شود در زمان دانلود به رنگ سفید، در زمان شارژ در ابتدا به رنگ قرمز و پس از شارژ شدن به رنگ سبز تغییر حالت می‌دهد. رنگ سبز در هنگام دریافت تماس و Miss enevtsها نیز حضور دارد و رنگ آبی هم برای یادآورهای تقویم (Calendar Reminder) درنظر گرفته شده است. در هنگام روشن یا خاموش کردن گوشی این چراغ LED با تمامی رنگ‌های ممکن روشن می‌شود.

دیگر اجزای این بخش دو دکمه لمسی back و منو در دو سوی کلید Home است که تنها تفاوت آن‌ها با نمونه مشابه در مجموعه سامسونگ برعکس شدن ترتیب این کلیدها و انتقال کلید back به سمت چپ است.

وضوح دوربین دوم G Pro یک پله بالاتر از Optimus G‌ در نظر گرفته شده و از 1.3‌ مگاپیکسل به 2.1‌ مگاپیکسل رسیده است. این دوربین با وضوح حداکثر 1080p با 30 فریم در ثانیه و با بیت‌ریتی نزدیک به 13Mbps قادر به برداشت تصویر است که با وجود مجهز نبودن به قابلیت فوکوس خودکار برای یک دوربین دوم کیفیت مناسبی دارد. سایر موارد حاضر در بخش بالایی گوشی نکته خاصی را در برندارند و مثل همیشه از اسپیکر تماس، حسگرهای تنظیم نور و Proximity‌ در این قسمت استفاده شده است. انتقال اسپیکر تماس به بالاترین نقطه این قسمت و حضور یک نوار نقره‌ای در بالای آن شباهت کاملی به طراحی Optimus G دارد.

کناره‌های دستگاه

سمت چپ گوشی دو دکمه به چشم می‌خورد که دکمه بالایی برخلاف تصور اولیه دکمه Power نیست و فشردن ترکیبی آن با ولوم پایین منجر به برداشت اسکرین‌شات نمی‌شود. این کلید در حقیقت Quick Button نام دارد و همانطور که از نام آن می‌توان حدس زد برای دسترسی سریع به قسمت‌های دلخواه در نظر گرفته شده است. در تنظیمات گوشی امکان اختصاص تقریبا تمامی برنامه‌های اصلی و نصب شده توسط کاربران به این کلید وجود دارد. وظیفه پیش‌فرض Quick Button برای نوشتن مستقیم و بلافاصله روی صفحه‌نمایش در نظر گرفته شده و از آن با عنوان Quick Memo یاد می‌شود. یک کاربرد دیگر این کلید استفاده از آن در اپلیکیشن دوربین برای گرفتن عکس است که البته در این حالت به‌دلیل تک‌حالته بودن این کلید امکان فوکوس در تصویر وجود نداشته و بلافاصله پس از فشردن این کلید در منوی عکاسی، تصویر بدون توجه به فوکوس بودن یا نبودن سوژه برداشت می‌شود. این دکمه متناسب با شیوه در دست‌گیری افقی گوشی در هنگام گرفتن عکس زیر انگشت اشاره دست راست یا انگشت شست دست چپ قرار می‌گیرد. دیگر نکته قابل اشاره در سمت چپ دستگاه طبق انتظار Rocker تنظیم صدا است که از یک قطعه یک‌دست بدون برآمدگی خاصی در کناره‌ها تشکیل شده و به نسبت جایگاه معمول خود برای دسترسی بهتر تا حدودی پایین‌تر قرار دارد.

کلید پاور و حفره‌ای برای گشودن کاور پشتی تنها موارد قابل اشاره در سمت راست گوشی هستند.

در پایین میکروفون تماس و پورت Micro USB دیده می‌شود که این آخری از هر دو قابلیت MHL و USB OTG پشتیبانی می‌کند.

در نهایت در بخش بالایی دستگاه به جک 3.5‌ میلیمتری هدست، درگاه اینفرارد و میکروفون دوم گوشی بر می‌خوریم. درگاه مادون قرمز G Pro‌ همچون همیشه برای استفاده در ریموت‌‌کنترلرها کاربرد دارد و بدین‌منظور اپلیکیشن جداگانانه‌ای با نام QuickRemote در این مدل حضور دارد.

پشت دستگاه

منظره پشت دستگاه از مربع‌های نامنظم روشن و تیره‌ای تشکیل شده که ظاهری ماتریس‌گونه به این قسمت می‌بخشد. تمامی المان‌های قابل اشاره در این بخش به یک‌سوم بالایی منتقل شده و در پایین هیچ نکته‌ای دیده نمی‌شود. اجزای بخش بالایی شامل لنز دوربین با حاشیه نقره‌ای، تک فلش LED و اسپیکر تماس می‌شود که قرینه فلش در سمت چپ لنز قرار دارد. یک پله پایین‌تر نیز نشان برجسته LG به چشم می‌خورد.

دوربین

دوربین G Pro روی کاغد هیچ تفاوتی با نمونه 13 مگاپیکسلی حاضر در G ندارد (البته Optimus G در برخی از بازارها نیز با دوربین 8 مگاپیکسلی عرضه شده.)

این دوربین 13‌ مگاپیکسلی در بخش امکانات نرم‌افزاری از قابلیت‌هایی نظیر VR Panorama (پانورامای 360 درجه یا همان Photo Sphere)، امکان Dual Camera (فعال بودن همزمان هر دو دوربین و غیر فعال شدن فوکوس)، عکاسی HDR، قابلیت Intelligent Auto یا تنظیمات خودکار، افزایش عدد ISO تا 800، امکان Pause کردن فیلم‌برداری و ادامه دادن بدون ساخت فایل جدید و فوکوس با امکان دنبال کردن چهره بهره می‌برد. در ساختار منویی دوربین با وجود استفاده از یک ترکیب رنگ تازه، نکته جدید دیگری به چشم نمی‌خورد و همه چیز تقریبا مشابه Optimus G پیش می‌رود.

   

کیفیت تصاویر ایجاد شده توسط این دوربین در بحث رنگ، ‌سرعت فوکوس و جزئیات کاملا راضی‌کننده است اما سطح نویز گه‌گاهی بیش از اندازه بالا بوده و با کاهش نور و عکاسی در محیط‌های داخلی نیز این مسئله بیش از اندازه مشهود است.

تصویر بالا: نرمال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: با HDR- عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: با Intelligent Auto- عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریتی نزدیک به 17Mbps انجام می‌شود و در بخش صدا نیز با برداشت استریو با بیت‌ریتی نزدیک به 156Kbps روبرو می‌شویم. در مورد کیفیت فیلم‌برداری این دوربین نیز با نتیجه متوسط رو به بالایی روبرو می‌شویم و بار دیگر سطح نویز تا اندازه‌ای بیش از مقدار معمول است.

   

المان‌های زیر کاور و باتری

کاور پلاستیکی بخش پشتی بسیار نازک و انعطاف‌پذیر ساخته شده که با اینکه وزن چندانی را به مجموعه نمی‌افزاید اما از سوی دیگر آسیب‌پذیر بوده و احتمال شکستن آن با افتادن از دست روی اجسام سخت وجود دارد. بخش داخلی کاور، محل آنتن NFC دستگاه است که انرژی آن توسط چهار کنتاکت فشاری تامین می‌شود.

اولین نکته جالب توجه در مورد المان‌های زیر کاور حضور چشمگیر قطعات فلزی در این قسمت است که آن‌ها را تقریبا در تمامی قسمت‌ها از حاشیه لنز دوربین در بالا تا اسلات‌های جای‌گذاری کارت‌حافظه و سیم‌کارت در پایین می‌توان مشاهده کرد. سیم‌کارت مورد استفاده در G Pro از نوع میکروسیم است و کارت‌حافظه دستگاه را نیز تا 64 گیگابایت می‌توان ارتقا داد. سیم‌کارت برای خارج‌سازی نیازمند درآمدن باتری است اما کارت‌حافظه را مستقلا و بدون درگیری با باتری می‌توان خارج کرد.

باتری استفاده شده در G Pro با نام BL-48TH از ظرفیتی برابر 3140mAh برخوردار است که طبق آمار رسمی در حالت Stand-by تا نزدیک به 600 ساعت و در هنگام مکالمه در شبکه GSM تا 31 ساعت دوام خواهد داشت. مقایسه زمان‌های این باتری با نمونه 3100mAh‌ حاضر در Note II طبق انتظار و به‌دلیل وضوح بالاتر صفحه‌نمایش و بخش پردازشی قوی‌تر دوام کمتری را نشان می‌دهد. در حالت عادی و با یک استفاده نسبتا شدید انتظار رسیدن به روز سوم با یک بار شارژ نیز وجود دارد و از این لحاظ با توجه به سایز بالای صفحه‌نمایش امتیاز مناسبی را به G Pro در این قسمت می‌توان اختصاص داد.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

زمان Start-up‌ دستگاه از لحظه فشردن دکمه پاور تا ظاهر شدن صفحه قفل نزدیک به 25 ثانیه است که با توجه به بخش پردازشی پیشرفته G Pro اندکی طولانی به نظر می‌رسد. سیستم‌عامل نسخه 4.1.2‌ اندروید جلی‌بین است که برای یک گوشی High-end در زمان ارائه این گوشی ورژن پایینی به حساب می‌آید و بهتر بود ال‌جی در این زمینه حداقل نسخه 4.2.2 را در نظر می‌گرفت. در صفحه قفل به‌صورت پیش‌فرض اطلاعاتی نظیر زمان، تاریخ، وضعیت آب و هوا و نام اپراتور نمایان می‌شود و در پایین نیز 5 میانبر سریع برای دسترسی مستقیم به قسمت‌های مختلف در نظر گرفته شده است. میانبرهای این بخش همگی قابل تغییر و سفارشی سازی هستند. مکانیزم بازگشایی صفحه‌قفل نیز مثل همیشه با حرکت آزادانه دست روی صفحه‌نمایش و ظاهر شدن نمایی از صفحه‌ زیرین صورت می‌پذیرد.

   

موارد حاضر در Home Screen نکته خاصی را نشان نمی‌دهند. در این قسمت حداکثر از 7‌ دسک‌تاپ قابل سفارشی‌سازی استفاده شده که با پینچ‌زوم رو به داخل امکان ویرایش آن‌ها وجود دارد. برای افزودن محتوای مختلف به صفحه Home با نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش چهار آیتم Apps، Downloads، Widgets و Wallpaper از پایین به تفکیک در دسترس قرار می‌گیرند.

   

App drawer یا منوی اصلی از شش سطر و پنج ستون تشکیل شده که به‌صورت افقی اسکرول می‌شوند. برای حذف یا جابجایی آیتم‌های این بخش، آیکون چرخ‌دنده کوچکی در گوشه بالای صفحه‌نمایش در نظر گرفته شده که با لمس آن موارد قابل حذف و جابجایی با یک دایره کوچک حاوی ضربدر مشخص می‌شوند.

   

Notification Area در بالای صفحه‌نمایش در سطر نخست حاوی 14 سوئیچ مختلف برای دسترسی و فعال کردن گزینه‌های مختلفی نظیر بلوتوث، وای‌فای، GPS، حالت Airplane، امکان ارتباظی NFC و فعال کردن دیتا است. در انتهای این لیست گزینه‌ای به نام edit دیده می‌شود که با لمس آن می‌توان آیکون‌های حاضر در این قسمت را از لحاظ جایگاه ویرایش کرد.

   

یک پله پایین‌تر در Notification Area برنامه‌های با قابلیت اجرا روی صفحات دیگر یا QSlide apps دیده می‌شوند که شامل پنج عنوان Videos، Internet، Memo، تقویم و ماشین حساب می‌شوند. از برنامه‌های این لیست حداکثر دو عدد در یک لحظه قابل باز شدن هستند.

   

دکمه تنظیم روشنایی، اطلاعات تاریخ و بلاخره آیکونی برای دسترسی سریع به منوی Setting‌ دیگر موارد حاضر در Notification Area را تشکیل می‌دهند.

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

G Pro ‌نخستین محصول خانواده ال‌جی با چیپ‌ست جدید Snapdragon 600‌ است. چیپ‌ست پردازشی این مدل با عنوان Qualcomm APQ8064T حاوی چهار پردازنده Krait 300 با فرکانس 1.7 گیگاهرتز است که با گرافیک Adreno 320 و 2 گیگابایت حافظه RAM مجموعه بسیار پر سرعتی را تشکیل می‌دهند. حافظه داخلی دستگاه در دو ورژن 16 و 32 گیگابایتی ارائه می‌شود که حافظه در دسترس در نسخه 16‌ گیگابایتی چیزی نزدیک به 10.11 گیگابایت است.

در تست نخست این چیپ‌ست به سراغ بنچ‌مارک AnTuTu‌ می‌رویم که یک بنچ‌‌مارک کلی با تست تمامی قسمت‌های است. امتیاز G Pro در نسخه 3.4 این بنچ‌مارک برابر 19785 اندازه‌گیری شده که نسبت به GS4 و One تا حدودی عدد کمتری به حساب می‌آید.

تست بعدی نیز یک تست کلی خواهد بود. G Pro در تست Quadrant امتیازی برابر 11484 برجای گذاشت که در این مورد کاملا نزدیک به GS4 و بالاتر از HTC One و Sony XPERIA Z قرار می‌گیرد.

امتیاز تست گرافیکی NenaMark 2 در نسخه 2.4 برابر 59.6 فریم بر ثانیه است که اجرای بازی های پیشرفته را تضمین می‌کند و در سطحی بالاتر در تست گرافیکی Epic Citadel‌ با موتور UNREAL به امتیاز راضی‌کننده 59.5 فریم در ثانیه دست پیدا می‌کنیم که تقریبا از تمامی رقبای سه‌‌گانه آن یعنی XPERIA Z، One و GS4 بالاتر است.

بهترین زمان G Pro در تست محاسبه عدد پی 146 میلی ثانیه است که اندکی پایین‌تر از GS4 و بسیار بهتر از One و XPERIA Z عمل می‌کند.

در نهایت به‌عنوان آخرین بنچ‌مارک در Vellamo عدد ثبت شده برای تست Metal رقمی نزدیکی به 742 بود و در تست HTML5 نیز به عدد 2517 دست پیدا کردیم که به‌خصوص در مورد تست HTML5 رقم ثبت شده بسیار از دیگر رقبا بالاتر است.

ارتباطات

پشتیبانی از تقریبا تمامی فرکانس‌های شبکه GSM، 3G و LTE برگ برنده اصلی G Pro‌ در مکالمات تلفنی است. سرعت اتصال این مدل در شبکه 3G حداکثر 42.2Mbps و در LTE برابر 100Mbps‌ در نظر گرفته شده است. وای‌فای دستگاه علاوه بر ورژن‌های 11.n از نسخه جدید 11.ac با سرعت بسیار بالاتر نیز پشتیبانی می‌کند و قابلیت‌های Wi-Fi Direct، تشکیل هات‌اسپات و DLNA هم در آن حضور دارند. بلوتوث نسخه چهارم، گیرنده‌های GPS و GLONASS و اتصال NFC لیست ارتباطات این مدل را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

LG Optimus G Pro با پنل 5.5‌ اینچی Full HD، دوربین 13 مگاپیکسلی، پردازنده قدرتمند چهار هسته‌ای و ارتباطات گسترده محصولی کاملا حرفه‌ای و مدرن است که با توجه به قیمت نسبتا مناسبی که برای ورود به بازار آن در نظر گرفته شده است حریف قدرتمندی برای تمامی بزرگان این رده به‌ویژه GS4 به حساب می‌آید. از جمله معدود نکات منفی این دستگاه به‌جز بدنه تمامی پلاستیکی باید به زاویه دید نچندان گسترده و نسخه نسبتا پایین سیستم‌عامل اندروید اشاره کرد که البته دومی مطمئنا درآینده با آپگرید دستگاه مرتفع خواهد شد.